Αν το καλοσκεφτείς οι χαζοί σήμερα περνούν πολύ καλύτερα. (Φωτογραφία από την ταινία «Dumb and Dumber»)

Αγαπητοί φίλοι και friends,

Καταβάλω απεγνωσμένες προσπάθειες να γίνω χαζός, αλλά δεν τα καταφέρνω!

Γενικώς και καταρχήν, οι χαζοί σήμερα περνούν πολύ καλύτερα. Δεν αγωνιούν με τίποτα, διότι απλώς κάθονται και περιμένουν πού θα καταλήξει η ζωή τους μιας και την καθορίζουν οι έξυπνοι. Δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη διότι και να ήθελαν, δεν τους εμπιστεύεται κανένας. Δε ζητάει κανείς τίποτα από έναν χαζό, οπότε και δεν του εκφράζονται παράπονα με αποτέλεσμα να διάγει μια ζωή δίχως άγχη, καταθλίψεις και τριβές με άλλους.

Πεθαίνουν ήρεμοι διότι αντιμετωπίζουν το θάνατο με πολλή ψυχραιμία περιμένοντας με καρτερία πότε θα ξαναζήσουν αιωνίως μιαν άλλη ζωή καλύτερη κοντά στην Παναγία, τον Μωάμεθ ή κάποιο άλλο θείο υπαρκτό ή ανύπαρκτο πρόσωπο. Δεν είναι σαν και μένα ανήσυχοι και με τον ακάθιστο, που όταν ακούω για μετεμψύχωση εύχομαι να γίνω γάτος για να κοιμάμαι όλη μέρα και να μπερμπαντεύω όλες τις νύχτες στα κεραμίδια δίχως τύψεις.

Ειδικώς και προσωπικώς δεν έχω επιτύχει ακόμη δυστυχώς να γίνω χαζός. Το συζήτησα με έναν καλό μου φίλο και στην αρχή μου είπε ότι δεν χρειάζεται να κάνω μεγάλη προσπάθεια.

Επειδή επέμενα ότι δεν νιώθω να είμαι όσο νομίζω ότι χρειάζεται για να ευτυχήσω, μου πρότεινε τη λύση να κάνω τον πολύ χαζό. Το προσπάθησα αλλά με καταλαβαίνουν αμέσως και πολλοί μου λένε «κόφ’ την πλάκα, Καρατάσο, διότι εσύ ξεχειλίζεις εξυπνάδα»! Τους ευχαρίστησα αλλά και ζήλεψα διότι διαφαίνεται ότι αυτοί έχουν καταφέρει να είναι θεόχαζοι.

Είναι πλέον, ως και στις γάτες προφανές ότι η αξιωματική αντιπολίτευση για το μόνο που ενδιαφέρεται είναι να αποκτήσει και πάλι την κουτάλα, εξ’ ου και δεν κάνει καμιά συναινετική προσπάθεια.

Συγχίζομαι πολύ όταν βλέπω ανθρώπους πολύ πιο έξυπνους από μένα να καταλήγουν σε βλακώδη συμπεράσματα.

Παραδείγματος χάριν (1): Ενώ ξέρω ότι ο Τσίπρας είναι ένας πολύ έξυπνος αλλά τελείως ανεύθυνος πολιτικός δίχως ιδεολογία και πρόγραμμα, δεν καταλαβαίνω πώς πολλοί έξυπνοι άνθρωποι οραματίζονται να επιστρέψουν στην εξουσία εκείνοι που τις τελευταίες δεκαετίες μας κατέστρεψαν ολοσχερώς, δανειζόμενοι με τόση επιπολαιότητα τεράστια ποσά, τα οποία κατασπατάλησαν, ενώ πολλοί εξ αυτών νομίμως τα σούφρωσαν με το αζημίωτο!

Παραδείγματος χάριν (2): Μήπως μπορεί κάποιος από τους πολύ έξυπνους φίλους και friends μου που με φανατισμό υποστηρίζουν τον Κυριάκο, να μου εξηγήσει πώς είναι δυνατόν να δηλώνει ο γραφικός πλέον εγκλωβισμένος ποιητής ότι, από τη μια πρέπει να τελειώνουμε με την αξιολόγηση αλλά συγχρόνως εκείνος δε θα την υπογράψει στη Βουλή διότι τα προβλεπόμενα ζητούμενα μέτρα είναι επαχθή για το λαό;!

Συγχίζομαι πολύ όταν βλέπω ανθρώπους πολύ πιο έξυπνους από μένα να καταλήγουν σε βλακώδη συμπεράσματα. (Φωτογραφία από τον χρήστη του Flickr Cory Doctorow)

Όσοι καθημερινώς προσπαθούν να εξηγήσουν αυτό το οξύμωρο, χρήζουν κατ’ εμέ πολυήμερου ψυχιατρικού συνεδρίου. Είναι πλέον, ως και στις γάτες προφανές ότι η αξιωματική αντιπολίτευση για το μόνο που ενδιαφέρεται είναι να αποκτήσει και πάλι την κουτάλα, εξ’ ου και δεν κάνει καμιά συναινετική προσπάθεια, ενώ ως και οι χαζοί που δίνουν στις σφυγμομετρήσεις προβάδισμα πάνω από 10% στην Ν.Δ παραδέχονται ότι η προτεινόμενη λύση για άμεσες εκλογές θα ήταν τώρα ολέθριες για τη χώρα.

Αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους που καθιστούν από πολύ δύσκολη έως και μάταια την προσπάθειά μου να γίνω χαζός, με αποτέλεσμα να με θεωρούν οι δεξιοί αριστερό. «Αριστερός» εγώ που μια ζωή συνέβαλα προσωπικώς εις το να γίνουν οι συγγενείς μου πολύ πλουσιότεροι, ενώ κι εγώ ζω ακόμη ανέτως τρώγοντας τους υψηλούς μισθούς και τα bonus που εισέπραξα για πάρτη μου τα 40 χρόνια που δούλευα. Εκτός και αν έχει γίνει προφανές (όταν φορώ στενά παντελόνια) αυτό που πιστοποιεί ο ράφτης μου: ότι δηλαδή εκ φύσεως ρέπω προς αριστεράς κατευθύνσεις.

Μερικές φορές βρίσκομαι σε απόγνωση μη μπορώντας να παρακολουθήσω περίπλοκες αναλύσεις με εδραιωμένα επιχειρήματα που έχουν την υποστήριξη διακεκριμένων επιστημόνων κοινωνιολόγων, ψυχολόγων, ψυχιάτρων και μη.
Ευτυχώς αντιμετωπίζω με πολλή ψυχραιμία την ιδέα ότι δε θα αργήσει η στιγμή που θα αναπαυθώ για πάντα, μιας και δεν πιστεύω σε κάποια θεότητα που θα μου εξασφάλιζε ζωήν αιώνιον κοντά της.

Αγαπώ τη ζωή και θα την αγαπώ όσο θα ‘μαι ακόμη όρθιος. Ελπίζω, όταν μου χτυπήσει την πόρτα ο Χάρος, να μη με βρει στο Ιασώ General ή κατάκοιτο στο σπίτι μου, διότι θα ‘χω πάει πάλι βόλτα προς παράδοσίν μου άνευ όρων στου έρωτα την τρέλα.

Μέσα από την απελπισία ενός ανθρώπου που δεν καταφέρνει (παρ´ολες τις προσπάθειές του) να γίνει χαζός και ταξιδεύοντας σήμερα οδικώς για Μέτσοβο, εύχομαι να έχουμε όλοι ένα καλό Σ/Κ.

ΥΓ.: Και ζήτω η 25η Μαρτίου 1821, όταν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός σήκωσε το λάβαρο της Επαναστάσεως στην Αγία Λαύρα δίχως να ‘ναι εκεί, διότι ήταν στην Πάτρα!

 

Διαβάστε ακόμα: Αλλιώς πήγα στην Κούβα και διαφορετικός επιστρέφω

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top