Για πολλοστή φορά ο Πούτιν και ο Ποροσένκο παίζουν με τη φωτιά. Η τελευταία κρίση στα στενά του Κερτς δείχνει πως δεν βάζουν μυαλό (Getty Images).

Η κρίση που ξέσπασε την Κυριακή στα στενά του Κερτς, τα οποία συνδέουν την Μαύρη Θάλασσα με την Αζοφική, μετά την κατάληψη τριών πλοίων του ουκρανικού ναυτικού από τις ρωσικές δυνάμεις έφερε ξανά στο προσκήνιο την διχασμένη διχοτομημένη χώρα και δυστυχώς βαθιά διεφθαρμένη χώρα.

Πρώτα από όλα είναι δύσκολο κανείς να «μάθει» την αλήθεια για το ποιος πραγματικά προκάλεσε ποιον. Οι δυο χώρες βρίσκονται σε σύγκρουση από το 2014 – μετά την επανάσταση του Μαϊντάν, την ανατροπή του φιλορώσου Προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς, την προσάρτηση της Κριμαίας και τον τετραετή πόλεμο στην Ανατολική Ουκρανία που έχει κοστίσει 10.300 ζωές.

Πέραν αυτών όμως οι πρόεδροι τους, ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Πέτρο Ποροσένκο φαίνεται πως έχουν «πολλά κοινά», παρά το πολεμικό κλίμα μεταξύ τους. Και αν για τον Πούτιν έχουν γραφτεί ουκ ολίγα για την διαφθορά, τους ολιγάρχες και τον πλούτο επί των ημερών, για τον Ποροσένκο λίγα είναι γνωστά. Xαρακτηριστικό είναι ότι το 2015, κάλεσε τον πρώην πρόεδρο της Γεωργίας, Μιχάηλ Σαακασβίλι του απένειμε την Ουκρανική υπηκοότητα και τον όρισε επικεφαλής ενός σώματος για την διαφθορά!

Η Γερμανία δεν επιθυμεί με κανένα τρόπο να εξελιχθεί η κρίση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας σε γενικευμένη σύρραξη.

Τρία χρόνια αργότερα Ποροσένκο και Σαακασβίλι έγιναν ορκισμένοι εχθροί αφού ο πρώτος φοβούμενος τον δεύτερο, του αφαίρεσε όλα τα αξιώματα (ανάμεσα τους αυτό του κυβερνήτη της Οδησσού) και του αφαίρεσε την υπηκοότητα. Περιττό να τονίσει κανείς ότι η μάχη του Σαακασβίλι κατά της διαφθοράς είχε βουλιάξει κάπου στην Μαύρη Θάλασσα.

Εξάλλου, ο Ουκρανός πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο διανύει μία δύσκολη προεκλογική περίοδο η οποία συνοδεύεται από σκάνδαλα διαφθοράς στελεχών του, βλέπει παράλληλα την βασικότερη αντίπαλο του Γιούλια Τιμοσένκο να συγκεντρώνει ποσοστά κοντά στο 22%, έναντι 10% του ιδίου.

Από την άλλη πλευρά, ο Πούτιν φέρει την πλήρη ευθύνη για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και τα οποία ανέκυψαν κατά την διάρκεια της ηγεσίας του, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση. Το 2014, πριν την προσάρτηση της Κριμαίας, ο Πούτιν είδε την δημοτικότητα του να φτάνει στο 80%, έναντι 55% που ήταν έναν χρόνο νωρίτερα.

O χάρτης της περιοχής στην οποία βρίσκονται στα στενά του Κερτς (Πηγή Kyiv Post)

 

ΚΠέραν αυτών είναι επίσης κοινό μυστικό ότι ο Πούτιν ο οποίος το περασμένο καλοκαίρι εγκαινίασε την μεγαλύτερη γέφυρα της Ευρώπης στο Κέρτς, οδηγώντας ένα φορτηγό Kamaz, θέλει να αποκτήσει τον έλεγχο ολόκληρης της Αζοφικής Θάλασσας. Σύμφωνα με μια συνθήκη του 2003 ανάμεσα σε Ουκρανία και Ρωσία που οριοθετούσε τα σύνορα των χωρών, προβλεπόταν ότι η είσοδος πολεμικών σκαφών στην εν λόγω θάλασσα είναι επιτρεπτή μόνο με τη συναίνεση και των δύο μερών.

Όμως με την προσάρτηση της Κριμαίας, το 2014 τα πράγματα άλλαξαν. Σε αυτό το πλαίσιο εκδηλώνονται το τελευταίο διάστημα προσπάθειες ενίσχυσης της στρατιωτικής παρουσίας της Ουκρανίας στην θάλασσα της Αζοφικής όπως και η προοπτική δημιουργίας ακόμη και μιας ουκρανικής ναυτικής βάσης.

Υπάρχει και ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που ενώνει τους δυο αντιπάλους, η Γερμανία είναι ίσως ο σημαντικότερος εταίρος τόσο της Ρωσίας όσο και της Ουκρανίας σε ενεργειακό και όχι μόνο επίπεδο. Γι αυτό οι ηγέτες των δυο χωρών έσπευσαν να ζητήσουν την συνδρομή του Βερολίνου. Η Γερμανία είναι άλλωστε αυτή που έχει κάθε λόγο να μην μετεξελιχθεί η αντιπαράθεση Ρωσίας-Ουκρανίας σε μια γενικευμένη σύρραξη, καθώς όποια και αν είναι η έκβαση, η ίδια και οι επιχειρήσεις της έχουν να χάσουν πολλά.

 

Διαβάστε ακόμα: Η συνάντηση Τραμπ – Πούτιν ήταν εξευτελιστική για τις ΗΠΑ

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top