Μπογδάνος, Μεταμόρφωση & Σεβαστάκης

Η αλήθεια είναι πώς πρώτα έχεις/παρουσιάζεις έτοιμη τεκμηρίωση και κατόπιν κατηγορείς τον Πρωθυπουργό ως τρομο-συνεργάτη. (Φωτογραφία: Ολυμπία Κρασαγάκη)

Υπέρθερμο θέρος σήμερα, απόψε πάμε (Παναθηναϊκό) Στάδιο ελπίζοντας να το δροσίσει ο Εθνικός Ποιητής (τόσο όμορφα ξέρει ο Διονύσης να υμνεί το Άγιο-Ελληνικό-Καλοκαιράκι): Σαββόπουλος Πρότζεκτ. Παρά τον καύσωνα, πάντως, απτόητη η Μπογδανολογία (1) συνεχίζεται.

Ήταν συνωμοσία;

Κατ’ αρχάς χρωστούμε συγγνώμη (τη ζήτησε, απολογούμαστε) στον Κωνσταντίνο Μπογδάνο. Αρνήθηκε την αποδοθείσα (1) μομφή (στηριγμένη σε -άκυρες- δημοσιογραφικές μαρτυρίες), ότι μεθόδευσε τα εισαγωγικά στην έκφραση «πρώην σύντροφοι».

Τελικά δημοσίευσε την επαρκή «αποδεικτική» ανάλυσή (2) του, όπως υποσχέθηκε, αλλά -είπαμε- ήταν αργά. Πρώτα έχεις/παρουσιάζεις έτοιμη τεκμηρίωση και κατόπιν κατηγορείς τον Πρωθυπουργό ως τρομο-συνεργάτη.

Άλλως ειπείν, φανταστείτε πόσο απλά/διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, εάν είχε διοργανώσει «πάννελ» εμπλεκομένων στην ανάλυση αυτή, μετά του σοβαρότατου Γιώργου Μομφεράτου (3). Προφανώς, εκεί, επαγωγικά θα ενδεικνυόταν ισχυρά τυχόν πρωθυπουργική σχέση με διάφορους θύλακες πολιτικής βίας.

Τότε, ούτε-γάτα-ούτε-ζημιά, εφόσον το δημοσιογραφικό συμπέρασμα θα «έδινε» ορθολογικά τον Πρωθυπουργό ως ανεχόμενο/εμπλεκόμενο-μεταβατικά («τα προς τρίτον ίσα και μεταξύ των ίσα»…) σε οιονεί συντροφική σχέση με τους υπανάπτυκτους θιασώτες της πολιτικής βίας.

Ευλόγως, λοιπόν, τον απέλυσε ο ΣΚΑΪ. Γιατί πέταξε μεν πρώτα αστήρικτο «πύραυλο» και μετά απαιτούσε να του δώσουν χώρο να αιτιολογήσει/επανορθώσει. Εκείνοι φοβήθηκαν τυχόν κλιμάκωση του κακότεχνου εγχειρήματος/γκάφας και ζήτησαν άνευ όρων κατάπαυση τρομοκαταγγελτικού πυρός, αλλιώς διακοπή συνεργασίας. Οπότε διεγέρθηκαν αξιοπρέπειες και επήλθε το μοιραίο.

Κρίμα, ήταν αλογόμυγα/μοχλευτής ο Μπογδάνος

Τα λέμε όλα αυτά, γιατί ακόμα φλέγεται ο συνομωσιολογών Εθνικός Διαδικτυακός Καφενές (προτιμών αναλυσιακά κριτήρια αίματος/σπέρματος) καταδικάζοντας Τσίπρα/ΣΚΑΪ, που τα κάνανε πλακάκια, ώστε να φιμώσουν τον Μπογδάνο.

Κλείνοντας, το τελικό αποτέλεσμα υπήρξε ατυχές: για μια κακοδιαχείριση/γκάφα του Μπογδάνου, στερούμαστε μια φωνή χρήσιμη/μοχλευτική. Όσο και αν πολλοί Μενουμευρωπαίοι τον έβριζαν αισθητικώς (συχνά επισημαίνουμε, πόσο ξέρει ο χώρος αυτός να διασπάται για δευτερεύοντα, χάνοντας την πολύτιμη ενότητα), ο ΚΜ έσπρωχνε εκσυγχρονιστικά.

Κάθε αλογόμυγα που παρενοχλεί το αργοκίνητο ογκώδες κουφάρι, όλοι οι ενοχλητικοί τύποι που σπάνε τα νεύρα ΤΟΥ Συστήματος μοχλεύοντας τα στατικά νερά του έλους, είναι λίγοι και πολύτιμοι, ιδιαίτερα μεσούσης της κρίσης. Μοχλεύετε, γιατί χανόμαστε, είναι το σύνθημα. Κρίμα, λοιπόν. Ελπίζουμε κάπως/κάπου, σοφότερος/μαχιμότερος, να επανέλθει σύντομα ο Μπογδάνος.

Διαβάστε ακόμα: Επιτέλους, κάποιος αποφάσισε να «σώσει» τη βίλα Ιόλα

Επικίνδυνες αφαιρέσεις

Πάντως, αυτές οι περιέργως συμπηχθείσες συμμαχίες πρώην εχθρών Μπογδάνου, που τώρα τον εκθειάζουν/ηρωοποιούν ως (καταλύτη) αποκαλύψαντα την «συμπαιγνία Τσίπρα/ΣΚΑΪ» («το-‘φαγες,-κακούργα,-το-παιδί!»), αναδίδουν εξαιρετικό δευτερογενές ενδιαφέρον. Όταν μάλιστα βγάζουν πνεύμα φανατισμού κατά κακών Συριζαίων, που πρέπει να μισήσουμε, το πράγμα ξεφεύγει.

Διότι, νταξ, το ψεύδος που φάγαμε δεν περιγράφεται, όπως γράφει ο Παπασαραντόπουλος (4), ο τόπος συστηματικά διολισθαίνει σε οιονεί «Εξαρχείωση» (συγγραφέας Νίκος Φαρούπος έφα!) και η οικονομική καταστροφή, που αργοσυντελείται, ξαναπροετοιμάζει το Κακό Σενάριο. Οπότε εύλογο είναι κάποιοι να θεωρούν αναγκαίο να ξηλωθεί αυτό ΤΟ Καθεστώς. Πώς, όμως; Μόνο θεσμικά: εάν και εφόσον εγκαταλείψουν τον ΣΥΡΙΖΑ οι (βουλευτές-ή-πολίτες) Συριζαίοι, άλλως είναι αδύνατο. Νταξ;

Ακούμε φίλους αγαπημένους, που συριζοποιούνται, λέγοντας «για να ξεφορτωθούμε τους Συριζαίους, πρέπει να τους απομονώσουμε!». Και «θα τους ξεφορτωθούμε, μόνο αν φανατιστούμε σαν κι αυτούς!» (στη βάση του ανόητου δόγματος «αν δεν γίνεις κατ’-εικόνα-και-καθ’-ομοίωσιν του εχθρού, δεν τον νικάς ποτέ!»). Εδώ, όμως, εγείρονται δύο σοβαρά ζητήματα.

Πρώτον, δεν μπορούν ψευδαισθανόμενοι οι λιγότεροι/λίγοι να απομονώσουν τους περισσότερους/πολλούς. Παρασυρόμαστε. Μας ξεγελά η δημοσκοπική «εξαφάνιση» των κρυπτόμενων (ρημαγμένων/απογοητευμένων, αφού δεν πέταξε ο γάιδαρος) Συριζαίων. Παραμένουν πολλοί, ακόμα ελπίζοντας ότι μπορεί και να διοριστούν ή να διασώσουν τα αντικοινωνικά κεκτημένα τους.

Δεύτερον, αυτό το πρωτοφανές αντικοινωνικό εθνολαϊκισμένο είδος «ή-εμείς-ή-(αυτοί)-εσείς και σας μισούμε!», πρέπει να εκλείψει. Όσο υπάρχει, διασπά την ενότητα της κοινωνίας, άρα αποκλείει την εθνική ανασυγκρότηση. Είναι άρρωστος αυτός ο ακροδεξιός (αφού στηρίχτηκε στα ξενοφοβικά συνθήματα «είμαστε Έλληνες/ανυπότακτοι/ωραίοι, γι’ αυτό μας μισείτε ξένοι τοκογλύφοι!»…) εσμός, που έστησαν δολίως συγκεκριμένοι «αντιμνημονιακοί» ψεύτες, δύο εκ των οποίων κατάφεραν έτσι να γίνουν πρωθυπουργοί εις βάρος της κοινωνίας/πατρίδας.

Εικονογράφηση για το έργο «Μεταμόρφωση» του Φραντς Κάφκα.

Μεταμόρφωση και Αποκανθαριδισμός

Ας σοβαρευτούμε, λοιπόν. Κάθε «σας-μισώ»/εμμένων/σκληρός Συριζαίος έχει υποστεί Καφκική Μεταμόρφωση, όπως ο Γκρέγκορ Σάμσα. Αυτή η αθλιότητα πρέπει να αναστραφεί, όχι να γενικευτεί. Δεν θα συριζοποιηθούμε όλοι, προκειμένου να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Εδώ, αγαπητή φίλη, από το μίσος για τον ΣΥΡΙΖΑ, έφτασε να πει «καλύτερος ο Παπαδόπουλος από τον Τσίπρα». Συλλογιστείτε τους επόμενους συνειρμούς, μάλιστα, αφού θυμηθείτε διασταλτικά και τα δύο προηγούμενα κείμενά μας, σχετικά με την Χούντα…

Οι βαρέως άρρωστοι της κομμουνιστικής ίωσης πρέπει να γίνουν καλά, όχι και εμείς οι υπόλοιποι να αρρωστήσουμε. Πάμε για πλήρη Αποκανθαριδισμό (άνευ του οποίου Εθνική Ανασυγκρότηση γιοκ), όχι να μεταμορφωθούμε όλοι. Και αυτός θα επέλθει με πειθώ-πειθώ-πειθώ. Νταξ;

Γενικά/αόριστα/ιδεοληπτικά πολλούς ευσεβείς πόθους είχαν οι Συριζαίοι: «σοβιετικούς»/αντιευρωπαϊκούς/κινηματικούς/IOU και ό, τι άλλο γεννά το πυροβολημένο «αριστερό» ντιριντάχτα φρόνημα-και-λοιπά-γουναράδικα. Πέραν πάσης Βαρουφολογίας και κάθε σοβαρότατης σχετικής συνομολογίας Τσιρώνη, όμως, ένα ήταν βέβαιο, ήδη πριν πάρουν τα παιδιά την εξουσία, όπως και μετά, με τα ταξίδια σε Βενεζουέλες/Ρωσίες/Κίνες/κτλ.

Ότι ουδέν σοβαρό σχέδιο είχαν αυτοί οι εξουσιολιγούρηδες, πάρεξ την κατάληψη της καρέκλας, που λυσσασμένα θα προσπαθήσουν να μην χάσουν. Και μετά έχει-ο-Μεγαλοδύναμος, αυτή ήταν η στρατηγική, που παραμένει ακόμα μοναδική…

Όμως, όπως λέει και ο Καθηγητής Κώστας Αναγνωστόπουλος, «δεν υπάρχει πιο ηττοπαθής, άρα και εσφαλμένη, αντιπολιτευτική στρατηγική από τον ισχυρισμό ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν θα παραδώσουν την εξουσία». Όταν-και-εφόσον πεισθούν οι ζημιωμένοι Συριζαίοι ότι ποτέ δεν θα πετάξει ο γάιδαρος, το εκθετικά κλιμακούμενο καθοδικό σπιράλ του πάλαι ποτέ κυρίαρχου Τσίπρα καμιά Θάνου δεν θα το ανασχέσει/καθυστερήσει. Διότι η επερχόμενη γενική φτωχοποίηση της ρημαγμένης (από τον ψυχοπαθή-δολοφόρο-με-το-πριόνι) μείζονος μεσαίας τάξης δεν θέλει πολλά λόγια πια για να καταλάβει, πόσο κορόιδο πιάστηκε με τον πολλά υποσχόμενο αρραβωνιάρη.

Σεβαστάκης, μειλίχιος / ασαφής / Ναι-μεν-αλλα

Αρκετοί φίλοι προχτές (ομοθυμαδόν!) μας σύστησαν εμπιστευτικά ως εξαιρετικό ένα κείμενο (5) του Νικόλα Σεβαστάκη. Διαβάζοντάς το αρχικά εντυπωσιαστήκαμε: ήταν έκδηλη η (ηθική/αισθητική) συγκρότηση ενός ενδιαφέροντος (νοηματικά/γλωσσικά) γραφιά. Κάτι, όμως, μας ενοχλούσε και το αντιληφθήκαμε με την δεύτερη ανάγνωση.

Παρατηρήσαμε ότι στις προσφυείς αναφορές του, περί όλα σχεδόν τα θιγόμενα ζητήματα, παντού/πάντα υπήρχε ένα ναι-μεν-αλλά, που δυσκόλευε την κατανόηση. Τα θέλγητρα της εξαιρετικής του γραφής το απέκρυπταν, αλλά, διεισδύοντας στα μυστικά της, παντού εγείρονταν το άρωμα μιας ασάφειας που καθιστούσε ασπόνδυλη την ανάλυση. Φωνή πνιχτή / χωρίς-αυτοπεποίθηση.

Ας πούμε, ενδεικτικά, αποδέχεται ή όχι την «Θεωρία-των-Δύο-Άκρων»; Άλλωστε, βέβαια, δεν είναι των Δύο (Μ/Λ-Φασο/Ναζί), αλλά των-Τριών-(συν Αντεξουσιαστών/Αναρχικών-Α/Α), ου μην και των-Τεσσάρων-(Ισλαμοφασιστών)-Άκρων και οποιουδήποτε παρανοϊκού θιασώτη της Καλής-Βίας. Οπότε, τελικά, μήπως είναι απλώς η Θεωρία-της-Καλής-Βίας (6);

Και αλήθεια, τόση-εμβριθής-εμπειρία/θεωρητική-σκευή, δεν πρόσεξε, όπως σύμπασα η Αριστερά, ότι βλακωδώς οι (αντικρατιστές) Α/Α ταυτίζονται με τους (κρατιστές) Μ-Λ; Μπερδεμένοι από την Μπακουνική Α-Διεθνιστική ασάφεια και την Αναρχοκομμουνιστική-φιλολογία-Κροπότκιν, οι Α/Α ούτε στην Ισπανία πρόκαναν να δουν πόσο εξουσιαστές/κρατιστές ήταν διαδοχικά Μαρξ-Λένιν-Στάλιν. Ούτε ακόμα σήμερα οι καψεροί αντιμνημονιακοί-Α/Α-(γέλια…) έχουν πάρει χαμπάρι. Ούτε η Αριστερά;

Ας πούμε, ακόμα, ο ΝΣ δέχεται την Φιλελεύθερη Δημοκρατία (Φ.Δ.), που πλέον έχει διεθνώς διευρυνθεί/αναπτυχθεί στο πεδίο ελευθερία/κράτος-δικαίου/κράτος-πρόνοιας, ή όχι; Είναι η Φ.Δ. αναγκαίο κακό ή αναγκαίο καλό; Μήπως είναι η Αριστερά του παρόντος και δεν το μάθαμε ακόμα;

Τέλος, αδίκως, ο ΝΑ ειρωνεύτηκε την ανάλυση Μπογδάνου (που ως μη έμπειρος «αριστερός» φορσέ θυμίζει Ντάσκα/Τράγκα/κτλ…), κακώς αγνόησε τον Μομφεράτο. Όσοι δεν υπήρξαν ποτέ στη ζωή τους αριστεροί, δεν πειράζει που δεν κατανοούν πού διαφέρουν λικβινταρισμός-σεχταρισμός και πώς ακριβώς αναπτύχθηκε η 17 Ν: τους νοιάζει απλώς η πολιτική βία. Το μόνο -πλην σοβαρό- πρόβλημά τους είναι αυτό που προσφυώς ξεστόμισε ο Αρκάς: «’Οσοι δεν υπήρξαν στη ζωή τους αριστεροί, δεν έχουν ιδέα σε τί έχουμε μπλέξει».

Ο ΝΣ είναι ίσως μια από τις αξιολογότερες (πρώην;) αριστερές πένες του τόπου. Όμως, έχει μεν υπερβεί τα «αριστερά» αδιέξοδα, αλλά αναστέλλεται ίσως από την συμπλεγματικότητα που δημιουργεί στους «αριστερούς» κάποια φιλολογία τύπου «Νεοφιλελεύθερος-Μινώταυρος»-και-λοιπές-αντιδημοκρατικές-δυνάμεις. Έτσι, τους καθιστά ναιμεναλλαδιστές αιωρούμενους στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ (Φ.Δ.) και Ακαθόριστης-Παλαιάς-«Αριστεράς», μην ξέροντας πού να κατακάτσουν/ησυχάσουν…

(1) http://www.andro.gr/apopsi/kalyvas-bogdanos/
(2) http://marketnews.gr/article/647657/prwthypourgikoi-syntrofoi-to-reportaz-pou-fimwthike
(3) http://www.iefimerida.gr/news/348968/g-momferatos-sto-iefimerida-stelehi-toy-syriza-kalypsan-ideologika-toys-tromokrates
(4) http://metarithmisi.liberal.gr/post/
(5) http://booksjournal.gr/slideshow/item/2576-tromokratia,-aristera,-bogdanos
(6) http://www.andro.gr/apopsi/i-theoria-tis-kalis-vias/

Διαβάστε ακόμα – Παύλος Τσίμας: «Σήμερα ο “ηλίθιος του χωριού” βρίσκεται στο ίντερνετ»

TAGS :
Κωνσταντίνος Μπογδάνος Νικόλας Σεβαστάκης

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook