rtr46bry

Ο Ντέιβιντ Κάμερον ανακοίνωσε την παραίτησή του ενός τριμήνου, μετά το Brexit. (Φωτό: Business Insider)

Ήμουν, ασφαλώς, υπέρ της παραμονής των Βρετανών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, αυτό που συνέβη δεν είναι το τέλος του κόσμου. Ίσως είναι απλώς το τέλος της Μ. Βρετανίας – ήδη από το πρωί ακούγονται φωνές για ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας (και επανένταξής της στην ΕΕ, αφού οι Σκοτσέζοι ψήφισαν κατά τα 2/3 υπέρ της παραμονής στην ΕΕ) και ένωση της Β. Ιρλανδίας με τη Νότια που παραμένει βεβαίως στην ΕΕ (καθώς οι Βορειοϊρλανδοί επίσης κατά τα 2/3 ψήφισαν υπέρ της παραμονής), ενώ η στερλίνα κατακρημνίζεται (χαμηλό 31 ετών το πρωί).

Δείτε, όμως, και μια άλλη ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια, η οποία ως εδώ μοιάζει να διαφεύγει στα ΜΜΕ: το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των νέων ψήφισε υπέρ της παραμονής, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των ηλικιωμένων υπέρ της εξόδου, σημαίνει ότι σε λίγα χρόνια, την ώρα που θα ολοκληρώνονται οι διαδικασίες εξόδου και πολλοί από τους σημερινούς ηλικιωμένους μοιραία θα έχουν φύγει από τη ζωή, η Μ. Βρετανία θα βγαίνει από την ΕΕ ενώ οι περισσότεροι εν ζωή πολίτες της θα επιθυμούν ακριβώς το αντίθετο. Να, λοιπόν, σε τι περιπέτειες έβαλε τη χώρα του ο Κάμερον με αυτό το δημοψήφισμα.

Πολύ απλά: η Ευρώπη σε αυτή τη φάση στερείται ηγετών. Έχει γραφειοκράτες από τη μια και λαϊκιστές από την άλλη.

Πρέπει, όμως, εδώ να πούμε κάτι ακόμα. Ο Νάιτζελ Φάρατζ, ο λαϊκιστής ηγέτης του Brexit, έγινε γνωστός σε όλην την Ευρώπη από την ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο το 2010, όταν ορίστηκε ο Χέρμαν Βαν Ρομπάι Πρόεδρος της ΕΕ: «Μας είπαν πως θα μας φέρουν για πρόεδρο έναν γίγαντα παγκόσμιου βεληνεκούς, μια εξαιρετική προσωπικότητα, έναν ηγέτη που θα ενώσει 500.000.000 Ευρωπαίους, που θα μας εκπροσωπεί όλους, που ο ρόλος του είναι τόσο σημαντικός ώστε έχει υψηλότερη αμοιβή από τον Πρόεδρο Ομπάμα» και χαμογελούσε ευτυχισμένος ο Βαν Ρομπάι, νομίζοντας πως ο Φάρατζ του πλέκει το εγκώμιο. «Κι αντί για έναν τέτοιον ηγέτη μας έφεραν εσάς. Ποιος είστε; Δεν θέλω να φανώ αγενής, αλλά δε σας γνωρίζω, πρώτη φορά ακούω το όνομά σας, κανείς στην Ευρώπη δεν άκουσε ποτέ για εσάς». Μοιραία άλλαξε δέκα χρώματα ο Βαν Ρομπάι.

Πολύ απλά: η Ευρώπη σε αυτήν τη φάση στερείται ηγετών. Έχει γραφειοκράτες από τη μια και λαϊκιστές από την άλλη. Η Ευρώπη πρέπει να αναδείξει αξιόλογους ηγέτες, ανθρώπους έξυπνους, ανθρώπους που βλέπουν μπροστά, ανθρώπους ικανούς να την οδηγήσουν στον 21ο αιώνα, και με τέτοιους ανθρώπους να επιταχύνει τις διαδικασίες της πολιτικής της ένωσης. Διαφορετικά, η έξοδος της Βρετανίας είναι ίσως απλώς η αρχή χειρότερων εξελίξεων. Και μην ξεχνάμε, η ΕΕ αρχικά φτιάχτηκε για να μη σκοτωνόμαστε οι Ευρωπαίοι στους μεταξύ μας πολέμους.

 

Διαβάστε ακόμα: Συγγνώμη, είχαμε (όλοι) ψευδαισθήσεις. Πειράζει;

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top