Ζούμε σε μια χώρα όπου ένας ομοφυλόφιλος μπορεί να κάνει παιδί, μπορεί επίσης να υιοθετήσει παιδί μόνος του, αλλά δεν μπορεί αν έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης. (Φωτογραφία: Sean Gallup / Getty Images / Ideal Image)

Τα επιχειρήματα υπέρ της υιοθεσίας περισσεύουν, και ξεκινούν από την απλή διαπίστωση ότι υπάρχουν καλοί και κακοί στρέητ γονείς (όπως υπάρχουν καλοί και κακοί γιατροί, ή ταξιτζήδες). Φτάνοντας μέχρι την επείγουσα αναρώτηση: Καλύτερα θα μεγαλώσει το παιδί στο ορφανοτροφείο ή σε ένα σπιτικό με δύο μαμάδες / δύο μπαμπάδες που θα το αγαπούν;

Τα παραπάνω για τον υπογράφοντα είναι αυτονόητα διότι έχω πειστεί ότι ο άνθρωπος είναι αντιφατικό ον και ότι όλα στη ζωή είναι σχετικά. Πράγματι μπορεί ένα παιδάκι που θα έχει σαν πρότυπο δύο «κραγμένους» μπαμπάδες να παρουσιάσει ψυχολογική αστάθεια, όπως ακριβώς θα συνέβαινε (και συμβαίνει) όταν έχεις γονείς «κραγμένους στρέητ», ας πούμε μπαμπά – γουρούνι που χυδαιολογεί ενάντια στις «πουτάνες» γυναίκες, και μαμά με αντίστοιχα μυαλά που ανέχεται να της φέρονται σα να είναι αντικείμενο.

Ναι, είναι καλό ένα παιδί να μεγαλώσει με δυο γονείς, τη μαμά και τον μπαμπά, υπήρχαν όμως ανέκαθεν και άλλες εκδοχές ανατροφής, όπου τα παιδιά μεγάλωναν με τους παππούδες τους, ή έχαναν τον ένα γονιό, ή τα πρόσεχαν τα μεγάλα τους αδέρφια, ή ανατρέφονταν σε ίδρυμα, ή ζούσαν εναλλάξ στα σπίτια των χωρισμένων τους γονέων, ή μεγάλωναν με μια μαμά και έναν μπαμπά που ήταν κρυφά ομοφυλόφιλος (και το αντίστροφο).

Και έτσι ερχόμαστε σε ένα βασικότατο σημείο που μονίμως παραβλέπουμε. Οι ομοφυλόφιλοι κάνουν ήδη παιδιά. Σοκαριστήκατε; Κι όμως, πάντοτε έκαναν παιδιά. Δεν κάνουν όλοι τους παιδιά, όμως ούτε όλοι οι στρέητ θα γίνουν οπωσδήποτε γονείς στη ζωή τους. Οι ομοφυλόφιλοι έχουν τις ίδιες ακριβώς βιολογικές δυνατότητες με τους ετεροφυλόφιλους. Μη μου πείτε ότι δεν το ξέρατε! Νομίζατε ότι κάποιο απολυταρχικό, ευγονικό καθεστώς στειρώνει τους γκέϊ συμπολίτες μας; Ελάτε τώρα… Εκατομμύρια ομοφυλόφιλοι ανατρέφουν παιδιά σε όλο τον πλανήτη.

Δεν υφίσταται κανένας νόμος που να απαγορεύει σε έναν ομοφυλόφιλο να γίνει γονιός. Γιατί λοιπόν να απαγορεύεται σε έναν ομοφυλόφιλο να υιοθετήσει ένα παιδί;

Δεν υφίσταται κανένας νόμος, και ορθώς -και προφανώς!- που να απαγορεύει σε έναν ομοφυλόφιλο να γίνει γονιός. Δεν χρειάζεται καν να πλαγιάσει με το αντίθετο φύλο αφού υπάρχει η τεχνητή γονιμοποίηση. Γιατί λοιπόν να απαγορεύεται σε έναν ομοφυλόφιλο να υιοθετήσει ένα παιδί; Ας κάνουμε όμως, στο σημείο αυτό, ένα βήμα πίσω: Πού το ξέρουμε ότι ο υποψήφιος γονιός είναι ομοφυλόφιλος; Το γράφει στην ταυτότητά του, όπως κάποτε γράφονταν το θρήσκευμα; Αν είναι αμφιφυλόφιλος; Αν είναι ασεξουαλικός; Αν είχε μία ομοφυλοφιλική επαφή πριν από χρόνια, τί ισχύει;

Τα ερωτήματα αυτά προσεγγίζουν το γελοίο αλλά μας βοηθούν να συνειδητοποιήσουμε το εξής καταπληκτικό: Ένας ομοφυλόφιλος (ή μια ομοφυλόφιλη) μπορεί ήδη να υιοθετήσει ένα παιδί ως μοναδικός γονιός. (Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τις σεξουαλικές προτιμήσεις του κάθε single parent). Όμως από τη στιγμή που επισήμως συνάπτει σύμφωνο συμβίωσης, ακολουθεί δηλαδή τη νόμιμη και συντεταγμένη οδό για να επισημοποιήσει το δεσμό του (ή της), αυτομάτως απαγορεύεται να υιοθετήσει ένα παιδί (αλλά βιολογικά μπορεί να το γεννήσει αν είναι ομοφυλόφιλη μητέρα, και νομικά να το αναγνωρίσει αν είναι ομοφυλόφιλος πατέρας).

Με άλλα λόγια ένας ομοφυλόφιλος μπορεί να κάνει παιδί, μπορεί επίσης να υιοθετήσει παιδί μόνος του (υπάρχουν και περιπτώσεις δηλωμένων ομοφυλοφίλων και μάλιστα διασήμων, που υιοθέτησαν μόνοι τους παιδί), αλλά δεν μπορεί αν έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης. Κάπως έτσι ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα γίνεται νομικά πολύπλοκο -και σουρεαλιστικό- χωρίς λόγο.

Ποια είναι η λύση; Η προσωπική μου άποψη όπως είχε πρωτοδιατυπωθεί σε editorial του περιοδικού Status από το 2003 και σε editorial του Andro το 2013, είναι να επεκταθεί ο πολιτικός γάμος και στα ομόφυλα ζευγάρια. (Η πλάκα είναι ότι π.χ. ένας ομοφυλόφιλος επίσης μπορεί να παντρευτεί -και μάλιστα σε εκκλησία- με μια γυναίκα που δεν αγαπάει, αλλά δεν μπορεί να παντρευτεί στο Δημαρχείο με έναν άνδρα που αγαπάει).

Καλώς ή κακώς, οι προηγούμενες γενιές δεν ήταν ώριμες να δεχτούν τον πολιτικό γάμο για όλους. Σήμερα είναι, και το βλέπουμε διεθνώς. Από τη στιγμή λοιπόν που θα επιτραπεί ο πολιτικός γάμος και στα ομόφυλα ζευγάρια, τότε και στο ζήτημα της υιοθεσίας θα μπορεί αυτομάτως να εφαρμόζεται το ισχύον οικογενειακό δίκαιο.

 

Διαβάστε ακόμα: Ο αδερφός μου, η αδερφή.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top