«Το πτυχίο είναι τυπικό, δεν λογαριάζεται σχεδόν καθόλου από τους εργοδότες»

«Δεν αρκεί να σ´αρέσει αυτό που θα σπουδάσεις αλλά θα πρέπει να αφοσιωθείς για να το κατακτήσεις» συμβουλεύει ο Τάσος Καρατάσος. (Φωτογραφία: John Oxley Library)

Το ερώτημα «τι να σπουδάσω;» απασχολεί μονίμως όλους τους έφηβους που καλούνται τελειώνοντας το γυμνάσιο να επιλέξουν κατεύθυνση που (σύμφωνα με το εκπαιδευτικό σύστημα) οριοθετεί τις επιλογές τους… Ήδη οι πανελλήνιες εξετάσεις έγιναν και με αγωνία πολλά παιδιά περιμένουν πόσα μόρια θα συγκεντρώσουν και αν θα πέσουν ή θα ανέβουν οι βάσεις για να κριθεί αν θα σπουδάσουν αυτό που επέλεξαν ή κάτι που δεν τους πολυενδιαφέρει!

Η ματαιοδοξία των γονέων (που δεν σπούδασαν) οδηγεί πολλά παιδιά σε Πανεπιστημιακές ή άλλες ανώτερες σπουδές ενώ άλλοι (πιο ανόητοι «κακοί» γονείς) θεωρούν ότι εκείνοι ξέρουν καλύτερα τι ταιριάζει στο παιδί τους και το κατευθύνουν (εμμέσως ή και ευθέως) όπως αναφερόταν κάποτε το σλόγκαν του Λαμπρόπουλου: «Διαλέγουμε για σας, πριν από σας».

Παρόλο που δεν υπέπεσα σε παρόμοια λάθη, νιώθω την ευθύνη που θα έπρεπε να νιώθουν πλούσιοι και φτωχοί (ιδιαίτερα στην Ελλάδα) που αμαυρώθηκαν οι προοπτικές μιας μεγάλης πλειονότητας της νεολαίας μας με την κρατούσα γενικότερη νοοτροπία. Οι μεν πρώτοι με το κακό παράδειγμά τους, οι δε δεύτεροι με την πλάνη ότι η απόκτηση χρημάτων προέχει κάθε άλλης επιδίωξης για μια καλύτερη ζωή.

[Παρένθεση: Ακόμη όμως και τα «τυχερά παιδιά» που επιλέγουν μόνα τους, τα περισσότερα σπουδάζουν «επαγγέλματα» και όχι επιστήμες (ας μην αναφερθώ στο γεγονός ότι κάποιοι γονείς βλέποντας πόσα κερδίζει ο Μέσι, ο Ρονάλντο, ο Φέντερερ, ο Χάμιλτον και ο Αντετοκούνμπο θα ήθελαν να γίνει κάτι τέτοιο το παιδί τους)]

Εξ´ου και όσοι σπουδάζουν, δεν σπουδάζουν επιστήμες αλλά προτιμούν διάφορες εφαρμογές, όπως η δημοσιογραφία, η διαφήμιση κ.α που θα έπρεπε να απορρέουν από διάφορες επιστήμες όπως η Κοινωνιολογία, η Φιλοσοφία, η Ιστορία κ.α.

Αυτός είναι ο λόγος που ακούμε και βλέπουμε διάφορους κατ´ουσίαν αμόρφωτους να παπαγαλίζουν όσες συνταγές διδάσκονται από κάποιους άσχετους με την μάθηση που πιστεύουν ότι διδάσκεται στα θρανία ως και η διοίκηση! (Κανείς βέβαια δεν έμαθε να είναι καλός στο κρεββάτι διαβάζοντας σεξολογίες).

Λόγω λοιπόν όλων των παραπάνω δεν χάνω ευκαιρία να κουβεντιάζω με όποιον έφηβο συναντώ και βρίσκεται στο στάδιο τέτοιων προβληματισμών. Ακούγοντας δε προσεκτικά τις απόψεις τους έχω καταλήξει στις εξής παραινέσεις.

Πέρα από την συνηθισμένη και γενική μάπα συμβουλή που πολλοί την αναφέρουν απλώς επειδή «ακούγεται ωραία» (δηλαδή: σπούδασε κάτι που αγαπάς) θα ήθελα να την κάνω πιο χρήσιμη και με τα εξής πιο σαφή επιχειρήματα.

Δεν αρκεί, αγόρι ή κορίτσι μου, να σ´αρέσει αυτό που θα σπουδάσεις αλλά θα πρέπει να αφοσιωθείς για να το κατακτήσεις. Σε μια εποχή που επικρατεί η μετριότητα και δεκάδες χιλιάδες πτυχιούχοι περιμένουν επί ματαίω (στην Ελλάδα για διορισμό) και παντού για μια απάντηση (που δεν έρχεται ποτέ) σε αίτηση με αποστολή βιογραφικού μέσω ίντερνετ, λάβε σοβαρά υπ´όψη σου τα εξής:
– Τα διπλώματα πλέον δεν είναι παρά ένα τυπικό προσόν που δεν λογαριάζεται σχεδόν καθόλου από τους εργοδότες.
– Σημασία έχει η γνώση που έχει καταλήξει σε κάποιο αποδεικτικό στοιχείο όπως κάποιες δημοσιεύσεις σε κάποιο διεθνές έγκριτο επιστημονικό περιοδικό.
– Πρωταρχικό προτέρημα επίσης θεωρείται η πρότερη εμπειρία στα ζητούμενα από τον εργοδότη…

Διαβάστε ακόμα: Αυτοί είναι το μέλλον μας: – Έλληνες σούπερ ήρωες κάτω των 18 ετών

Η ανατροπή στην ισορροπία της προσφοράς με την ζήτηση έχει δημιουργήσει χιλιάδες υποψηφίους που κατέχουν προσόντα πολύ περισσότερα από τα ζητούμενα και η δοκιμασία πριν από μια πρόσληψη έχει γίνει σκληρή και ανελέητη. Ο εργοδότης εκμεταλλεύεται την ανεργία και επιβάλλει τους όρους του – και τους οικονομικούς και τους εργασιακούς. Ένα είναι το μυστικό (όπως σε όλα στη ζωή): Να σε έχει λίγο πιο πολλή ανάγκη ο άλλος απ´ότι εσύ!

Καταλήγω λοιπόν στις εξής (κάπως σκληρές και ωμές) παραινέσεις:
– Κορίτσια κι αγόρια, μην μπαίνετε στην ταλαιπωρία των Πανεπιστημιακών σπουδών αν δε υπάρχει κάποια εκδηλωμένη ενδεικτική κλίση και αγάπη προς το αντικείμενο κάποιας επιστήμης. Μην χάσετε 4-5 χρόνια ειδικά αν δεν είσθε αποφασισμένοι να παρακολουθείτε καθημερινώς όλα τα μαθήματα με επιδίωξη όχι τόσο τον βαθμό αλλά την ειδική γνώση που οδηγεί στην διαμόρφωση μιας γενικότερης κρίσης.
– Όλες οι σπουδές δεν είναι παρά «μια προπόνηση του αθλητή για να είναι σε φόρμα ώστε όταν έρθει η ώρα να επιλέξει το άθλημα που του αρμόζει». Γιατί; Διότι οποίες ειδικές γνώσεις και αν αποκτήσει, μέχρι που να τελειώσει τις σπουδές του έχουν ξεπεραστεί από νεότερες! Εξ’ ου και π.χ για τους γιατρούς η λεγόμενη κλινική πείρα και η συνεχής μελέτη των εξελίξεων στον χώρο του, είναι απαραίτητες…
– Επίσης: Προτιμότερο να μάθετε καλά μια τέχνη σπουδάζοντας τα θεωρητικά της σε μια ανώτερη Σχολή (όπως είναι τα ΤΕΙ) ή σε μια από τις λεγόμενες Επαγγελματικές.

Ειδικά για τα αγόρια οι τέχνες που χρειάζονται και χειρωνακτική επιδεξιότητα θα σας εξασφαλίσουν ένα πολύ καλύτερο μέλλον (χιλιάδες πτυχιούχοι Πανεπιστημίων αναγκάζονται να γίνουν γκαρσόνια, ντελιβεράδες ή παρκαδόροι για να επιβιώσουν). Ελάχιστοι έμπειροι ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, ψυκτικοί και γενικώς ικανοί τεχνίτες δεν βρίσκουν δουλειά με πολύ ικανοποιητική οικονομική απόδοση ακόμη και σήμερα.

Ειδικά για τα κορίτσια, οι ξένες γλώσσες (αν δεν έχει προκύψει κάποια άλλη προτίμηση) αποτελούν ειδικά στη χώρα μας (με τον τουρισμό της) ένα σίγουρο προσόν. Όταν λέμε γλώσσα δεν εννοούμε κάποιο lower από τα χρήσιμα για τα μαγαζιά και τα γκομενιλίκια! (Άϊ λοβ γιου, είπε ο Μήτσος στην τουρίστρια. I love you too! του είπε εκείνη. Άϊ λοβ γιου three! συνέχισε ο Μητσος ενθουσιασμένος).
Η άπταιστη γνώση ομιλίας και γραφής δυο τριών γλωσσών από έναν νέο αποτελεί ένα πολύ σημαντικό προσόν για εργασία στην Ελλάδα.

Όσο για τα όντως πολύ ταλαντούχα αγόρια στο ποδόσφαιρο, το μπασκετ, το τένις και τα αλλά αθλήματα που θέλουν και αυτά χρόνο και αφοσίωση, ας φροντίσουν παραλλήλως να μάθουν πολύ καλά μια-δυο ξένες γλώσσες για να ξέρουν να διαπραγματεύονται καλά με τους κυνηγούς ταλέντων…

Εσείς κορίτσια, όσες είσθε ιδιαιτέρως καλλίγραμμες κι όμορφες κι έχετε φωνή όσο καλή της Βανδή και της Βίσση, προσέξτε διότι χιλιάδες όμορφα κορίτσια με τα ίδια πλεονεκτήματα κατέληξαν εκδιδόμενες.

***

Όταν οι καθηγητές δεν γνωρίζονται με τους φοιτητές τους.
Εξετάσεις σε Ελληνικό πανεπιστήμιο, και ο καθηγητής πολύ αυστηρός λέει στους φοιτητές του:
– Έχετε στη διάθεση σας τρεις ώρες, όποιο γραπτό παραδοθεί αργότερα δεν θα γίνει δεκτό.
Μετά από μισή ώρα στην αίθουσα μπαίνει καθυστερημένος ένας φοιτητής. Ζητάει τα θέματα από τον καθηγητή κι εκείνος του τα δίνει λέγοντάς του κυνικά:
– Αποκλείεται να προλάβεις! του λέει.
– Θα προλάβω! λέει ο φοιτητής.
Κάθεται σε μια θέση κι αρχίζει να γράφει. Πάνω στις τρεις ώρες, όλοι οι φοιτητές πηγαίνουν και αφήνουν τα γραπτά τους πάνω στην έδρα. Όλοι εκτός από τον αργοπορημένο. Αυτός μισή ώρα αργότερα τελειώνει το γραπτό του και πάει να το παραδώσει.
– Χα! Στο είχα πει ότι δεν θα προλάβεις! του λέει θριαμβευτικά ο καθηγητής. Δε θα δεχτώ το γραπτό σου!
Ο φοιτητής κάνει σα να εκνευρίζεται.
– Ξέρετε ποιος είμαι εγώ; λέει στον καθηγητή.
Εκείνος τον κοιτάζει έκπληκτος και του αποκρίνεται αρνητικά με νεύρο. Ο φοιτητής επιμένει:
– Σας ξαναρωτάω, ξέρετε ποιος φοιτητής σας είμαι εγώ εδώ που στέκομαι μπροστά σας;
– Ούτε ξέρω και ούτε με ενδιαφέρει, του απαντάει με ύφος γεμάτο ειρωνία ο καθηγητής.
– Τέλεια! λέει ο φοιτητής, και με μια γρήγορη κίνηση, ανασηκώνει μερικά γραπτά, βάζει το δικό του στη μέση των χαρτιών και φεύγει τρέχοντας.

Διαβάστε ακόμα: Γιατί το δικαίωμα ψήφου πρέπει να ξεκινά στα 16

TAGS :
γνώση δουλειά εξετάσεις πανελλήνιες πανεπιστήμιο σχολείο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook