Έρχεται, από τη μια ο Σημίτης και δείχνει γιατί χρειάζονται εκλογές τώρα και έχεις τους άλλους από την άλλη που γκρινιάζουν γιατί δεν έκανε αυτοκριτική. (Φωτογραφία: costassimitis.gr)

Σημίτης αναθαρρυντικός: εκλογές, τώρα!

Βουΐζει πάλι το Απέραντο Εθνικό Καφενείο για τη χτεσινή συνέντευξη Σημίτη. Ο μακράν σημαντικότερος-αποτελεσματικότερος από το 1980 Έλληνας Πρωθυπουργός ανάγκασε το πανελλήνιο να ψάχνει πότε θα τελειώσει το Σαρβάιβορ, για να παρακολουθήσει (διψασμένο για λίγη σοβαρότητα) την συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ. Αναμενόμενα τσουρούφλισε τους μαστροχαλαστές επιγόνους του, προκαλώντας νοσταλγικές συγκρίσεις.

Λείπουν σήμερα: κύρος, σωφροσύνη, σοβαρότητα, στιβαρότητα, ηθική-αισθητική συγκρότηση, συνθετική γνώση, αποτελεσματικότητα, διεθνής εμβέλεια της δικής του ολκής. Γκρινιάζουν κάποιοι που πάλι δεν έκανε αυτοκριτική. Γιατί, είχε κάνει ο (κανονικός) Καραμανλής; Πάλι δύο μέτρα και δύο σταθμά. Μάλλον φταίει που το έθνος έβλεπε πολύ Μαλβίνα, λένε κάποιοι φίλοι. Από την εποχή του, οπότε η Ελλάδα ήταν ισχυρή (δες Παραλειπόμενα), πέρασαν μόνο δεκατρία χρόνια, αλλά δεκαετίες εθνικής υποχώρησης…

Έκτοτε πεφωτισμέναι μοσχαροκεφαλαί μας διαφεντεύουν και -μετά την απερινόητη χρεωκοπία Κωστάκη- όλα δείχνουν μια ελαφρά βελτίωση προς το χειρότερο. Όσο και αν η κοινωνία είναι το υποκείμενο της αυτοκαταστροφής της, δεν γίνεται να μην αποδίδονται ευθύνες και στους ηγέτες που μας καθοδηγούν στους πάτους των εθνών (δες Παραλειπόμενα).

Μέρα-τη-μέρα καταρρέει η χώρα, συμφωνούν όλοι, πρέπει να φύγουν οι καταστροφείς. Κάποιοι, όμως, λένε: «όχι εκλογές, απλώς άλλης σύνθεσης κοινοβουλευτική πλειοψηφία να αναδείξει νέα κυβέρνηση». Πώς γίνεται αυτό, όμως, όταν ελέγχει την πλειοψηφία ο ΣΥΡΙΖΑ, άρα αναγκαστικά θα συνευρίσκεται στη νέα διακυβέρνηση, υπονομεύοντάς την, οέο; Η επίκληση της αρχής της τετραετίας σε μια χώρα βαθειά-αθεσμική/χρεωκοπούσα είναι επιεικώς αφελής.

Έρχεται, λοιπόν, ο Σημίτης και δείχνει γιατί χρειάζονται εκλογές τώρα. Ουδείς μπορεί να τις εκβιάσει. Αλλά τέτοια βαρυσήμαντη παρέμβαση επηρεάζει κοινωνία και πολιτικό σύστημα υποδορίως/δευτερογενώς. Όσο κι αν επιδοθεί ΤΟ Σύστημα στην προσπάθεια αποδόμησης Σημίτη, αυτό είναι αρχή του τέλους ΣΥΡΙΖΑ.

Εδώ ο τόπος χάνεται και το μαντρί χτενίζεται και ασχολείται αποκλειστικά με τη διαχείριση ευτελών/ληγμένων συμβόλων. Και ο κυβερνητικός επικοινωνισμός συνεχίζεται, ώστε να μην φαίνεται η αλήθεια: μας νοιάζει μόνο η καρέκλα της ματαιοδοξίας μας.

Εμφύλια πάθη και θνήσκουσα «Αριστερίλα»

Καθημερνώς σκάνε καινούργια πυροτεχνήματα: Σειρά πήρε τώρα η «Λαϊκή πρωτοβουλία για διενέργεια δημοψηφίσματος για εθνικά θέματα με την συλλογή 500.000 υπογραφών» (Κατρουγέλεια επιτροπή συνταγματολόγων…). Θυμηθείτε κλίμα αγανάκτησης και προβάλετε εντός του τέτοιες αμεσοδημοκρατικές πιπεριές. Δεν είναι ολοκάθαρα αυτό ένας Ψεκαζμένος δάκτυλος ψαύων την Παΐσια Αριστερά (που -φαίνεται- της καλοαρέσει); Ποιος πάτος θα ανασχέσει αυτή την φρενήρη ακροδεξιά/πολωτική κατάβαση ΤΟΥ Συστήματος;

Λαός που το ‘χει τόσο καλά με αφαίρεση/διαίρεση, αγνοώντας τόσο θλιβερά πρόσθεση/πολλαπλασιασμό, πάντοτε/διαρκώς καταφέρνει να τσακώνεται σε διελκυστίνδες και να βουρλίζεται σε καθοδικά σπιράλ. Έτσι δεν εκπλήσσουν όσα υφεσιακά ζούμε. Η εθνολαϊκισμένη αριστερίλα στην τελική της έξαρση (πριν την οριστική της απομυθοποίηση;) περιτυλίγει την ξενόφοβη γκρίνια με ολίγη «ιδεολογία» και καθιστά τον τόπο miserabile visu.

Στα φρέσκα νέα, το Ασφαλιστικό του Κατρούγελω καταρρέει, αλλεπάλληλες γκάφες βασανίζουν μπλοκάκηδες, η ΔΕΗ καταρρέει. Όθεν, προσπαθούν να αλλάξουν την ατζέντα τα επικοινωνιστικά παίγνια Τσίπρα, διεγείροντα πυροβολημένους Μπελογιαννιστές που αναρτούν επιτοίχιες αφίσες με αντάρτισσες, εμπνέοντας «νέους αγώνες».

Ένα απέραντο «ή-εμείς-ή-αυτοί», πασπαλισμένο με ολίγη διδαχή Αρτέμη Σώρρα και ενημέρωση Γιώργου Αυτιά, δεν μπορεί, στο τέλος θα τους διώξει τους τοκογλύφους.

Όσο δεν βρίσκουν το εμβόλιο οι ερευνητές, η γνωστή ελληνορθόδοξη/κομμουνιστική ίωση θα θερίζει την απροστάτευτη από ανορθολογισμό-σκοταδισμό κοινωνία μας (που Κύριος οίδε πώς επέλεξε κάποτε Σημίτη κυβερνήτη…).

Αυτή η κοινωνία μόνο από τραγική απόγνωση θα βγάλει και Κυριάκο ως επόμενο Πρωθυπουργό, για να ανασυστήσει(;) την εκσυγχρονιστική προσπάθεια πάνω στα συντρίμμια. Εάν φυσικά τον αφήσει το αντιδραστικό κόμμα του και εφόσον υπάρχουν έξωθεν επισπεύδουσες δυνάμεις ευεργετικά να τον τραβούν μπροστά…

Η ΔΕΗ αποτελεί κύριο πεδίο άσκησης διεφθαρμένης εξουσίας. Με πρόσχημα τον ηρωικό μόχθο λίγων δεκάδων «εναεριτών», οι 18000 ΔΕΗτζήδες κοστίζουν μηνιαίως καθένας 4.200 ευρώ μεικτά. (Φωτογραφία από τον χρήστη του Flickr Nasos Efstathiadis)

Βαράτε ΔΕΗτζήδες

Η ΔΕΗ αποτελεί κύριο πεδίο άσκησης διεφθαρμένης εξουσίας. Με πρόσχημα τον ηρωικό μόχθο λίγων δεκάδων «εναεριτών», οι 18000 ΔΕΗτζήδες κοστίζουν μηνιαίως καθένας 4.200 ευρώ μεικτά, για να μην αναφέρουμε και την εξωγήινη ετήσια συνταξιοδοτική επιδότησή τους. Τέτοιοι αριθμοί (διαβάστε εδώ) είναι αδιανόητοι για άλλους εργαζόμενους.

Αυτό είναι ΤΟ Σύστημα με τους πεφιλημένους πελάτες του. Γι’ αυτό και αντιστέκονται λυσσαλέα, σε όποια αλλαγή επιδιώκει άρση της πελατειακής στραβωμάρας. Πρόσχημά τους: ο («ιερός») δημόσιος χαρακτήρας της ΔΕΗ, που δεν είναι παρά άλλοθι/εγγύηση αυτής της διαφθοράς/εξαγοράς συνειδήσεων, ξεκάρφωμα των ιδιοτελών σμπίρων του πελατειακού παρακράτους…

Έτσι κλιμακώνεται η φαιδρή μάχη του αριστερόμετρου (ποιος είναι πιο αριστερός, οέο;) μεταξύ Τσίπρα-Σκουρλέτου… Και συνεχίζεται η περαιτέρω εμπορία ιδεολογίας και πόνου τύπου «Φωτόπουλος,-σημαία-και-πυρήνας-ΤΟΥ-Συστήματος».

Εδώ ο τόπος χάνεται και το μαντρί χτενίζεται και ασχολείται αποκλειστικά με τη διαχείριση ευτελών/ληγμένων συμβόλων, μεθάει με τζούρες από τα περιττώματα της Ιστορίας, που λέει κι ένας φίλος… Και ο κυβερνητικός επικοινωνισμός συνεχίζεται, ώστε να μην φαίνεται η αλήθεια: μας νοιάζει μόνο η καρέκλα της ματαιοδοξίας μας. Όχι τα ευτελή παλαιοημερολογητικά εικονίσματα της «Αριστεράς», για τα οποία μας «καρφώνει» στο αφελές θρησκευόμενο κοινό ο Κουτσούμπας «ριψάσπιδες του εργατικού κινήματος», «συνθηκολογούν με τον καπιταλισμό»…

Το αστείο είναι πως οι ναζί καταγγέλλουν την Κυβέρνηση για «ξεπούλημα της ΔΕΗ»… Και διαπορεί σούμπιτο το Μπαλκάν-Κομμουνίστ, πώς διάολο πάλι βρίσκεται από την ίδια πλευρά μαζί με τους ναζί («μακρύ χέρι του καπιταλιζμού» αποκαλούν οι Παλαιοημερολογίτες της «Αριστεράς» τους ναζί)…

***

Μακάρι κάποτε να αποβαλκανιστούμε και να γίνουμε μια ανοιχτή κοινωνία (που πλέον δεν θα ματώνουν οι πολίτες της σε διελκυστίνδες χωρισμένοι σε Τζημερολάτρεις-Τζημερομάχους). Όπου κάθε πυροβολημένος άνετα/απρόσκοπτα θα ανάβει κεράκια στο Μνήμα Μπελογιάννη ή Μεταξά, όπου ο κάθε πυροβολημένος μάρτυς του Ιεχωβά θα εκφράζεται όπως γουστάρει χωρίς να διώκεται…

Γιατί ζητούμενο δεν είναι να κάνεις το «σωστό», αλλά να έχεις την ελευθερία να κάνεις το «λάθος». Όσο αυτό δεν διασφαλίζεται, ουδέποτε θα πάψει να χρεωκοπεί αυτό το έθνος, ούτε και θα ευημερήσει (εννοείται με δικά του λεφτά και δικής του παραγωγής πλούτο, βεβαίως-βεβαίως)… Και αβοήθητο θα αποτυγχάνει/βωλοδέρνει, γυμνό στ’ αγκάθια.


Διαβάστε ακόμα: ΤΟ Σύστημα καλεί: Ή ψεκάζουμε, ή βουλιάζουμε


ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ

Δυο παραπομπές για τους υβριστές του Σημίτη

Για όσους αναμενόμενα, λόγω γενικής ενημερωτικής τύφλας, εκδηλώνουν οργισμένη αντίδραση στην παραπάνω περί Σημίτη ανάλυσή μας, συστήνουμε θερμά: «Σημιτικά και λοιπά χαρισματικά» και «Περισσότερα Σημιτικά». Ίσως έτσι λυθούν πολλές απορίες σχετικά με το πώς/γιατί αδικείται βάναυσα ο πρώην Πρωθυπουργός και στο πρόσωπό του το αίτημα του ορθολογικού εκσυγχρονισμού.

Μετά από χρόνια σιωπής, επέστρεψε στο προσκήνιο και ο Κώστας Καραμανλής. (Φωτογραφία από τον χρήστη του Flickr Νέα Δημοκρατία)

Καημένε Κωστάκη

Λάζαρος αναστηθείς, λάλησε προχτές Κωστάκης ο μικρός/ανωφελής (το όνειδος του Καραμανλισμού, θυμηθείτε: «Καραμανλικοί (γέλια…)»). Καπάκι από πίσω και λοιποί κολαούζοι λάλησαν προσβλητικά εναντίον της αλήθειας. Ποντάρουν στην ανάγκη Κυριάκου να διασώσει την εσωτερική Νεοδημοκρατική ενότητα/σταθερότητα προσβλέποντας στο αναπάντεχο τάιμινγκ…

Είπατε τω Καραμανλή (που νομίζει ότι σπεκουλάροντας στην απόφαση περί Βατοπεδίου θα καταφέρει να ξεπλυθεί), ότι, που-να-χτυπιέται, ΔΕΝ ξεπλένεται, όσο κι αν σιγοντάρουν μυριάδες αντιδραστικές/«αριστερο»δεξιές δυνάμεις ΤΟΥ Συστήματος. Η αντίφαση είναι: εάν γλιτώσει ο Κωστάκης, καίγεται η μεταρρυθμιστική δυναμική της χώρας. Λέει;

Η Ιστορία κόβει «σκληρό» εισιτήριο στην είσοδο των πλυντηρίων της: απαιτεί να ζητείται συγγνώμη από όσους ανίκανους, προκαλούν εθνικές ζημίες. Αν όχι, τους βάζει στη βιτρίνα της χλεύης, δακτυλοδεικτούμενους στις επόμενες γενιές.

«Σχέδιο-Μάρσαλ»: Δόγμα Ψεκαζμένου

Ένα οιονεί «Σχέδιο Μάρσαλ» (επανέρχεται στο τραπέζι συχνά εσχάτως) είναι πάντοτε μια καλή ιδέα, αλλά μπορεί επιδιωχθεί από σοβαρές -όχι ψεκαζμένες- πολιτικές δυνάμεις. Μάλιστα, πιθανότατα θα εγκριθεί/ενεργοποιηθεί από τους δανειστές, όμως, μόνο υπό την αυτονόητη προϋπόθεση μιας δομικής (θεσμικής και λειτουργικής) μεταρρύθμισης/αναδιάρθρωσης του σάπιου κράτους μας. Αλλιώς θα εξαερωθεί στη μαύρη τρύπα. Όποιος θέλει «Σχέδια-Μάρσαλ», μεταρρυθμίζει, λοιπόν…

Ερντογάν στον πάτο!

Ξεστομίζοντας απερινόητες απειλές κατά Ευρωπαίων ο Σουλτάνος γίνεται χειρότερος και από τον δικό μας Υπουργό Ψεκαζμένο, που απειλούσε να γεμίσει Τζιχαντιστές την Ευρώπη. Τέτοια κατάντια; Πιο-κάτω-δεν-έχει, Καημμένε Ταγίπ!

 

Διαβάστε ακόμα: Πού έφταιξε το (όλοι)-ΠΑΣΟΚ-(είμαστε)

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top