Ο Μητσοτάκης πέταξε την μπάλα στην εξέδρα. Δεν ξέρει πώς να λύσει το θέμα της βίας στα γήπεδα 
«Κοράκι», εσύ σούπερ σταρ! 
Είδε ο Εμπαπέ τον «Ναπολέοντα» πριν το ματς με το Γιβραλτάρ; 
Από τον Μαραντόνα στον Μουσολίνι, δύο βιβλία δρόμος 
Τι έχουν τα έρμα και δεν προκρίνονται; 
Όταν το σέντερ μπακ σου κουβαλάει την μπάλα 40 μ. και στο τέλος καταλήγει να κάνει λάθος και να εκνευρίζεται, κάτι πηγαίνει πάρα πολύ άσχημα. Eδώ, ο μέσος Γιάννης Μανιάτης κόβει μπροστά από τον Βορειοϊρλανδό Στίβεν Ντέιβις.
Με δυο ήττες στην έδρα σου από τις θεωρητικά πιο ισχυρές ομάδες του ομίλου, εξαιρουμένης της Εθνικής μας, η υπόθεση πρόκριση έχει γίνει βουνό! Λέω εξαιρουμένης της Εθνικής μας «Ομάδας», διότι είναι οι ίδιοι παίκτες που οδήγησαν την Εθνική Ελλάδας στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου μερικούς μήνες πριν, στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Αυτό είναι δεδομένο και δεν αλλάζει. Αυτό που αλλάζει είναι πως η Εθνική χάνει πλέον εκείνα τα χαρακτηριστικά που απέκτησε με πολύ κόπο τα τελευταία δέκα χρόνια. Τα χάνει εξαιτίας λαθών που έγιναν κατά συρροή τους τελευταίους μήνες από όλους τους εμπλεκόμενους.
Για να τα βάλουμε, όμως, όλα σε μία σειρά. Ο λαός λέει ότι το ψάρι βρομάει από το κεφάλι. Στο κεφάλι βρίσκεται η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και ο Ιταλός προπονητής Κλαούντιο Ρανιέρι. Πώς είναι δυνατόν η ΕΠΟ να εμπιστεύθηκε την τύχη της καλύτερης εθνικής ομάδας σε έναν προπονητή που δεν έχει ξαναδουλέψει ποτέ σε αντιπροσωπευτικό συγκρότημα; Πόσο τον βοήθησε, αν τον βοήθησε καθόλου, να μπει στην ψυχολογία της ομάδας, να κατανοήσει τους στόχους της, τις ιδιαιτερότητές της, τους παίκτες της. Του έβαλε ρήτρες; Και αν ναι, ποιες; Αντί αυτών φαίνεται να του παρέδωσε λευκή επιταγή, το οποίο είναι θεμιτό, αν έχεις να κάνεις με μία ομάδα που τώρα χτίζεται. Αλλά η δική μας είναι φτασμένη. Δυστυχώς, όμως, κατρακυλά. Για παράδειγμα, πόσα φιλικά έδωσε η Εθνική μας με προπονητή τον Ιταλό;
Αναμενόμενο ήταν αυτό που έγινε στο Γ. Καραϊσκάκης, διότι οι μόνες επιλογές του Ρανιέρι που ήταν ολόσωστες ήταν οι στυλιστικές. Ιταλός γαρ. Δεν εξηγούνται διαφορετικά τα τρία σχήματα σε τρεις αγώνες που παρουσίασε. Μας έχει καταμπερδέψει. Δεν εξηγούνται οι περίεργες κλήσεις, όταν αφήνει έξω τον ομολογουμένως φορμαρισμένο Φάνη Γκέκα και καλεί παίκτες με μηδενική συμμετοχή στις ομάδες τους. Δεν εξηγούνται διαφορετικά οι 4 επιθετικοί σε μία ομάδα η οποία κάνει μόνο μία τελική, και παίζει 4–2–4 με αποτέλεσμα μία τρύπα στο νερό. Στην πράξη πλέον, αποδείχθηκε ότι ο Ιταλός δεν έχει πλάνο και δεν γνωρίζει τους παίκτες.
Από την άλλη, έχει και ελαφρυντικά, για να τα λέμε όλα. Είναι νέος και όπως κάθε νέος πειραματίζεται, για να μάθει το υλικό του. Χίλια δυο πράγματα μπορεί να έχουν συμβεί με τον Ρανιέρι. Από μία κακή συμβουλή μέχρι ένα προσωπικό λάθος. Όλα είναι στο παιχνίδι. Αυτό που μετράει είναι ότι οι κινήσεις του προδίδουν απόγνωση, απελπισία και πανικό. Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι δεν πήρε μία χαλασμένη μηχανή για να τη στρώσει. Πήρε μια καλοδουλεμένη μηχανή, με σκοπό να την απογειώσει, κι αυτός επέλεξε να τη λύσει και να ξαναρχίσει από την αρχή. Με ποια λογική;
Πρώτη φορά εδώ και δέκα χρόνια η Εθνική Ομάδα κινδυνεύει να μη βρεθεί σε μία μεγάλη διοργάνωση και με την ατμόσφαιρα να είναι εκρηκτική. Μερίδιο ευθύνης έχουν και οι παίκτες. Κι αν οι άδειες εξέδρες της πρεμιέρας είναι μία έστω μικρή δικαιολογία, ο εκνευρισμός και οι ασυνεννοησίες στο ματς με τη Φινλανδία και η χθεσινή εμφάνιση είναι αδικαιολόγητες. Δεν έχουν ξεχάσει την μπάλα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Σε μια ομάδα που είναι τόσο κακή δεν έχει νόημα να ασκήσεις ατομική κριτική για το ποιος έπαιξε και ποιος όχι. Όταν το σέντερ μπακ σου κουβαλάει την μπάλα 40 μέτρα, για να φτιάξει παιχνίδι, και στο τέλος καταλήγει να κάνει λάθος και να εκνευρίζεται, κάτι πηγαίνει πάρα πολύ άσχημα. Πού είναι το σχέδιο;
Στα γήπεδα της Γαλλίας προκρίνονται απευθείας οι δύο πρώτες ομάδες από κάθε όμιλο, ενώ η τρίτη πάει στα μπαράζ. Ρεαλιστικά, τη συγκεκριμένη στιγμή στόχος είναι η κατάληψη της τρίτης θέσης και να τα παίξουμε όλα για όλα στα μπαράζ. Υπάρχουν επτά παιχνίδια που σημαίνει ότι μπορούμε να πάρουμε 21 βαθμούς. Αρκετοί. Χρόνος δεν ξέρω αν υπάρχει για να ηρεμήσει η ομάδα, για να παίξει πιο ορθολογικά, για να αποκτήσει ψυχολογία. Ποιότητα έχει και η δυναμικότητα των αντιπάλων δεν είναι δα και τρομερή. Αν στραβώσει, ωστόσο, και το ματς με τα νησιά Φερόε, τότε τι να πούμε άλλο; Δεν παίζουμε δα και με τη Βραζιλία…
ΥΓ.: Αν αυτή η εικόνα της Εθνικής Ομάδας δεν δικαιολογεί μια παραίτηση, τότε ποια θα τη δικαιολογεί…
Διαβάστε ακόμα: Προγονοπληξία, πελματολαγνεία και Αμφίπολη.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
