cover-elections

Tο μέλλον μιας χώρας δεν είναι τόσο απλό, όπως το σχολιάζουμε σε facebook ή twitter. Θέλει συμμάχους, δράσεις, ιδέες, συνεχείς αλλαγές και κατάλληλους ηγέτες.

Εκλογές ξανά: facebook, καφεδάκι, «τα χώνεις», «τη λες» γενικώς και τρολάρεις υποψηφιότητες. Επίσης, οι εκλογές είναι αγχολυτικές: ξεσκάς βρε αδελφέ, διαβάζεις ένα-ένα τα 40.000 και βάλε αναξιόπιστα μπλόγκς, σκρολάρεις οθόνες, ανεβάζεις τρομερούς τίτλους (κειμένων που δεν έχεις διαβάσει) και κάπως ξεχνιέσαι. Οι εκλογές αναδεικνύουν νέους υποψήφιους που θα «αλλάξουν τον κόσμο» από τα social media ή ξαναβαπτισμένους που θέλουν να πολεμήσουν από μέσα το σύστημα. Οι εκλογές έχουν σημαντικό σκοπό: ξεχνάς τη μαυρίλα. Περνούν οι μέρες χαλαρά, μπερδεύεσαι, ψάχνεις στις βάσεις δεδομένων που σου λένε τι να ψηφίσεις, περιμένεις να σχολιάσεις το νεκρό της Αμφίπολης, βλέπεις παλιές φωτογραφίες της Άντζελας Γκερέκου και ξάφνου ένα πρωί πας στο παραβάν. Ε, κάτι θα ρίξεις στην κάλπη, ανάμεσα στη συνήθεια και απ’ ό,τι σου έμεινε στο τσερβέλο.

Οι εκλογές επίσης βοηθούν την κοινωνία να μορφωθεί επί των οικονομικών θεμάτων που ταλανίζουν τη χώρα. Αφού στο λέει ο κυρ-Νίκος στο fb ότι το νόμισμα δεν είναι ταμπού, έτσι θά’ ναι. Κι αν ακόμη η αλλαγή νομίσματος σημαίνει στο δικό σου μυαλό ότι θα πάψεις μαγικά να πληρώνεις φόρους, έτσι πάλι θά’ ναι. Όταν μάλιστα σε «ενημερώνουν» οι ειδικοί αναλυτές του «πλαν βου», του κατοχικού δανείου, της ΑΟΖ, των κρυμμένων συμφωνιών, των ψεύτικων χρεών και των τοκοχρεωλυσίων… ε, τότε φτάνεις ν’ αναρωτιέσαι: “Ρε μπας και δεν είμαστε χρεωμένοι, αλλά τίγκα στο τάλαρο;

Μόνο ένα με προβληματίζει, βρε παιδιά, αφού είχαμε τόσους έγκριτους και έγκυρους οικονομολόγους, πώς φτάσαμε εδώ; Μάλλον θα είναι κανά σχέδιο των Στοών να μας φορτώσουν ιδιωτικά δάνεια για εξοχικά και αυτοκίνητα, και το κράτος αχαλίνωτα να δημιουργεί έξοδα χωρίς αντίστοιχα έσοδα. Μάλλον αυτό θά’ ναι… Γιατί δεν μπορεί, με τέτοια μυαλά θα είχαμε βοηθήσει κι άλλους λαούς.

Βεβαίως, οι εκλογές έχουν και διακύβευμα. Ξέρεις, κάθε φορά είναι ίδιο: τιμωρία πολιτικού συστήματος, αλλαγή προσώπων, νέα ηθική, ποιος θα δώσει φράγκα κ.λπ. Α, σε αυτές τις εκλογές προστέθηκε η διαπραγμάτευση με τους δανειστές… γιατί δεν πάει άλλο! Από εθνική ομάδα ή έναν μόνο σωτήρα, δεν ξέρω, δεν μας είπαν ακόμη. Με όλα τα 27 κράτη ή ένα-ένα τη φορά, δεν ξέρω. Ούτε τι λένε αυτά τα κράτη γνωρίζω με ακρίβεια, αλλά διαπραγμάτευση θα γίνει. Με τσαμπουκά ή πολιτισμένα είναι στο χέρι τους… χα, αυτοί θέλουν τα χρήματά τους.

Αφού το λέει το πάνελ στην τι-βι, γιατί εσύ αμφιβάλεις; Ας τους πετάξουμε στα μούτρα το χρέος και να δουν πόσα απίδια πιάνει ο σάκος. Να χάσουν τα λεφτά που μας δάνεισαν 27 λαοί, για να μπορούμε να κάνουμε ανάπτυξη.

Τι είπες; Λένε ψέμματα οι σωτήρες που έρχονται; Δεν θα διαπραγματευτούμε να ζητήσουμε να μας περικόψουν το χρέος που δεν είναι βιώσιμο και να μας βοηθήσουν να ορθοποδήσουμε; Αυτό δεν λέει το Κέντρο, το οποίο θα είναι πυλώνας κυβερνησιμότητας; Αυτό δεν λέει η Αριστερά, η οποία θέλει ν’ αλλάξει ολάκερη την Ευρώπη; Αυτό δεν λέει η Δεξιά που θα μας βγάλει από τα μνημόνια; Ντεν μπορεί καρντιά μου, να λένε όλοι ψέμματα. Κι αν η διαπραγμάτευση είναι μονόλογος άνευ αποτελέσματος; Ε, έχει ο Θεός, που λέμε στο σύγχρονο κράτος μας.

“Να πάμε στη δραχμή να δούμε φως”, είπε ο κύριος Χαϊλχλίδογλου στο fb, εκείνος ο ταλαίπωρος που του πήρε η εφορία το μερτσεντικό (θυσία έγινε ο άνθρωπος) κι ο άλλος ντε, ο μεγαλο-δημοσιογράφος. Κι αν οι επιχειρήσεις θα ματώσουν ή θα κλείσουν από τις εγγυητικές τραπεζών, τις ισοτιμίες και τις αντασφάλειες εξαγωγών-εισαγωγών ή φύγουν απολύοντας κόσμο; Αφού το λέει το πάνελ στην τι-βι, γιατί εσύ αμφιβάλεις; Ας τους πετάξουμε στα μούτρα το χρέος και να δουν πόσα απίδια πιάνει ο σάκος. Να χάσουν τα λεφτά που μας δάνεισαν 27 λαοί, για να μπορούμε να κάνουμε ανάπτυξη (μην ανησυχείς, πάλι Ελλάδα θά’ ρχονται τα ζούδια για τον ήλιο).

Κι αν μας απειλήσουν με το ΕΣΠΑ, ε, θα βάλουμε μπρος την πρωτογενή παραγωγή και θα γεμίσουμε την υφήλιο με ελληνικές πατάτες και ντομάτες. Βρε, άσε τώρα, που η αγροτική μας παραγωγή βρίσκεται σε κάθοδο στα επίπεδα του 1980 και οι αγρότες μας υφίστανται μεγάλο διεθνή ανταγωνισμό; Θα τα λύσει η νέα πολιτική αυτά…με ένα Νόμο! Τρέμε Ευρώπη, είμαστε οι Έλληνες που πολεμήσαμε τόσες φορές και νικήσαμε (ακούγεται το τρέμουλο σε sound effect).

Κι επιτέλους να πάψουν να μας πιέζουν με φόρους, ΕΝΦΙΑ, εισφορές και δήθεν συστήματα ευρωπαϊκής οργάνωσης που τα δέχεται η προδοτική πολιτική εξουσία. Να μην πληρώνουμε τίποτε, να ανασάνουμε και, αφού δεν θα παράγουμε οργανικά έσοδα, ε, ας παίρνουμε δανεικά (χωρίς τόκους), απ’ όποιον επιλέγουμε εμείς, για να πάμε στα προ 2009 επίπεδα. Άλλωστε, τι τό ’χουμε το Κράτος και τους πολιτικούς; Να βρουν λύσεις. Fair! Απλά πράγματα, που δεν βλέπω γιατί κάποιοι δεν τα πιάνουν. Το παραμύθι «δεν παράγουμε τίποτε» στο λένε, βρε χαϊβάνι, για να σε φοβίσουν. Δεν παίρνεις από τον πεθερό σου κάθε χρόνο 2-3 τενεκέδες λάδι; Άσε τώρα ντε, ζούμε και με λίγα.

Το ερώτημα λοιπόν αυτών των εκλογών έπρεπε να είναι, αντί για την αλλαγή που θα φέρουμε στην Ευρώπη, το νόμισμα ή πώς θα διαπραγματευτούμε, το τι πρακτικά σκοπεύουμε να κάνουμε τα επόμενα χρόνια στην Ευρωζώνη και στον κόσμο εκεί έξω.

Και όσοι λένε ότι είναι χαμένη ευκαιρία η συνταγματική αναθεώρηση για να σε φοβίσουν το κάνουν, μην τους ακούς. Μια χαρά είμαστε σ΄ ένα κράτος που σε σέβεται, με θεσμούς που βοηθούν τον πολίτη, με έμφαση στην εξωστρέφεια, με φροντίδα για την οικογένεια, τους νέους, και τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Γιατί να αλλάξεις κάτι που δουλεύει άρτια;

Πρέπει να γίνει άμεσα ολική αλλαγή του πολιτικού προσωπικού με μετεγγραφές παντού. Να περάσουν εμπρός από το ταιμλάιν σου ψηλές, όμορφες, νέοι χίπστερ, άφθαρτοι δικηγόροι, ηθικοί, για να μπορούμε να τους κρίνουμε και να ανακαλύπτουμε το παρελθόν τους (εμ, τι νόμιζες, για ουσία τους θέλουμε;) Να ανεβάζουμε φωτογραφίες και δηλώσεις τους, να κάνουμε σχόλια και να δημιουργούμε κλίμα. Έτσι μόνο θά’ χουν το φόβο σου οι κακοί πολιτικοί. Αμ πώς; Ή είμαστε τιμωροί ή δεν είμαστε. Όχι, άσε φίλε, ο λαός δεν κάνει εκλογές για να αποφασίσει πού πάει στο μέλλον, αλλά για να τρολάρει. Σε παρακαλώ τώρα!

Ο φανταστικός αυτός διάλογος περί εκλογών τελειώνει εδώ και έρχεται η πραγματικότητα. Το αφήγημα των εύκολων λύσεων είναι τεράστιο μούσι! Η Ελλάδα έχει δανειστεί για χίλιους λόγους. Η Οικονομία της είναι της εποχής των ‘80s και δεν παράγει εξαγωγικά. Για να αλλάξει αυτό, θέλει επιστημονική φαντασία. Άρα, όσο η χώρα θα δανείζεται για να εξυπηρετεί τις όποιες ανάγκες της (και από όποιον – Ρωσία, Κίνα, Ευρώπη), θα έχει υποχρεώσεις και κανόνες. Και να χαριστεί όλο το χρέος, χωρίς πρακτικό σχέδιο θα μείνουμε στη στασιμότητα που είμαστε 5 χρόνια, δηλαδή τι-βι πάνελς, σόσιαλ μίντια και κουβέντες.

Κι αν δεν σε δανείσουν, αυξάνεις πάλι τους φόρους, γιατί έχεις ακριβό μαγαζί (κράτος) να λειτουργήσεις. Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι θα ψηφίσουμε τόσες φορές όσες χρειάζεται να φτιαχτεί ένα υποτυπώδες σχέδιο από μια πραγματική (και συμβιβαστική) συνεργασία όλων των δημοκρατικών κομμάτων! Οι μπαμπούλες «Τρόικα» και «Grexit» χρησιμοποιούνται απ’ όλους, για να κρύψουν την τρομακτική ανεπάρκειά τους, την επίμονη άρνησή τους να συμβάλουν στη διαμόρφωση ενός σχεδίου για το μέλλον.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τα παιδιά μας, το μορφωτικό μας επίπεδο, την εξωστρεφή οικονομία που φέρνει δουλειές, την προσέγγιση επενδυτών είναι η ελληνική στασιμότητα και κακομαθημενιά, που αγνοούν συμμαχίες, αγορές, θεσμούς, επιπτώσεις και το τι συμβαίνει στον κόσμο. Η στασιμότητα έχει μεγαλύτερες συνέπειες από μια χρεωκοπία. Το ερώτημα λοιπόν αυτών των εκλογών έπρεπε να είναι, αντί για την αλλαγή που θα φέρουμε στην Ευρώπη, το νόμισμα ή πώς θα διαπραγματευτούμε, το τι πρακτικά σκοπεύουμε να κάνουμε τα επόμενα χρόνια στην Ευρωζώνη και στον κόσμο εκεί έξω.

Η διεθνής κοινότητα δεν πιστεύω ότι θα ανεχτεί άλλο τα (εύκολα) λεκτικά παιχνίδια μας. Και το μέλλον μιας χώρας δεν είναι τόσο απλό, όπως το σχολιάζουμε σε facebook ή twitter. Θέλει συμμάχους, δράσεις, ιδέες, συνεχείς αλλαγές και κατάλληλους ηγέτες. Αλλά πάνω απ’ όλα, σοβαρούς και ενημερωμένους πολίτες. Άντε, καλή ψήφο. Και κάτι να μην πάει καλά, ξέρετε, έχουμε τη λύση-ατάκα: «έχει ο θεός». Τόσα χρόνια που τη λέμε, έγινε κάτι κακό;

Διαβάστε ακόμα: Η Ελλάδα αρνείται να μάθει. Καλή Χρεωκοπία 2015.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top