Η Αλέκα Παπαρήγα θα είναι πάντα ορίτζιναλ

Ο Κουτσούμπας παραμένει νομοταγής στην Παπαρήγα (δική της επιλογή είναι άλλωστε) και την έθεσε σ’ αυτή την εκλογική μάχη στην πρώτη θέση του Επικρατείας (Elpida Kafantari / SOOC).

Πόσο εύστοχα το είχε θέσει ο Ουίνστον Τσέρτσιλ: «Πολιτικός είναι εκείνος που έχει την ικανότητα να διαβλέπει στο μέλλον και να λέει στον κόσμο τι θα συμβεί σε μια εβδομάδα, σε ένα μήνα ή σε ένα χρόνο. Και περισσότερο να μπορεί να του εξηγήσει (του κόσμου) γιατί δεν συνέβη αυτό που προέβλεψε».

Η Αλέκα Παπαρήγα στην πολύχρονη παρουσία της στα πολιτικά πράγματα έχει προχωρήσει σε ουκ ολίγες προβλέψεις. Σε κάποιες έπεσε μέσα, σε άλλες χάθηκε στη μετάφραση. Κι όμως, το πολιτικό της ισοζύγιο παραμένει υψηλό. Γιατί άραγε;

Για όλα υπάρχει εξήγηση, η εξής μια: φέρει το στοιχείο της γνησιότητας. Σαν τις ούγιες στα ρούχα: είναι ορίτζιναλ. Σε σχέση με τα σημερινά μειράκια της πολιτικής που πλακώνονται σαν τα κοκόρια στα τηλεοπτικά παράθυρα και τουιτάρουν ακατάπαυστα τσιτάτα περί επανάστασης και αλλαγής, η Παπαρήγα είναι μια αυθεντία του πολιτικού πράττειν.

Σταθερή στην ιδεολογική της τοποθέτηση, ορθόδοξη σε μια ακλόνητη γραμμή ανάλυσης, αυθεντική ως προς τις αντιδράσεις και της και με έναν αναγνωρίσιμο ηθικό κώδικα, η Παπαρήγα είναι αποδεκτή ακόμη και από ακραιφνείς αντιπάλους της. Δεν είναι κάτι που το συναντάς εύκολα στις μέρες μας. Ειδικά τώρα που τα πάθη έχουν αγγίξει κόκκινο και ο καθένας «πιλατεύει» την καθημερινότητα με ακραίες δηλώσεις ή συμπεριφορές καφενειακού τύπου.

Η Παπαρήγα είναι άλλης τάξεως πολιτικός. Ευπρεπής, ιδιοσυγκρασιακή, σου βγάζει κάτι από μεγάλη αδελφή της οικογένειας, αλλά και αυστηρή μάνα που δεν θα σου χαριστεί. Δεν έγινε τώρα, έτσι ήταν πάντα. Λες και γεννήθηκε να είναι μάνα των απανταχού κομμουνιστών της Ελλάδας.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι: δύο χρόνια ύστερα από το «Βρόμικο ’89» και με τα πολιτικά πάθη να έχουν οξυνθεί ποικιλοτρόπως, η Αριστερά βρίσκεται σε ένα άκρως οριακό μονοπάτι. Έπειτα από χρόνια διασπαστικής λογικής, προηγουμένως είχε συγκροτηθεί ο τότε Συνασπισμός της Αριστεράς της Πρόοδου, είχε κάνει κυβερνητικό «χωριό» με τον ταξικό αντίπαλο με στόχο τον Ανδρέα Παπανδρέου και βρέθηκε να ομιλεί από θέση ισχύος. Και τότε άλλαξαν όλα.

Κάθε ηγέτης αναδεικνύεται (και) από τη συγκυρία. Τότε ήταν που αναδείχθηκε η Αλέκα Παπαρήγα. Τον Φεβρουάριο του 1991 εξελέγη ΓΓ της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος. Το ΚΚΕ είχε μόλις κάνει μια κίνηση κόντρα στην «ορθόδοξη» και εν πολλοίς συντηρητική λογική του: έδωσε τα ηνία του κόμματος -πρώτη φορά- σε γυναίκα. Δεν το λες και λίγο. Το λες, όμως, αδήριτη ανάγκη.

Η Αλέκα Παπαρήγα ήταν χρόνια μέλος του κόμματος, σάρκα από τη σάρκα του. Έγινε, εντέλει, ο κατάλληλος άνθρωπος για να διατηρήσει το ΚΚΕ τα σύνορά του και να περιχαρακωθεί σε οικείες δυνάμεις. Ας μην ξεχνάμε την αποχώρηση της ΚΝΕ εκείνη την περίοδο, καθώς και τη διαγραφή 15 μελών της Κεντρικής Επιτροπής, ενώ το 1991 θα υπάρξει και δεύτερη διάσπαση. Οι λεγόμενοι «ανανεωτικοί» ζητούν ριζική αλλαγή του κόμματος.

Η Παπαρήγα, άνθρωπος τετράγωνος, λογικός, με απαράμιλλη κομματική ευπείθεια, αναλαμβάνει το δύσκολο έργο. Ταγμένη στη «σκληρή» γραμμή καταφέρνει να κατευνάσει τον αέρα αλλαγής και να οδηγήσει το καράβι σε ήσυχα αβαθή. Είναι ο άνθρωπος που το 1991, σε κομματική συγκέντρωση στο Πεδίον του Άρεως θα πει στους συγκεντρωμένους συντρόφους της: «Δεν διαπραγματευόμαστε την αυτοτελή ύπαρξη του ΚΚΕ». Η συνέχεια είναι γνωστή. 

Για το ΚΚΕ δεν είναι τόσο προφανές: συνήθως τα στερνά όχι μόνο δεν τιμούν τα πρώτα, αλλά ενίοτε και τα αποκαθηλώνουν. Κάτι ξέρει ο Ζαχαριάδης επ’ αυτού. Κάτι κατάλαβε και ο Φλωράκης. Γι αυτό και ο Κουτσούμπας παραμένει νομοταγής στην Παπαρήγα (δική της επιλογή είναι άλλωστε) και την έθεσε σ’ αυτή την εκλογική μάχη στην πρώτη θέση του Επικρατείας.

Η Παπαρήγα, ανεξάρτητα αν συμφωνεί κανείς με την ιδεολογική της γραμμή, ανήκει στη χορεία των πολιτικών που έρχονται από άλλη εποχή και συνεχίζουν να υπάρχουν και στο τώρα. Μπορεί να φαίνεται στα μετόπισθεν, αλλά ο λόγος της περνάει στα κομματικά γραφεία και όλες οι πόρτες του Κόμματος ανοίγουν γι’ αυτήν μια χαρά. Τηρουμένων πολλών αναλογιών -και με δεδομένη τη διαφορά καταστάσεων- η Παπαρήγα είναι για το ΚΚΕ ότι είναι η Μέρκελ για τους Χριστιανοδημοκράτες. Είναι η δική τους «μαμά».

Αν και πλέον είναι μια γιαγιά που παίρνει από το χέρι τα εγγόνια της και τα πηγαίνει στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, έτσι ώστε να γαλουχούνται από μικρά στα νάματα του λαϊκού αγώνα. Τι σημαίνει, άραγε, πολιτικός άλλης εποχής. Αν συγκρίνουμε τους νεοσσούς της πολιτικής με τους παλιούς θα διαπιστώσουμε εύκολα τις διαφορές.

Τη στιγμή που οι σημερινοί είναι όλο πόζα και λίγη χάρη, οι παλιοί, και εν προκειμένω η Παπαρήγα, φέρουν το trademark της αυθεντικότητας. Είναι αυτοί που είναι: δεν ακκίζονται με την εικόνα τους, δεν προσδίδουν στους εαυτούς τους την αχλή του Πάπα που κατέχει όλη τη γνώση (αν και οι Έλληνες κομμουνιστές θεωρούν πως την κατέχουν), δεν διστάζουν να τσαλακωθούν και σίγουρα δεν χάνουν το χιούμορ τους (και πάλι: αν και οι Έλληνες κομμουνιστές δεν φημίζονται για την σκαμπρόζικη ευελιξία τους).

Είτε έτσι είτε αλλιώς: η Παπαρήγα είναι ένα icon της ντόπιας πολιτικής σκηνής. Από τους τελευταίους των Μοϊκανών. Ποιος ξέρει αν στο μέλλον θα αποκαθηλωθεί κι αυτή από τα όργανα του κόμματος. Ουδείς μπορεί να γνωρίζει τη βάσανο του μέλλοντος και τις ιδεολογικές ανακατατάξεις. Αυτή τη στιγμή, όμως, είναι μια σταθερά στον Περισσό. Παραμένει ένας ιδεολογικός «φάρος» και όσο θα είναι στα πράγματα θα καθίσταται σαφές πως το ΚΚΕ δεν πρόκειται να εξοκείλει από την σκληρή γραμμή άμυνας που κρατάει κόντρα στο αστικό κράτος και τα λοιπά κόμματα της Αριστεράς. Η απάντηση είναι στερεότυπη και την έχει διευκρινίσει και η Αλέκα Παπαρήγα: το ΚΚΕ δεν είναι αριστερό κόμμα, αλλά κομμουνιστικό. Σοφόν το ασαφές.

Κι αν αυτά έχουν να κάνουν με τα εσωτερικά ενός κόμματος, για όλους εμάς -τους απέξω- η Παπαρήγα θα παραμείνει πάντα αναλλοίωτη ως προς την εικόνα της. Ολοζώντανα αυθεντική, ανεπεξέργαστη, εκλεπτυσμένα ναΐφ. Οσο κι αν η ίδια το απορρίπτει μετά βδελυγμίας, φέρει κάτι από την παλιά καλή αστική ευγένεια. Δυσεύρετο στις μέρες μας.

Διαβάστε ακόμα: Συνέντευξη με τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο, τον μεγάλο νικητή των Ευρωεκλογών (και της ζωής).

TAGS :
Αλέκα Παπαρήγα εκλογές Πολιτική

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook