Ο Ψινάκης στον τάφο της Αμφίπολης

Μακάρι, τηρουμένων των αναλογιών, ως άλλος Μπουτάρης, να δώσει πνοή στην πόλη του.

Εκεί που είχε επέλθει η εθνική απόγνωση, που μετρούσαμε τις αυτοκτονίες και πηγαίναμε ολοταχώς για μαζική κατάθλιψη, βρήκαν έναν τάφο. Είτε του Μέγα Αλέξανδρου είτε της Ρωξάνης ή της Τοσκάνης, ένα είναι σίγουρο: τέτοιο δώρο στον Σαμαρά δεν θα μπορούσε να κάνει ούτε η Μέρκελ μετά από υπογραφή και 4ου μνημονίου. Θυμηθήκαμε ξανά το ελληνικό μεγαλείο. Την ιστορία μας. Βρήκαμε κάτι για να σταθούμε στα πόδια μας… Το ένδοξο παρελθόν μας, εκεί που πάντα καταφεύγουμε.

Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο τάφος, πέρα από οτιδήποτε άλλο, προσφέρει στην καθημερινότητά μας χιούμορ. Από τα καλύτερα που ακούστηκαν ήταν ότι στον τάφο θα βρεθεί το πρώτο καθαρό πρωτάθλημα του Ολυμπιακού. Ότι αρκεί να ρωτήσουμε τον Μητσοτάκη για να μάθουμε ποιος είναι μέσα, καθώς θα ήταν σίγουρα στην κηδεία του, αλλά και ότι μπορεί εκεί να βρεθούν τα κλεμμένα που έψαχνε ο Παπαδάκης.

Ένας τάφος που θα μπορούσε να συμβολίζει την κήδευση των αμαρτιών του πρόσφατου παρελθόντος μας, το τέλος της Ελλάδας που χτίστηκε πάνω σε δανεικά και σε πολιτικάντηδες, αλλά και την πλούσια κληρονομία μας, την οποία κληροδοτήσαμε κυρίως στους Ευρωπαίους κι εμείς μείναμε με το πατρικό, το οποίο αφημένο στο χρόνο ερειπώνει…

Αλλά επειδή το φορτίσαμε πολύ το κλίμα, ο Ηλίας Ψινάκης -νεοεκλεγείς δήμαρχος Μαραθώνα– μοιάζει ιδανικός για να το αποφορτίσει. Θεωρώ πραγματικά αισιόδοξη την εκλογή του. Είναι αυτοδημιούργητος, μακριά από κομματικούς μηχανισμούς, και κατάφερε, χρησιμοποιώντας τον κόσμο της showbiz, να γίνει ισχυρός παράγων της ελληνικής κοινωνίας. Πολλοί θα μιλήσουν για ηθική κατάπτωση και κατρακύλα, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα.

Ίσως είναι και αυτή μια προσωπικότητα με την οποία πρέπει να πορευτεί η μεταμνημονιακή Ελλάδα. Διότι, πολύ απλά, αυτοί είμαστε! Ποτέ δεν συμπάθησα την αγριωπή γκλαμουριά που εκπέμπουν άνθρωποι όπως ο Ψινάκης, ούτε με εκφράζει ο κόσμος των συνοικιακών VIPs. Που έκαναν status της γυναίκας να το παίζει χαζή αλά Μενεγάκη και θέλουν τον άνδρα “δικτυωμένο”, με πούρο, ρόλεξ και καγιέν.

Όμως, η κρίση βαθαίνει και δεν βλέπω να συρρέει κόσμος στα θέατρα ούτε να κλείνουν τα μπουζουξίδικα. Οι γιατροί θα συνεχίσουν να παίρνουν φακελάκι, ο ταξιτζής να κλέβει τον τουρίστα και στο Δημόσιο θα διορίζονται οι κομματικοί αφισοκολλητές. Μήπως ένας “τρελός” όπως ο Ψινάκης μπορεί να επιχειρήσει να βάλει μια τάξη στο μπάχαλο της σύγχρονης Ελλάδας; Οι πρώτες του κινήσεις ως δημάρχου έδειξαν προς αυτήν την κατεύθυνση. Μακάρι, τηρουμένων των αναλογιών, ως άλλος Μπουτάρης, να δώσει πνοή στην πόλη του.

Η λύση στο Ελληνικό πρόβλημα θα δοθεί μακροπρόθεσμα από εξωσυστημικές δυνάμεις, από τους «περίεργους» που τολμούν να δηλώνουν άθεοι σε μια θεοκρατούμενη πόλη, που δηλώνουν ομοφυλόφιλοι σε μια άκαμπτη κοινωνία ή που διαγράφονταν μόνοι τους από το Πανεπιστήμιο, αντιλαμβανόμενοι τη στρεβλότητα της λειτουργίας του.

Αν ο τάφος της Αμφίπολης αποτελεί το ένδοξο παρελθόν μας, τότε είναι καλό να αναλογιστούμε ότι ένας τάφος, όσο ένδοξος κι αν είναι, υποδηλώνει κάτι που τελείωσε, κάτι που έσβησε. Την ευκαιρία να χτίσουμε πάνω στο μεγαλείο της Αρχαίας Ελλάδας τη χάσαμε και η Χρυσή Αυγή είναι το καλύτερο παράδειγμα για το πόσο διεστραμμένα πολλοί από εμάς βιώνουμε την κληρονομιά μας. Αυτό που μένει είναι να επενδύσουμε στη νέα Ελλάδα με μπόλικη αυτοκριτική και, γιατί όχι, με αυτοσαρκασμό.

Διβάστε ακόμα: Η αλλαγή έρχεται χωρίς πανό και ντουντούκες

TAGS :
Αμφίπολη αρχαία Ελλάδα μνημείο τάφος Ψινάκης

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook