Κάντε ένα καλό: πετάξτε τη Χρυσή Αυγή από τη Βουλή

Ας είναι αυτές οι εκλογές η αρχή του τέλος του Μιχαλολιάκου και των ταγμάτων ασφαλείας του (Nikos Libertas/SOOC).

Για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας: η Χρυσή Αυγή δεν είναι το πρώτο ακροδεξιό κόμμα με φασίζουσες ρίζες και ναζιστικές καταβολές που εμφανίστηκε στη χώρα μας. Τέτοιοι κακοί σπόροι υπήρχαν πάντα στο μαλακό υπογάστριο της κοινωνίας, όμως, βρίσκονταν σε κατάσταση ύπνωσης. Κανείς δεν τους έδινε σημασία, ήταν περιθωριακά γκρουπούσκουλα που συχνά πυκνά απασχολούσαν την αστυνομία. Ακόμη κι έτσι, όμως, ήταν ελεγχόμενοι πυρήνες. Όποιος θυμάται την παρουσία της ΕΠΕΝ τη δεκαετία του ’80 και τη συγκρίνει με το πλάνο «δράσης» της Χ.Α. θα καταλάβει τη διαφορά.

Ούτε και η Χρυσή Αυγή προέκυψε τώρα, προϋπήρχε των Μνημονίων. Ο Μιχαλολιάκος την ίδρυσε το 1980 έπειτα από πολλές μετατοπίσεις, κόντρες και ιδεολογικά λακτίσματα που χρειάστηκε να δώσει με άλλα «σεπτά» μέλη της ακροδεξιάς για να επικρατήσει στο χώρο. Μόνο που αυτός ο χώρος ήταν ένα μικρό χωραφάκι, κατάξερο – δεν είχε στον ήλιο μοίρα.

Το 2010, δυστυχώς, δεν χαμπαριαστήκαμε. Πιαστήκαμε στον ύπνο. Τότε, η Χρυσή Αυγή κέρδισε μια έδρα στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων. Είχε αρχίσει ήδη να πυκνώνει τη δράση της στον Αγιο Παντελεήμονα και να προκαλεί τρόμο σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, αναρχικούς και σε όσους τέλος πάντων βρίσκονταν μακριά από τον ιδεότυπο της ελληνικής Άριας φυλής.

Από εκείνη τη στιγμή, κομβική όπως αποδείχθηκε, η άνοδός της ήταν ραγδαία. Το ποσοστό που έλαβε στις βουλευτικές εκλογές του 2012 (κοντά στο 7%) προκάλεσε ανατριχίλα. Μέσα στην τρέλα των Μνημονίων, τον διχασμό εντός της ελληνικής κοινωνίας και τον μαρασμό κάθε ηθικής δέσμευσης, αφήσαμε τα φαντάσματα να μας κατακλύσουν. Στην αναμπουμπούλα, οι λύκοι της Χρυσής Αυγής βρήκαν ευήκοα ώτα, συμπαρέσυραν στην ακραία ιδεολογία τους ανθρώπους που ούτε φαντάζονταν ποτέ ότι θα γίνονταν φορείς του κακού. Δεν ήταν, βέβαια, γραμμένο από τη μοίρα. Οι πολίτες που όλα αυτά τα χρόνια ψήφισαν την φασιστική οργάνωση του Μιχαλολιάκου δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Ακόμη κι αν δεν ήξεραν το 2012 από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και μετά έπρεπε να μάθουν.

Τώρα, λοιπόν, είναι η ευκαιρία της μεγάλης εξιλέωσης. Προφανώς και η Δημοκρατία δεν λειτουργεί ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Εννοείται πως το στίγμα της Χρυσής Αυγής παραμένει ενεργό στο κοινωνικό σώμα. Είναι πρόδηλο πως μόνο αν ακυρωνόταν η παρουσία της και δεν της επιτρεπόταν η κάθοδος σε εκλογές θα είχαμε καταφέρει ως κοινωνία να κόψουμε τις ρίζες της. Μέχρι τη στιγμή, όμως, να συμβούν όλα αυτά και με τη δίκη για τη δολοφονία του Φύσσα να βρίσκεται, πλέον, σε τελικό στάδιο, είναι ανάγκη κάποιοι -αρκετοί- συμπολίτες μας να «επαναπατριστούν» πολιτικά και να επιστρέψουν στις αγκάλες των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου. Για να το πω απλά: ας ψηφίσει ο καθένας ό,τι του ταιριάζει περισσότερο, αρκεί να μην είναι η βασική του επιλογή η Χρυσή Αυγή.

Η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας έγινε η πρώτη ασπίδα που αναχαίτισε τη Χρυσή Αυγή. Αρκετοί παλιοί ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας που πέρασαν στις γραμμές της Χ.Α. την εποχή της κρίσης, τώρα, σε συνθήκες κανονικότητας επανέρχονται στη βάση τους. Παράλληλα, η άνοδος του Βελόπουλου, ενός ακροδεξιού μεν ρήτορα, λαϊκιστή, αλλά τουλάχιστον όχι επικίνδυνου, αφαίρεσε ακόμη περισσότερα όπλα από τον Μιχαλολιάκο και τα τάγματα ασφαλείας του.

Αυτές οι εκλογές οδηγούν πολλούς Έλληνες σε πιο λελογισμένες επιλογές. Επειδή ακριβώς δεν φέρουν το πάθος των προηγούμενων και τα διακυβεύματα δεν είναι επιτακτικά και άμεσα, επιτρέπουν σε πλανημένους ψηφοφόρους να δουν με πιο καθαρό μάτι τι πρεσβεύει κάθε κόμμα και ποιο κίνδυνο ενέχει για την πατρίδα η παραμονή της Χρυσής Αυγής στην ελληνική Βουλή για πολλά χρόνια.

Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν πως εντός της Χρυσής Αυγής μαίνεται ήδη πόλεμος χαρακωμάτων για την επόμενη ημέρα. Με περισσή χαρά δεχόμαστε αυτή την εξέλιξη και μακάρι να φαγωθούν μεταξύ τους. Άλλωστε, είναι γνωστό πως όταν το πλοίο μπατάρει τα ποντίκια είναι τα πρώτα που την κάνουν.

Ήταν ένα κακό όνειρο η Χρυσή Αυγή; Ήταν ένας εφιάλτης που πέρασε; Οχι, διότι ακόμη δεν έχουμε απτή την καταβαράθρωσή της. Μπορεί να γίνει σήμερα αν μείνει εκτός Βουλής, αν πέσει κάτω από το 3%. Ακόμη κι έτσι, όμως, δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες. Οι ναζί της Χρυσής Αυγής βγήκαν στις ρούγες του κοινοβουλίου με τη βοήθεια κάποιων χιλιάδων Ελλήνων ψηφοφόρων. Ζουν ανάμεσά μας όλοι αυτοί, δεν προέκυψαν από τον πλανήτη Άρη. Τι χρειάζεται να κάνουμε; Να τους επαναφέρουμε στην ορθή οδό – αυτή της Δημοκρατίας.

Διαβάστε ακόμα: Ωραίο μου «βοθροκάναλο». 

TAGS :
εκλογές Κυριάκος Βελόπουλος Κυριάκος μητσοτάκης χρυσή αυγή

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook