Τι συνέβη και το επίδοξο Hyde Park της Αθήνας μετατράπηκε κυριολεκτικά σε Needle Park;

Πίσω στα τέλη Δεκεμβρίου του 2010 η Ελλάδα βρισκόταν στους πρώτους μήνες, του πρώτου Μνημονίου. Σε καφενεία, παρέες και δελτία ειδήσεων κυριαρχούσαν οικονομικοί όροι που πριν μερικούς μήνες ζήτημα ήταν να απασχολούσαν όλους κι όλους 100 ανθρώπους: CDS, spreads, haircut, bail in κ.λπ.

Στην Αθήνα, όμως, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια εγκαινιαζόταν ένα πραγματικά ουσιαστικό έργο: το ανακαινισμένο Πεδίο του Άρεως. Στο πλαίσιο της ανάπλασης, υπό τις οδηγίες του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Τομπάζη, φυτεύτηκαν 1.200 δένδρα, 50.000 ανθόφυτα, 7.500 θάμνοι και 2.500 τριανταφυλλιές, ενώ προστέθηκαν 9 στρέμματα χλοοτάπητα και 8 στρέμματα με φυτά εδαφοκάλυψης. Ξηλώθηκαν 22.650 τ.μ. ασφάλτου στις παλιές διαδρομές και στη θέση της μπήκε χώμα, ενώ τοποθετήθηκαν παράλληλα 8.800 τ.μ. μαρμαροκυβόλιθοι και 3.800 τ.μ. γρανιτοκυβόλιθοι.

Η παιδική πορνεία θεωρείται απλώς μία από τις πολλές παράπλευρες… δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στο σκοτεινό πάρκο.

Σήμερα, εφτά χρόνια μετά, το πάρκο είναι παραδομένο σε κυκλώματα ναρκωτικών, παραμένει βυθισμένο στο σκοτάδι, αφού πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των φωτιστικών δεν λειτουργούν, ενώ η παιδική πορνεία θεωρείται απλώς μία από τις πολλές παράπλευρες… δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα εκεί.

Τι συνέβη, όμως, και το επίδοξο Hyde Park της Αθήνας μετατράπηκε κυριολεκτικά σε Needle Park; Απλά και ξεκάθαρα: Το ελληνικό κράτος αποφάσισε ότι το Πεδίο του Άρεως θα έπρεπε να κρύψει όλη την «ασχήμια» της πρωτεύουσας, αφού δεν μπορούσε να τη διαχειριστεί.

Από τους πρώτους κιόλας μήνες της λειτουργίας του φάνηκε ότι υπήρχε ειλημμένη απόφαση το Πεδίο του Άρεως να χρησιμοποιηθεί ως τόπος «ανακούφισης» όλων εκείνων των ανθρώπων για τους οποίους το ελληνικό κράτος δεν λάμβανε καμία μέριμνα: οι παράνομοι μετανάστες που έμεναν στην πλατεία Βικτωρίας έρχονταν για να αφοδεύσουν πριν ξαναγυρίσουν στα στέκια τους προκειμένου να βρουν τον δουλέμπορο που θα τους έβγαζε από την Ελλάδα. Δίπλα στη μητέρα που έκανε βόλτα με το παιδί της, οι άστεγοι άπλωναν τις κουβέρτες και έφτιαχναν πρόχειρα παραπήγματα. Ναυάγια της ζωής παρακαλούσαν για τη δόση τους και μόλις έπεφτε ο ήλιος ανήλικοι έκαναν πιάτσα προσπαθώντας να δελεάσουν «καλοβαλμένους» κυρίους.

7 χρόνια και 10 εκατομμύρια ευρώ μετά, το Πεδίον του Άρεως είναι η πιο μαύρη από τις πολλές μαύρες τρύπες που έχουν ανοίξει στο κέντρο της Αθήνας.

Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε τα τελευταία χρόνια όταν αποφασίστηκε -άραγε από ποιον;- να εκκενωθεί η Τοσίτσα από τους εξαρτημένους ανθρώπους και η νέα πιάτσα της Αθήνας να γίνει η είσοδος του «Green Park», επί της οδού Μαυρομματαίων. Όποιος έχει περάσει μετά τις 22.00 μπροστά από τον συγκεκριμένο δρόμο μπορεί άνετα να μπερδευτεί και να νομίσει ότι βρίσκεται στον κόσμο… Mad Max. Ένα σκηνικό όπου η δυστοπία, η σήψη, η παρακμή, η δυστυχία και η βρώμα κυριαρχούν, αλλά στο Κέντρο της Αθήνας.
Εφτά χρόνια και 10 εκατομμύρια ευρώ μετά (τόσο περίπου στοίχισε η ανάπλαση) το Πεδίον του Άρεως είναι χωρίς αμφιβολία η πιο μαύρη από τις πολλές μαύρες τρύπες που έχουν ανοίξει στο Κέντρο της Αθήνας.

Δεν χρειάζεται να είσαι ούτε Αθηναίος, ούτε καν κάτοικος της γύρω περιοχής για να αγανακτήσεις ή να αισθανθείς θλίψη γιατί το Πεδίο του Άρεως είναι λίγο από σκουπιδότοπος, πιάτσα, τεκές, δημόσιο αποχωρητήριο και υπαίθριο μπουρδέλο. Το μόνο που πρέπει είναι να δείξεις -δείξουμε- ότι το κλίμα απόλυτης ασυδοσίας εις βάρος των πολιτών δεν μπορεί να γίνεται επ’ άπειρον ανεκτό.

 

Διαβάστε ακόμα: Ο μέσος επισκέπτης σε αρχαιολογικό χώρο της Γαλλίας ξοδεύει στο πωλητήριο €6,5, ενώ στην Ελλάδα μόλις €0,2. Τι φταίει;

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top