Το τελευταίο όνειρο του Αλέξανδρου Ιόλα που γίνεται πραγματικότητα

Ένα όνειρο του, μόνο, δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει ο Αλέξανδρος Ιόλας. Το να δημιουργήσει το δικό του προσωπικό Μουσείο στον χώρο της Βίλας του στην Αγία Παρασκευή.

Ίσως κάποιος να έλεγε ότι ο Αλέξανδρος Ιόλας δεν έζησε μία ζωή αλλά πολλές παράλληλες πραγματικότητες. Η αλήθεια είναι ότι η ζωή του μοιάζει με παραμύθι αφού κατάφερε από ένα άσημο νεαρό αγόρι από την Αλεξάνδρεια με μερικά δολάρια στην τσέπη του να κατακτήσει τον κόσμο της τέχνης και να θεωρείται σήμερα μία από τις πλέον εμβληματικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα.

Ένα όνειρο του, μόνο, δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει. Το να δημιουργήσει το δικό του προσωπικό Μουσείο στον χώρο της Βίλας του στην Αγία Παρασκευή. Το έστησε. Το προίκισε. Το συγκρότησε. Με αποκτήματα από κάθε πολιτισμό της γης. Το χάρισε. Δεν το αποδέχτηκαν. Και κατέρρευσε και ο ίδιος και το Μουσείο του. Δεν πρόλαβε. Δεν του το επέτρεψαν οι συμπολίτες του. Οι δικοί του άνθρωποι. Η νοοτροπία της εποχής.

Αμέσως μετά τον θάνατο του, η Βίλα παραβιάστηκε και 11.000 μοναδικά και πολύτιμα έργα εξαφανίστηκαν. Μετά η περίφημη αυτή βίλα πουλήθηκε. Ξηλώθηκε. Ξεπατώθηκε. Αμαυρώθηκε. Κακοποιήθηκε. Απαξιώθηκε. Από όλους. Ένας κοινός τόπος ακολασίας. Κοινός όμως.

Αμέσως μετά τον θάνατο του Ιόλα, η Βίλα παραβιάστηκε και 11.000 μοναδικά και πολύτιμα έργα εξαφανίστηκαν.

Στόχος να κατεδαφιστεί και την θέση της να πάρουν «μοντέρνα» διαμερίσματα μέχρι που το «ένοχο» Ελληνικό Δημόσιο ξύπνησε από τον λήθαργο του και χαρακτήρισε το οίκημα διατηρητέο και μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας.

Έκτοτε, ο μέχρι χθες ιδιοκτήτης του, έκανε φιλότιμες προσπάθειες να το πουλήσει αφού το ακίνητο δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί μόνο ως μουσείο.

Χρειάστηκαν τριάντα χρόνια. Μια ντουζίνα υπουργοί Πολιτισμού. Έξι δήμαρχοι και άλλοι τόσοι νομάρχες και περιφερειάρχες. Λόγια παχιά. Λόγια μεγάλα. Λόγια ψεύτικα. Χωρίς όραμα. Χωρίς ντροπή. Ας είναι. Η λύπη κοιτάζει πίσω πλέον. Ο φόβος κοιτάζει τριγύρω. Η πίστη κοιτάζει ψηλά.

Χθες μετά από μια πολύωρη συνεδρίαση το δημοτικό συμβούλιο της Αγ. Παρασκευής πήρε μια ιστορική απόφαση: την αγορά της βίλας με σκοπό να το μετατρέψει σε Μουσείο.

Σήμερα ο Δήμος της Αγίας Παρασκευής εκδήλωσε το ενδιαφέρον του σχετικά με την αγορά της βίλας με σκοπό να το μετατρέψει σε Μουσείο. Και το πέτυχε. Πεισματικά ο νέος δήμαρχος Γιάννης Σταθόπουλος έδωσε μάχη. Χτύπησε πόρτες. Έστειλε επιστολές. Πίστεψε. Τον παρακινούσα. Του χτυπούσα την πλάτη και του έλεγα αυτό που έλεγε ο Σαρλ Ντε Γκωλ στον Χάουζερ όταν έχτιζε το Παρίσι από την αρχή, και όλος ο τύπος τον έβριζε: «Τότε καλά πάμε», του έλεγε του αρχιτέκτονα, «αφού μας βρίζουν».

Χθες μετά από μια πολύωρη συνεδρίαση το δημοτικό συμβούλιο πήρε μια ιστορική απόφαση. Τους είπα: «Απόψε δεν συνεδριάζει το δημοτικό συμβούλιο της Αγίας Παρασκευής. Σήμερα εδώ συνεδριάζει ολόκληρη η Ελλάδα». Τους είπα ακόμα ότι εκτός από τους δημότες «θα λογοδοτήσετε και στον καθρέπτη σας για την απόφασή σας», συμπληρώνοντας ότι «η τέχνη είναι ακριβή. Δεν είναι τζάμπα. Είναι όπως τα όνειρα. Τα οράματα». Αυτά τους είπα.

Ήδη έχουν γίνει συζητήσεις με εν ζωή καλλιτέχνες για να δωρίσουν έργα τους στο μουσείο.

Αριστερά: Η βίλα της Αγίας Παρασκευής. Δεξιά: Ο Αλέξανδρος Ιόλας μαζί με τον Νίκο Σταθούλη.

Προσωπικά θα προσφέρω το βιογραφικό υλικό το οποίο αποτελείται απο αναρίθμητα ψηφιοποιημενα ντοκουμέντα και προσωπικά του αντικείμενα.

Νέοι καλλιτέχνες θα προσφέρουν έργα τους. Ήδη ιδρύματα έχουν εκδηλώσει τον ενθουσιασμό τους και θα προσφέρουν «υπηρεσίες» και έργα από τις Συλλογές τους.

Πίστεψα στο όραμα αυτό. Γιατί η πίστη, στην πραγματικότητα, δεν πηγάζει από το θαύμα, αλλά το θαύμα από την πίστη.

«Γιατί όταν δεν μπορείς να πιστέψεις είναι ένα είδος αναπηρίας» έλεγε ο Γιάννης Τσαρούχης. Και μόνο για αυτό.

Διαβάστε ακόμα: Μαζί με τους 10.000 θησαυρούς της βίλας Ιόλα, πέθανε και η Ανθρωπιά μας

TAGS :
Αγία Παρασκευή Αλέξανδρος Ιόλας βίλα μουσείο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook