Ένα διαφoρετικό πρωινό

Είναι ένα παράξενο αγχολυτικό νοητικό σφηνάκι όταν η διαδρομή είναι διαφορετική, μη συνηθισμένη. Είναι τα λεπτά εκείνα που αφέθηκες να παρατηρήσεις από διαφορετική οπτική και συναισθηματική γωνία. (Ρhoto credit: https://gettingcloserdotme.files.wordpress.com)

Μια καθημερινή ρουτίνα είναι η μετακίνηση προς τον τόπο εργασίας. Συνηθίζεις και δεν προσέχεις την διαδρομή, τείνεις να αγνοήσεις μετά από λίγο καιρό τις λεπτομέρειες, τα ετερόκλητα στοιχεία που την απαρτίζουν. Είναι σχεδόν οικεία, δεν σου κάνουν αίσθηση, μόνο οι τυχόν μεγάλες αλλαγές μπορεί να τραβήξουν την προσοχή σου.

Ένα πρωί κανονίζεις να πας στο γραφείο με έναν συνάδελφο. Φτάνεις πιο νωρίς στα ραντεβού, για να μην τον στήσεις. Παρατηρείς. Είναι πρωί και η περιοχή φαίνεται διαφορετική. Η αίσθηση είναι διαφορετική. Οι μικρές λεπτομέρειες. Τα ρείθρα στα πεζοδρόμια, τα δέντρα, τα παγκάκια, ο τρόπος που είναι παρκαρισμένα τα αυτοκίνητα. Τραπεζάκια μέσα, θα βγουν έξω το μεσημέρι, αργότερα, το απόγευμα ίσως. Λίγοι άνθρωποι, περπατούν γρήγορα, δεν είναι – ή δεν φαίνονται – ανέμελοι. Συναντάς έναν φίλο σου, έχει γενέθλια σε δυο μέρες, πιάνετε την κουβέντα, πράγματα επίκαιρα, της στιγμής.

Τα λεπτά περνάνε, ο συνάδελφος είναι κι εκείνος στην ώρα του. Συμφωνείτε πώς η συνέπεια στα ραντεβού είναι μια μοναχική εμπειρία και ξεκινάτε για το γραφείο.

Αργότερα κάποιες σκέψεις γυρνάνε στο μυαλό σου. Δεν είναι σαν ένα meeting εκτός γραφείου, όπου απλά έχεις ακολουθήσει άλλη διαδρομή. Είναι ένα παράξενο αγχολυτικό νοητικό σφηνάκι όταν η διαδρομή είναι διαφορετική, μη συνηθισμένη. Είναι τα λεπτά εκείνα που αφέθηκες να παρατηρήσεις από διαφορετική οπτική και συναισθηματική γωνία. Είδες μια άλλη όψη, αλλά είχες και μια άλλη αίσθηση.

Η κάθε ώρα είναι διαφορετική στο ίδιο σημείο, ειδικά όταν αυτό ακριβώς το σημείο δεν εντάσσεται στη γεωγραφική σου καθημερινότητα. Σύντομα συνειδητοποιείς ότι δεν ήταν ποτέ ενταγμένο, τόσα χρόνια δεν πέρασες ποτέ από εκεί πρωί για να πας στον εργασιακό σου χώρο ή, ακόμα, σε μια επαγγελματική συνάντηση.

Αφουγκράστηκες, σχεδόν ασυνείδητα, διαφορετικές, αλλά συνάμα καθημερινές μικρές ιδιαιτερότητες της πόλης. Σου φάνηκαν, με παράξενο τρόπο, ξένες. Μα για άλλους αυτή είναι η ρουτινιάρικη καθημερινότητα, όπως ακριβώς είναι και για σένα το δικό σου συνηθισμένο δρομολόγιο.

Το ξέρεις. Κάποια πρωινά που πηγαίνεις στο γραφείο, ακολουθώντας άλλη διαδρομή, έχουν μια δική τους όμορφη μοναδικότητα.

Διαβάστε ακόμα: Το πρότυπο για την τουριστική μας ανάπτυξη βρίσκεται κάτω από τη μύτη μας και είναι τα Ξενία.

TAGS :
street αποψη δουλειά πρωινό

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook