Το «ιερό»… dream job που εμείς πληρώνουμε

Άμφια “τύφλα να’χει η Ντονατέλα Βερσάτσε”, και αθώες περιστερές. (Φωτό: Konstantinos Tsakalidis / SOOC).

Το 1984, ο Mark Knopfler, ο εμβληματικός κιθαρίστας, τραγουδιστής και αρχηγός των Dire Straits, βρισκόταν σε ένα κατάστημα ηλεκτρικών ειδών στη Νέα Υόρκη. Υπήρχε εκεί ένας τοίχος γεμάτος τηλεοπτικές οθόνες, οι οποίες έπαιζαν μουσικά βίντεο. Ο Knopfler αντιλήφθηκε έναν εργάτη που μετέφερε συσκευές, ο οποίος αγανακτισμένος μουρμούριζε για το χρήμα και τη δόξα των μουσικών, λέγοντας «τι είναι αυτά, αυτό δεν είναι δουλειά, τσάμπα λεφτά παίρνουν» και διάφορα παρόμοια.

Επιτόπου, ο Mark ζήτησε χαρτί και μολύβι και σημείωσε με όση ακρίβεια μπορούσε τις φράσεις του εργάτη, μετατρέποντας τις σε ένα από τα πιο θρυλικά ροκ τραγούδια. Όλοι θα αναγνωρίσετε στα αγγλικά τις φράσεις, «That ain’t working, that’s the way you do it, Money for nothing and the chicks for free».

34 χρόνια μετά, το ελληνικό κράτος κρέμεται επί μια δεκαετία σχεδόν, στο χείλος της χρεωκοπίας, προσπαθώντας, σύμφωνα με την ορολογία που χρησιμοποιείται, να «εξορθολογίσει» τις δαπάνες του, ήτοι να μην πληρώνει χρήματα χωρίς αντίκρισμα.

Κι όμως… Πώς θα σας φαινόταν αν σας περιέγραφαν μια δουλειά που πληρώνεται από το δημόσιο χρήμα και συνίσταται στα εξής:

-Ελάχιστα απαραίτητα προσόντα: απολυτήριο λυκείου. Καμιά προϋπηρεσία, καμιά επιπλέον γνώση, καμία ανεξάρτητη επιτροπή αξιολόγησης προσλήψεων.

-Αντικείμενο εργασίας: μεσολάβηση ανάμεσα στον πραγματικό κόσμο και στο φανταστικό, το οποίο για λόγους μάρκετινγκ έχει επικρατήσει να ονομάζεται υπερφυσικό.

-Εργαλεία/εξοπλισμός για την παραγωγή έργου: βιβλία, ποτήρια, κουταλάκια, ψωμί, κρασί, σταυροί και τραγούδι.

-Εργασιακό περιβάλλον: γενικά ήσυχο, με εποχιακές εξάρσεις εργασίας.

-Δυνατότητα απόκτησης έξτρα εισοδήματος, τελώντας τα παραπάνω καθήκοντα: απολύτως, απλώς θα πρέπει να αποδίδεται στην τύχη και τα εισοδήματα να ονομάζονται «τυχερά». Φυσικά, δεν δηλώνονται και δεν φορολογούνται.

-Καθήκοντα: δεήσεις, επικλήσεις, κήρυγμα, έλεγχος διατροφικών και σεξουαλικών συνηθειών των άλλων.

-Δυνατότητα αξιολόγησης και ελέγχου αποτελέσματος: μηδενική. Για λόγους πρόληψης όμως, καλλιεργούνται επί μακρόν και αντιλήψεις που αποθαρρύνουν την αμφισβήτηση.

Ας προσθέσουμε στα παραπάνω, έτσι για bonus, την επένδυση της συγκεκριμένης εργασίας με κύρος και εξουσία που πηγάζει εκτός θεσμών και η οποία φτάνει μέχρι των έλεγχο των εξουσιών που πηγάζουν από θεσμούς.

Και το καλύτερο; Δεν λειτουργεί με όρους αγοράς και δεν έχει καμία σύνδεση με το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Ακόμα και κανείς να μην έρχεται, η δουλειά συνεχίζεται.

Η εν λόγω δουλειά δεν είναι φανταστική. Υπάρχει και χρηματοδοτείται από το δημόσιο χρήμα, δηλαδή από τους φόρους όλων, με 200 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Έχει 8.000 εργαζομένους σε όλη τη χώρα, πράγμα που δίνει μία μέση κατά κεφαλή μισθολογική δαπάνη 25.000 €.

Τα παραπάνω μπορεί να φαίνονται εντυπωσιακά ή μπορεί να φαίνονται εξωφρενικά, ανάλογα με την οπτική που έχει επιλέξει ο καθένας. Αυτό που φαίνεται αδιανόητο όμως, είναι ότι στην παραπάνω εργασία υπάρχουν περίπου 2.500 οργανικές θέσεις κενές. Τις οποίες επίσης είναι έτοιμο το κράτος να χρηματοδοτήσει, ανεξαρτήτως των ελλείψεων προσωπικού και πόρων σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Δικαιοσύνη και η Ασφάλεια.

Είναι έτοιμο να χρηματοδοτήσει πάνω από 10.000 θέσεις εργασίας αυτής της μορφής, ακόμα κι αν χρειαστεί να αλλάξει τη διαδρομή των χρημάτων, ώστε να νομίζουν κάποιοι ότι μια αριστερή κυβέρνηση πέτυχε να μειώσει τη συγκεκριμένη δαπάνη, ενώ στην πραγματικότητα η ουσία παραμένει ακριβώς η ίδια.

Money for nothing. Υπάρχει καλύτερο;

Διαβάστε ακόμα – Γιώργος Μαργαρίτης: «Η πιο αγαπημένη μου εκκλησία είναι η Παναγία στην Λένορμαν. Αλλά κοιτάζω πάνω από τον σταυρό, όχι κάτω».

TAGS :
Άγιο Όρος άγιο φώς εκκλησία ορθοδοξία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook