Zlatan-Ibrahimovic1

Φυσάει πολύ, πάρα πολύ εκεί πάνω. Τα μυαλά σού τα παίρνει και τα σηκώνει ο αέρας, κι ό,τι σου ’ρθει μετά λες.

Το έχω ξαναπεί και το ’χω ξαναγράψει: φυσάει πολύ, πάρα πολύ εκεί πάνω. Τα μυαλά σού τα παίρνει και τα σηκώνει ο αέρας, κι ό,τι σου ’ρθει μετά λες, κι από παιδί τής προκοπής κι εσύ με ταπεινό σου τατού, πιάνεις και συναγωνίζεσαι σε δηλώσεις ασυδοσίας ολόκληρο Μουρίνιο, Ρονάλντους μάστερς στα κενά μηνύματα, όλα τα καλά παιδιά, δηλαδή, τα βαθύπλουτα, μη μείνεις πίσω κι εσύ, μην υστερήσεις.

Είπε, λέει, ο Ίμπρα, ο πολύς Ιμπραΐμοβιτς: «Μουντιάλ χωρίς Ιμπραΐμοβιτς δεν αξίζει να το παρακολουθήσει κανένας». Τι λες, πού πάς, ρε… Καραμύτη; Εσύ που η Σουηδία σου έκανε, έκανε, χωρίς να κάνει, που στεκόσουνα στη μέση της κι εσύ σαν ανεμόμυλος; Γιατί να πάτε κι εσείς; Τι να κάνετε;

Αλλά, αν το πάρουμε αλλιώς το ζήτημα, τα ’χει και τα δίκια του το παλικάρι: Μουντιάλ χωρίς Πελέ γίνεται; Και ποιος θα σουτάρει τώρα στον Βίκτορ από τη σέντρα με τη μία; Ποιος θ’ αφήνει την μπάλα δεξιά, κι ολόκληρος Μαζούρκεβιτς θα πηγαίνει να του πιάσει αντί την μπάλα τα πόδια; Μουντιάλ χωρίς Μαραντόνα; Και ποιος θα ξαναπεράσει τώρα την Αγγλία ολόκληρη, και τον Σίλτον καπάκι, και θα μπει σχεδόν με τη μπάλα στα δίχτυα; Μουντιάλ χωρίς Ρίβα, χωρίς Ριβέρα, χωρίς Ματσόλα; Μουντιάλ χωρίς Μπόμπυ Τσάρλτον, χωρίς Πήτερς, χωρίς Εουσέμπιο; Μουντιάλ χωρίς… Λεονίντας;

Ευτυχώς, για μικρή μας παρηγοριά, θα υπάρχουν και Μέσι, και Ρονάλντο, και Κακά λέγεται, και Πίρλο, και Τότι ίσως εκτάκτως, και Φαλκάο, και Γιαγιά Τουρέ, και Ντρογκμπά…

Μουντιάλ χωρίς Κοπά; Χωρίς Πλατινί; Χωρίς Ζιντάν; Χωρίς Ζίκου, και τον άλλο τον Ριβάλντο, το άλλο φαινόμενο; Μουντιάλ χωρίς Πάολο Ρόσσι; Μουντιάλ χωρίς Μπεάρα, χωρίς Γιασίν, χωρίς Ιρίμπαρ, χωρίς Μπανκς, χωρίς Ντασάεφ; Μουντιάλ χωρίς τον μυθικό Όσκαρ Μας; Μουντιάλ χωρίς Τεόφιλο Κουμπίλλας του Περού, να συναγωνίζεται τον Πελέ σε τρίπλες, σ’ αλαφροπάτημα; Χωρίς τον Λουίς Κουμπίγια της Ουρουγουάης το μέγα έξτρέμ, να κάνει κεφαλιά-ψαράκι στη ρίζα της δοκού, κι ύστερα να προσπαθεί από μπρούμυτα με σκορπιό να ξαναβρει την μπάλα –αυτό που ο δικός μας μέγας, ο Μίμης Παπαϊωάννου, το είχε πετύχει σε αγώνα ΣΙΣΜ με μάρτυρα τον Εουσέμπιο, ο μέγας Παπαϊωάννου. Που ούτ’ αυτός, ούτε ο Δομάζος, ούτε ο Κούδας, ούτε ο Μποτίνος, ούτε ο Σιδέρης, ούτε τόσοι άλλοι εξαίρετοι δικοί μας είχε καταφέρει να πάνε σ’ ένα Μουντιάλ έστω.

Πού πάμε κι εμείς έτσι γυμνοί χωρίς Ίμπρα, πού πάμε; Ευτυχώς, για μικρή μας παρηγοριά, θα υπάρχουν, καλώς εχόντων, και Μέσι, και Ρονάλντο, και Κακά λέγεται, που σκίζει πάλι αυτόν τον καιρό στη Μίλαν, και Πίρλο, και Τότι ίσως εκτάκτως, και Μπουφόν δριμύτερος, και Φαλκάο, και Γιαγιά Τουρέ, και Ντρογκμπά, αλλά και Καραγκούνης…

Για Ιμπραΐμοβιτς, για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα;

 

Ο Σωτήρης Κακίσης είναι ποιητής.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top