Τα εμβόλια που έχασα

Ενώ αυξάνονται διαρκώς τα κρούσματα της ιλαράς στη χώρα μας, το λεγόμενο “αντιεμβολιαστικό κίνημα” θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία με την παράλογη στάση του. Φωτό: healthlevelup.com

Φεύγεις καλοκαίρι. 49 Αυγούστου σα να λέμε, τον πιο γλυκό Σεπτέμβρη. Προσγειώνεσαι, χειμώνας στο Λονδίνο. Επιστρέφεις, φθινόπωρο στη Σαλονίκη. Και δυο εμβόλια που έχασες…

Τρελαίνεσαι διότι μέσα σε όλα γίνεται και ντόρος πολύς για τον εμβολιασμό των παιδιών μας. Εσύ μπορεί να τα έχασες, διότι προφανώς και εμβολιάζεις τα παιδιά σου. Άλλοι όμως προσπαθούν να τα αποφύγουν θέτοντας το παιδί τους -και τα άλλα παιδιά- σε κίνδυνο.

Ήδη ζούμε σε μια από τις πιο δυσλειτουργικές χώρες του Δυτικού Κόσμου. Ας μην κάνουμε τη ζωή μας ακόμα πιο δύσκολη. Είναι δυνατόν να κυκλοφορούν ψεύτικες βεβαιώσεις εμβοαλιασμών; Τουλάχιστον ας έχεις το “θάρρος” της επιλογής σου, και ας είσαι έτοιμος να υποστείς τις συνέπειες. Χωρίς να επηρεάζεις τους γύρω σου που δεν φταίνε σε τίποτα.

Στα αυτιά σου, το εύλογο παράπονο της γυναίκας σου αντηχεί ακόμα και σε πληγώνει: “Σε φώναζε όλη μέρα. Σκοτωθήκαμε πάλι με την κόρη σου. Δεν ακούει κανέναν όταν λείπεις. Δεν αφήνει και τον παππού της σε ησυχία.”

Απαντάς με μισόλογα: “Ναι, αλλά ήσουν με τα παιδιά 10 μέρες παραπάνω…”. Και την εκνευρίζεις. Αλλά γελάει. Χιλιάδες άνθρωποι είναι σε παρόμοια κατάσταση: Πίσω η μητέρα με τα παιδιά, φευγάτος ο πατέρας, για τη δουλειά. Σπάνιο να συμβεί το αντίστροφο. Ευτυχώς, αφού τα παιδιά χρειάζονται πρωτίστως τη μάνα τους. Εμείς από δίπλα, παίρνουμε το “Όσκαρ” του Β’ ρόλου.

Πάλι καλά, σκέφτεσαι, ότι με αυτό τον τρόπο ζωής του σύγχρονου πηγαιν’-έλα, έχασες μόνο τα μισά από τα πέντε πρώτα χρόνια του παιδιού σου. Τα μισά εμβόλια. Στο παρελθόν που μπαρκάρανε επ’αόριστον η μεταναστεύανε “προσωρινά”, φαντάζεσαι τί γινότανε;

Πέντε χρόνια σε ένα ασταμάτητο πήγαιν’- έλα μεταξύ παρουσίας και απώλειας. Είναι πολλοί άλλοι δίπλα σου, σαν κι εσένα. Ο Γιωργος, είναι γιατρός λίγο έξω από το Λονδίνο. Ο Κωσταντίνος που δουλεύει σε μια κατασκευαστική στο City, ο τραπεζίτης Αλέξανδρος. Και τόσοι ακόμα. Ως πότε όμως;

Πολλά έχω καταπιεί και έχω αποδεχθεί σ’αυτη τη χώρα που ζούμε. Με τίποτα δεν μπορώ να χωνέψω αυτούς που διαχρονικά μας οδήγησαν να σπρωχνόμαστε στην έξοδο. Δεν μιλώ για όσους ανοίγουν φτερά οικογενειακώς. Αυτό εμπεριέχει και ένα στοιχείο περιπέτειας, ανανέωσης. Οι φαμίλιες το ζούνε μαζί, δηλαδή. Όχι χώρια. Μιλάω γι’αυτους που μόνοι κουβαλάνε το σταυρό, αναγνωρίζοντας πως όσο χάλια και αν είναι η Οικονομία στην Ελλάδα, η ποιότητα ζωής κάτω από αυτό τον ήλιο είναι ακόμα ανώτερη. Γι αυτό φεύγουν, γι αυτό φεύγουμε, μόνοι. Και η οικογένεια κρατιέται από το FaceTime, το Skype, τα μαζεμένα ρεπό, τις low budget αεροπορικές πτήσεις.

Όλα νομίζω θα τα χωνέψω με το χρόνο. Τα εμβόλια που έχασα δεν θα τα χωνέψω με τίποτα, οπότε το νου σας, ψεκασμένοι!

Διαβάστε ακόμα: Γιατί όλοι μας, όλο και πιο πολύ, νιώθουμε τόσο κουρασμένοι;

TAGS :
εμβόλια ψεκασμοί

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook