«Προσωπικό μου στοίχημα είναι να βγάλω τη χώρα από τα μνημόνια» δήλωσε ο Τσίπρας και έκανε μια χώρα να γελάει. (Φωτογραφία: European Parliament)

Η τυραννία της βλαχαδερής ανικανότητας

Του έθνους (που διαθέτει «Χορωδία της ΔΕΗ»* -δεν είναι σύντομο ανέκδοτο) ζώντος στον απόηχο της πρωθυπουργικής τηλεσυνέντευξης με τους αντιδημοκρατικούς μαργαρίτες, ημείς αλλέως άδομεν. Τραγικό χαρμάνι ψευτιάς και ψοφοδεούς ανικανότητας, έβγαλε ψιλοαπαρατήρητα και την Κυριακή ο κ. Τσίπρας. Ποντάρει στην αφασία/ άρνηση των ψηφοφόρων του να παραδεχθούν πόσο κορόιδα πιάστηκαν, συνεχίζοντας να πουλάει τρέλα.

«Προσωπικό μου στοίχημα είναι να βγάλω τη χώρα από τα μνημόνια» (πιο απάτη πεθαίνεις), «Το αποτέλεσμα του 2016 εξουδετέρωσε Σώυμπλε και ΔΝΤ. Αφήσαμε άφωνη την Ευρώπη. Έχουμε πια μπροστά μας ανοιχτό ορίζοντα διετίας. Η Ελλάδα έδειξε ότι μπορεί», «Διαψεύσαμε τις Κασσάνδρες. Μιλάμε πια με τα έργα μας. Η καταστροφολογία είναι πλέον γραφική».

Συνεχώς νέα ψέματα, όμως, ολοένα λιγότεροι ψωνίζουν, διαπιστώνοντας τραγικά πόσο η ανικανότητα του ανυπόληπτου πρωθυπουργού μας, «εξασφαλίζει» το αδιάκοπο καθοδικό σπιράλ, όπου καταβυθιζόμαστε.

Ούτε και οι νέοι τσιμπάνε στις υποσχέσεις του Μαυρογιαλούρου «θα βρούμε δημόσια κτήρια να στεγάσουμε τον έρωτα ζευγαριών που μένουν με τους γονείς τους» (στηρίζουμε το σεξ, όσο-ψηλά-κι-αν-βρίσκεται)…

Μην αφεθούμε, μην ανεχθούμε να περνάνε απαρατήρητα όλα αυτά που αρρωστημένα απογοητευμένοι έχουμε συνηθίσει και δεν αντιδράμε.

Η Τουρκική κυβέρνηση, βλέποντας πολύ μπόσικους τους Έλληνες, εξακολουθεί να πιέζει πετυχαίνοντας τις νέες αυτές δίκες. (Φωτογραφία: Independent)

Η Σαλώμη επιμένει vs Oκτώ. Κι ο Ηρώδης;…

Alea jacta est. Υπάρχουν Δικαστές στην Αθήνα! Οι περισσότεροι Έλληνες πήραν είδηση περί της προχθεσινής απόρριψης του επίμονου διαβόητου πλέον Τουρκικού αιτήματος για έκδοση των γνωστών Οκτώ εκζητουμένων. Έκλεισε το θέμα, λοιπόν, των τριών και απομένουν άλλες δύο δίκες για τους υπόλοιπους πέντε (3&4/05/2017), που αναμένεται να έχουν καλή έκβαση μετά από τόσα ισχυρά προηγούμενα…

Δεν ξαναμπαίνουμε στην ουσία του θέματος, που εξαντλήσαμε προ τριμήνου, νομίζοντας ότι είχε κλείσει επιτυχώς. Γιατί επίμονα η Τουρκική κυβέρνηση, βλέποντας πολύ μπόσικους τους Έλληνες, εξακολούθησε να πιέζει πετυχαίνοντας τις νέες αυτές δίκες.

Όποιος θέλει να επανασυνδεθεί με την πλοκή/συνέχεια της υπόθεσης, βρίσκει τα πάντα στο κυριακάτικο άρθρο του Απόστολου Δοξιάδη και στην μεταγενέστερη διευκρινιστική ανάρτησή του στα σόσιαλ-μήντια. Εν τω μεταξύ, τα πράγματα πάνε στραβά για τον Τούρκο Πρόεδρο: Το Συμβούλιο της Ευρώπης τον βάζει καραντίνα

Ο Πέτρος Τατσόπουλος μάρκαρε στα σόσιαλ-μήντια με τον προσφυή τίτλο «Η Σαλώμη πάλι έφυγε με άδεια χέρια», υπονοώντας ότι ατύχησε ο Σουλτάνος. Όχι γιατί δεν ήθελε ο Ηρώδης Τσίπρας να του δώσει στο δίσκο τα κεφάλια που ζητούσε, αλλά γιατί σταμάτησε το ανοσιούργημα η Ελληνική Δικαιοσύνη (που εύλογα διαμαρτύρεται, γιατί οι αρμόδιοι δεν καταδικάζουν τους διώκτες της).

Και πώς φτάσαμε ως εδώ, αφού τελεσίδικα είχαν όλα τελειώσει τον Ιανουάριο; Θυμάστε το διαβόητο ρητό (σκάνδαλο Κοσκωτά) του μακαρίτη Κίτσου Τεγόπουλου «Συνένοχος-ή-βλαξ;»; Κάπως έτσι, λοιπόν, η βλαχοδημαρχαδερή κυβέρνηση Τσίπρα, ποιος-ξέρει-πώς, σκέφτηκε «δεν δίνουμε Άσυλο Τώρα τους ελεύθερους Οκτώ, κρατώντας τους για διαπραγματευτικό χαρτί έναντι του Σουλτάνου (προς τι;)»… Και αυτοεγκλωβίστηκαν.

Έτσι, όσο το ΑΣΥΛΟ ΤΩΡΑ δεν πραγματοποιείται ΧΤΕΣ, κρατιέται η Ελλάδα όμηρος του Σουλτάνου χάρη στον (Καρανίκειο;) «Στρατηγικό Σχεδιασμό» των ανικάνων. Να-τα-λέμε-κι-αυτά. Και να απαιτούμε ΑΣΥΛΟ-ΤΩΡΑ-στους-Οκτώ!

Για μια ακόμη φορά ο Ερντογάν έφυγε με άδεια χέρια. Όχι γιατί δεν ήθελε ο Τσίπρας να του δώσει στο δίσκο τα κεφάλια που ζητούσε, αλλά γιατί σταμάτησε το ανοσιούργημα η Ελληνική Δικαιοσύνη.

Νέος Διαφωτισμός ρωτά: είμαστε Δύση-ή-Ισλάμ;

Και τι ζόρι τραβάνε όσοι ανακατεύονται σε αυτή την υπόθεση (ρώτησε ανευλαβής φίλη); Είναι απλό. Όπως μας έμαθε ο Εθνικός Ποιητής, φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα και Ιστορία οι παρέες. Το λοιπόν, διάφορες προσωπικότητες με όραμα υπερβατικό του μετρίου, ονειρεύονται μια Ελλάδα με φιλελεύθερη δημοκρατία, ανασυγκροτημένη, λαμπερή.

Φτιάχνει καθεμιά το κύκλωμά της και παλεύει για εθνική ανασυγκρότηση παράδοσης Κοραή. Αυτό ας το ονομάσουμε οιονεί Νέο Διαφωτισμό, που κάπως δονκιχωτικά προσπαθεί να υπερκεράσει το μπαλκάν-κομμουνίστ κυρίαρχο Καθεστώς.

Θα πιάσουν ψάρια ή τζάμπα καιν’ τη λάμπα; Άγνωστο. Ίσως μετά από δεκαετίες να ειπωθεί γι’ αυτούς το Εμπειρίκειο «Δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα». Αλλά, επειδή κεντρικά η κακοθεσμισμένη χώρα μας δεν μπορεί να προχωρήσει, μόνο τέτοιες κυκλωματικές προσπάθειες εγείρουσες Κοινωνία Πολιτών στο καθ-ημάς-εθνικό-ισλάμ, ίσως κυκλωτικά βοηθήσουν δημιουργία θεσμικού κράτους δικαίου.

Κοινωνία Πολιτών, πάντως, ήταν και Γκαζάκης-Βαρουφάκης-Σώρρας, (τουλάχιστον ως τοιούτοι πρωτοεμφανίστηκαν) και Πλατεία Ταχρίρ. Έχει και αυτή τα πρόσημά της, λοιπόν. Εμείς απλώς προτιμάμε τις πτυχές της που στοχεύουν στην αναζήτηση της εθνικής ανασυγκρότησης μέσω της άρσης του σκοταδισμού. Όχι στο αντίθετο.

Εν προκειμένω, το «κύκλωμα Δοξιάδη», με επίμονο σαματά κατάφερε να νικήσει τον Δεινόσαυρο, κάνοντας λόμπυ περι-εξουσιαστικό-δικαστικό-δημοσιογραφικό, διεγείροντας παντού «δυτικά» ανακλαστικά, μέσα στο ανωτέρω πλαίσιο. Δηλαδή, εφόσον υπάρχει Κράτος Δικαίου (ως οριογραμμή ανάμεσα στις δύο πλευρές) είμαστε Δύση. Δεν υπάρχει; Είμαστε Ισλάμ.

Κλείνοντας, θίγουμε τη δυσκολία του εγχειρήματος. Μπορεί μια πρωτοπόρα Κοινωνία Πολιτών, ως σφριγηλό γκεσέμι, να τραβήξει μπροστά το βαρύ ημιψόφιο γομάρι, χωρίς να αποκολλάται/εγκαταλείποντάς το στον ρόγχο του; Μπορεί ο μπουνταλά-δεινόσαυρος (αν και βλέπει σωτηρία στην βοήθεια του γκεσεμιού) να ανταποκριθεί/απλώσει-χέρι/διασωθεί; Πολύ ανασφαλές στοίχημα για τα «κυκλώματα», άξιο να διεκδικηθεί, όμως.

Αν και είχε δίκιο ο Χάντινγκτον ορίζοντάς μας εκτός ευρωπαϊκού χάρτη, ας συνεχίσουμε την παράδοση Καραμανλή-(ηρωική)-Σημίτη-(έλλογη). Κρατάμε την Ελληνική Ωτο-μοτρίς στη Δυτική ράγια, με κάθε υπερπροσπάθεια/θυσία, ώσπου να ανταποκριθεί αποτελεσματικά…

Τα βλέμματα στρέφονται σιγά-σιγά στη Γαλλία και στο τελευταίο σκέλος των εκλογών. (Φωτογραφία: BBC)

Και Διεθνής πλέον ο Ανεξυριζαυγιτισμός

Είπαμε το κοντόν μας και το μακρόν μας για τις γαλλικές εκλογές και τα σεξουαλικά/συζυγικά τους παραφερνάλια, τώρα η ενσυναίσθησή μας στρέφεται στην τελική τους φάση. Εκείνο που δύσκολα περνάει απαρατήρητο, όσο και αν πονάει τον ταλαίπωρο συριζαϊσμό, είναι οι προσπάθειες (εύλογες-της-Μαρίνας, περίεργες-του-Ιωάννη-Λουκά) να συμπαραταχθούν αδιάκριτα ή διακριτικά, Λεπέν-Μελανσόν, έναντι του κοινού εχθρού «Νεοφιλελευθερισμού» (γέλια…).

Πέντε χρόνια τώρα επιβεβαιώνεται το θεώρημα του Εθνολαϊκιστικού Ποικιλόχρου Ακροδεξιού Φαινομένου, που περιέχει Αλέξη-Ναζί-ποικίλους-Ανεξέλεγκτους-Ψεκαζμένους-Σώρρες-και-σία, που προτάσσουν το ακροδεξιό/ξενοφοβικό αντι-τοκογλυφικό κλισέ «Πειραματόζωο-Ελλάδα-Ανυπότακτη».

Σε αυτό πάντα εφάπτονταν Λεπέν-Γκρίλλοι-Φαράτζ-και-σία, εκδηλώνοντάς το λεκτικά/ακτιβιστικά/θεσμικά(Ευρωβουλή). Η Μαρίν ξανανέκραξε προχτές συριζόλογα (εθνική υπερηφάνεια Γάλλων, απελευθέρωση από παγκοσμιοποίηση/Ν-Φ-απορρύθμιση/Ελίτ). Γι’ αυτό την αγαπούν/εκθειάζουν και οι σουσούδες της ΥΕΝΕΡΤ…

Έργο (και) Τσίπρα ήταν αυτή η ευρωπαϊκή εθνολαϊκιστική μεταστροφή, αφού διείσδυσε Αντιμνημονιακότητα (ευρωπαϊστί νοούμενη ως αντιελίτ ανυποταξία) στο αξιακό σύστημα του ευρω-εθνολαϊκισμού. Γι’ αυτό λέγαμε πέρσι (Μπρέξιτ) ότι τα κατάφερε ο Αλέξης και άλλαξε την Ευρώπη (προς το ψεκαζμενότερο βεβαίως-βεβαίως)…

Τώρα, όμως, κατρακύλησε επίσημα και ο Μελανσόν, ίνα πληρωθεί το ρηθέν: «Ανεξυριζαυγιτισμός» παντού. Τώρα και στη Διεθνή του εκδοχή! Ας δούμε κάποια σχετικά στοιχεία:

Χτες ο πολυτάλαντος Καθηγητής Πολυτεχνείου (ΔΠΘ) Κώστας Αναγνωστόπουλος, ανάρτησε στα σόσιαλ μήντια την κάτωθι φωτογραφία, δείχνοντας την κοινότητα Λεπέν/Μελανσόν, που έχουν κοινό αξιακό πρόταγμα τύπου «La France insoumise (Γαλλία-ανυπότακτη)», όπου Soumis οι κακοί υποταγμένοι-«μνημονιακοί» και insoumis οι καλοί ανυπότακτοι-«αντιμνημονιακοί», για να προβάλλουμε τα ελληνικά ανάλογα…

Η ανάρτηση του Καθηγητή Πολυτεχνείου (ΔΠΘ) Κώστα Αναγνωστόπουλου.

Κατόπιν δημοσίευσε νεότερο υλικό για το «ΜΕΛΑΝΣΑΛΑΛΟΥΜ»: Manuel Bompard, επικεφαλής της καμπάνιας του Μελανσόν: «Ο Μελανσόν δεν θα πει ποιον θα ψηφίσει», Alexis Corbière, εκπρόσωπος της «Ανυπότακτης Γαλλίας»: «Ούτε μια ψήφος στο Εθνικό Μέτωπο», Τοπικό στέλεχος του Μελανσόν στη Ντιζόν: «Ο Μακρόν θα φέρει περισσότερη κοινωνική αδικία, και θα τροφοδοτήσει/μεγαλώσει το Εθνικό Μέτωπο» (δηλαδή, είναι σαν να αυτοκτονείς, επειδή φοβάσαι τον θάνατο…)

Όπως εδώ, λοιπόν, ο Αλέξης μάς έκανε να συμπαθήσουμε τους ναζί, εξηγώντας ότι το μείζον δεν είναι το δημοκρατικό αλλά το αντιμνημονιακό, έτσι και ο καθ’ ομοίωσιν Μελανσόν ψιλοείπε προχτές (κατόπιν έφαγε «ξύλο» και το μάζεψε…) δεν πειράζει που η Μαρίν είναι ρατσίστρια, σημασία έχει ότι είναι ανυπότακτη (insoumise)… Να-τα-λέμε-κι-αυτά, να θυμόμαστε και «1967/1917-2017 και η Θεωρία της Καλής Βίας», για να δέσει καλύτερα το γιατί πλέον υπάρχει και Διεθνής Ανεξυριζαυγιτισμός.

*Δεν είναι κακό να έχει δημόσιος οργανισμός δική του χορωδία-ομάδα-κρίκετ-χουωτέβερ-ελς. Φτάνει να μην την πληρώνουν τρίτοι, ιδίως σε ένα διεφθαρμένο Πελατειακό Ιδιωτικό Παρακράτος (Π.Ι.ΠΑ.). Τα έχουμε εξηγήσει όλα αυτά, πώς η παραμύθα του «κοινωνικού» είναι ξεκάρφωμα του ιδιωτικού-πελατειακού. Το μεγάλο μυστικό της διαφθοράς του Π.Ι.ΠΑ. Απλό;

 

Διαβάστε ακόμα: Ας ελπίσουμε ότι ζούμε την αρχή της υποχώρησης του αριστερο-δεξιού εθνολαϊκισμού

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top