Έχουμε κυβέρνηση εθνικής ανεξαρτησίας ή κατευνασμού του «Σουλτάνου»;

Η ελληνική κυβέρνηση δίνει την εντύπωση ότι αν δεν δεσμευόταν από τις αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης, ευχαρίστως θα έστελνε πρωτοχρονιάτικο πεσκέσι τους 8 «ικέτες» στον Tayyip Erdogan. Φωτογραφία από τον λογαριασμό του Tούρκου Προέδρου στο Flickr.

Πριν λίγες ημέρες η Ανεξάρτητη Επιτροπή Ασύλου αποφάσισε να παρέχει άσυλο σε έναν από τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς που διέφυγαν στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016. Σχεδόν ακαριαία το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών αντέδρασε με μια οργισμένη ανακοίνωση τονίζοντας ότι η απόφαση θα έχει επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις με την Ελλάδα. Αυτό δεν αποτέλεσε έκπληξη. Η έκπληξη ήρθε από τη μεριά της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία λίγα μόλις λεπτά μετά την ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ υπέβαλε αίτηση ακύρωσης κατά της απόφασης με την οποία χορηγήθηκε άσυλο!

Το να διαθέτεις τα αντανακλαστικά ώστε να ανταποκριθείς άμεσα σε ευαίσθητα θέματα που μπορούν να δημιουργήσουν ακόμα και ελληνοτουρκική κρίση, είναι χρήσιμο. Το να αντιδράς, όμως, σαν «όργανον» που του τράβηξε το αυτί ο ενωμοτάρχης είναι το λιγότερο γελοίο. Γιατί ουσιαστικά αυτό συνέβη. Η ελληνική κυβέρνηση αντέδρασε λες και έπρεπε να αποδείξει – για μια ακόμη φορά – ότι αν δεν δεσμευόταν από τις αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης ευχαρίστως θα έστελνε πρωτοχρονιάτικο πεσκέσι τους 8 «ικέτες» στον Tayyip Erdogan.

Η διαφυγή των 8 Τούρκων αξιωματικών στην Ελλάδα πρόσθεσε ένα ακόμα πρόβλημα στο ακανθώδες πλαίσιο των ελληνοτουρκικών διαφορών. Σε αντίθεση, όμως, με την εδραιωμένη πεποίθηση ότι αποτελεί ένα ακόμα πρόβλημα εξωτερικής πολιτικής ή και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην πραγματικότητα είναι κάτι πολύ παραπάνω: πρόκειται για ζήτημα εθνικής ανεξαρτησίας της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η αλήθεια είναι ότι ο Άρειος Πάγος έχει αποφασίσει τελεσίδικα και αρνητικά στο αίτημα της Τουρκίας για έκδοση. Οι 8 αξιωματικοί δεν μπορούν να εκδοθούν στην Τουρκία με κανέναν τρόπο εκτός αν βρεθεί κάποια νομική παράκαμψη που να επιτρέπει την υπέρβαση της απόφασης του Αρείου Πάγου για λόγους εθνικής ασφάλειας, που πολύ αμφιβάλλω. Αυτό που συνέβη τις τελευταίες ημέρες είναι ότι η Επιτροπή Ασύλου, που εξέτασε το αίτημα ενός εξ αυτών, το έκανε δεκτό. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Συνεπώς, ενώ η ελληνική κυβέρνηση είναι καλυμμένη από τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης και των αρμόδιων διοικητικών οργάνων, συνεχίζει να πολιτικοποιεί το πρόβλημα, λες και η Ελλάδα, μια χώρα μέλος της ΕΕ, οφείλει να απολογείται στην «Υψηλή Πύλη».

Η Ελλάδα δεν έχει απολύτως κανέναν λόγο να υποχωρεί σε καμία αξίωση της Τουρκίας – ειδικά μάλιστα όταν είναι κατάφωρα άδικη – υπό τον ευσεβή πόθο ότι το τουρκικό κατεστημένο θα «μαλακώσει». Έκανε το συγκεκριμένο λάθος πολλές φορές τις τελευταίες δεκαετίες. Αποτέλεσμα; Εν έτει 2017 ο Τούρκος πρόεδρος έθεσε επί ελληνικού εδάφους ζήτημα αλλαγής της Συνθήκης της Λωζάννης, δηλαδή συνθήκης που ορίζει τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών τον τελευταίο αιώνα!

Οι 8 Τούρκοι αξιωματικοί που διέφυγαν στην Ελλάδα, πρέπει να τύχουν δίκαιης μεταχείρισης για έναν ακόμα λόγο: δεν είναι μόνο «ικέτες», αλλά ηττημένοι ικέτες. Πέρασαν μια ολόκληρη ζωή θεωρώντας ότι η Ελλάδα είναι εχθρός. Εκπαιδεύτηκαν να σκοτώσουν τον εχθρό σε περίπτωση πολέμου. Ας μην φοβόμαστε τις λέξεις, αυτό κάνουν οι στρατοί σε όλο τον κόσμο, εκπαιδεύονται να σκοτώνουν. Και μέσα σε μια στιγμή ο «εχθρός» έγινε η μοναδική σανίδα σωτηρίας τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη νίκη της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία σε ηθικό και συμβολικό επίπεδο τις τελευταίες δεκαετίες. Ας το έχουμε και αυτό κατά νου όταν τους βλέπουμε απλά και μόνο ως ανεπιθύμητο… μπελά.

Διαβάστε ακόμα – Αλέξανδρος Μασσαβέτας: «Η ενδοτικότητα – κατευνασμός έναντι της Τουρκίας δεν είναι παρά στρουθοκαμηλισμός».

TAGS :
Ερντογάν Ταγίπ Ερντογάν τουρκία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook