Χάνοντας τους αρχικούς σκοπούς και καταλήγοντας στους ετερογιγνόμενους, τελικά τρομοκρατούν την κοινωνία, στο όνομα της οποίας -υποτίθεται- δρουν «απελευθερωτικά». Πιο (κωμικο-)τράτζικ πεθαίνεις. (Φωτογραφία από τον χρήστη του Flickr Jim Makos)

Σε όλα κερδάει ο Πολυχρονεμένος μας Βεζύρης. Είπε θα αλλάξει την Ευρώπη: τα κατάφερε. Χτες οι Μεγάλοι Εταίροι στο Παρίσι (είδαν «δημιουργική-ασάφεια-αδημιουργικό-χάος» κι απόειδαν και) προχώρησαν στην άρση του ισχυρού ως τώρα Δόγματος Σημίτη «Ελλάδα-στον-σκληρό-πυρήνα-Ευρώ-ΕΕ». Τώρα (και τυπικά) αποκολλώμεθα: εφεξής Ευρώπη πολλών ταχυτήτων. Όλοι κατανοούμε, γιατί έγινε αυτό, σε ποια (νεκρά) ταχύτητα θα μας παραχώσει, τι δεινά κρύβει.

Φυσικά κερδάει κι αλλού ο Γίγας της Κυψέλης. Είπε «Μεγάλη-Αναστάτωση-Θαυμάσια-Κατάσταση» και η Αποενοχοποιημένη Ανομία του Τρελοκομείου της Αυτοδικίας γενικεύτηκε. Είναι κανείς που δεν έχει πιάσει το υπονοούμενο; Κάθε μπάχαλος απασφαλισμένος ασκεί βία όπου του γουστάρει και πλέον ουδείς τον παρενοχλεί. Πειράζει, άλλωστε, που οι σταθμοί Μετρό κλείνουν για (τριήμερη!) τοποθέτηση νέων ακυρωτικών μηχανημάτων, ώστε κατόπιν να ‘χουν τι να σπάνε οι σπάστες-«Λυσσασμένοι-Λαθρεπιβάτες»;

Βαϊμαρική περιρρέουσα, «Εχθρός-Μίσος-Βία»

Αφού τόσα χρόνια γκώσαμε από τη Δικτατορία των ημιμαθών, πλέον πιάσαμε ντόκο στη Δικτατορία των αμαθών, όπως θύμισε στο Φόρουμ των Δελφών ο καθηγητής Γ. Δερτιλής. Γενικότερα, όχι μόνο η ανεκπαιδευσία, αλλά κυρίως η απαιδευσία γεμίζει την κοινωνία με επικίνδυνους αμαθείς/εύκολους/άβουλους σμπίρους, κοντολογίς αποσαθρώνει κράτος-δικαίου-δημοκρατία, μη διακρίνοντας αμφισβήτηση από τυφλή-αδημιουργική-καταστροφική-βία. Και τελικά φέρνει φασισμό, τον οποίο και υποθάλπει κάθε κορρεκτίλα που τάχα κολάζεται ακούγοντας για τη συσχέτιση διανοητικής-συναισθηματικής αμάθειας/βλακείας με σκότος/βία/τυραννία.

Συχνά τονίζουμε ότι η βία ταιριάζει στους ροπαλοφόρους ούγκανους-εχθρούς-της-ζωής, η πειθώ στους έλλογους επιχειρηματοφόρους πολίτες. Τα υψηλόστροφα φασιστικά γεννήματα της βίας αντέχουν όσο τα υποβαστάζει το δεκανίκι της: όταν αφαιρεθεί, καταρρέουν. Τα χαμηλόστροφα δημοκρατικά γεννήματα της πειθούς αντέχουν απεριόριστα: τα ορθολογικά επιχειρήματα είναι ισχυρά θεμέλια. Κάθε Εθνολαϊκιστική φούντωση διεγείρει ποικίλες εκδοχές του Θρησκεύματος «Εχθρός-Μίσος-Βία» γαλουχώντας Τέρατα.

Αν «τα παιδιά» ήξεραν τι σημαίνει Ελύτης, θα άκουγαν: «Νέε, θυμήσου: δεν γίνεσαι δούλος όταν σε υποτάσσει μόνον αυτός που έχει την εξουσία –αλλά κι εκείνος που την πολεμάει»… Γιατί, η εξουσία είναι παντού.

Μπάχαλοι: Βαρεμένοι Νέο-Λουδδίτες

Η Μπαχαλοκράτειρα Βία των ποικιλώνυμων Ταγμάτων Εφόδου κλιμακώνει το Βαϊμαρικό Αδιέξοδο και-μεις-φωνάζουμε-ζήτω-και-γεια. Μετά τους «λυσσασμένους λαθρεπιβάτες», τώρα τα «Ζωντανά Απόβλητα» (νεοφώτιστοι επαρκώς πεπαιδευμένοι αμαθείς τύραννοι) «ανέλαβαν ευθύνη» των τραμπουκισμών του Γαλλικού Ινστιτούτου. Ο εξευτελισμός μας να γίνει τέλειος.

Νόμος είναι η ανομία και η αδημιουργική καταστροφή. Όπως οι Λουδδίτες φοβόντουσαν/αρνιόντουσαν τις ατμομηχανές που θα τους έκλεβαν τις δουλειές, έτσι και οι μπάχαλοι εχθρεύονται/μισούν όσα γεννάει η οργανωμένη ζωή. Τα ξανάπαμε. Το γενικό μίσος απέναντι στην πάντα ατελή οργανωμένη/ορθολογική ζωή, από πλευράς θιασωτών της (επίσης πάντα ατελούς…) μη οργανωμένης/ανορθολογικής ζωής, είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας τους να κουβεντιάσουν. Ουγκ-με-τον-ύπνο-ουγκ-με-τον-ξύπνο, ο παρανοϊκός/μαγεμένος αυλός τους καταλύει κάθε δημιουργικό περιθώριο για αγάπη της ζωής. Πρώτα τους νοιάζει να μισούν, μετά βρίσκουν τι ακριβώς να μισούν…


Διαβάστε ακόμα: Η Ελλάδα συρρικνώνεται


Σομαλική Τρομο-ανθοφορία

Μετά την Μεγαλοτρομοκρατία της 17Ν, επήλθε (‘80s) η καλπάζουσα μετάλλαξη των φιλότιμων Ελλήνων γονέων σε κουτοπονηρεμένους ανομικούς Τσιφτέλληνες/Τεμπέλληνες, ου-μην-και-Κωλοέλληνες. Και στραβο-διήγειρε στα παιδιά τους χουλιγκανικά ανακλαστικά τύπου «απαιτούμε δικαιώματα, απαρνιόμαστε υποχρεώσεις και την Άρτα φοβερίζουμε»…

Έτσι, σταδιακά, κακοπαιδευμένα/βαρεμένα/αντικοινωνικά μυαλά πίνουν και διαβάζουν ληγμένα, άκοπα μαθαίνοντας να τρομοκρατούν την αποχαυνωμένη κοινωνία. Και τώρα, που η «Μεταπολίτευση» σβήνει, ανθεί η μαζική μικρο-τρομοκρατία, την οποία κάλυψε ηθικά η ψεκαζμένη πολιτική πλειοψηφία δια της «κινηματικής» συνιστώσας της.

Θυμόμαστε Μπαλαούρειες/Διαμαντοπούλειες/κ.α. κοινοβουλευτικές ρήσεις περί τρομοκρατίας. Τώρα «Αριστερές» Στρουθοκάμηλοι (λέγε-με-Σία), «δεν βλέπουν (γιατί;) πρόβλημα εγκληματικότητας» στα Εξάθλεια, ούτε και ο υπουργός Τόσκας. Πάντως, φανερά το ρεπορτάζ αναφέρει εντολές προς Αστυνομικούς: «κάνουμε το Γερμανό» απέναντι στα Χουλιγκανικά Αναρχοναζί Τάγματα Εφόδου…

Η ιδεοληπτική ΠΦΑ Κυβέρνηση και ο κινηματικός οχλοπολτός ανέχονται Βία/Ανομία «των παιδιών» (Τρελοκομείο της Αυτοδικίας). Τούτου δεδομένου, ουδέποτε θα καταφθάσει επενδυτής, άρα ουδέποτε θα ανασχεθεί η ανεργία.

Οσονούπω γινόμαστε Σομαλία. Σύντομα ένοπλες συμμορίες θα αλληλοσπαράζονται, κυριαρχώντας/ματώνοντας την ανήμπορη σφαδάζουσα κοινωνία (καθεστώς γενικής ανομίας-πείνας-μιζέριας-δυστυχίας). Ο εκσομαλισμός μας θα γίνει τέλειος.

Το γενικό μίσος απέναντι στην πάντα ατελή οργανωμένη/ορθολογική ζωή, από πλευράς θιασωτών της (επίσης πάντα ατελούς…) μη οργανωμένης/ανορθολογικής ζωής, είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας τους να κουβεντιάσουν. (Φωτογραφία από τον χρήστη του Flickr Allem Berry)

Απόλυτη Ετερογονία των Σκοπών

Ετερογονία σκοπών συναντάται παντού, προτιμησιακά σε υπανάπτυκτες κοινωνίες, που εύκολα χάνουν το δάσος πίσω από ένα φανταχτερό δέντρο. Εστιάζεις-εστιάζεις-εστιάζεις-και-τσουπ, χάνεις το μεγάλο κάδρο γουρλώνοντας στην εστιασμένη λεπτομέρεια, καθόσον δεν έχεις ισχυρή αναφορά στον αρχικό σου στόχο… Έτσι, έχουμε ετερογονία του αρχικού σκοπού, μεταλλαγμένου σε κάποιον καινούργιο, που τυχαία βρέθηκε μπροστά μας.

Αυτά εν γένει. Ειδικότερα στην Τρομοκρατία αυτό είναι ευκολότερο, γιατί οι ψοφοδεείς τρομοεξουσιοκράτες κρύβονται, χωρίς να επικοινωνούν με την κοινωνία, που θα μπορούσε να τους δείξει την απόκλιση/ετερογένεση του σκοπού τους…

Μετά την «Αριστερά», η ετερογονία των σκοπών τζάκισε και τους σκοπούς/στόχους/αρχές των τρομοκρατών. Από το κάτω-η-εξουσία, στο ζήτω-η-δικιά-μας-παρανοϊκή-υπερεξουσία, ένα τσιγάρο δρόμος.

Εντωμεταξύ είμαστε της πλάκας τρομοκράτες. Και-Αντεξουσιαστές-και-Αντιμνημονιακοί, δεν γίνεται… Ούτε «Αναρχικοί-Κομμουνιστές» (εξ ορισμού άκρα αντίθετα…). Πού είναι το λάθος; Τι ζόρι τραβάμε να παίρνουμε θέση σε ενδοκρατικές διαπάλες, αντικρατικοί εμείς;… Ψιλά γράμματα. Όπως και μόνο εδώ και στον ΙΣΙΣ η τρομοκρατία συνομολογεί στρατηγικές συμμαχίες με τον ηθικό κατιμά των εσχάτων ποινικών λουλουδιών… Να-τα-λέμε-κι-αυτά.

Αν «τα παιδιά» ήξεραν τι σημαίνει Ελύτης, θα άκουγαν: «Νέε, θυμήσου: δεν γίνεσαι δούλος όταν σε υποτάσσει μόνον αυτός που έχει την εξουσία –αλλά κι εκείνος που την πολεμάει»… Γιατί, η εξουσία είναι παντού. Πάουερ γκαίημς καθορίζουν ΚΑΘΕ διανθρώπινη σχέση και τις δημιουργούμενες στρεβλώσεις τελικά αντιμετωπίζει ΜΟΝΟ η δημοκρατία και οι κανόνες του Κράτους Δικαίου. Τελεία και παύλα.

Επίσης, Καλή και Κακή Βία κάποτε διαχωρίζονταν μεταξύ τους. Έτσι είχαμε Ορθολογική Ακροαριστερά της Καλοπροαίρετης Βίας και Ανορθολογική Ακροδεξιά της Κακοπροαίρετης Βίας. Ώσπου, μετά την εμπειρία «Κράτος-Δικαίου-Φιλελεύθερη-Δημοκρατία», καταλάβαμε ανεπιστρόφως ότι κάθε μονομερής Βία είναι κακή/βλαμμένη/αλυσιτελής, άρα Ανορθολογική/Κακοπροαίρετη/Ακροδεξιά: έτσι ολοκληρώθηκε η «αριστερο»μίσητη «Θεωρία των (δύο) Άκρων»…

Όθεν, ασκώ βία για Καλό Στόχο, υπερακτιβίζοντας τον ξεχνάω, ώσπου ετερογενόμενος μετατρέπεται σε βία-για-την-βία: αδυνατώ να την υποστηρίξω ηθικά, κρύβομαι άνευ διαλόγου πίσω από μια κουκούλα και καθαρίζω… Γενικά, χάνοντας τους αρχικούς σκοπούς και καταλήγοντας στους ετερογιγνόμενους, τελικά τρομοκρατούν την κοινωνία, στο όνομα της οποίας -υποτίθεται- δρουν «απελευθερωτικά». Πιο (κωμικο-)τράτζικ πεθαίνεις.

Ετερογονία σκοπών συναντάται παντού, προτιμησιακά σε υπανάπτυκτες κοινωνίες, που εύκολα χάνουν το δάσος πίσω από ένα φανταχτερό δέντρο.

Την κοινωνία τρομοκρατούν, όχι τους «στόχους»

Κάτω τα χέρια από την ελευθερία μας να σας στερούμε την δική σας ελευθερία. Παρατηρούμε τις αμέτρητες πλέον πρόσφατες τρομο-ενέργειες. Μαφιόζικο χτύπημα κατά Τσατάνη (που αποφάσισε κόντρα στις βουλές μας…): «Δεν είναι φάρσα, …θα μαζεύουν ανθρώπους από τα παράθυρα!» (τους οποίους θυσιάζουμε χάριν της «επαναστατικής ενέργειας»). Έτσι, άσχετους-πολίτες-κοινωνία-&-όχι-το-κράτος τρομοκρατούμε…

Είμαστε «τα παιδιά», απαιτούμε Ελευθερία: Να σπάμε ΟΑΣΘ, Μετρό. Να είμαστε Βήγκαν απαγορεύοντας τραμπούκικα στους Άλλους να τρώνε κρέας. Να ληστεύουμε τράπεζες χρηματοδοτώντας τον αγώνα για καταστροφή της κοινωνίας σας (όπου-ελεύθερα-εσείς-θα-θέλατε-να-ζείτε,-αλλά-εμείς-δεν-θέλουμε-να ζείτε)… Να μισούμε/δολοφονούμε τους Μπα-γου-δολ-Μπάτσους-γουρούνια-δολοφόνους (θυμηθείτε: Ρατσισμός της «Αριστεράς»)…

Να κάνουμε πάρτυ στου Στρέφη και φτιαγμένοι (με λίγη «ταξική πάλη» ξεχνιέμαι) να ξεχαρμανιάζουμε επελαύνοντας βουρ οικία Φλαμπουράρη. Αλλά, αυτός φυλάγεται καλά, οπότε να τρομοκρατούμε/σπάμε/καίμε τους γείτονές του, άσχετες/αθώες οικογένειες, γριούλες, παιδάκια, αυτοκίνητα, παράθυρα, τοίχους… Να χύνουμε μίσος παντού, όπου η κοινωνία θέλει ελεύθερα να ζήσει. Και όπου μόνο ο (ασφαλής) Φλαμπουράρης δεν υποφέρει/χαμπαριάζει, ίσα-ίσα το απολαμβάνει ως σωστός εξουσιολιγούρης γραφειοκράτης…

Αποβλακωμένη η κοινωνία, όταν «τα παιδιά» για-το-καλό-μας (ληστεύουν)/«απαλλοτριώνουν» προϊόντα σούπερ μάρκετ και «τα μοιράζουν σε φτωχούς» που ασμένως τα αποδέχονται, κάνει τη βλαμμένη παραδοχή ότι αυτό είναι καλό. Όμως, τα σούπερ μάρκετ ενσωματώνουν τη ζημιά στην επόμενη τιμολόγησή τους.

Τη ζημιά φορτώνεται η τελικά τρομοκρατούμενη/ζημιούμενη κοινωνία, που ακριβοπληρώνει τις μαγκιές «των παιδιών». Μόνοι κερδισμένοι «τα παιδιά», φυσικά, που ξεχαρμανιάζουν εξουσιαστική τρομοκαψούρα εις βάρος της, ταυτόχρονα ηρωοποιούμενα ως «αντεξουσιαστές». Καλό-και-μπράβο-τους!

Μηδενιστικότερη τρομοκρατία δεν έχει

Αλλά και μαζικά δηλητηριάζουμε τρόφιμα («Πράσινη Νέμεσις») και καίμε τα τρόλλεϋ των εξαθλιωμένων φτωχών (με απίθανο ρατσιστικό σκεπτικό «Κομμάντο Ζωή χωρίς Τρόλλεϋ»). Αφού, η-τρομοκρατία-που-μας-αξίζει και το μηδενιστικό αξιακό της σύστημα, ταιριάζει μοναδικά/αποκλειστικά με του ΙΣΙΣ (οξύτερη εχθρότητα/μίσος/βία).

Η τρέλα του μεγαλείου της Πώλας Ρούπα («Αν με άφηναν δεν θα είχαμε μνημόνια!»…) για μια Τζιχάντ-Διαρκείας συνδυασμένη με τρομοκρατικές μπήζνες ήθελε απαγωγές επιχειρηματιών; Εις βάρος τίνος; Πάλι η κοινωνία θα πλήρωνε, που ακόμα πιο μακριά θα έτρεχε ο (φαντασιακός) επενδυτής… Ποσώς την ενδιαφέρει βέβαια η ανεργία της κοινωνίας… Άλλωστε, ουδέποτε ανταποκρίνεται σε πρόσκληση/πρόκληση διαλόγου ο εγκλωβισμένος στο βλαμμένο μίσος του άνανδρα κρυμμένος τρομοκράτης: Αντί επιχειρημάτων έχει μόνο σφαίρες, αλλιώς χάνει.

Πάντοτε η «Επανάσταση των Καλών κατά των Κακών» ζημιώνει/τρομοκρατεί/πονάει/καταστρέφει αποκλειστικά την κοινωνία. Μεθυσμένοι από την ιδεολογική τους μαστούρα οι αμετανόητοι Εγωιστές Τρομο-εξουσιο-κράτες καταστρέφουν, νομίζοντας ότι δημιουργούν.

Αντεξουσιασμός ανώτατο στάδιο Εξουσιασμού

Γενικότερα, παραμένει ακλόνητη κάποια αδιάψευστη διεθνής εμπειρία: πάντοτε η «Επανάσταση των Καλών κατά των Κακών» ζημιώνει/τρομοκρατεί/πονάει/καταστρέφει αποκλειστικά την κοινωνία. Μεθυσμένοι από την ιδεολογική τους μαστούρα οι αμετανόητοι Εγωιστές Τρομο-εξουσιο-κράτες καταστρέφουν, νομίζοντας ότι δημιουργούν και τάχα εθελοτυφλούν/αγνοούν, αυτά που δεκαετίες επαναλαμβάνουμε:

Ότι «ο τρομοκρατικός αντεξουσιασμός, ανταγωνιζόμενος προνομιακά την κρατική εξουσία, είναι το ανώτατο στάδιο του Εξουσιασμού εις βάρος της τρομοκρατούμενης κοινωνίας. Αυτή τρώει καπάκι στη μάπα και όλο το κατασταλτικό καθεστώς, που προκαλεί η (ανταγωνιζόμενη την «Εξουσία») τρομοκρατία, το οποίο και χρησιμοποιεί ως αιτία/άλλοθι δράσης…». Καλό;

Βλέπε επίσης:

* «Και Μ-Λ και ανάρχες, τραγωδίες και φάρσες»
* «Η αέναη ταπείνωση των Αναρχάγγελων Ρωμανών»
* «Γιατί έχει μέλλον η ρευστή Εποχή των Τεράτων»

 

Διαβάστε ακόμα: Το πολιτικό πλαίσιο της επόμενης εκλογικής μάχης

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top