Μαύρο φόντο, μαύρο μέλλον για τον Prime Minister (Menelaos Michalatos / SOOC).

Εκ του Γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού – Non Paper 10

 

Είναι καθήκον ενός πατριώτη να προστατέψει τη χώρα του από την κυβέρνησή της
Thomas Paine (1737-1809)

 

Μες στο μυαλό μου είσαι
Ο -πρώην- Πρωθυπουργός σας (1979-)

 

Χτες το βράδυ έκανα ανήσυχο ύπνο. Ζοφερές εικόνες σφυροκοπούσαν το μυαλό μου και στριφογυρνούσα στο κρεβάτι μου σαν τρελός και παλαβός ερωτευμένος πιγκουίνος αδιόριστος έξω από υπουργείο. Είδα ένα σωρό ανεξήγητα όνειρα και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας. Τι σημαίνει δε θέλετε; Ούτε μνημόνια θέλατε αλλά τα (με) ψηφίσατε. Τι σημαίνει ότι ούτε εγώ τα ήθελα; Ναι, αλλά για μένα ήταν αυτοσκοπός να κάτσω στην αφράτη καρέκλα του Μαξίμου να υπηρετήσω τους πολίτες και τη χώρα. Είπα για καρέκλα, και θυμάμαι ότι κάτι σχετικό είδα στον ύπνο μου. Για να μην τα πολυλογώ, είδα στον εφιάλτη στο όνειρό μου ότι ήμουν λέει σε μία μπανανία ευρωπαϊκή χώρα, στις αρχές του 21ου αιώνα, όπου συνέβαιναν τα εξής προοδευτικά και ριζοσπαστικά ανεξήγητα και απίθανα πράγματα:

 

-Αντιμνημονιακή κυβέρνηση ψήφισε τρίτο Μνημόνιο τριετή συμφωνία για να δείξει επιτέλους στους πολίτες την έξοδο από τον μάταιο τούτο κόσμο από την κρίση.

-Οι συντάξεις μειώθηκαν αναπλαισιώθηκαν.

 -Το κράτος έκανε κατασχέσεις αφαίρεση (κάποιων) χρημάτων από (κάποιους) λογαριασμούς.

Δε φτάνει ένα σύστημα τραπεζών, αλλά χρειάζεται και ένα παράλληλο σύμπαν σύστημα.

-Στα business plan, τα συν (έσοδα) πρέπει να είναι παραπάνω από τα πλην (έξοδα), μα τις μπούκλες της Θάτσερ και του Καρλ Μαρξ!

-Εικοσιτέσσερις άνθρωποι πνίγηκαν γιατί έγινε μία στραβή στη θητεία κάποιων ανεύθυνων υπεύθυνων.

-Εκατό άνθρωποι κάηκαν γιατί έγινε άλλη μία στραβή στη θητεία κάποιων ανεύθυνων υπεύθυνων.

-Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πέθαναν γιατί δεν ήταν εκπαιδευμένοι έχτισαν αυθαίρετα πήγαιναν στη δουλειά τους έκαναν διακοπές ήταν στο σπίτι τους ήθελαν να ρίξουν την κυβέρνηση.

-Χιλιάδες τόνοι πετρελαίου στη θάλασσα συνιστούν οικολογική καταστροφή δυσκολία.

-Το πανεπιστημιακό άσυλο προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών όπλων, ναρκωτικών, εγκληματιών, αναρχικών, βάνδαλων, παράτυπων μεταναστών κλπ.

-Το άσυλο για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών έχει καταργηθεί εκτός πανεπιστημίων (π.χ. στα γραφεία γερμανοτσολιάδων εφημερίδων, καναλιών, πρεσβειών, στο μπουρδέλο στη Βουλή κλπ).

-Όταν σημαδεύεις κάποιον με μολότοφ, δεν θες να τον σκοτώσεις (απλά να τον κάψεις, έχει διαφορά).

-Τρομοκράτες, δολοφόνοι, ληστές, βιαστές κλπ. είναι αγνές ψυχές της λαϊκής αντίστασης (κάτι σαν τον Ρομπέν των Δασών, τον καλόγερο Τουκ, τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη κλπ).

-Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών είναι σωτήριος κατάπτυστος και πρέπει να διατηρηθεί καταργηθεί (λέμε και καμιά κοτσάνα πότε πότε, μη μας πάνε και μέσα!)

Η πρόεδρος της Βουλής δηλώνει στο μπάνιο της κοιτώντας τον καθρέφτη στο Βήμα της Βουλής ότι δε θα υποκύψει στις δυνάμεις του Νόμου και της Τάξης.

-Επίσης, ότι με βάση το Νόμο τάδε/παράγραφος τάδε, η κόρη της αξιοποίησε κάποιες γνωριμίες για να περάσει την τάξη να την πληρώνει ισόβια ο φορολογούμενος.

-Εθελοντές που για ένα διάστημα ήταν κάπου εκεί κοντά σε υπουργούς, ξυπνούν με παράσημα εθελοντισμού στο κομοδίνο τους με εκατομμύρια ευρώ στο λογαριασμό τους.

-Ο υπουργός (Α)Παιδείας προτρέπει τους καλούς που δεν πληρώνονται στην Ελλάδα, να φύγουν στο εξωτερικό (όπου δεν θα μπορούν να ψηφίσουν τις δυνάμεις του Σκότους και της Μόρφωσης).

-Επίσης, η αριστεία είναι ρετσινιά (Μπράβο Γιαννάκη, σου βάζω άριστα Δ χωρίς τόνο! Άντε και -πρωθ-υπουργός!)

-Δεν είναι σπουδαίο να χάσουμε κάποια κιλά λεφτά μυαλά νησιά. Όποτε θέλουμε τα ξαναπαίρνουμε (σαν μεταχειρισμένα, θα μας κάνουν και καλή τιμή).

-Οι πρόσφυγες που μπαίνουν στη χώρα λιάζονται. Και μετά δροσίζονται εξαφανίζονται (έχοντας πάρει ένα υπέροχο ηλιοκαμένο χρώμα ως ενθύμιο).

-Γιατρός ΑΜΕΑ λοιδορείται από τον υπουργό υγείας και αποκαλείται γλάστρα από τον πρωθυπουργό (που χαίρει άκρας αφασίας υγείας).

-Ο πρωθυπουργός κατά της διαπλοκής φιλοξενείται στις διακοπές του από μία μεγαλοεπειχηρηματία της διαπλοκής καλή του φίλη (έχω και κότερο, πάμε μια πενταήμερη;)

-Επίσης αναπολεί με λύπη χαρά το πρώτο τηλεφώνημα που πήρε όταν ανέλαβε καθήκοντα, για να ενημερωθεί για το θάνατο δύο πειθήνιων οργάνων του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας (γκαντεμιά, ε, χα χα!)

Ακολουθείστε / διαβάστε τον Prime Minister Gr έως τις εκλογές της 7ης Ιουλίου.

Στο σημείο αυτό ξύπνησα έντρομος. Στάλες ιδρώτα έτρεχαν από το μέτωπό μου και μια φωνή μέσα μου μου φώναζε ότι έκανα μία ασυγχώρητη γκάφα. Και τότε το θυμήθηκα! Από εκείνη τη μέρα είχα ξεχάσει το τηλέφωνο ανοιχτό και πιθανόν γι’ αυτό δε μ’ έβρισκαν όλοι αυτοί:

-Ο Γιούνκερ για να μου δώσει κι άλλα δανεικά (κι αγύριστα)

-Η Μέρκελ για να μου δώσει τις πολεμικές επανορθώσεις

-Ο Ερντογάν για να μου δώσει τη μισή Κύπρο

-Ο Τραμπ για να μου δώσει όλο το χρέος

-Ο Φιντέλ για να μου δώσει την ευχή του           

 

Έπειτα θυμήθηκα ότι είχα προσκυνήσει τη σορό του Μεγάλου Δικτάτορα του Τσάρλι Τσάπλιν του συντρόφου με τα πούρα και γύρισα πλευρό. Ο εφιάλτης μου συνεχίστηκε και είδα τον πρωθυπουργό της χώρας να αναπολεί τη θητεία του και να μονολογεί…

Αν εγώ πιάστηκα κορόιδο, τι να πείτε κι εσείς που με έχετε για πρωθυπουργό σας;

«Ίσως οι αφηγήσεις μου να σας έδωσαν την εντύπωση ότι πολλές φορές πιάστηκα κορόιδο. Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι με πρόδωσαν η απειρία μου, οι άπειροι σύμβουλοί μου (και οι απείρου βλακείας συμβουλές τους), αλλά και οι διεθνείς συσχετισμοί που δε με άφησαν να ασκήσω αρκετή πίεση προς την κατεύθυνση των συμφερόντων της χώρας. (Ας είχα 5 πυρηνικές κεφαλές, 2 κοιτάσματα φυσικού αερίου και 100 χιλιάδες μουτζαχεντίν, έτοιμους να πεθάνουν για μένα, και σας έλεγα εγώ). Αλλά αν εγώ πιάστηκα κορόιδο, τι να πείτε κι εσείς που με έχετε για πρωθυπουργό σας; Αυτή τουλάχιστον ήταν η ερώτηση των συναδέλφων ηγετών, καθώς με αποχαιρετούσαν μετά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής. Όταν τους απάντησα ότι ήμουν σίγουρος ότι θα με ψηφίζατε και στις ερχόμενες εκλογές, ένευσαν με κατανόηση. Και πήραν τηλέφωνο τους πρέσβεις τους στην Αθήνα να πακετάρουν τα σώβρακα τους υπηκόους τους και να εγκαταλείψουν τάχιστα τη χώρα.

 

»Έλεγα λοιπόν, ότι μπορεί στο εξωτερικό μέτωπο να αντιμετώπισα δυσκολίες προσαρμογής (τις συνέπειες των οποίων εσείς πληρώνετε), στο εσωτερικό μέτωπο είναι γεγονός ότι είμαι απόλυτος κυρίαρχος (τις συνέπειες του οποίου εσείς πληρώνετε). Επίσης, μέχρι το τέλος του έτους θα πληρώσετε τον ΕΝΦΙΑ, και στην άλλη ζωή τις αμαρτίες σας (σε 6 άτοκες δόσεις αν πάτε στον παράδεισο ή εφάπαξ αν πάτε στην κόλαση). Όμως, αυτές είναι ανούσιες λεπτομέρειες. Είμαι σίγουρος ότι στις επόμενες εκλογές (όπως και στις μεθεπόμενες και ούτω καθεξής) θα ψηφίσετε με σκέψη και περισυλλογή, τουλάχιστον όση σπαταλάτε για να αποφασίσετε ποιο νούμερο του τζόκερ θα μουτζαλώσετε και πόση ώρα θα βράσετε τα μακαρόνια.

 

»Εγώ, φυσικά, θα θέσω στην πολιτική ατζέντα τα καυτά ζητήματα που απασχολούν τον τόπο και θα κρίνουν το αποτέλεσμα των εκλογών, όπως:

-Ποιος την έχει μεγαλύτερη (τη λίστα με τις υποσχέσεις)

-Αν το μέγεθος παίζει ρόλο (του εγκεφάλου του ψηφοφόρου)

-Αν η πολλή τυφλώνει (η ευπιστία στις υποσχέσεις)

-Αν ανακουφίζεσαι όταν βγαίνει (η νέα κυβέρνηση)

-Αν πονάει όταν μπαίνει (η νέα φορομπηχτική πολιτική)

 

»Επίσης θα θέσω και τις ανάλογες απαντήσεις, ώστε να μην αναγκαστούν οι πολίτες να σκεφτούν μόνοι τους, κάτι απαγορευμένο στη σύγχρονη Ελλάδα, η οποία έχει κάνει το παν ώστε να απαλλάξει τους πολίτες απ’ αυτή την αχρείαστη υποχρέωση. Έτσι, η διαδικασία της σκέψης σταματάει όταν παίρνουμε στα χέρια μας το απολυτήριο του Δημοτικού (στη συνέχεια παίρνουμε τα θέματα των εξετάσεων, τις πτυχιακές από το ίντερνετ, τα ψηφοδέλτια του Κόμματος και το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης). Τέλος, πρέπει να τονίσω ότι έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στο (α)μυαλό των συμπολιτών μου, οι οποίοι δε χρειάζονται νουθεσίες και κατευθυνόμενες ιδέες από τυχάρπαστους (αν)εγκέφαλους. Είναι απόλυτα ικανοί να σκεφτούν από μόνοι τους ποιο είναι το καλό της πατρίδας και το δικό τους. Κάτι που κάνουν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, με τέτοια οξύνοια μάλιστα, που θα έκανε περήφανους τον Σωκράτη, τον Περικλή και τον Αριστοτέλη Ωνάση».

 

Ήταν το ουρλιαχτό από μία άρια της Κάλλας ο χτύπος του ξυπνητηριού που με ξύπνησε. Κοίταξα το ρολόι δίπλα μου και διαπίστωσα ότι οι δείκτες έδειχναν 7 το πρωί και η ημερομηνία ήταν 7 Ιουλίου. Άφησα μια ανάσα ανακούφισης, διαπιστώνοντας ότι έβλεπα έναν εφιάλτη που έφτασε επιτέλους στο τέλος του. Τώρα τι όνειρα ή εφιάλτες βλέπατε εσείς χτες, να τα πείτε και να τα γράψετε μόνοι σας. Και να πάτε να (με) μαυρίσετε ψηφίσετε. Εγώ πάντως σας έχω εμπιστοσύνη και παραμένω αθεράπευτα αισιόδοξος για το μέλλον σας μου. Είμαι σίγουρος ότι δε θα με ξεφορτωθείτε τόσο εύκολα.

Θα με διαβάζετε

ψηφίζετε

σταυρώνετε

πληρώνετε

ανέχεστε,

για πολύ καιρό ακόμα…

 

Άλλωστε, όπως είπε κι ο Καρτέσιος:

Σκέφτομαι, άρα υπάρχω Δε σκέφτεστε, άρα υπάρχω.

 

// Ο Ξενοφών Φύτρος γεννήθηκε στη Σαντορίνη τον Νοέμβριο του 1979. Από μικρός ονειρεύεται να γίνει Πρωθυπουργός. Ως τότε, θα γράφει και θα επιμελείται κείμενα. Έχει γράψει δύο αστυνομικά διηγήματα που βραβεύτηκαν σε διαγωνισμούς δημιουργικής γραφής και εκδόθηκαν σε συλλογικούς τόμους (Στο μυαλό των πιο διάσημων ντετέκτιβ & Noir road stories 2). Από τις Εκδόσεις BELL κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του Ο Θεός του Πολέμου.  

 

Διαβάστε ακόμα: «Δημόσια πανεπιστήμια για φοιτητοπατέρες και μπαχαλάκηδες».

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top