Παίρνεις νερό,το πετάς όπου νά’ναι. Στα παλιά σου τα παπούτσια οι εθελοντές και οι υπάλληλοι που θα καθαρίσουν μετά. Σκέψου τουλάχιστον τους συναθλητές σου!

Μοιάζει απλό και προφανές. Σε έναν αγώνα δρόμου σεβόμαστε τους συναθλητές μας. Τους άλλους ανθρώπους που τρέχουμε μαζί μας, στους δρόμους, τις πόλεις, τα βουνά. Η στοιχειώδης τήρηση του running etiquette είναι χρήσιμη για όλους. Ένα σύνολο κανόνων που κάνει αυτό που αγαπάμε καλύτερο.

Δεν είμαστε όλοι elite αθλητές αποστάσεων. Η ανάπτυξη του λεγόμενου δρομικού κινήματος στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργήσει μια μεγάλη κοινότητα αθλουμένων, ένα υποσύνολο της ελληνικής κοινωνίας με όλες τις παθογένειές της και, κυρίως, αντικοινωνικές συμπεριφορές.

Σταθμοί τροφοδοσίας υπάρχουν σε όλους τους αγώνες. Προσφέρονται νερά, ισοτονικά, τζελάκια, ενίοτε μπανάνες. Παίρνεις νερό, με ανοιχτό ή κλειστό καπάκι, σε μπουκάλι ή σε ποτήρι. Το πετάς όπου νά’ναι. Στα παλιά σου τα παπούτσια οι εθελοντές και οι υπάλληλοι που θα καθαρίσουν μετά, ok. Σκέψου τουλάχιστον τους συναθλητές σου: Κάποιος μπορεί να το πατήσει, να γλιστρήσει, ακόμα και ένα καπάκι είναι ικανό να κάνει ζημιά. Όταν είσαι στην ύπαιθρο μην το πετάς στα χωράφια ή σε αυλές σπιτιών. Μην είσαι τόσο κακομαθημένος.

Στον πρόσφατο Διεθνή (τρομάρα μας!) Μαραθώνιο “Μέγας Αλέξανδρος”, όπου προσφέρονταν μπανάνες, ο δρόμος ήταν στρωμένος μπανανόφλουδες.

Στον πρόσφατο Διεθνή (τρομάρα μας!) Μαραθώνιο “Μέγας Αλέξανδρος”, οι αργοί δρομείς γίναμε μάρτυρες ενός φαινομένου που, αν δεν ήταν για κλάματα, θα ήταν απλώς γκροτέσκο. Όπου προσφέρονταν μπανάνες, ο δρόμος ήταν στρωμένος μπανανόφλουδες. Όχι η άκρη του δρόμου. Ολόκληρος ο δρόμος, έπρεπε να ακολουθούμε τεθλασμένες γραμμές, κάνοντας χορευτικές κινήσεις.

Μα μπαναδόφλουδες; Να τις πετάς κάτω, όχι λίγο πιο πέρα, για να μην κάνεις την κίνηση με το χέρι; Πόσο θα σου κοστίσει σε χρόνο και κούραση, ρε καραψώνιο που την είδες Γκεμπρεσελασιέ; Πόσο γραμμένους έχεις τους υπόλοιπους δρομείς; Μήπως είσαι, τελικά, απλώς ηλίθιος και δεν καταλαβαίνεις πόσο επικίνδυνη είναι μια μπανανόφλουδα; Πόσο ιδιαίτερα επικίνδυνη είναι για κάποιον που τρέχει Μαραθώνιο;

Όλοι έχουμε δει, έχουμε παρατηρήσει, έχουμε πει και έχουμε καταγράψει πολλά, μικρά και μεγάλα ατοπήματα. Δείχνουν, μεταξύ άλλων, παντελή έλλειψη σεβασμού πρώτα απ’ όλα στον εαυτό μας. Σε αγώνες βουνού, δρομείς υποτίθεται πιο ψαγμένοι και πιο “φυσιολάτρες” πετάνε όπου βρουν σκουπίδια. Στο επιβλητικό βουνό. Στο πανέμορφο δάσος. Στη φύση την οποία στα λόγια σεβόμαστε, μα στην πράξη, “ωχ αδερφέ, και τι έγινε δηλαδή, δεν με βλέπει κανένας, εγώ θα σώσω τον κόσμο, ας βγάλουν οι άλλοι το φίδι από την τρύπα”. Στο βουνό. Στο δάσος. Τρέχει ο κρετίνος και πετάει σκουπίδια.

Καμιά ελπίδα…

Μια παρέα φίλων μου ισχυρίζεται ότι το τρέξιμο σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Μπα! Αν δεν έχεις παιδεία και αγωγή, οι συμπεριφορές που εμφανίζεις είναι παντού χάλια.

 

Διαβάστε ακόμα: Γιώργος Πάνος – “Μ’ ενοχλούν αυτοί που τρέχουν για ν’ ανεβάσουν φωτογραφία στο facebook”.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top