Η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς τον αρχηγό της, Νίκο Μιχαλολιάκο, σύμφωνα με τον Δημήτρη Ψαρρά ( Nikos Libertas / SOOC, youtube).

Αρχικώς, και για χρόνια, βρισκόταν στα ακριανά περίχωρα του πολιτικού φάσματος. Με εκλογική δύναμη που δεν ξεπερνούσε την ισχνότητα ενός γραφικού υποσυνόλου. Ώσπου, η Χρυσή Αυγή έπαψε να είναι ένα ακροδεξιό μόρφωμα που έκανε επιδρομές τοπικού χαρακτήρα σκορπώντας τον τρόμο σε αθώους ανθρώπους. Γιγαντώθηκε, απέκτησε μανδύα μιας κάποιας νομιμότητας, τα ποσοστά της την περίοδο της οικονομικής κρίσης μεγάλωσαν. Απέκτησε κοινοβουλευτική παρουσία και μάλιστα πολυπληθή. Φευ, ήρθε και δεν έφυγε.

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όμως, έθεσε εξαρχής το ζήτημα στη σωστή του βάση. Κατά πόσο η ελληνική κοινωνία μπορεί να δέχεται στις τάξεις της ένα κόμμα που δεν είναι κόμμα, αλλά οργάνωση, της οποίας οι δημοκρατικές ευαισθησίες όχι μόνο είναι ανύπαρκτες, αλλά και μη συμβατές με ένα κράτος Δικαίου.

Ο δημοσιογράφος-ερευνητής και συγγραφέας Δημήτρης Ψαρράς (οι παλαιότεροι θα τον θυμούνται από την υπερδραστήρια δημοσιογραφική ομάδα «Ιός» της Ελευθεροτυπίας) ήταν από τους πρώτους που προσπάθησαν να δείξουν σε όλη την ελληνική κοινωνία ότι ο κίνδυνος παραμονεύει, ότι το φίδι δεν έχει μόνο ένα αυγό, αλλά εκκολάπτει πολλά. Δεν θα ήθελε να δικαιωθεί από την έρευνά, αλλά συνέβη.

Μιλώντας στο Andro, με αφορμή το νέο του βιβλίο «Ο Αρχηγός» (εκδ. Πόλις) μιλάει λεπτομερώς για τη βαρύνουσα σημασία που παίζει στη Χρυσή Αυγή η παρουσία του Νίκου Μιχαλολιάκου, τις στοχεύσεις του, την εξέλιξη της δίκης της Χρυσής Αυγής, αλλά και τις δυνατότητες που έχει το δημοκρατικό πολίτευμα για να ανασχέσει την πορεία της οργάνωσης.

– Κύριε Ψαρρά, το 2012, τότε που ακόμη δεν είχαμε κατανοήσει τι σημαίνει Χρυσή Αυγή είχατε γράψει για τη «μαύρη βίβλο» της οργάνωσης. Ύστερα από επτά χρόνια πώς έχει εξελιχθεί η κατάσταση;
Δυστυχώς χρειάστηκε να έχουμε έναν Έλληνα νέο νεκρό, τον Παύλο Φύσσα, για να ξεσηκωθεί η ελληνική κοινωνία το φθινόπωρο του 2013 και να αποφασίσουν εντέλει οι θεσμοί της Πολιτείας να κάνουν το καθήκον τους. Από τη στιγμή που ασκήθηκαν οι διώξεις εναντίον όχι μόνο των φυσικών αυτουργών, αλλά και της ηγεσίας της οργάνωσης, η Χρυσή Αυγή έχει μειώσει αισθητά τη δράση των Ταγμάτων Εφόδου, έχει περιορίσει τα γραφεία της και κρύβεται πίσω από κινητοποιήσεις που οργανώνουν άλλοι, όπως λ.χ. τα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό. Όμως σήμερα βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη στιγμή που η τελική έκβασή της συνδέεται με την επικείμενη απόφαση του δικαστηρίου.

– Όλα αυτά τα χρόνια έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις στον δημοσιογραφικό κόσμο για το αν πρέπει να προβάλλεται η οργάνωση ή όχι. Εσείς τι άποψη έχετε;
Σύμφωνα με τις σοβαρότερες σχετικές μελέτες, παρόμοια φαινόμενα πρέπει καταρχάς να αντιμετωπίζονται με τη δημιουργία μιας «υγειονομικής ζώνης», που θα τα απομονώνει από την πολιτική ζωή. Όμως από τα στιγμή που αυτές οι εξτρεμιστικές οργανώσεις έχουν αποκτήσει κάποια αναγνωρισιμότητα, η «υγειονομική ζώνη» είναι ατελέσφορη, ενώ κινδυνεύει και να επιβεβαιώσει τον υποτιθέμενο «αντισυστημικό» χαρακτήρα τους. Από την άλλη πλευρά, η Χρυσή Αυγή εμφανίζεται ψευδώς ως ένα κανονικό πολιτικό κόμμα, κάτι που ορθά –κατά τη γνώμη μου- αντιμετωπίζεται από τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου με την άρνηση να συμμετέχουν σε κοινά τραπέζια «συζήτησης».

»Είδαμε εξάλλου τι είδους «συζήτηση» έκανε ο Κασιδιάρης με τη Λιάνα Κανέλλη και τη Ρένα Δούρου τον Μάιο του 2012 στο στούντιο τηλεοπτικού σταθμού. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να παρουσιάζονται οι απόψεις των ναζιστών στα μέσα ενημέρωσης. Μόνο που όσοι θέλουν να πάρουν, λ.χ. μια συνέντευξη σήμερα από την ηγεσία της οργάνωσης οφείλουν να ρωτούν και για το καίριο ζήτημα της δικαστικής διερεύνησης της εγκληματικής δράσης. Όπως δεν περιμένω να μάθω τις φιλοσοφικές σκέψεις ενός οποιουδήποτε υπόδικου για βαριά κακουργήματα, αλλά ενδιαφέρομαι να ακούσω την άποψή του για στοιχεία που τον αθωώνουν ή δικαιολογούν το έγκλημά του, έτσι περιμένω και από μια συνέντευξη με τον Μιχαλολιάκο οι συνάδελφοί μου να τον ρωτούν και γι’ αυτά. Όχι μόνο για το… μνημόνιο.

«Όλοι γνωρίζουν ότι η Χρυσή Αυγή δεν περιορίζεται σε λόγια. Αν μέσω της ναζιστικής οργάνωσης νομιμοποιηθεί η πολιτική βία, τότε η Δημοκρατία κινδυνεύει να αυτοκαταργηθεί».

– Τώρα που πλέον κανείς δεν πιστεύει πως είναι περιθωριακοί ή γραφικοί, αλλά είναι τρίτη δύναμη στο κοινοβούλιο, φοβάστε περισσότερο για τις ζημιές που προκαλεί στη Δημοκρατία;
Μετά τις πρώτες εκλογές του 2012, όταν για πρώτη φορά μπήκε η Χρυσή Αυγή στη Βουλή, ο Σταύρος Θεοδωράκης πήρε συνέντευξη από τον Μιχαλολιάκο και μεταξύ άλλων τον ρώτησε: «Το ότι εσείς θα είσαστε στο Κοινοβούλιο δεν είναι ένδειξη δημοκρατίας;» Ο Αρχηγός απάντησε με προκλητική ωμότητα: «Είναι ένδειξη αδυναμίας της δημοκρατίας». Ο ίδιος γνωρίζει ότι και μόνο η επίσημη παρένδυση της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης σε «κανονικό» κόμμα φθείρει και υπονομεύει τη δημοκρατία. Εξάλλου το έχουμε διαπιστώσει τραυματικά και την τελευταία περίοδο. Η ύπαρξη μιας τόσο ακραίας οργάνωσης στη Βουλή έχει δηλητηριάσει το σύνολο του πολιτικού (θα έλεγα και δημοσιογραφικού) κόσμου, έχει ανοίξει το δρόμο για άλλες ακραίες φωνές που χρησιμοποιούν πλέον ανοιχτά ύβρεις αντί πολιτικά επιχειρήματα, κάτι που πρώτη εφάρμοσε επιδεικτικά η Χρυσή Αυγή. Και το χειρότερο είναι ότι όλοι γνωρίζουν ότι η Χρυσή Αυγή δεν περιορίζεται σε λόγια. Αν μέσω της ναζιστικής οργάνωσης νομιμοποιηθεί η πολιτική βία, τότε η Δημοκρατία κινδυνεύει να αυτοκαταργηθεί.

«Ο Μιχαλολιάκος γνωρίζει ότι και μόνο η επίσημη παρένδυση της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης σε «κανονικό» κόμμα φθείρει και υπονομεύει τη δημοκρατία» (George Vitsaras / SOOC).

– Ευθεία ερώτηση: γιατί δεν έχει κηρυχτεί ακόμη –επισήμως- εγκληματική οργάνωση με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Ποιος ή ποιοι ευθύνονται για τυχόν αβελτηρίες;
Το ελληνικό Σύνταγμα, αντίθετα από άλλα ευρωπαϊκά –όπως το γερμανικό- δεν προβλέπει απαγόρευση «κομμάτων». Ψηφισμένος μετά την εμπειρία της δικτατορίας, η οποία είχε απαγορεύσει όλα τα κόμματα, ο ελληνικός καταστατικός χάρτης δεν επιτρέπει παρόμοια μεταχείριση. Αυτός είναι ο λόγος που ο Μιχαλολιάκος έκανε δήλωση «ίδρυσης κίνησης» στον Αρειο Πάγο τον Φεβρουάριο του 1983, 11 ολόκληρα χρόνια προτού αποφασίσει να κατεβάσει την οργάνωσή του στις εκλογές (Ευρωεκλογές 1994). Ακόμα κι αν το δικαστήριο δεχτεί την πρόταση του παραπεμπτικού βουλεύματος, ότι πρόκειται δηλαδή για εγκληματική οργάνωση, θα χρειαστεί ειδική απόφαση του Αρειου Πάγου για την τύχη της ως «κόμματος». Όσο για τα ηγετικά στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης, αυτά θα υποστούν την κύρωση της στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων μόνο όταν καταστεί αμετάκλητη η καταδίκη τους.

– Συνακόλουθα: θα ολοκληρωθεί κάποια στιγμή η δίκη; Θα αποδοθεί δικαιοσύνη; Τι πιστεύετε;
Είμαι εξαιρετικά αισιόδοξος για την έκβαση της δίκης. Ο λόγος είναι ότι την παρακολουθώ πολύ στενά και γνωρίζω ότι τα στοιχεία που έχουν κατατεθεί είναι συντριπτικά εις βάρος της ναζιστικής οργάνωσης. Όποιος αμφιβάλλει, ας κάνει τον κόπο να παραστεί έστω και σε μία συνεδρίαση. Εξάλλου τα σχετικά στοιχεία είναι προσβάσιμα στους ιστοτόπους που παρακολουθούν τη διαδικασία (goldendawnwatch.org, omniatv.com, jailgoldendawn.com) ή να συμβουλευτεί το σχετικό φυλλάδιο που κυκλοφόρησε με την «Εφημερίδα των Συντακτών» στις 22 Μαρτίου.

– Γράφετε στο βιβλίο σας πως η Χρυσή Αυγή ισχύει ο νόμος του αρχηγού. Πρόκειται περί ενός ανδρός αρχή. Τι σημαίνει αυτό για την υπόσταση της;
Η Χρυσή Αυγή αντιγράφει με «θρησκευτική» ευλάβεια το πρότυπο του χιτλερικού κόμματος, του NSDAP. Αλλά χιτλερικό κόμμα χωρίς Αρχηγό δεν γίνεται. Ο Μιχαλολιάκος δεν είναι απλά ο επικεφαλής. Είναι ο «υπεράνω». Σύμφωνα με το πραγματικό καταστατικό της οργάνωσης, το οποίο κατέθεσα στο δικαστήριο, η Χρυσή Αυγή λειτουργεί με τη λεγόμενη «Αρχή του Αρχηγού», η οποία απλώς μεταφράζει το γερμανικό Führerprinzip.

– Ο Μιχαλολιάκος δεν είναι Λεπέν. Με την έννοια ότι δεν είναι χαρισματικός, δεν συνεγείρει τα πλήθη. Αυτό είναι καλό ή αδιάφορο για τις στοχεύσεις του;
Όπως έχει εξηγήσει η καθηγήτρια Βασιλική Γεωργιάδου, στα σύγχρονα ακροδεξιά σχήματα δεν απαιτείται «χαρισματικός» ηγέτης. Την αυθεντία του την αποκτά μέσω της άσκησης της εξουσίας, μέσω της απόλυτης πειθαρχίας που απαιτεί και μέσω του αποκλεισμού κάθε υποψήφιου «δελφίνου». Ειδικά ο Μιχαλολιάκος έχει υιοθετήσει εδώ και χρόνια ένα προσωπικό ύφος όταν απευθύνεται στους μυημένους οπαδούς του κι εκείνοι ανταποδίδουν με το «Ζήτω ο Αρχηγός», «Ζήτω η Νίκη», το χιτλερικό δηλαδή Sieg Heil. Εξάλλου και του Χίτλερ το «χάρισμα» υπήρξε πολύ ιδιαίτερο και μετρούσε μόνο στους δικούς του οπαδούς.

– Θα ήταν άλλη η πορεία της Χρυσής Αυγής αν είχε για επικεφαλής κάποιον λιγότερο ακραίο ή έχει αυτόν που της «αξίζει»;
Ο Μιχαλολιάκος ίδρυσε τη Χρυσή Αυγή τον Δεκέμβριο του 1980. Από τότε έχουν ξεπηδήσει ποικίλα ακροδεξιά σχήματα με «λιγότερο ακραίους» ηγέτες. Με κάποια από αυτά, ο Μιχαλολιάκος συνέπραξε, όμως ποτέ για μεγάλο διάστημα. Οι «συμμαχίες» του και οι ηπιότερες «μεταλλάξεις» των πολιτικών του σχηματισμών υπήρξαν πάντοτε θνησιγενείς. Ο λόγος είναι ότι ο ίδιος και ο στενός πυρήνας των συνεργατών του είναι φανατικοί ναζιστές, οι οποίοι μισούν και κοροϊδεύουν ως «προδότες» κάποιους ομοϊδεάτες τους που έγιναν απλώς «ακροδεξιοί» ή «εθνικιστές». Αλλά μόνο ο Μιχαλολιάκος είναι εκείνος που αποφασίζει πότε θα ακολουθήσει σκληρή ή πιο ήπια γραμμή, αυτός αποφασίζει να αναστείλει τη δράση της οργάνωσής του ή ακόμα και να τη μετονομάσει.

– Να το πω αλλιώς: μπορούμε να φανταστούμε τη Χρυσή Αυγή χωρίς τον Μιχαλολιάκο;
Σε καμιά περίπτωση. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο ίδιος αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως «ενσάρκωση» του προτύπου του, του Αδόλφου Χίτλερ. Και όπως δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει ναζισμός χωρίς εκείνον, έτσι και η ελληνική καρικατούρα του NSDAP δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον δικό της «Αρχηγό».

«Ο Μιχαλολιάκος έχει υιοθετήσει εδώ και χρόνια ένα προσωπικό ύφος όταν απευθύνεται στους μυημένους οπαδούς του κι εκείνοι ανταποδίδουν με το «Ζήτω ο Αρχηγός», «Ζήτω η Νίκη», το χιτλερικό δηλαδή Sieg Heil» (Nikos Libertas/SOOC).

– Ο Κασιδιάρης θα μπορούσε να γίνει ο επόμενος αρχηγός; Κάποιος άλλος ίσως;
Όλα αυτά τα χρόνια, κάποιοι κατά καιρούς εμφανίζονταν ως άτυποι υπαρχηγοί και υποψήφιοι διάδοχοι του Μιχαλολιάκου: Ι. Γιαννόπουλος, Α. Ανδρουτσόπουλος, Χ. Κουσουμβρής, Δ. Ζαφειρόπουλος. Όλοι έφυγαν κακήν κακώς, μόλις ο Μιχαλολιάκος αισθάνθηκε ότι κινδυνεύει η θέση του. Όσο ειδικά για τον Κασιδιάρη, η ανάδειξή του σε Αρχηγό θα αναδείκνυε τις «ειδικές» του ιδιότητες που γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά: εκπαιδευτής Ταγμάτων Εφόδου, λάτρης του Χίτλερ και της βίας. Αλλά δεν διαθέτει ούτε την πείρα ούτε την ευελιξία του Μιχαλολιάκου. Η σβάστικα δεν είναι μόνο στο μπράτσο του. Είναι και στο μυαλό του.

«Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να συνηθίσουμε τη Χρυσή Αυγή. Και αυτή είναι η στρατηγική του Μιχαλολιάκου».

– Έτσι όπως είναι διαρθρωμένη η οργάνωση γίνεται να μην γνωρίζει ο αρχηγός τι κάνουν οι «στρατιώτες» του; Αναφέρομαι στις επιθέσεις που εξαπολύουν συχνά πυκνά.
Μα όπως έχει προκύψει και στο δικαστήριο, τα πάντα ελέγχει ο Αρχηγός. Μπορεί να μην μετέχει αυτοπροσώπως στα Τάγματα Εφόδου, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο για λόγους δικής του προστασίας. Αλλά ποιος πιστεύει σοβαρά, τον ισχυρισμό που πρόβαλε στην πρώτη του απολογία, ότι τη δολοφονία του Φύσσα πληροφορήθηκε πρώτη φορά το μεσημέρι της επομένης; Τόσο οι καταθέσεις, όσο τα βίντεο από ομιλίες και τα SMS των κινητών τηλεφώνων των στελεχών είναι αποκαλυπτικά.

«Η σβάστικα δεν είναι μόνο στο μπράτσο του Κασιδιάρη. Είναι και στο μυαλό του» (George Vitsaras / SOOC).

– Υπάρχει ο κίνδυνος να συνηθίσουμε τη Χρυσή Αυγή; Να την θεωρήσουμε ως ένα ακόμη κόμμα ή μια εναλλακτική;
Αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Και αυτή είναι η στρατηγική του Μιχαλολιάκου μέσω της προβολής του κόμματος ως μανδύα της εγκληματικής δράσης. Αλλά δεν θα είναι καθόλου εύκολο αυτό μετά την έκδοση της δικαστικής απόφασης.

– Είναι φανερό πλέον πως η Χρυσή Αυγή προσπαθεί να εισβάλει στα σχολεία. Να δημιουργήσει τους μελλοντικούς οπαδούς της. Υπάρχει δυνατότητα ανάσχεσης αυτής της επίθεσης;
Σήμερα πληρώνουμε την αρχική προβολή της Χρυσής Αυγής από τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης ως μιας αντισυστημικής οργάνωσης που έχει απλώς ένα ιδιαίτερο life style (γυμναστήρια, κ.λπ.). Ο τρόπος που προσεγγίζει τους μαθητές η οργάνωση είναι φυσικά μέσω «δημοφιλών» θεμάτων, όπως το Μακεδονικό, αλλά δεν είναι η κύρια μέθοδος αυτή. Γι’ αυτό το λόγο δεν ήταν ιδιαίτερα πετυχημένη η καμπάνια της για καταλήψεις σχολείων με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αλλά από την άλλη πλευρά, για τους μαθητές δεν σημαίνουν πολλά πράγματα οι αποκαλύψεις για τον ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσης. Μεγαλύτερη σημασία θα έχει η αποκαθήλωσή της, όταν μετά την καταδίκη τους όλοι αυτοί οι «υπεράντρες» θα εκλιπαρούν για να πέσουν στα μαλακά. Αυτό το γνωρίζουν πρώτοι οι ίδιοι οι Χρυσαυγίτες, γι’ αυτό πάλεψαν μέχρι τέλους για την αποβολή της τηλεόρασης από τη δικαστική αίθουσα. Όμως τα ψέματα τώρα τελειώνουν. Και θα δουν όλοι -και οι μαθητές φυσικά- την πραγματική εικόνα αυτών που καμώνονται τους «αγωνιστές».

– Μια πρόχειρη ανάλυση λέει πως η Χρυσή Αυγή αναδύθηκε μέσα από την «πυρκαγιά» της οικονομικής κρίσης. Τώρα που φαίνεται κάπως να φεύγουμε από τη στενή οικονομική συνθήκη, τι την διατηρεί στον «αφρό»;
Δεν είναι ευθεία η σύνδεση της ανόδου της Χρυσής Αυγής με το ξέσπασμα της κρίσης. Ασφαλώς έπαιξε ρόλο το 2010-2012 η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος και η συντριβή του δικομματισμού. Όμως ο λόγος που κατόρθωσε η Χρυσή Αυγή να καλύψει το χώρο της Ακροδεξιάς είναι ότι ο μέχρι τότε εκφραστής αυτού του χώρου, το ΛΑΟΣ, αυτοακυρώθηκε με τη συμμετοχή του τον Νοέμβριο του 2011 στην τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου (μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ).

»Η επιλογή αυτή του Γιώργου Καρατζαφέρη απογοήτευσε μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του και τους έστρεψε στον Μιχαλολιάκο. Αυτή τη στιγμή η οργάνωση εκπροσωπεί την ελληνική Ακροδεξιά που υπήρχε πάντοτε. Αν, μάλιστα, δει κανείς τη γεωγραφία της ψήφου, θα διαπιστώσει ότι ενώ το 2012 η οργάνωση είχε σημαντικές επιδόσεις σε ορισμένα σημεία, όπου είχε έντονη παρουσία (ιδιαίτερα το κέντρο της Αθήνας), από το 2015 η δύναμή της συγκεντρώνεται στα παραδοσιακά κάστρα της ελληνικής Ακροδεξιάς (Λακωνία, Μεσσηνία, Κορινθία, περιοχές Μακεδονίας). Θέλω να πω ότι σήμερα η Χρυσή Αυγή παίζει το ρόλο του κόμματος της Ακροδεξιάς, απλώς έχει προσδώσει ναζιστική χροιά εκεί που οι προκάτοχοί της έδιναν φιλοχουντική ή φιλοβασιλική.

– Αν και δεν αυξάνει τα ποσοστά της εντούτοις δεν χάνει και έδαφος (δημοσκοπικά). Επομένως, η Χρυσή Αυγή ήρθε για να μείνει ως μόνιμο αγκάθι;
Η Χρυσή Αυγή βρίσκεται σήμερα στο μεταίχμιο. Τα ποσοστά της διατηρούνται στο ίδιο επίπεδο, όσο η οργάνωση καταφέρνει να πείθει τους οπαδούς της ότι δεν ισχύουν όσα της αποδίδονται. Νομίζω ότι τα πράγματα θα αλλάξουν με την απόφαση του δικαστηρίου.

To βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά »Ο αρχηγός» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.

– Κινδυνεύει η Δημοκρατία πιστεύετε; Εννοώ άμεσα ή μακροπρόθεσμα.
Ο κύριος λόγος που κινδυνεύει η Δημοκρατία είναι η στρατηγική της Χρυσής Αυγής, Δεν κινδυνεύουμε φυσικά από την ανάδειξή της σε κυβερνητική δύναμη και ευτυχώς έχουν καταρρεύσει και οι όποιες απόπειρες «συνεργασίας» των άλλων κομμάτων με κάποια «σοβαρή» Χρυσή Αυγή. Αλλά αυτό που επιδιώκει η Χρυσή Αυγή είναι άλλο. Ακολουθεί τη «στρατηγική της έντασης» που εφάρμοζαν οι Ιταλοί ακροδεξιοί τη δεκαετία του 1970. Βία και τρομοκρατία στους δρόμους, πρόκληση προς την «άλλη πλευρά» να αντιδράσει, έτσι ώστε να υποχρεωθεί το «βαθύ κράτος» να επέμβει.

»Το δήλωσε ο Παναγιώταρος, μιλώντας στο BBC για «εμφύλιο» που διεξάγεται μεταξύ της Χρυσής Αυγής από τη μια μεριά και των μεταναστών και της Αριστεράς από την άλλη. Το εξέφρασε ο Μπαρμπαρούσης με την πρόσκλησή του προς τον στρατό να προβεί σε πραξικόπημα. Ευτυχώς η πρόκληση έχει μείνει αναπάντητη. Και έτσι η στρατηγική της Χρυσής Αυγής απέτυχε. Αλλά δυστυχώς το δηλητήριο στην κοινωνία από την παρουσία της υπονομεύει με άλλους τρόπους τη Δημοκρατία.

«Ακόμα και οι ακραίες φωνές στην Ευρώπη δεν θέλουν να ακούνε για Χρυσή Αυγή. Δεν επιθυμούν να συνεργαστούν με ναζιστές».

– Είστε ικανοποιημένος από τη συνολική αντίδραση του πολιτικού προσωπικού απέναντι στη Χρυσή Αυγή και τα «σόου» που κάνει μέσα στο κοινοβούλιο;
Κανένας δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος με την αντίδραση αυτή. Υπήρξε πολύ καθυστερημένη. Υπάρχει, όμως, το ελαφρυντικό ότι είναι όλα τα κόμματα παγιδευμένα από την απόλυτη προστασία που παρέχει το Σύνταγμα (και ορθά) σε κάθε κόμμα. Πάντως, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, έχουν αντιληφθεί όλοι ότι δεν υπάρχει καμιά περίπτωση μετάλλαξης της ναζιστικής οργάνωσης. Όμως ακόμα και τώρα είναι έκδηλη η αμηχανία πολιτικών στελεχών, ακόμα και υπουργών που εμφανίζονται διστακτικοί απέναντι στις συμπεριφορές τύπου Μπαρμπαρούση, Λαγού και Κασιδιάρη. Ευτυχώς το προεδρείο της Βουλής δίνει τις κατάλληλες απαντήσεις. Και είναι από τις ευτυχέστερες στιγμές της εθνικής αντιπροσωπείας το αυθόρμητο χειροκρότημα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στον Νίκο Δένδια, ο οποίος απευθύνθηκε με αυστηρό τρόπο στους ναζιστές, διαχωρίζοντας τη θέση του συνόλου των δημοκρατικών δυνάμεων από τις αντικοινοβουλευτικές μεθοδεύσεις της Χρυσής Αυγής.

– Δυστυχώς, η Χρυσή Αυγή δεν είναι το μοναδικό ακραίο φαινόμενο στην Ευρώπη; Ο Όρμπαν και οι συν αυτώ αποκτούν φωνή. Ζούμε, λοιπόν, σε εποχές φασιστικών φαντασμάτων;
Είναι γεγονός ότι στην Ευρώπη έχει αναπτυχθεί ένα σύγχρονο ακροδεξιό ρεύμα, στηριγμένο στον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τον εθνικισμό. Αν συνυπολογίσει κανείς και την ανάδειξη του Τραμπ, το διεθνές τοπίο είναι πραγματικά σκοτεινό. Στην πραγματικότητα αυτό που διακυβεύεται σήμερα είναι το ίδιο το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης. Αλλά ακόμα και αυτές οι ακραίες φωνές στην Ευρώπη δεν θέλουν να ακούνε για Χρυσή Αυγή. Ούτε ένας τους δεν επιθυμεί να συνεργαστεί με ναζιστές ή να χρεωθεί τις εγκληματικές πράξεις που της αποδίδονται. Αυτό ας το έχουν υπόψη τους όσοι θεωρούν ότι η Χρυσή Αυγή μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια «ήπια» ακροδεξιά οργάνωση. Το αποκλείουν εκείνοι που ξέρουν από πρώτο χέρι τι είναι η οργάνωση του Ν. Μιχαλολιάκου, δηλαδή οι Ευρωπαίοι ομοϊδεάτες του.

 

Διαβάστε ακόμα, Ξένια Κουναλάκη: «Οι Έλληνες είμαστε πρωταθλητές του αντισημιτισμού στην Ευρώπη».

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top