“Οι εθνικές επέτειοι πρέπει να είναι γιορτές παιδείας και πολιτισμού”, έλεγαν οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ όταν ήμουν στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη.
Αναλογίζομαι με συμπάθεια τους δημοτικούς συμβούλους, οι οποίοι πολύ αυθεντικά, και με ειλικρίνεια είμαι σίγουρος, κάθε χρονιά τοποθετούνταν επί μακρόν για την αστοχία των μαθητικών παρελάσεων. Πού να φανταζόταν πως η μοίρα θα τό ‘χε να συνεργαστούν με τον Πάνο Καμμένο. Τους λυπάμαι και λίγο.
Το #protiforaaristera έγινε #protiforaaristerakaistoperipou. Τους θυμάμαι, λοιπόν, να μας κουνάνε το δάχτυλο πως δεν έχουμε κατανοήσει σωστά το πνεύμα των παρελάσεων. Έπρεπε να είναι μια γιορτή παιδείας και πολιτισμού, λέγανε. Να τους δω, λοιπόν, τώρα στο Σύνταγμα να γλεντούν με εμβατήρια και δημοτικά τραγούδια!
Στις τοπικές του ΣΥΡΙΖΑ, όλοι τα βάζουν με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Γιατί, βρε παιδιά, κι ο Καραγκιόζης με τα κολλητήρια του παρελαύνουν στους δρόμους της Καραγκιοζούπολης, αυτοί τουλάχιστον είναι ειλικρινείς. Αυθεντικοί. Από την άλλη, δεν τους βλέπω να διαμαρτύρονται όταν ασκόπως πετάει ο ίδιος με τα μαχητικά ελικόπτερα για λόγους θεαθήναι, καταναλώνοντας μπόλικα καύσιμα και αρκετές εργατοώρες του στρατού.
Πάνε πολλά χρόνια που, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος «Νέα Γενιά σε Δράση», φιλοξενήσαμε με το Δημοτικό Συμβούλιο Νέων της Πυλαίας μια οργάνωση από το Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα. Πορωμένος ευρωπαϊστής τότε, προβληματισμένος ευρωσκεπτικιστής τώρα, αλλά εξαρτημένος από την Τοπική Αυτοδιοίκηση -τότε και τώρα-, είχα τη φαεινή ιδέα να προσκαλέσω τους νέους Ισπανούς στην τοπική γιορτή της παρέλασης της 25ης Μαρτίου.
Τώρα που το σκέφτομαι είμαι σίγουρος ότι συγκλονίστηκαν, βλέποντας τα νεαρά αγόρια ντυμένα με τη φουστανέλα και τα κορίτσια με τις τοπικές φορεσιές. Είμαι επίσης σίγουρος ότι συγκλονίστηκαν τόσο όσο κι εγώ που είδα μια αντίστοιχη εκδηλωση στη Marylebone street, σε έναν από τους πιο κεντρικούς και τρέντι δρόμους του Λονδίνου. Φολκλόρ σε όλο του το μεγαλείο.
Μόλις φτάσαμε, είδα στα μάτια τους ότι σκιάχτηκαν. Ολίγον φοβήθηκαν δηλαδή. Κόσμος πολύς, σημαιάκια, συνθήματα και εμβατήρια. Σου λέει, πάει ως εδώ ήταν, θα μας πάρουν στο κυνήγι, μιλιταριστές θα είναι. Με γουρλωμένα μάτια, με ρώτησαν αν οι άνθρωποι στην περιοχή είναι πολύ εθνικιστές. Όχι, τους αποκρίθηκα. Καθόλου, θα έλεγα.
Τους εξήγησα πως με αυτήν την εκδήλωση τιμούμε τους προγόνους μας. Ή κάπως έτσι. Τότε, με πληροφόρησαν ότι σε αρκετές περιοχές της Ισπανίας, έπειτα από τη δικτατορία του Φράνκο (1939-1975), αποφεύγουν τέτοιες εκδηλώσεις. Δεν είναι πολύ φιλικές στο μέσο Ισπανό. Του ξυπνάνε άσχημες μνήμες.
Είναι αλήθεια, όμως, μου αποκρίθηκαν, πως εφόσον αρέσει σε εσάς είναι απόλυτα σεβαστό. Είναι μέσα στο πλαίσιο της κατανόησης των διαφορετικοτήτων των λαών των κρατών-μελών, μου αποκρίθηκε ένας από τους φιλοξενούμενους. Γι’ αυτό, άλλωστε, υπάρχει το πρόγραμμα “Νέα Γενιά σε δράση”, η οποία κοστίζει ουκ ολίγα εκατομμύρια στον ευρωπαίο πολίτη. Για να καταλαβαινόμαστε.
“Είδατε πόσο διαφορετικά βιώσαμε εμείς τη δικατορία του Φράνκο και εσείς τη δική σας;” με ρώτησε κάποιος άλλος. Αυτό μου πήρε αρκετή ώρα να το σκέφτομαι. Αν βιώνουμε τις καταστάσεις επιδερμικά, απλώς μετράμε status και tweets. Κι αν το κάνουμε σωστά, γιατί η ΧΑ παίρνει αυτά τα ποσοστά; Food for thought.
Καλή παρέλαση, λοιπόν, και, για να σοκάρετε τον Υπουργό, πάρτε έναν τσολιά και χορέψτε τον ένα ζεϊμπέκ. Ο χορός τουλάχιστον θα έπρεπε να ενώνει το σήμερα, για να μην επαναλάβουμε το χθες.
Χαρούμενη επέτειος!
Διαβάστε ακόμα – Φίλιππος Δραγούμης: Γιατί είναι σφάλμα η διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
