Η Νέα Δημοκρατία στο δρόμο για το Μαξίμου

Απόλυτος κυρίαρχος των εξελίξεων είναι πλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκης (Konstantinos Tsakalidis / SOOC).

Ο Λίντον Τζόνσον έλεγε πως το πρώτο μάθημα στην πολιτική είναι να ξέρεις να μετράς. Εν προκειμένω: τα καλά και τα άσχημα. Ο Αλέξης Τσίπρας από το βράδυ της Κυριακής μετράει μια βαριά ήττα που είναι προάγγελος εξελίξεων. Από τη θριαμβική ανάρρησή του 2014 έως σήμερα ήταν ο βασικός πυρήνας αλλαγών, αυτός που όριζε τις εξελίξεις. Τώρα τη σκυτάλη την έχει πάρει στα χέρια του ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η διαφορά ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι τέτοιας τάξης που δεν αντέχει στρογγυλοποιήσεις ή τυχόν ωραιοποιήσεις. Είναι η κατακρήμνιση ενός οράματος που μετατράπηκε συν τω χρόνω σε συμβιβασμό και στο τέλος σε μια θολή κυβερνητική πραγματικότητα με αποφάσεις που μέτρησαν αρκετά στο θυμικό του κόσμου. Η καταστροφή στο Μάτι, ο απόλυτος συμβιβασμός με τους δανειστές και η συμφωνία των Πρεσπών, συν η καθημερινότητα που δεν άλλαξε για πολύ κόσμο, φαίνεται πως ήταν ένα μείγμα ολότελα αρνητικό για το κυβερνών κόμμα.

Η ψαλίδα των εννέα μονάδων (πάνω-κάτω) δίδει στον Κυριάκο Μητσοτάκη το δικαίωμα να μιλήσει για μη νομιμοποίηση της κυβέρνησης, άρα να πιέσει ακόμη περισσότερο για προσφυγή στις κάλπες πολύ πιο νωρίς από το φθινόπωρο. Τώρα πλέον υπάρχει καταχωρημένη η γνώμη του κόσμου. Μπορεί να ψήφισε για τις Ευρωεκλογές εντούτοις όλη η προεκλογική συζήτηση ελάχιστα κινήθηκε σε ευρωπαϊκό πλαίσιο – άπαντες μιλούσαν για ζητήματα εσωτερικής καύσης, τα δύο κόμματα δε αποδέχθηκαν τη συνθήκη που διαμορφώθηκε και μετέτρεψαν αυτές τις εκλογές σε πρώτο ημίχρονο των εθνικών εκλογών. Το αποτέλεσμα δείχνει πως πηγαίνουν στα αποδυτήρια με τη Νέα Δημοκρατία να έχει σαφές προβάδισμα.

Κατά μια έννοια αυτό το αποτέλεσμα είναι η συνέπεια μιας ύβρεως που διέπραξε ο ΣΥΡΙΖΑ. Έταξε πολλά, πρόσφερε ελάχιστα. Τα δε παλαιοκομματικά κόλπα με προσφορές της τελευταίας στιγμής δεν κατάφεραν να ανασχέσουν την εις βάρος του κατάσταση. Από την άλλη, η Νέα Δημοκρατία περίμενε καιρό να πέσει το ώριμο φρούτο και όξυνε τα πνεύματα χτυπώντας την αχίλλεια πτέρνα του ΣΥΡΙΖΑ (που δεν ήταν μια).

Αυτή τη στιγμή είναι σφόδρα πιθανό να πάμε σε εκλογές μέσα στο καλοκαίρι. Οσες ακόμη προσφορές και επιδόματα και προσλήψεις κι αν κάνει ο Τσίπρας δεν θα καταφέρει να μαζέψει πολλά κουκιά στο σακούλι του. Είναι φανερό πως η κοινή γνώμη έχει γυρίσει το φύλλο και δεν προτίθεται να τον ακολουθήσει. Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν φωνές που λένε πως η κυβέρνηση πρέπει να κρατηθεί παντί τρόπω και άλλοι που προτείνουν εκλογές τώρα για να μην μεγαλώσει κι άλλο η διαφορά. Είναι βέβαιο, πάντως, ότι πολλοί τωρινοί βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος δεν θα βρίσκονται στην επόμενη Βουλή.

Το χαρτί πλέον έχει γυρίσει για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ (Menelaos Myrillas / SOOC).

Φυσικά, παραμένει ισχυρός πόλος στο κυβερνητικό παίγνιο. Το ποσοστό που έλαβε δεν τον καθιστά ευάλωτο προς τα κάτω. Το ΚΙΝΑΛ απέχει πολύ από το να γίνει απόλυτος ρυθμιστής εξελίξεων. Κάτι που σημαίνει ότι ως πιθανή αξιωματική αντιπολίτευση θα προσπαθήσει σύντομα να επανέλθει στην εξουσία προσδοκώντας με τη σειρά του το δεξιό ώριμο φρούτο να πέσει συν τω χρόνω με τη σειρά του. Πρόκειται για μια αλληλουχία γεγονότων που την έχουμε δει να συμβαίνει κι άλλες φορές στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια παγιωμένη κατάσταση. Η Νέα Δημοκρατία είναι επί θύραις στην εξουσία. Είναι θέμα χρόνου να την κατακτήσει και μένει να δούμε αν θα το κάνει ως αυτοδύναμο κόμμα ή θα χρειαστεί να προβεί σε κάποιες συνεργασίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποχωρεί τραυματισμένος και μπορεί στο εσωτερικό του να μην υπάρχει πιθανότητα ανάδειξης δελφίνων, όμως, είναι σίγουρο πως θα πέσει σε ένα σπιράλ εσωστρέφειας.

Από εκεί και πέρα, το ευχάριστο είναι η πτώση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής προς χάριν του Βελλόπουλου που αναδεικνύεται -πέραν των κηραλοιφών που πουλάει- και μέγας Μακεδονομάχος. Πόνταρε σ’ αυτό και πέτυχε. Τα λοιπά κοινοβουλευτικά κόμματα -πλην ΚΚΕ- τρώνε τις σάρκες τους. Πού είναι οι ΑΝΕΛ, το Ποτάμι και η Ένωση Κεντρώων; Χάθηκαν από τον χάρτη, έφτασαν στο σημείο του στατιστικού λάθους. Ο Βαρουφάκης και το νεοπαγές κόμμα του τους κατάπιε αμάσητους.

Αυτό δείχνει πως η επόμενη βουλή μετά βίας θα φιλοξενήσει πέντε κόμματα, ο δικομματισμός ζει και βασιλεύει και φυσικά μας περιμένει σκληρό ροκ που δεν ξέρουμε αν θα φέρει ουσιαστικές νότες.

ΥΓ1.: Αυτό που συμβαίνει στη Γαλλία και τη Γερμανία θα πρέπει να μας προβληματίσει. Οι πληροφορίες δεν είναι ευχάριστες. Τα πράγματα στην Ευρώπη δεν ακολουθούν, πλέον, ορθή πορεία. Και αυτό πρέπει να μας κάνει να ανησυχούμε. Δεν είμαστε μόνο εμείς και το ελληνικό χωραφάκι μας.

ΥΓ2: Ακόμη και σε τοπικό επίπεδο, σε μεγάλους δήμους και νομαρχίες, η επικράτηση των γαλάζιων υποψηφίων, σε ορισμένες περιπτώσεις με συντριπτικά ποσοστά, δείχνει μια συνολική εικόνα αλλαγής.

Διαβάστε ακόμα: Από τον Άρη Βελουχιώτη στον Άρη Σπηλιωτόπουλο ένας ΣΥΡΙΖΑ δρόμος.

TAGS :
ευρωεκλογές νεα δημοκρατία Σύριζα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook