Ισραήλ – Παλαιστίνη: Με ποιους είμαστε σήμερα;

Είμαστε με τα δίκαια του Παλαιστινιακού λαού (με τις ωραίες φωτογραφίες Παπανδρέου/Αραφάτ); Ή έχουμε ειδική σχέση υπό διαμόρφωση με το Ισραήλ λόγω Κύπρου;

Μέχρι την «ανάδυση» της πληροφορίας για ενδεχόμενη εγκατάσταση βάσης για drones (μη επανδρωμένα αεροσκάφη) στο Καστέλι Χανίων –σε απόσταση αναπνοής απ’ εκεί όπου, στην Σούδα, είχαμε την αντιδικία για τον ελλιμενισμό του Έκτου Στόλου επί δεκαετίες, ύστερα τις διαδηλώσεις για φιλοξενία στην Αεροπορική Βάση των AWACS επί Πολέμου στο Ιράκ, πιο πρόσφατα τις συζητήσεις για τις «διευκολύνσεις» στις ΝΑΤΟϊκές επιχειρήσεις από Λιβύη μέχρι πιθανή Συρία– η συζήτηση για το πώς θα επηρεάσει την Ελλάδα το νέο σκηνικό ανάφλεξης στην Μέση Ανατολή (και μάλιστα στην Εγγύς, με την οργανωμένη έκρηξη Ισραήλ-Χαμάς στην Γάζα), ήταν μια συζήτηση κάπως απόμακρη.

Σαν κι αυτές που συνηθίζουμε στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης: Είμαστε με τα δίκαια του Παλαιστινιακού λαού (και με τις ωραίες φωτογραφίες Ανδρέα Παπανδρέου/Γιασέρ Αραφάτ, τώρα που… ξεχνούμε τις Ανδρέα/Καντάφι, μάλλον); Έχουμε ειδική σχέση υπό διαμόρφωση με το Ισραήλ («τρίγωνο Ελλάδας – Κύπρου Ισραήλ»); Θυμόμαστε ότι η Ελλάς υπήρξε από τις πρώτες χώρες που ανεγνώρισαν (de facto) το Κράτος του Ισραήλ; Ή μένουμε στην παραδοσιακή φιλο-Αραβική στάση της ελληνικής διπλωματίας;

Υπάρχουν και πιο ουσιαστικά στιγμιότυπα σ’ αυτό το συνεχές παλινδρομήσεων: για παράδειγμα, όταν επιχειρούνταν η ανθρωπιστική-και-όχι-μόνο εκκένωση του Λιβάνου από ξένους και ντόπιους πληθυσμούς σε μια από τις περιοδικές αναφλέξεις, ελληνικός στολίσκος έκανε την διαφορά. Ή, πάλι, όταν η Κύπρος, αμφισβητούμενη ανοίκεια από την Τουρκία, επιχειρούσε τις αρχικές έρευνες και αντλήσεις υδρογονανθράκων στο «Οικόπεδο 12», η επέμβαση/υπέρπτηση Ισραηλινών F-15 εκκαθάρισε το σκηνικό.

Δεν παύει, πάντως, να επικρατεί στην ελληνική θέση απέναντι στις σχέσεις Ισραήλ-Παλαιστινίων, γενικότερα απέναντι στις διαδοχικές φάσεις του Μεσανατολικού, μια σύγχυση. Σύγχυση στις τοποθετήσεις της κοινής γνώμης («με ποιους είμαστε, τελικά;»), βολική/βολεματική σύγχυση στις θέσεις που λαμβάνουν οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας (όταν ακούτε ότι ακολουθούμε «την ευρωπαϊκή θέση», αυτό σημαίνει «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ». όταν ακούτε ότι έχουμε δικές μας ελληνικές επιλογές, θα χρειαστεί να ψάξετε ακόμη περισσότερο!)

Τώρα όμως, τώρα που τέθηκε με την υπόθεση των drones στο Καστέλι – που στοιχηματίζουμε πως θα διαψευσθεί άμεσα, προτού επιβεβαιωθεί στην πράξη λίγο παρακάτω – τα περιθώρια για ανώδυνες τοποθετήσεις ξαφνικά στενεύουν. Η πληροφορία ότι το ζήτημα συζητήθηκε σε πολύωρη σύσκεψη Σαμαρά-Βενιζέλου – Αβραμόπουλου (προτού ο τελευταίος αποδράσει, ως φαίνεται για Βρυξέλλες!) και ότι επίκειται επίσκεψη του υπουργού Αμύνης στο Πεντάγωνο, προσθέτει μιαν ακόμη πινελιά. Το να γίνεις βάση χειρουργικών χτυπημάτων υψηλής τεχνολογίας (άντε, και με κάποιες «παράπλευρες απώλειες» αμάχων) στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας με λωρίδα της Γάζας ή έστω Δυτική Όχθη στο στόχαστρο είναι ήδη βαρύ. Το να ανακαλύψεις ότι λειτουργείς έτσι και απέναντι στον ISIS/Στρατό του Τζιχάντ του Ιράκ και του Λεβάντε…

Διαβάστε ακόμα: Η νέα τρομοκρατία εκφράζει κάτι πολιτικά; Έχει έρεισμα στην κρίση;

TAGS :
Γάζα ισραήλ Παλαιστίνη πόλεμος Πολιτική

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook