Πρώτη φορά χάνει ταπεινωτικά ο Λαϊκισμός 
«Τι καταφέρατε και τι όχι, κύριε Μητσοτάκη» 
Ιωάννης Χουντής: «Βιώνοντας τις ελληνικές εκλογές στο Λονδίνο» 
Όταν κυριάρχησε πολιτικά το «Άσε καλύτερα!» 
TikTok, Νιόνιος και Τσιμτσιλή: η πιο χάλια προεκλογική περίοδος 
Το χειρότερο είναι ότι την εκλογή των αθλίων θα την φορτώσουν μετά στους πολίτες. Δεν θα φταίνε τα κόμματα και οι μηχανισμοί που επιχαίρουν σήμερα με την απόφαση Σαμαρά-Βενιζέλου. Φωτογραφία: Υπουργείο Εξωτερικών/Flickr
Αυτό αποφάσισαν οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος το βράδυ της 8ης Φεβρουαρίου, μόνοι τους, χωρίς να ρωτήσουν το υπουργικό συμβούλιο, τα κόμματα ή τα κομματικά τους όργανα. Στο διάστημα που μεσολαβεί μέχρι την υπερψήφιση από την κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή, το λόγο έχουν οι Ντινόπουλοι…
Ωραίες οι αφαιρετικές συζητήσεις επί της αρχής, φτάνει να ελέγχουμε την αρχή –το αξίωμα– προτού προχωρήσουμε. Το πρώτο που πρέπει να εξετάσει κανείς στο ζήτημα του σταυρού προτίμησης στις ευρωεκλογές είναι η κλίμακα του εκλογικού σώματος: μιλάμε για μια εκλογική περιφέρεια οχτώ εκατομμυρίων πολιτών. Αυτό το μέγεθος από μόνο του καταργεί αυτομάτως κάθε επιχείρημα περί «άμεσης δημοκρατίας». Οι υποψήφιοι θα επιλεγούν επειδή τους γνωρίζει ο ψηφοφόρος από την τηλεόραση, τα πανελλήνιας εμβέλειας ραδιόφωνα και τις εφημερίδες.
Ποια τηλεόραση, ραδιόφωνο, και εφημερίδες; Αυτά που λειτουργούν με όρους συναλλαγής, όπως έχει περιγράψει ακόμα και το ίδιο το πολιτικό προσωπικό εκτός προεκλογικής περιόδου οψέποτε βρέθηκε μπροστά σε σκάνδαλο και «έπρεπε» να πει «τα σωστά». Σήμερα, εν μέσω μιας ακόμα προεκλογικής τα ξεχνούν για μια ακόμα φορά και μας λένε τα ανάποδα. Μέχρι να εκλεγούν σκουπίδια, να βγούνε όλοι «νικητές» την επομένη των εκλογών, και να μας πουν οι ίδιοι άνθρωποι εκ νέου το γιατί ο σταυρός τρέφει τη διαπλοκή όταν σκάσει το επόμενο σκάνδαλο –ο επόμενος Άκης, ο επόμενος Παπαγεωργόπουλος, ο επόμενος Ψωμιάδης που κάνανε καριέρα με το σταυρό… όχι στο χέρι.
Το χειρότερο είναι ότι την εκλογή των αθλίων θα την φορτώσουν μετά στους πολίτες· σε αυτούς που θα σπάσουν το κεφάλι τους την Κυριακή των εκλογών για να επιλέξουν ανάμεσα σε όσους έχουν δει έστω μια φορά, ελέω ξέφραγης ιδιωτικής ή κρατικής τηλεόρασης. Δεν θα φταίνε τα κόμματα και οι μηχανισμοί που επιχαίρουν σήμερα με την απόφαση Σαμαρά-Βενιζέλου. Εμείς θα φταίμε πάλι, και θα χυθούν τόνοι μελάνης για το πώς «πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία σα λαός». Αυτό θα πουν οι υπέρμαχοι της σημερινής εκτροπής.
Είναι κακός ΓΕΝΙΚΑ ο σταυρός προτίμησης; Είναι κακό να επιλέγει ο πολίτης; Είναι κακό να απαιτείται υπευθυνότητα από μέρους του πολίτη όταν εκλέγει εκπροσώπους;
Είναι αυτονόητη η απάντηση, φυσικά και όλα τα παραπάνω είναι θεμιτά. Φτάνει να δίνεται αυτή η δυνατότητα στους πολίτες. Σε αυτές τις εκλογές αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει, αφού μέσα στο διάστημα που απομένει μέχρι τις εκλογές κανείς δεν προλαβαίνει να ενημερωθεί για τις υποψηφιότητες του κάθε κόμματος, ενώ θα κληθούμε να σταυρώσουμε τα ίδια ψηφοδέλτια, είτε μένουμε στον Έβρο είτε στην Κρήτη.
Μπορεί ο πολίτης να μην είναι σίγουρος τι σημαίνει πρακτικά το να πρέπει ένας υποψήφιος να πάρει σταυρό και από τον Έβρο και από την Κρήτη, αλλά το γνωρίζουν σαφέστατα τα κόμματα και όσοι υποκρίνονται σήμερα μιλώντας για «άμεση δημοκρατία». Τα κόμματα με αυτή την κλίμακα κατά νου θα επιλέξουν υποψήφιους, και θα αναζητήσουν τους «Ψινάκηδες» και τους «Χαϊκάληδες» του πολιτικού συστήματος.
Αν ισχύουν τα επιχειρήματα όσων υποστηρίζουν το σταυρό προτίμησης με εκλογική περιφέρεια όλη τη χώρα, να μας πουν επίσης πως δεν είναι πρόβλημα το μέγεθος της Β’ Αθήνας –πως δεν χρειάζεται σπάσιμο και πως δεν είναι πρόβλημα ότι θες πάνω από 200.000€ για να εκλεγείς σε αυτήν.
Να μας πουν πως δεν χρειάζονται όροι και προϋποθέσεις για να προστατευθεί η ψήφος εντός πολιτεύματος, όπως κόμματα, κανόνες, αδέσμευτα ΜΜΕ, μικρές εκλογικές περιφέρειες και λοιπά «δυτικά».
Να μας πουν πως δεν χρειάζονται καν εκλογικές περιφέρειες, πως μπορούμε να ψηφίσουμε με μια περιφέρεια και στις εθνικές εκλογές.
Να μας πουν πως η αμεσοδημοκρατία των πλατειών που κατέκριναν μέχρι χθες, είναι τελικά το θεμιτό μοντέλο με τη διαφορά ότι όλη η χώρα θα είναι μια πλατεία.
Να μας πουν γιατί αυτό που προτείνουν δεν θυμίζει εκλογικό σύστημα σοβιετίας, με τη διαπλοκή κάθε βαθμίδας να παίζει το ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΕΣΣΔ.
Η βαρβαρότητα βαθαίνει όταν η πολυπλοκότητα της λειτουργίας του πολιτεύματος ακυρώνεται με μια ρητορική βασισμένη στο συναίσθημα και τη μισή αλήθεια, από έναν άμβωνα τηλεοπτικό.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
