Αν αγάπησε τον Παναθηναϊκό; Παθιασμένα (Photo by Louisa Gouliamaki/EuroFootball/Getty Images/Idealimage).

Ήταν 24 Ιουνίου 2009 όταν η ΠΑΕ Παναθηναϊκός έστειλε, μέσω ανακοίνωσης, συστημένη «βόμβα» σε όλα τα δημοσιογραφικά γραφεία. Ανακοίνωνε την τετραετή συμφωνία της με τον Τζιμπρίλ Σισέ. Αυτή δεν ήταν μεταγραφή, αλλά σεισμική δόνηση.

Μιλάμε για την περιβόητη εποχή της πολυμετοχικότητας στο τριφύλλι, με τον Νικόλα Πατέρα να ηγείται του σχήματος και να θέλει να συνδέσει το όνομά του με μια προσθήκη που θα άφηνε εποχή στην ιστορία του κλαμπ. Οπερ και εγένετο. Μπορεί οι εφημερίδες που πρόσκεινται στον Ολυμπιακό να προσπάθησαν εξαρχής να βγάλουν «σκάρτο» και «συνταξιούχο» τον Τζιμπρίλ, εντούτοις τα έργα και οι ημέρες του στην Ελλάδα απέδειξαν πως βρισκόταν ακόμη σε φάση πλήρους ακμής.

Aς μην ξεχνάμε πως είχαμε να κάνουμε με έναν παίκτη που είχε λάμψει στα γήπεδα της Premier League με τη φανέλα της Λίβερπουλ, αλλά και ένα σεπτό μέλος της Εθνικής Γαλλίας. Παίκτες με τέτοιες περγαμηνές σπάνια έρχονται στο ταπεινό ελληνικό πρωτάθλημα.

Πριν καν, όμως, οργώσει τα γήπεδα της Superleague, πρώτα έγινε δεκτός στο αεροδρόμιο με τιμές Βασιλιά! Την επόμενη ημέρα από την ανακοίνωση της ΠΑΕ, ο γάλλος επιθετικός έφτανε με αεροπλάνο στο Ελ. Βενιζέλος. Τόσο τελειωμένη ήταν η υπόθεση της μεταγραφής του.

Η ιστορία απέδειξε πως η φυγή του από την Αθήνα εξαρτήθηκε και από τα ντροπιαστικά γεγονότα στο Φάληρο, κόντρα στον Ολυμπιακό.

Όταν εμφανίστηκε στην πόρτα του αεροπλάνου, φορώντας ένα μπλε ηλεκτρίκ/μαύρο καρό πουκάμισο, κατάλαβε αμέσως πως είχε βρει τη Γη της Επαγγελίας του. Πάνω από 5.000 οπαδοί της νέας του ομάδας είχαν μετατρέψει για χάρη του την πίστα του αεροδρομίου σε Ολυμπιακό Στάδιο. Ήταν η αρχή των πάντων.

Με τους «πράσινους», στην πρώτη του χρονιά στην ομάδα, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ και συν τοις άλλοις κατέκτησε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ελλάδας. Την επόμενη χρονιά, ο Σισέ, ναι μεν, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ, αλλά δεν κατάφερε να χαρίσει το πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό. Αυτή η δεύτερη χρονιά αποτέλεσε και το γρήγορο κύκνειο άσμα του στον Παναθηναϊκό.

Η ιστορία απέδειξε πως η φυγή του από την Αθήνα εξαρτήθηκε και από τα ντροπιαστικά γεγονότα στο Φάληρο, κόντρα στον Ολυμπιακό. Για όσους δεν θυμούνται: ο διαιτητής Δημήτρης Καλόπουλος έχει ακυρώσει κανονικό γκολ του Παναθηναϊκού, ενώ μετά το τέλος του αγώνα οι «ερυθρόλευκοι» οπαδοί έκαναν… ντου στον αγωνιστικό χώρο προπηλακίζοντας και χτυπώντας τους παίκτες του Παναθηναϊκού.

Ο Σισέ κατηγόρησε τον τότε πρόεδρο του Ολυμπιακού, Βαγγέλη Μαρινάκη, ότι του επιτέθηκε. Καταγγελία που, τελικά, έφτασε ως τις αίθουσες των δικαστηρίων. Το κλίμα είχε βαρύνει αρκετά για τον γάλλο σούπερ σταρ. Προηγουμένως είχε ακούσει διάφορα για την εκκεντρική ενδυματολογική επιλογή του να φορέσει φούστα σε μια εκδήλωση στο κέντρο της Αθήνας. Γενικώς, εκείνη τη δεύτερη χρονιά φάνηκε πως ο περιορισμένος χώρος της Ελλάδας τον στένευε.

Tα φτερά που κοσμούν την πλάτη του. (Photo by Ben Radford/Getty Images/Idealimage).

Ας μην ξεχνάμε πως ο Σισέ ποτέ δεν άφησε να εννοηθεί πως ήταν ήρεμος χαρακτήρας. Αντίθετα, η πρόκληση ήταν το άλας της καριέρας του. Περισσότερο από αθλητής που διάγει σπαρτιάτικο βίο, ο Σισέ ήταν ο κλασικότροπος ροκ σταρ που οτιδήποτε κάνει ή λέει είναι αυτομάτως out of the box. Κοινώς: ο μεγάλος του εχθρός ήταν η νόρμα, η κανονικότητα, το προφανές των άλλων.

Το πάθος του για τα αυτοκίνητα τον έκανε να αποκτήσει έναν… στόλο ακριβών μοντέλων που μόνο ένας ζάμπλουτος θα μπορούσε να αποκτήσει. Ούτε λίγο ούτε πολύ είχε μια Plymouth Prowler, ένα Hammer H, μια Dodge Ram srt 10, μια Shelby GT, μια Bemtley Continental GT, ενώ στη συλλογή του υπάρχουν αυτοκίνητα αντίκες, αλλά και Masseratti, Ferrari και τέλος δεν έχει ο κατάλογος.

Το άλλο πάθος του; Οι γυναίκες. Τι παράξενο, θα πει κανείς. Αν και για χρόνια ζούσε με την Τζουντ Σισέ, γυναίκα που όντως αποτέλεσε σταθμό στη ζωή του του, και τελικά την παντρεύτηκε, ωστόσο, μετά μετά τον χωρισμό του με τον Παναθηναϊκό, ήρθε και το συναινετικό διαζύγιο με την Τζουν Σισέ. Λες και το πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό να ήταν κομβικής σημασίας για όλη τη ζωή του.

Ποτέ δεν έκρυβε το πάθος του για τη μουσική (Photo by Foc Kan/GC Images/Ιdealimage).

Οπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, όποια επαγγελματική απόφαση κι αν πήρε δεν του βγήκε. Έως τη στιγμή που αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του (τον Φεβρουάριο του 2017) πέρασε από διάφορες ομάδες μεγάλου και ελάχιστου βεληνεκούς. Ήταν φανερό, όμως, πως η λάμψη του έφθινε, ο ίδιος δεν απολάμβανε την παρουσία του στα γήπεδα, κάτι είχε χαθεί στην πορεία.

Λένε ότι οι μεγάλοι παίκτες, όπως και οι καλλιτέχνες πρώτης γραμμής, μένουν για πάντα στο συλλογικό υποσυνείδητο. Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, επί παραδείγματι, ταυτίστηκαν μαζί του. Κι εκείνος μ’ αυτούς. Κάποιες φορές ακούστηκε ότι υπήρχε περίπτωση να επιστρέψει στην Αθήνα και το τριφύλλι, αλλά αυτό δεν έμελλε να συμβεί. Τα δεδομένα, πλέον, ήταν ολότελα διαφορετικά. Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν πια ένα ανθηρό οικονομικά σωματείο. Η πολυμετοχικότητα είχε αφήσει τραύματα, άρα η έλευση του Σισέ θα ήταν μια πολυτέλεια που δεν θα μπορούσε να αντέξει.

Ο Σισέ θα είναι για χρόνια ο παίκτης που έκανε απτό το όραμα της κορυφής και το μεγαλείο της ανωτερότητας του Παναθηναϊκού.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις λες «καλύτερα». Το ξαναζεσταμένο φαγητό δεν το αγάπησε κανείς. Είναι καλύτερο να θυμάσαι τις ευχάριστες στιγμές ενός ειδυλλίου κι όχι την πίκρα που οδήγησε στο τέλος του. Ο Σισέ θα είναι για χρόνια ο παίκτης που έκανε απτό το όραμα της κορυφής και το μεγαλείο της ανωτερότητας του Παναθηναϊκού έναντι του Ολυμπιακού που εκείνα τα χρόνια -και τα μετέπειτα- ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος εντός συνόρων.

Οσοι γνώρισαν τον Σισέ στην Αθήνα -και δεν ήταν λίγοι- θα έχουν να τον θυμούνται (πέραν των αθλητικών του επιδόσεων) για τα ξέφρενα ντυσίματά του, τα πάρτι και τα ξεφαντώματα, την εκκεντρική του θωριά, αλλά και την αλλότροπη συμπεριφορά του που ελάχιστα θύμιζε τυπικό ποδοσφαιριστή. Α, βέβαια θα τον θυμούνται και ως άριστο Dj – το πάθος του για τη μουσική δεν το έκρυψε ποτέ.

Τόσο ιδιαίτερος που δεν διστάζει να πάρει μέρος ακόμη και σε επιδείξεις μόδας (Photo by Richard Bord/Getty Images/Idealimage).

Καμιά φορά συμβαίνει ακόμη και στην ταπεινή -ποδοσφαιρικά- Ελλάδα: έρχονται αθλητές μεγάλου βεληνεκούς (βλ. την περίπτωση του Ντομινίκ Ουίλκινς στον μπασκετικό Παναθηναϊκό) που δίχως να κάνουν κάτι, έστω και με την παρουσία τους κοντά μας, τινάζουν την αστρόσκονή τους κατά πάνω μας και κάπως το πράγμα γίνεται πιο υποφερτό. Ξέρουμε πως δεν θα μπορέσουμε να τους κρατήσουμε για πολύ, είμαστε μικρή αγορά, αλλά αυτό το λίγο, τελικά, αποδεικνύεται πολύ γιατί είναι σπάνιο.

 

Διαβάστε ακόμα:  Εθνική ομάδα: από το βοήθα Παναγιά στην κόλαση του Άγγελου.

 

 

 

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top