Facebook; Όχι ευχαριστώ!

Στο ενημερωτικό δελτίο που κατέθεσε το Φεβρουάριο του 2012 πριν την είσοδό της στο NASDAQ, η Facebook ανέφερε την Ασία (και συγκεκριμένα τη Ρωσία, την Ινδία, τη Ν. Κορέα και την Ιαπωνία) ως βασικό σημείο εστίασης της προσοχής της –η αναφορά ήταν στην πρώτη παράγραφο της στρατηγικής της, στη σελίδα 4 ενός εγγράφου 200 σελίδων. Λίγο πιο κάτω, στην ενότητα περί πιθανών κινδύνων, υπάρχουν εκτενέστερες αναφορές στις δυσκολίες απέναντι στον τοπικό ανταγωνισμό στις παραπάνω χώρες, καθώς και στον κρατικό έλεγχο στην περίπτωση της Κίνας και της Β. Κορέας. Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι τυπικά, όμως ακόμα πιο μετά, στην παράθεση των στοιχείων που στηρίζουν τις εκτιμήσεις, η εικόνα συγκεκριμενοποιείται: στις ΗΠΑ και στο ΗΒ, η διείσδυση του Μεγάλου Μπλε Δικτύου είναι περίπου 60%, όμως στην Ινδία είναι 20-30%, στην Ιαπωνία, τη Ρωσία και την Ν. Κορέα λιγότερο από 15% και στην Κίνα μηδέν.

Η Facebook μπήκε βεβαίως στο χρηματιστήριο (παρεμπιπτόντως, με μια δημόσια εγγραφή που η «Wall Street Journal» αποκάλεσε «φιάσκο») όμως δεν έπαψε να θεωρεί την Ασία βασική της προτεραιότητα. Προφανώς λόγω μεγέθους –αν το δίκτυό της έχει ένα δισεκατομμύριο χρήστες χωρίς την Ασία, μαζί μ’ αυτή θα μπορούσε να φτάσει τα τρία–, αλλά και λόγω των εγγενών δυσκολιών που παρουσιάζει και που, κρίνοντας από της συνεντεύξεις τους, τα στελέχη των αμερικανικών εταιρειών της ψηφιακής αγοράς εξακολουθούν να μην μπορούν να κατανοήσουν:όλος ο κόσμος είναι στο Facebook (ή στο Twitter ή στο Instagram ή στο Pinterest κ.λπ.) οπότε γιατί οι Ασιάτες παραμένουν πεισματικά εκτός;

Η αλήθεια είναι ότι το Facebook δυσκολεύεται περισσότερο από τα άλλα κοινωνικά δίκτυα λόγω ενός βασικού του χαρακτηριστικού το οποίο συγκρούεται με ένα από τα πιο θεμελιώδη στοιχεία των ασιατικών κοινωνιών: την επωνυμία. Η γνωστότερη, ίσως, ιαπωνική παροιμία είναι «το καρφί που προεξέχει το χτυπάει το σφυρί», ήτοι «όταν ξεχωρίζεις, προκαλείς» και αυτό είναι κάτι γνωστό στα τοπικά κοινωνικά δίκτυα (που έχουν στις αντίστοιχες κοινωνίες διείσδυση παρόμοια με αυτή του Facebook στη Δύση), με αποτέλεσμα όχι απλώς να επιτρέπουν αλλά σχεδόν να υποχρεώνουν της χρήση ψευδωνύμων. Η ιδέα ότι σε ένα τόσο δημόσιο μέρος εμφανίζεσαι και με το πραγματικό σου όνομα και με τη φωτογραφία σου θεωρείται, για την πλειονότητα των Άπω Ασιατών όχι απλώς αμφίβολης σωφροσύνης αλλά δυνητικά επικίνδυνη.

Παρόλα αυτά, το ρεύμα σιγά-σιγά αντιστρέφεται: οι νέοι Κορεάτες και Ιάπωνες αποφασίζουν να δοκιμάσουν τα… αμερικανικά προϊόντα (το μέχρι πρότινος κορυφαίο ιαπωνικό κοινωνικό δίκτυο, Mixi έχει αρχίσει να πέφτει), η επιτυχία του (ανώνυμου) Twitter –τα μεγαλύτερα ρεκόρ του οποίου σε αριθμό μηνυμάτων/χρόνο προέρχονται από Κορέα και Ιαπωνία– και η σχέση συγκοινωνούντων δοχείων που έχει με το Facebook, κάνει πολλούς να αποφασίσουν να δοκιμάσουν και το δεύτερο, η χρήση του Linkedin για θέματα καριέρας/εύρεσης εργασίας προωθείται όλο και περισσότερο, ενώ πολλές εταιρείες υιοθετούν το Facebook για την εταιρική τους παρουσία, οπότε οι εργαζόμενοι σε αυτές εξοικειώνονται με τη χρήση του. Η αλλαγή θα γίνει, όμως θα γίνει με ρυθμούς Ασίας, όσο και αν αυτό δεν ταιριάζει με τα σχέδια του Μαρκ Ζούκερμπεργκ για παγκόσμια κυριαρχία στα επόμενα είκοσι λεπτά.

Υ.Γ. Στην Κίνα τα εμπόδια είναι πιο πολύ πολιτικά παρά κοινωνικά. Όμως ακόμα και αν η κατάσταση αλλάξει, ένα δισεκατομμύριο Κινέζοι δεν θα μπουν εν μια νυκτί στο Facebook –στα βάθη της χώρας, υπάρχουν περιοχές με πολύ σημαντικότερα προβλήματα από την έλλειψη ψηφιακής κοινωνικότητας.

Ο Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης είναι δημοσιογράφος και μεταφραστής, και παρεμπιπτόντως μοναχός Ζεν.

TAGS :
social media Κίνα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook