Ερωτήματα για τη σύλληψη της Χρυσής Αυγής

Έπρεπε να συλληφθεί η Χρυσή Αυγή;
Σαφέστατα. Τα στοιχεία που αναδύονται διαρκώς στην επιφάνεια για τάγματα εφόδου, ξέπλυμα μαύρου χρήματος και δολοφονίες αποδεικνύουν ότι η Χρυσή Αυγή δεν ήταν τίποτα άλλο από μια εγκληματική οργάνωση με χαρακτηριστικά μαφίας. Στη βουλή, ίσως και να αναζητούσε την εύκολη οδό προς την παρανομία δια της ασυλίας, παρά την πολιτική νομιμοποίηση της αρρωστημένης ιδεολογίας της. Όμως το κατεστημένο του αστικού κοινοβουλευτισμού, παρότι παρακμιακό και ξεδοντιασμένο, δεν θα άφηνε -ευτυχώς- μια τέτοια συμμορία να εδραιωθεί πραγματικά.

Ενέχει κινδύνους αυτή η κίνηση;
Όλες αυτές τις μέρες ακούγεται το επιχείρημα ότι και ο Χίτλερ φυλακίστηκε στην προναζιστική Γερμανία με αποτέλεσμα να ηρωποιηθεί και να επιστρέψει δριμύτερος. Δε νομίζω ότι μπορεί να έχει παρόμοια τύχη η Χρυσή Αυγή, όχι μόνο διότι δεν κατέχει την ιδεολογική “καθαρότητα” για να αντέξει στην κατακραυγή της κοινωνίας, αλλά και διότι ο ναζισμός δεν αποτελεί ευτυχώς κάτι καινούργιο. Στην περίπτωση του Χίτλερ κανείς δε γνώριζε τις φρικιαστικές συνέπειες της ιδεολογίας του, σήμερα οι πληγές είναι ακόμα νωπές.

Έχουμε αποσταθεροποίηση της Δημοκρατίας;
Αυτή έγινε από τη στιγμή που κόμμα που δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία, βρέθηκε στη βουλή. Θεωρητικά, αν κάποτε ορισμένα κόμματα που δεν σέβονται το Σύνταγμα λάβουν συνολικά 151 έδρες, θα έχουμε κατάλυση του πολιτεύματος. Δεν είναι ώρα για τέτοιες συζητήσεις. Το ευτύχημα, πάντως, μέσα στην τραγωδία της πρόσφατης χρυσαυγίτικης δολοφονίας, είναι ότι οι νεοναζί προδόθηκαν, περνώντας μια κόκκινη γραμμή που δεν ήταν ανεκτή από κανέναν. Η Δημοκρατία μπορεί να νιώθει περισσότερη ασφάλεια πλέον, αλλά καλό θα ήταν να μη τη θεωρούμε ποτέ δεδομένη.

Θα πάμε σε εκλογές;
Η πολιτική εκμετάλλευση του θανάτου του Παύλου Φύσσα ήταν καταφανής όλο αυτό το διάστημα. Πορείες και συγκεντρώσεις οργανώνονταν με πρόσχημα την καταγγελία του φασισμού, για να ακουστούν τα καθιερωμένα συνθήματα περί καταγγελίας του μνημονίου, του ΔΝΤ και της κυβέρνησης. Επίσης η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε την υπόθεση για να αναβιώσει τη θεωρία των δύο άκρων και να εμφανιστεί ώς μοναδικός πόλος σταθερότητας ανάμεσά τους. Αν φτάσουμε σε εκλογές νομίζω πως δε θα είναι τίποτα άλλο από ένα άχαρο πολιτικό παιχνίδι – το αίτημα για εκλογές είναι αντίστοιχης βαρύτητας με την επιχειρηματολογία που υποστήριζε την προσφυγή στις εκλογές επειδή έκλεισε η ΕΡΤ. Είναι ανάγκη να αποφευχθούν οι εκλογές όσο τίποτα άλλο, καθώς τα προβλήματα της χώρας χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης και δεν χωρούν δημοσκοπικά παίγνια.

Ήταν πολιτικές οι συλλήψεις;
Η πρώτη ανάγνωση λέει οτι η κυβέρνηση με την ξαφνική της δράση θέλει να παταχθεί ο φασισμός και μαζί του οι φασίστες. Όμως, αν ήταν τόσο απλό, φασιστικές συμπεριφορές που έχουμε δει να εκπέμπονται από όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος θα τύχαιναν άλλης αντιμετώπισης. Το τακτικό λάθος στο οποίο υπέπεσε η συμμορία της Χρυσής Αυγής ήταν ότι έφτιαξε μια μαφιόζικη κλίκα μέσα στη βουλή, που έβγαινε από τα κομματικά στεγανά και τους παγιωμένους και αποδεκτούς ιδεολογικούς διαχωρισμούς. Κατά μία -καθόλου ηρωική βεβαίως- έννοια επιχείρησε να αναμετρηθεί με το κατεστημένο, με τους χυδαιότερους όρους του υποκόσμου, και το σύστημα αντεπιτέθηκε.

Τελειώσαμε;
Ελπίζω πως ναι, έστω με τη Χρυσή Αυγή. Αν όμως είμαστε μια κοινωνία που μαθαίνει από τα λάθη της -αν και οι πιο ευφυείς μαθαίνουν από τα λάθη των άλλων- θα πρέπει να συλλογιστούμε που οδήγησε ο άκρατος λαϊκισμός και η ανοχή στην ανομία όλων των πολιτικών κομμάτων για να φαντάζει το χρυσαυγίτικο μόρφωμα ως μόνη λύση στα μάτια ορισμένων.

Συμπέρασμα:
Η ελληνική κοινωνία δεν ανέχεται το ναζισμό, δεν υπάρχουν αυθεντικά ναζιστικά στοιχεία μέσα της, τουλάχιστον στο βαθμό που αποτυπώνονταν στα ποσοστά της Χρυσής Αυγής. Τα παιδικά ένστικτά της όμως την έφεραν να αντιμετωπίζει τα προβλήματα μόνο όταν φτάνουν στο παρά πέντε. Η εφαρμογή των νόμων που οδήγησε στην ποινικοποίηση της ΧΑ έπρεπε να είναι αυτονόητη και αυτεπάγγελτη διαδικασία και όχι να απαιτεί ανθρωποθυσίες. Ο κοινωνικός ιστός δεν έχει τίποτα να φοβηθεί εφόσον δεν δρα κατά περίσταση, αλλά με καθολική εφαρμογή των νόμων και ανάληψη ευθυνών από τον καθένα μας ξεχωριστά.

Ας γίνει η περίπτωση της Χρυσής Αυγής δεδικασμένο για κάθε μελλοντική προσπάθεια απολυταρχίας.

Ο Αλέξης Ραμπότας είναι φοιτητής Ιατρικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. 
 

TAGS :
χρυσή αυγή

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook