C2CcTETXAAAfIaN

Όσο κι αν λένε για το Κυπριακό ότι «τίποτε δεν έχει συμφωνηθεί, αν δεν συμφωνηθούν όλα», και η κεντρική λογική των χαρτών, και η σκιά που ρίχνουν στο πληθυσμιακό, είναι πλέον στο τραπέζι. (Φωτογραφίες: UN Cyprus Talks)

Το Κυπριακό -το γνωρίζουμε από νωρίς, αλλά φάνηκε πλέον καθαρά- δεν θα αφεθεί να πέσει έξω, όσο κι αν δεν «λυθεί». Εδώ, βρέθηκε η βολική για όλους λύση που, αναμενόμενο, εκφράσθηκε στα Αγγλικά: «open-ended» θα είναι εξαρχής η διαδικασία που είδαμε να εκτυλίσσεται μέχρι και την Γενεύη – έχει δηλαδή «ανοιχτό τέλος». Η συνέχιση της διαδικασίας της Πενταμερούς σε τεχνικό επίπεδο, γενικώς η τεχνική προώθηση, αυτό δείχνει. Που μεταφραζόμενο σε κάτι πιο κατανοητό, σημαίνει ότι ναι μεν δεν υπάρχει κατάληξη, αλλά και αποκηρύσσεται το οριστικό μπλοκάρισμα, η αποτυχία.

Βεβαίως, όλο αυτό το τελετουργικό κορυφώθηκε στην Γενεύη με την κατάθεση των χαρτών από τις δυο πλευρές, ΕλληνοΚυπριακή και ΤουρκοΚυπριακή, αλλά και «έμεινε» σαν ένα είδος παρακαταθήκης στα χέρια του ΟΗΕ, που αφήνει πίσω ένα ανεξίτηλο ίχνος.

Τι θα πει αυτό; Ότι, όσο κι αν λένε και επαναλαμβάνουν ότι «τίποτε δεν έχει συμφωνηθεί, αν δεν συμφωνηθούν όλα», και η κεντρική λογική των χαρτών, και η σκιά που ρίχνουν στο πληθυσμιακό, είναι πλέον στο τραπέζι. Οπότε, κι αν ακόμη ούτε αυτή η διαδικασία προχωρήσει ή και εκτροχιασθεί όπως το αλήστου μνήμης Σχέδιο Ανάν, θα υπάρχει και θα λειτουργεί -συμφωνημένα ή αποκηρυγμένα- μια βάση που θα ακολουθεί Κύπριους, Έλληνες και Τούρκους. Πολύ περισσότερο κι από τα διάφορα θεσμικά, την ενδεχόμενη εκ περιτροπής Προεδρία (που έγινε αντικείμενο αλογοπάζαρου με το εδαφικό και την Μόρφου) έπαιξε η πολύ βαριά οικονομική διάσταση: το θέμα του «άμεσου κόστους της λύσης». Που τον πυρήνα του -10 δις, συν ό,τι αποδιάρθρωση προκύψει, μείον ό,τι αληθινό αναπτυξιακό πλεονέκτημα αποδειχθεί αν και όταν…- τον ανέδειξε η παρουσία στην Γενεύη και της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ. Δεν πολυβγήκε προς τα έξω αρκετά αυτή η διάσταση. Ούτε και η διαβεβαίωση Γιουνκέρ ότι και η ΕΕ θα συμπαρασταθεί οικονομικά. Όμως ακόμη πιο πίσω, στο φόντο, κρατήθηκε η άλλη πλευρά των χαρτών.

Conference-on-Cyprus-2017-12-01

Από τους χάρτες που κατέθεσαν οι δύο πλευρές προκύπτουν οι διαβόητες «γραμμές βάσης». Με τις οποίες χαράσσονται υφαλοκρηπίδες και ΑΟΖ και FIR.

Ποια; Μα, ότι από τους χάρτες προκύπτουν οι διαβόητες «γραμμές βάσης». Με τις οποίες χαράσσονται υφαλοκρηπίδες και ΑΟΖ και FIR. Προσέξτε, δε, όχι μόνον «ποιους υδρογονάνθρακες θα έχει η (ενιαία) Κύπρος και ποιους πόρους από κοινού οι δυο κοινότητες». Αλλά και πώς ανεβαίνουν οι γραμμές επάνω, προς Τουρκία μεριά, εκεί όπου «φωλιάζει» το Καστελλόριζο (και σχηματίζεται ο «κώνος του Καστελλόριζου», ανοιχτός προς τα κάτω ή προς τα πάνω) προσδιορίζοντας υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ και FIR της Τουρκίας. Συν, πώς κατεβαίνουν οι γραμμές προς τα κάτω, προς Αίγυπτο, προς Λίβανο, προς Ισραήλ – με τις αντίστοιχες ιστορίες χάραξης ορίων ΑΟΖ κλπ. Μην τα διαβάζετε έτσι απλά: είναι δισεκατομμύρια σε αξία φυσικών πόρων, είναι όμως και ενεργειακή ασφάλεια, είναι και γεωπολιτική εξισορρόπηση.

Εκεί κάπου, έρχεται η λογική του open-ended και συναντάει την άλλη που μας δίδαξε με αφορμή την σερνάμενη αξιολόγηση του Μνημονίου 3 ο Ευκλείδης Τσακαλώτος: το να κλωτσιέται το τενεκεδάκι / kicking the can down the road. Ενώ όμως αυτή η εκδοχή βασικά παραπέμπει σε υπεκφυγή, σε παραπέταμα της αληθινής λύσης, ακόμη και στην αξιολόγηση μπορεί να μας προκύψει διάσταση open-ended.

Πώς; Μα, όπως νεο-εκβιαστικά έθεσε το ζήτημα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι άμα δεν συμμετάσχει το ΔΝΤ στο Ελληνικό Πρόγραμμα θα χρειαστεί νέο, με ευθύνη ESM και ΕΕ γενικώς, με νέα έγκριση από τα Κοινοβούλια, τότε το Ελληνικό ζήτημα θα βρεθεί με φόντο γεωπολιτικό – όποιο φόντο θα υπάρχει τότε. Βέβαια, με την νέα υπόθεση γκρίζων ζωνών στο αιγαίο που αναδύθηκε με αφορμή την ιστορία της κατοίκισης νησίδων με δημιουργία υποδομών εκεί, ολη η έννοια «ισορροπία την περιοχή» ναρκοθετείται.

 

Διαβάστε ακόμα: Ενός λεπτού περιφρόνηση για την Κύπρο

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top