photo

Πενήντα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους το βράδυ του Σαββάτου, όταν ένας ένοπλος μπήκε σε gay club και άνοιξε πυρ κατά του κόσμου. (Φωτογραφία από το twitter)

Θυμάμαι ήμουν στην τελευταία τάξη του Δημοτικού. Από εκείνη την περίοδο της ζωής μου δεν μου έχουν μείνει και πολλά πράγματα στο μυαλό, πέρα από κάτι πλάκες με τα παιδιά, μερικές βόλτες στη γειτονιά (ναι, είχαμε και από αυτό) και μια ομιλία-μάθημα ενός δασκάλου μας.

«Ποιος από εσάς εδώ μέσα πιστεύει ότι δεν είναι ρατσιστής;» ρώτησε μια μέρα και, φυσικά, μια ολόκληρη τάξη σήκωσε το χέρι της χωρίς να το σκεφτεί ιδιαίτερα.«Ωραία. Χαίρομαι. Ποιος από εσάς αν είχε παιδί θα το άφηνε να παντρευτεί με έναν άνθρωπο από την Αλβανία;» ρώτησε ξανά. Αμηχανία στην τάξη και τα χέρια κάτω. «Κανείς δεν θα το έκανε; Γιατί;» συνέχισε τις ερωτήσεις, για να πάρει απαντήσεις ταυτόχρονα από όλους μας, λες και ήμασταν στη λαϊκή και πουλούσαμε την πραμάτεια μας. Είναι φτωχοί, είναι εγκληματίες, είναι κακοί, είναι… είναι… είναι. Είναι όλα αυτά που είχαμε ακούσει από το σπίτι, στις ειδήσεις, στο δρόμο – όλα αυτά που συνόδευσαν το πρώτο μεγάλο μεταναστευτικό κύμα των Αλβανών προς την Ελλάδα στις αρχές του ’90.
«Μα δεν τον ξέρετε καν αυτόν από την Αλβανία που θα παντρευτεί το παιδί σας. Αλλά επειδή και μόνο είναι από την Αλβανία είναι όλα αυτά τα κακά πράγματα; Και λέτε ότι δεν είστε ρατσιστές;» μας είπε και μας βούλωσε το χαζό στοματάκι μας.

«Όλοι είμαστε εν δυνάμει ρατσιστές. Αυτό να θυμάστε και να προσπαθήσετε να γίνετε καλοί άνθρωποι». Ειλικρινά ήταν μια από τις πιο ωραίες στιγμές και ένα από τα πιο ωραία παραδείγματα που αποστομώνουν χωρίς πολλά-πολλά, που έχω ακούσει ποτέ. Έστω και απέναντι σε ένα τσούρμο 13χρονα.

Ρατσισμός είναι η αντίληψη ότι οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους, αλλά διαχωρίζονται σε ανώτερους και κατώτερους, διακρινόμενοι είτε από το χρώμα του δέρματος είτε από την εθνικότητα είτε από τη θρησκεία είτε από τον προσδιορισμό του φύλου κ.λπ.

Τώρα γιατί μου ήρθε αυτό στο μυαλό; Αφορμή ήταν η σφαγή που έγινε στο Ορλάντο, αλλά και η αντίδραση στα social media. Τα γεγονότα: ένας 29χρονος άνδρας μπήκε σε ένα από τα πιο γνωστά gay clubs των ΗΠΑ, άνοιξε πυρ, σκότωσε 50 και τραυμάτισε άλλους τόσους. Σύμφωνα με το FBI, ο δράστης ονομαζόταν Όμαρ Σιντίκι Ματίν και είχε γεννηθεί στη Νέα Υόρκη. Η πρώην σύζυγός του δήλωσε ότι ήταν ένας ασταθής και βίαιος άνθρωπος. Οι Αρχές των είχαν ανακρίνει δύο φορές, αλλά δεν βρέθηκαν στοιχεία εναντίον του. Σύμφωνα με τον πατέρα του, εξοργίστηκε όταν είδε δύο άντρες να φιλιούνται στο Μαϊάμι.

Αυτή είναι η χειρότερη επίθεση στις ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Ακόμα δεν έχει επιβεβαιωθεί αν είχε κάποια σχέση με το ISIS. Αυτά είναι τα γεγονότα για την ώρα. Όλα τα υπόλοιπα είναι φήμες. Και όλες οι αναλύσεις με βάση τις φήμες είναι δημοσιογραφία του κώλου, ρατσιστικά παραληρήματα και απόδειξη ότι δεν ζούμε σε έναν προοδευτικό κόσμο όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Σε ένα μοντέρνο Μεσαίωνα ζούμε, όπου βγάζουμε όλα μας τα κόμπλεξ στο Ίντερνετ.

photo1

Χιλιάδες άνθρωποι σε πολλές πόλεις σε όλον τον κόσμο τίμησαν τα θύματα της σφαγής στο Ορλάντο. (Φωτό από το twitter)

Λίγες ώρες μετά που έγινε γνωστή η σφαγή στο Ορλάντο, τα social media πήραν φωτιά. Μηνύματα συμπαράστασης, αλλά και πολλά μηνύματα ρατσισμού. Ένας ρατσισμός που κάλυψε τα πάντα.

Μίσος απέναντι στη LGBT κοινότητα, για τους «ανώμαλους» που προσπαθούν να μας επιβάλουν αυτήν τη ζωή και ο Θεός τιμωρεί. Μίσος απέναντι στους μουσουλμάνος, που είναι όλοι τζιχαντιστές, θα μας σφάξουν και θα αλλοιώσουν τον υπέροχο πολιτισμό μας. Φυσικά, η μπάλα πήρε και το Gay Pride που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στην Αθήνα. Γιατί, ναι, αν δεν τσουβαλιάσουμε, δεν αντέχουμε.

Και όχι, δεν δέχομαι, ότι αυτά τα λένε πέντε γραφικοί. Δεν το δέχομαι όταν περπατάω στην Πατησίων το μεσημέρι του Σαββάτου, μπροστά μου είναι μια παρέα 20χρονων, ψάχνουν πού θα πάνε για καφέ και απορρίπτουν το κέντρο με τη δικαιολογία «μη μας πιάσει τον κώλο και καμιά αδερφάρα». Δεν το δέχομαι όταν έρχομαι στη δουλειά τη Δευτέρα το πρωί και η συζήτηση ανάμεσα σε δύο 45αρες στο τρόλεϊ είναι ότι «γεμίσαμε ξένους και φοβόμαστε». Όχι, δεν είναι πέντε και δεν είναι γραφικοί – είναι ρατσιστές, ανεγκέφαλοι, κομπλεξικοί και είναι πάρα πολλοί περισσότεροι.

msgssss

Να μερικά από τα μηνύματα των Ελλήνων «γραφικών» για τη σφαγή στο Ορλάντο.

Θέλεις ένα ακόμα παράδειγμα; Ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε μετά τις επιθέσεις δικαιωμένος που είχε προβλέψει και άλλες ισλαμικές επιθέσεις στις ΗΠΑ και έκανε λόγο για μπλόκο στους μουσουλμάνους. Ναι, ίσως και να έχεις δίκιο όταν μου λες «και τι είναι ο Τραμπ; Ένας γραφικός». Με τη μόνη διαφορά ότι μπορεί και να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ. Γιατί τόσοι πολλοί είναι οι ρατσιστές σε αυτόν τον κόσμο.

ΥΓ.: Ίσως η πιο συγκινητική ομιλία, από τον Lin-Manuel Miranda, κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής των θεατρικών βραβείων Tony. Αξίζει να τη δεις, γιατί όπως λέει «η αγάπη είναι αγάπη είναι αγάπη είναι αγάπη».

 

Διαβάστε ακόμα: Ο φασισμός δεν είναι frozen yogurt, δεν είναι μαϊντανός

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top