Το θέμα είναι να κατευθύνεις μεθοδικά τη σκέψη σου προς τις θετικές όψεις της πραγματικότητας. Φωτογραφία: Wavy1 via Flickr
Την περασμένη Τρίτη ο Παύλος βρέθηκε κλεισμένος σ’ ένα ασανσέρ ευρύχωρο όσο και η θήκη ενός βιολιού. Ήτανε νύχτα, πανικός! «Τότε ήταν», διηγείται ο Παύλος, «που κατέφυγα στη ΘΣ. Αμέσως ένιωσα ανεβασμένος». Μοιάζει με διαφήμιση για ασφάλειες ζωής, αλλά πρόκειται για αληθινή ιστορία. Η ΘΣ είναι ό,τι πρέπει για χαλεπούς καιρούς.
Πώς; Δεν ξέρετε τι σημαίνει ΘΣ; Δεν παρακολουθείτε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο; Μα, πρόκειται για τη Θετική Σκέψη, το Think Positive της αμερικανικής επιβο(υ)λής. Το θέμα είναι να κατευθύνεις μεθοδικά τη σκέψη σου προς τις θετικές όψεις της πραγματικότητας. Μη λέτε πια: «Γαμώτο, πάλι πήρα ένα κιλό!» Αλλά: «Θεέ μου, με όλα αυτά που χλαπάκιασα, πήρα μόνο ένα κιλό!» Όπως θα έλεγε κι ο γιατρός σας, «Η συχνότητα των θετικών επαγωγών, τακτικά επαναλαμβανόμενων και σε κάθε συγκυρία, αλλάζει βαθιά τη νοοτροπία». Σ’ ένα μήνα θα είστε τελείως ήρεμος και απολύτως ευτραφής.
Παραδείγματα θετικών επαγωγών: Μη λέτε πια «Το επίπεδο ζωής μου έπεσε», αλλά «η μέση αγοραστική δύναμη του ενεργού πληθυσμού διατηρήθηκε σε ικανοποιητικά για την εποχή επίπεδα». Μη λέτε πια «Πτυχία, προς τι; Αφού δεν πρόκειται να βρω δουλειά», αλλά «Ψώνιο! Χάρη στο πτυχίο, ίσως μια μέρα μπορέσω να συνεισφέρω στη βασική εκπαίδευση των παιδιών των ακριτικών περιοχών». Και ο Παύλος; «Ε, μονολόγησε, ευτυχώς που δεν ήταν Παρασκευή να χάσω ολόκληρο το Σαββατοκύριακο!»
Λίγο-πολύ παντού, ενώ το Πάσχα πέρασε (συγγνώμη, ενώ το καλοκαίρι πλησιάζει), η συνεχής ροή της ΘΣ αντικαθιστά το εναλλασσόμενο ρεύμα της κλασικής ελληνοπρεπούς Αρνητικής Σκέψης. Όλες οι λέξεις του συρμού είναι καλές για τον υποθάλαμο. Χαλαρώνεις, συστρατεύεις, αναδομείς, αναδιαρθρώνεις. Ένα λεξιλόγιο τακτοποίησης γραφείου. Θα μου πείτε ότι η ΘΣ δεν διακρίνεται για το υψηλό διανοητικό της standing. Ότι η ιδέα ανάγεται τουλάχιστον στην εποχή που επινοήθηκε η ομελέτα, αυτή η θετική διέξοδος στο σπάσιμο των αβγών. Στο οποίο θα απαντούσα ότι «να μια αρνητική σκέψη και θα πρέπει να το κοιτάξετε».
Η ΘΣ, είτε το θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ είτε όχι, είναι το πνεύμα της εποχής. Να μετατρέπεις την αδυναμία σου σε δύναμη, όπως έλεγε ο Μάο (άσχετο), να έχεις πάντα κατά νου ότι κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις (ακόμα και το ευρώ), να «πιάνεις τα σημάδια ανάκαμψης» και να χαιρετίζεις τις πρωτοβουλίες (δεν δρούμε πλέον, παίρνουμε πρωτοβουλίες).
Κάθε συνετός τηλεπαρουσιαστής έχει ένα look «μεγάλο άλμα προς τα εμπρός» και θα σας διαβεβαιώσει ότι «άμα κάποιος θέλει κάτι πολύ (εν προκειμένω ο λαός), τότε σίγουρα θα το αποκτήσει». Ε, ρε, δρόμο πού έχουμε κάνει με τη ΘΣ. Η Μανωλάδα, οι Σκουριές, η Κερατέα. Ουάου! Κι ο πρόεδρος φημολογείται ότι θα κάνει δώρο στον αστυνομικό που χαροπαλεύει νεροπίστολο. Σταμάτα! Κι ο αστυνομικός που ανοίγει κατάστημα με νεροπίστολα. Πεθαίνω! Εν τω μεταξύ, οι μεγαλύτερες ελληνικές ανακαλύψεις τα τελευταία χίλια χρόνια είναι το υγρόν πυρ (που δεν πολυξέρουμε πώς φτιαχνόταν) και η συσκευή ΒΑΝ (που δεν πολυξέρουμε πώς δουλεύει).
Ωστόσο, είμαστε αισιόδοξοι. Θαυμάσιο παράδειγμα ΘΣ οι συνδικαλιστές. Πιστεύουν πως είναι πολύ αργά για να πεθάνουν.
Στη ΘΣ ταιριάζει η αδράνεια και το παρουσιαστικό του Σαμαρά. Επίσης η μπουρδολογία και το παρουσιαστικό του Τσίπρα. Θέλουν τόσο να βοηθήσουν τους νέους όσο και να καθησυχάσουν τους γέρους. Έχουν αυτό το ύφος «ούτε-ούτε», που γοητεύει τη Θετική Σκέψη. Ο όρος επινοήθηκε από τον Ρολάν Μπαρτ στις «Μυθολογίες». Η ρητορική «ούτε-ούτε» είναι μια ζυγισμένη ρητορική, η οποία συνίσταται στο να ταξινομείς σε δύο κατηγορίες που αποδοκιμάζεις και να βάζεις τον εαυτό σου από πάνω. Μηχανισμός διπλού αποκλεισμού που εκτελωνίζει εκείνον που την επιχειρεί.
O όρος «ούτε-ούτε» που γοητεύει τη Θετική Σκέψη επινοήθηκε από τον Ρολάν Μπαρτ στις ”Μυθολογίες”.
Η Ελλάδα της ΘΣ είναι και μια Ελλάδα «ούτε-ούτε» (δυο έννοιες στο ίδιο κομμάτι, το κεφάλι μου πάει να σπάσει). Στέλνει πλάτη με πλάτη το νεοφιλελευθερισμό (άγριο) και τη γραφειοκρατία (γκρίζα). Αναζητά έναν κόσμο ειρηνικό, cool, εγγυημένο, κατοικημένο από οικόσιτους δημοκράτες και γραφεία με ζωηρά χρώματα. Οι πολίτες της είναι δύο ειδών: άνεργοι και στελέχη (μια κοινωνική διαστρωμάτωση όλο δυναμισμό). Όποιος διαθέτει ΘΣ είναι και κρατιστής, και υπέρ της αγοράς. Ενδιάμεσα υπερίπτανται οι θετικές αξίες: μεταρρύθμιση, ανάπτυξη, κοινωνικό κράτος, αλήθεια. Σε αναζήτηση των «μεγάλων ισορροπιών», η χώρα απέκτησε νοοτροπία πλάστιγγας, όπου το κέντρο βρίσκεται παντού και η περιφέρεια πουθενά. Ο μοντέρνος ουτεδισμός δεν είναι ούτε φεμινιστικός ούτε μάτσο (το χρήμα μετράει). Ντύνεται σ’ ένα στυλ ούτε εξεζητημένο ούτε ατημέλητο (sportswear). Απορρίπτει την πολιτική (πολιτικάντικη) κι αναζητά ένα δρόμο ανάμεσα στην τεχνοκρατία (απάνθρωπη) και την αυτοδιαχείριση (φρούδα). Με δυο λόγια, ζει χωρίς ούτε ψευδαισθήσεις ούτε απελπισία, και πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι ταυτόχρονα ο ομφαλός του κόσμου και έθνος ανάδελφο. Χάρη στην ηθική «ούτε-ούτε», τα προβλήματα δεν δίνουν τόσο την εντύπωση ότι λύνονται όσο ότι διαλύονται.
– Ωραία όλ’ αυτά. Κομμάτι όμως ιδεαλιστικά, έτσι; Εντάξει με τον ουτεδισμό σου, αρκεί να μην έρθει πάλι η Τρόικα.
– Μη μιλάς έτσι. Εφάρμοσε τη ΘΣ: Τι, δεν ήρθε ακόμα η Τρόικα; Ωραία, άρα μπορώ να κοιμηθώ άλλη μια ωρίτσα.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
