Όταν η εφορία μου έψαξε τα σκουπίδια! (Στο Λονδίνο…)

Στο Λονδίνο υπάρχουν κανόνες για το που και πώς πετάει ο καθένας τα σκουπίδια του. (Φωτογραφία: prefuse.net)

Αυτή είναι μια από τις ιστορίες που θυμάμαι αναλλοίωτα από το Λονδίνο. Ήταν η 3η μέρα λειτουργίας του «The Life Goddess» και καταφέραμε να κάνουμε το μηχανισμό της Αγγλίας να δουλέψει. Εις βάρος μας, όμως.

Αξέχαστη μέρα. Καταφέραμε μέσα σε τρία 24ωρα -Έλληνες γαρ- να τραβήξουμε το ενδιαφέρον ενός εκ των «Επιθεωρητών Κάδων» της περιοχής του Camden. Εν αγνοία μας, βέβαια.

Η περιοχή αρμοδιότητας του Επιθεωρητή που μας επισκέφτηκε ήταν οι εξής δύο δρόμοι: Tottenham Court Road και Store street. Σαν να λέμε Πατριάρχου Ιωακείμ και Σκουφά. Η απόλυτη εξειδίκευση με σκοπό την αποτελεσματικότητα. Ο Επιθεωρητής Κάδων, λοιπόν, ήταν ένας εκ των λίγων δημοτικών υπαλλήλων καθαριότητας, διότι το βασικό αντικείμενο της συγκομιδής των σκουπιδιών και της ανακύκλωση δίνεται σε ιδιώτες. Απλό και κατανοητό: κρατούν τη σοβαρή δουλειά εντός και δίνουν τη «βρόμικη» να τη διαχειριστούν οι άλλοι, τους οποίους, όμως, ελέγχουν αυστηρά. Πρώτα ο πολίτης και στη συνέχεια ο δημοτικός μηχανισμός.

Ήταν, θυμάμαι, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013. Το Σαββατοκύριακο χιόνιζε ασταμάτητα. Είχε παραλύσει το Λονδίνο. Έκανα σκέψεις ότι αυτές οι βιβλικές καιρικές συνθήκες ή προμηνύουν μεγάλη επιτυχία ή μεγάλη καταστροφή. Ο πιο βαρύς χειμώνας των τελευταίων 30 χρόνων, λέγανε.

Μόλις 3 ημέρες λειτουργίας, λοιπόν, και ενώ είμαι στο ταμείο, μπαίνει ένας κύριος δείχνοντάς μου μία ταυτότητα. Μου θύμισε αστυνομική, αλλά μου συστήθηκε ως Επιθεωρητής Κάδων. Συγκρατήθηκα λίγο να μη γελάσω. Τόσο από τον τίτλο όσο και από την επισημότητα του σήματος. Ξένη χώρα, άλλα ήθη και έθιμα σκέφτηκα. Είχα βεβαίως στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι ίσως κάτι να μην κάναμε καλά. Όλα αυτά με έκαναν να αντιμετωπίσω το περιστατικό με μεγάλη σοβαρότητα εξαρχής.

Διαβάστε ακόμα: Ελβετία – Ελλάδα. Δυο χώρες που έχουν κοινά τα δύο πρώτα τους γράμματα και τίποτα περισσότερο

Ανοίγοντας μια παρένθεση στην περιγραφή της ιστορίας, πρέπει να μοιραστώ πως είχε καθυστερήσει πολύ η κατασκευή του καταστήματος. Ο κατασκευαστικός Γολγοθάς της Μεγάλης Βρετανίας, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, για να λένε οι δικοί μας οικοδόμοι όταν κάνουν διάλειμμα. Με τη συνεχιζόμενη καθυστέρηση αναγκαστήκαμε να ανοίξουμε σχετικά βιαστικά, ώστε να μη χάσουμε ακόμα ένα Σαββατοκύριακο λειτουργίας.

Ανοίξαμε λοιπόν, τις πόρτες μας ημέρα Παρασκευή με πολύ κρύο. Κλείσαμε το βράδυ, πετάξαμε τα σκουπίδια στον πιο κοντινό κάδο, όλα μια χαρά. Το Σάββατο το ίδιο, όπως και την Κυριακή. Έλα μου ντε που κάτι δεν μου καθότανε καλά. Είχα ακούσει τόσες ιστορίες για τα δημοτικά πρόσημα αναφορικά με τα σκουπίδια που μου φαίνονταν πολύ καλό για να είναι αληθινό να υπάρχουν δίπλα ακριβώς στο παντοπωλείο 3 κάδοι, σχετικά άδειοι κάθε μέρα. Αποφασίζω, λοιπόν, στις 3 τα ξημερώματα του Σαββάτου να μπω στην ιστοσελίδα του Camden. Επέλεξα να διαβάσω το κομμάτι της καθαριότητας και για καλή μου τύχη έκανα αίτηση να μας ενημερώσουν με επίσκεψη στο μαγαζί.

Επιστρέφοντας στο ουσιαστικό περιστατικό, με ενημέρωσε με την επίσκεψή του ο Επιθεωρητής Κάδων ότι είχανε πραγματοποιηθεί το Σαββατοκύριακο πολλές καταγγελίες από τους γείτονες, πως παρουσιάστηκε ασυνήθιστη κίνηση στους κάδους τις τελευταίες ημέρες. Αποτέλεσμα αυτών των καταγγελιών ήταν να κάνει «έρευνα» ο ίδιος, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως οι σακούλες που δεν έπρεπε να είναι μέσα στον κάδο ήταν οι δικές μας. Ορίστε, μου κάνει και μου δίνει μια ολόκληρη σακούλα αποδείξεων του Σαββατοκύριακου. Έχω μείνει άφωνος. Τολμώ να ψελλίσω «πώς βρήκατε τις αποδείξεις;» και μου απαντά ότι έπειτα από τις καταγγελίες είχε την υποχρέωση να ανοίξει όλες τις μαύρες σακούλες των κάδων, να μελετήσει τα σκουπίδια και να φτάσει σ’ αυτό συμπέρασμα. Investigation κανονικό, που λένε και στο χωριό μου!

«Γιατί το κάνατε αυτό» με ρωτά, αγνοώντας ότι ανοίξαμε πριν από 3 μέρες. Δεν γνωρίζατε ότι αυτή η παράβαση του νόμου επισύρει πρόστιμο 5.000 λιρών; Ξεροκατάπια. Όπως έμαθα έπρεπε να κανουμε συμβόλαιο με το Δήμο, να βάζουμε τα σκουπίδια σε ειδική σακούλα και να τα αφήνουμε εξω από το μαγαζί μας. Του εξήγησα πολύ φιλικά ότι έχω κάνει την αίτηση ενημέρωσης στην ιστοσελίδα του Δήμου και η συζήτηση έληξε ως μια απλή σύσταση και την υπογραφή του συμβολαίου αποκομιδής των σκουπιδιών με το Δήμο. Θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει το ίδιο και με τις άλλες 2 εταιρείες που κάνουν την ίδια δουλειά στην περιοχή. Τόσο απλά.

Αφού έληξε φυσικά το περιστατικό και κατάφερα να επανακτήσω το χιούμορ μου, περιέγραψα του Επιθεωρητή (ήμουν ήδη Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη) πως, αν είχα εκλεγεί Δήμαρχος και πρότεινα στο Δημοτικό Συμβούλιο οι εργαζόμενοι της καθαριότητας του Δήμου να ανοίγουν σακούλες σκουπιδιών σε παρόμοιες περιπτώσεις, τότε, το μόνο που θα είχα καταφέρει θα ήταν να τους οδηγήσω σε μακροχρόνια απεργία, να με καταγγείλει το ΠΑΜΕ, πιθανότατα να με επιπλήξει και η Περιφέρεια, ίσως και ο Υπουργός και υπό το βάρος της κοινωνικής κατακραυγής μιας και απάνθρωπος Δήμαρχος θα οδηγούμουν σε παραίτηση, για να μπορώ να κυκλοφορώ χωρίς κίνδυνο από τους προπηλακισμούς των συνδικαλισταράδων. Για να βρω την ηρεμία μου.

Διαβάστε ακόμα: Οι τελευταίες μέρες του πρώην Βασιλικού Κτήματος στο Τατόι

TAGS :
δημόσιο έλεγχος Λονδίνο σκουπίδια

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook