Untitled-1

Η συζήτηση για συνεργασία προκαλεί κύμα αλλεργίας στους Συριζαίους -προς το παρόν.

Χρειάστηκε μια δημοσκόπηση-outlier της Public Issue που «ξέκοψε» από τον κυρίως κορμό εκείνων που έδειχναν ΣΥΡΙΖΑ πρώτο με 3-4 μονάδες, Ν.Δ. να κρατιέται, Χρυσαυγή τρίτη, ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ-Ποτάμι να ακολουθούν, AνΕλληνες στο όριο, ΔΗΜΑΡ και ΛΑΟΣ και Πράσινους στο πουθενά, για να φανεί το άλλο ενδεχόμενο.

Τι είπε ο Γιάννης Μαυρής, ο άνθρωπος που «έπιασε» πολλές εκλογικές αναμετρήσεις σωστά, ύστερα έπιασε μεν στη διπλή εκλογή του 2012 την απογείωση του ΣΥΡΙΖΑ σωστά – αλλά έχασε στην τελική στροφή, αφού τον θεώρησε προπορευόμενο και στα exit polls, αλλά βγήκε η ΝΔ κεφαλή μπροστά and the rest is history; Έδωσε τώρα το ΣΥΡΙΖΑ μπροστά με κάπου δέκα μονάδες. Έδωσε τους Χρυσαυγίτες «κολλημένους», τέταρτο κόμμα. Έδωσε τρίτο το ΠΟΤΑΜΙ με κάπου 10% – όλους τους άλλους πίσω.

Και, παρευθύς, αντιλαμβανόμαστε ότι οι ηγεσίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συναίνεσαν σε συνάντηση κορυφής με Σταύρο Θεοδωράκη (ο οποίος, έως τώρα, έβλεπε υπουργούς -όσους τον δέχονταν- με σημιτικού τύπου σημειωματάριο ανά χείρας). Και εντάθηκε το άνοιγμα των καταλοίπων της ΔΗΜΑΡ προς το ΣΥΡΙΖΑ (μέχρι και με πρόταση για ενιαίο ψηφοδέλτιο ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ-σπαραγμάτων ΠΑΣΟΚ). Κυρίως: άνοιξε συζήτηση για ενδεχόμενη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ποταμιού, η οποία δημιούργησε κύμα αλλεργίας στους Συριζαίους -και βλέπουμε.

Αντιλαμβανόμαστε τώρα γιατί οι ηγεσίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συναίνεσαν σε συνάντηση “κορυφής” με Σταύρο Θεοδωράκη.

Ας μας επιτραπεί να διατυπώσουμε την άποψη ότι εκείνο που ανέβασε στην επιφάνεια η δουλειά της Public Issue είναι κάτι που προσπερνάει τα ποσοστά! Για μας, τι λέει; Λέει ότι πολύς, μα πολύς κόσμος, πολύ πικραμένος, αλλά και εξοργισμένος, κόσμος προερχόμενος κυρίως από τη μεσαία-τάξη-που-ήδη-πιέστηκε-προς-τα-πιο κάτω, φεύγει απο τη ΝΔ που τους ξεπουπούλιασε (τελευταίος σταθμός ο ΕΝΦΙΑ), τους απομύζησε (λοιπή φορολογία, τεκμήρια, «χτύπημα» με κατασχέσεις για ασφαλιστικά / «κόκκινα δάνεια», σφαγιασμός συντάξεων, εργασιακή ανασφάλεια), τους τραμπούκισε και τους εξαπάτησε («υφάκι», συν success story), φεύγει όμως και από τα ξόμπλια του ΠΑΣΟΚ.

Όμως, δεν – ΔΕΝ – πηγαίνει πλέον ούτε στους Χρυσαυγίτες («Να δείρουμε κανέναν μαύρο, να μας φύγει το ντέρτι»), οι οποίοι χτύπησαν ταβάνι χαμηλά, συν δείχνουν να ταιριάζουν καλά στον Κορυδαλλό. Δεν πηγαίνει ούτε στους ψεκασμένους ΑνΕλληνες, οι οποίοι άλλωστε την κάνουν με μικρά πηδηματάκια – προς οπουδήποτε. Τι κάνει; Ένα μέρος πάει ολοσούμπιτο ΣΥΡΙΖΑ («Τι χειρότερο να μας κάνουν, δηλαδή;» ή/και «μπορεί να επιχειρήσουν τελικά μια διαπραγμάτευση, ετούτοι»). Ένα άλλο μένει εκτός κάλπης (πράγμα που, στην πράξη, ενισχύει την εικόνα επικράτησης ΣΥΡΙΖΑ). To τρίτο… δοκιμάζει ΠΟΤΑΜΙ.

Δηλαδή τι; Δηλαδή «κάτι καινούργιο» – κι ας άρχισαν να χάνουν τη novelty value οι Ποταμίσιοι, κι ας χτίζουν αμηχανία και ασάφεια παρά τις πρόσφατες 21 ΘΕΣΕΙΣ. Δηλαδή «κάτι», πώς να το πει κανείς, ευπρεπές, μη-απογειωμένο, μη-αγριανθρωπικό, μη-ποινικό διάολε!

Για μας, όμως, το άλλο είναι το πιο σημαντικό: ότι περί το ΠΟΤΑΜΙ κινούνται / συναθροίζονται / ζουζουνίζουν άνθρωποι, άτομα, συγκεκριμένες φιγούρες. Από Πλάτωνα Τήνιο μέχρι Σταύρο Τσακυράκη, από Αντιγόνη Λυμπεράκη μέχρι Χάρη Μαθιόπουλο, από Δοξιάδη+Δοξιάδη μέχρι Γιώργη Γραμματικάκη. Δηλαδή άνθρωποι που έχουν «γράψει» στη δημόσια σκηνή. Κάπως. Για κάτι. Μόνοι τους. Οι ίδιοι.

Αυτό -που λέτε- δημιουργεί ένα απροσδιόριστο νεφέλωμα πολιτικής. Αλλά, σ’ ένα ενδεχόμενο ενδιάμεσης συγκυβέρνησης, χτίζει κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον (Πάντως πιο πειστικό, πολύ πιο πειστικό από τους ψεκασμένους του Πάνου Καμμένου, τους πεισματικά μικρο-μεγάλους του πάλαι ποτέ διαλάμψαντος ΠΑΣΟΚ ή τους άσε-καλυτέρα Δημαρίτες).

 

Διαβάστε ακόμα: AirFastTickets: Το μαύρο κουτί ενός αεροπορικού «δυστυχήματος»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top