Ο Τραμπ ανάμεσα σε Ισραήλ, Τουρκία και το… ένστικτό του

Τον περασμένο Μάιο ο Ερντογάν και ο Τραμπ έδιναν τα χέρια ικανοποιημένοι, αλλά τώρα φαίνεται να έχουν διαφορετικές επιδιώξεις (Photo: Michael Reynolds-Pool/Getty Images).

Όταν στο τιμόνι δυο χώρων -όπως το Ισράηλ και η Τουρκία- βρίσκονται δυο «μπαρουτοκαπνισμένοι» ηγέτες όπως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο Μπεντζαμίν Νετανιάχου είναι σίγουρο ότι μπορούν να ασκήσουν επιρροή στον Ντόναλντ Τραμπ ο οποίος δεν φημίζεται για την σταθερότητα των απόψεων του.

Εξάλλου, ήταν σχεδόν σίγουρο  ότι η «εκεχειρία» που επέφερε η απελευθέρωση του Πάστορα Μπράνσον από τις τουρκικές Αρχές τον Οκτώβριο θα ήταν σύντομη. Από την άλλη, υπάρχει πάντα ο πανίσχυρος παράγοντας που λέγεται Ισραήλ, ο οποίος μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις του Τραμπ, ενίοτε να τις αλλάξει κιόλας.

Το γεγονός ότι ο Ερντογάν «άδειασε» έναν από τους στενότερους συμβούλους του Τραμπ και ουσιαστικά απέρριψε τον όρο της Ουάσινγκτον για προστασία των Κούρδων, βάζει ξανά βαριά οδοφράγματα στην επαναπροσέγγιση των δυο πλευρών. Το τελευταίο διάστημα στα αμερικανικά Μέσα (μετριοπαθή και μη) κυριαρχούσε η δυσπιστία ως προς την απότομη ανακοίνωση του Ντόναλντ Τραμπ για αποχώρηση από την Συρία και την συνεργασία με την Τουρκία.

Ο αρθρογράφος του Bloomberg Έλι Λέικ έγραφε:«Δεν μπορούμε να δίνουμε το πράσινο φως στην Τουρκία την ώρα που εξακολουθεί να έχει υπό κράτηση τον Αμερικανό τουρκικής καταγωγής φυσικό Σερκάν Γκολτζε», ενώ ο Τζος Ρόγκιν της Washington Post σχολίαζε με φόντο τα παραπάνω:«Ευτυχώς η ιδέα περί εξωτερικής ανάθεσης των επιχειρήσεων μας στην Συρία στον Ερντογάν, κατέρρευσε γρηγορότερα από ότι νόμιζα».

Μένει, λοιπόν, να φανεί αν ο Ντόναλντ Τραμπ στηρίξει εμπράκτως την «αποχώρηση υπό όρους», την προστασία των Κούρδων και κατ’ επέκταση τον σύμβουλο του ή θα ακολουθήσει το ένστικτο του, όπως ο ίδιος λέει συνήθως. Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη την εκτίμηση του Φαρίντ Ζακάρια του CNN:«Ο πρόεδρος δεν παίρνει αποφάσεις με βάση την πολιτική, αλλά με βάση την συμπάθεια σε πρόσωπα, στην Συρία αποφάσισε να φύγει γιατί δεν ήθελε να βλέπει τον Μάτις».

Ο Νετανιάχου δεν θέλει με τίποτα την δημιουργία «ενός αντισημιτικού άξονα» από το Ιράν, τη Συρία, τον Λίβανο και την Τουρκία στο μαλακό του υπογάστριο (Alexandros Michailidiis/SOOC).

Όσον αφορά το Ισραήλ, ο πρωθυπουργός Μπεντζαμίν Νετανιάχου κάθεται «σε αναμμένα κάρβουνα» μετά την επικείμενη απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από την Συρία, αφού, εκτός των άλλων, προσφεύγει στις κάλπες στις 9 Απριλίου, διαβλέποντας παράλληλα ότι η ισχνή πλειοψηφία του στη Βουλή δεν θα αντέξει για πολύ. Ο Νετανιάχου, που αναμένεται να στηριχτεί ενόψει εκλογών στα εθνικά θέματα, δεν θέλει με τίποτα την δημιουργία «ενός αντισημιτικού άξονα» από το Ιράν, τη Συρία, τον Λίβανο και την Τουρκία στο μαλακό του υπογάστριο. Σύμμαχος του Ισραηλινού πρωθυπουργού στην προσπάθεια να εξασφαλίσει τις απαραίτητες εγγυήσεις από τους Αμερικανούς αξιωματούχος αποτελεί το πανίσχυρο Εβραϊκό Λόμπι των ΗΠΑ.

Πρόσφατα, ο πρόεδρος της American Jewish Committee (AJC), Ντέιβιντ Χάρις, εκτίμησε ότι ο Ερντογάν θα εξαπατήσει τον Τράμπ, ο οποίος δήλωσε πρόσφατα ότι η Τουρκία θα καθαρίσει το Ισλαμικό Κράτος. Στους ίδιους τόνους κινήθηκε και η AIPAC (American Public Affairs Committee). Όμως, μένεα φαίνεται να πνέει και ο Αμερικανός εβραϊκής καταγωγής Σέλντον Άντελσον, μεγιστάνας καζίνο και υποστηρικτής των Ρεπουμπλικανών στις εκλογές του 2016 και του 2018.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Άντελσον, 15ος πλουσιότερος άνθρωπος στον πλανήτη, δώρισε στις πρόσφατες εκλογές 113 εκατομμύρια δολάρια σε Ρεπουμπλικάνους υποψηφίους και κατέχει την εφημερίδα Israel Hayom – την μεγαλύτερη σε κυκλοφορία στο Ισραήλ. Η εφημερίδα του, λοιπόν, ήδη, έχει σηκώσει ψηλά τους τόνους με αφορμή την αμερικανική υποχώρηση από την Συρία και είναι σίγουρο ότι θα ασκήσει ισχυρές πιέσεις στον  Τραμπ.

Με δεδομένο ότι ο Τραμπ «ανακάλεσε» κατά κάποιον τρόπο την αποχώρηση από την Συρία και έθεσε όρους μέσω Μπόλτον στην Τουρκία, την μάχη φαίνεται να κερδίζει ξανά το Ισραήλ. Με λίγα λόγια: ο Νετανιάχου πέτυχε εκεί που απέτυχαν οι στρατηγοί και οι αξιωματούχοι της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Να αλλάξουν γνώμη στον Τραμπ.

Διαβάστε ακόμα: Η Μέι δεν είναι James Bond και η Βρετανία δεν είναι πια αυτοκρατορία.

TAGS :
Ντόναλντ Τραμπ Ταγίπ Ερντογάν

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook