Gösta Knochenhauer-flickr

Το Arlanda Express. Όταν φτάσεις στο αεροδρόμιο της Στοκχόλμης είναι ένα από τα υπερσύγχρονα μέσα που έχεις να επιλέξεις. Photo credit: Gösta Knochenhauer-flickr

Όσο οι συγκοινωνιολόγοι διαφωνούν σχετικά με το πόσο θετική είναι η μείωση του κόστους των εισιτηρίων δημόσιας μεταφοράς ή για το πόσο αρνητική είναι η κατάργηση της κάρτας για τα λεωφορεία (ω, θεοί-σύμβουλοι της ανοικοδόμησης της χώρας και μελετητές κυκλοφοριακών φαινομένων με αδρές αμοιβές, φευ!), σε μία άλλη χώρα το σύστημα δημόσιων μεταφορών είναι σύστημα (οργανωμένο), δημόσιων (για όλους και πάντα) και μεταφορών (όχι καθυστερήσεων και ασάφειας).

Όσο εμείς συζητάμε τα σενάρια των επόμενων εκλογών, από πού ξεκινούν οι ψεκασμοί, ποιο παγκόσμιο σχέδιο εξόντωσης του Ελληνισμού είναι σε ισχύ, υπάρχουν χώρες και πόλεις, που αποφάσισαν να υπηρετούν το κοινό καλό.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, οι 5-6 διαφορετικές εταιρείες μέσων συγκοινωνίας, οι εκάστοτε Υπουργοί και οι εκατοντάδες διαφορετικοί σχεδιασμοί των διαφόρων Δήμων (άλλοτε για φράγκα ή τοπική εξουσία ή «φαίνεσθαι έργου») δεν άφησαν ποτέ να στηθεί ένα αξιόπιστο σύστημα δημόσιων μεταφορών.

Άλλη στόχευση το τραμ, άλλα έσοδα το μετρό, άλλες οικονομικές ζημιές τα λεωφορεία, άλλο βιλαέτι τα ΚΤΕΛ, άλλο ψέμα το μετρό της Θεσσαλονίκης. Πότε-πότε μια παρέα «τρελών» που κάνει ποδηλασία με κίνδυνο για τον εαυτό τους και τα διερχόμενα αυτοκίνητα σε κλειστές στροφές. Και πάνω απ’ όλα, τα μηχανάκια που με το σύστημα αδειοδότησης «συλλέγω φόρους», τα οδηγεί ο κάθε τρελός και απαίδευτος (κυκλοφοριακά).

Στη Στοκχόλμη, μόλις φτάνεις στο αεροδρόμιο, το πρώτο πανό που βλέπεις είναι «πάρτε το λεωφορείο που κινείται με βιοκαύσιμα και δωρεάν WiFi, για να απολαύσετε τη διαδρομή». Εναλλακτικά, πάρτε το Arlanda Express με €26 (και με promotions χαμηλότερου κόστους για πήγαινε-έλα) σε ένα υπερσύγχρονο τρένο, απολαμβάνοντας το καφεδάκι σου, φορτίζοντας το κινητό σου ώσπου να κατέβεις στον κεντρικό σταθμό. Από εκεί όλοι, πάνε παντού!

Δηλαδή τέτοια κρατική αδιαφορία για τα παρκαρισμένα ταξί στο αεροδρόμιο; Όχι, υπάρχουν, αλλά η διαδρομή κοστίζει €47-52. Όποιος θέλει, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! Εκεί η ταρίφα, βλέπετε, δεν είναι υπουργική απόφαση, αλλά ανταγωνιστικό offering από τις εταιρείες ταξί που αναγράφουν τις τιμές στην πόρτα τους. Η κοινωνία επενδύει στις δημόσιες μεταφορές που είναι πιο οικονομικές.

Ο σχεδιασμός του συστήματος δημόσιων μεταφορών είναι ενιαίος, δεν έχει δηλαδή αφεθεί σε κάθε άσχετο δήμαρχο που προσλαμβάνει τον κολλητό του μηχανικό να του πει μέσω μελέτης τι να κάνει.

Στην Αθήνα, κάθε λίγο και λιγάκι παρουσιάζονται μόνο απώλειες εσόδων (παρά την αναμενόμενη αύξηση της κίνησης, ο ΟΑΣΑ και οι… εποπτευόμενοι φορείς θα έχουν απώλεια εσόδων, λέει, περίπου €10 εκατ.). Ο φορολογούμενος όμως δεν το ακούει αυτό, αλλά ζητάει χαμηλότερο εισιτήριο, ξεχνώντας πόσες ελληνικές πόλεις δεν έχουν σύστημα συγκοινωνιών, πόσο διπλά και τριπλά πληρώνεις το ταξίδι από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη, μετεπιβιβαζόμενος σε τόσα διαφορετικά μέσα. Ποιος νοιάζεται, αυτοκινητάρα νά ’χουμε, κυριλέ να πηγαίνουμε, και θα τα βρούμε όλα… Όλοι δουλεύουν για πάρτη τους, όχι για το κοινό καλό.

Pedestrian2005-07-04

Επαρκείς συγκοινωνίες και ποδηλατικοί σταθμοί (εδώ στο Malmo). Στη Σουηδία δε χρειάζεσαι το αυτοκίνητο, παρά μόνο αν πας καμιά μακρινή εκδρομή.

Πίσω στη Στοκχόλμη. Μόλις βγείς από τον Centralen ή κάθε έναν από τους 110 σταθμούς του μετρό που σε πάνε παντού, στην έξοδο βλέπεις δύο πράγματα: το σύστημα κόκκινων λεωφορείων που κινούνται παντού στην πόλη, σε όλα τα προάστια (όχι, δεν αποφασίζει κάθε μέρος τα δικά του δρομολόγια…) και το δημοτικό σύστημα time sharing ποδηλάτων (με free app να βλέπεις που/πόσα ποδήλατα υπάρχουν). Παίρνεις το λεωφορείο με την ίδια κάρτα του μετρό (ημερήσια, εβδομαδιαία, μηνιαία, ετήσια με πακέτα τιμών πολύ προσιτά) ή νοικιάζεις το ποδήλατό σου με €30 το 5μηνο!

Οι κάρτες πληρώνονται κανονικά, δεν επιδοτούνται και χωρίς αυτές δεν μπαίνεις ούτε σε μετρό ούτε σε λεωφορείο ούτε ακόμη και στα γαλάζια ΚΤΕΛ που συνδέουν τα νησιά του Αρχιπελάγους με την πόλη. Το κόστος είναι πολύ προσιτό και χωρίς την κάρτα δεν ανοίγει πόρτα να περάσεις, γιατί όλα ενεργοποιούνται με τεχνολογία reader chip. Ωχ, και το «δεν πληρώνω» κίνημα πώς θα εκφραστεί;

Διαβάστε ακόμα: Eπτά μεταπολιτευτικοί μύθοι – Το ντοκιμαντέρ του Γιάννη Μαρμάρα.

Τα λεωφορεία κινούνται με βιοκαύσιμα, γεγονός που μειώνει το κόστος λειτουργίας τους κατά 50%, τα οποία προμηθεύονται από την εθνική βιομηχανία μετατροπής των απορριμμάτων σε ενέργεια (η Σουηδία αγοράζει τα μισά απορρίμματα της Ευρώπης)! Ααα, δηλαδή τα απορρίμματα, η ενέργεια και το σύστημα μεταφοράς είναι το ίδιο θέμα; Μα τι μου λέτε!

Ο σχεδιασμός κάθε πόλης είναι ενιαίος, δεν έχει δηλαδή αφεθεί σε κάθε άσχετο δήμαρχο που προσλαμβάνει τον κολλητό του μηχανικό να του πει μέσω μελέτης τι να κάνει στην πόλη που διοικεί (ξέρετε, να βγαίνει κάνα εργάκι κ.λπ.). Αυτό σημαίνει ότι έξω από όλα τα εμπορικά κέντρα υπάρχουν σταθμοί ποδηλάτων και στάσεις λεωφορείων. Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε σταθμό μετρό υπάρχουν ψιλικατζίδικα (τα Pressbyran), supermarkets, μαγαζιά (άδειες στοχευμένες κι όχι για δημοτικά τέλη μόνο), σταθμοί εξυπηρέτησης τουριστών (από εκεί κλείνουν εισιτήρια για όλες τις δράσεις της πόλης) και μετακινούμενων πολιτών (για κάρτες, ανανέωση κ.λπ.). Βλέπετε, όπως σας έλεγα, ένα σύστημα για όλους.

51898106b3fc4b6e29000020_the-bike-sharing-takeover_taestall_st_paul_mn

Βλέπετε, η Σουηδία δεν επιδοτεί το αυτοκίνητο έναντι πεζών, ποδηλάτων, βιώσιμης ανάπτυξης, πάρκων.

Σαν βγεις προς θάλασσα μεριά, δημοτικές ή ιδιωτικές εταιρείες με καραβάκια σε πηγαίνουν στα νησάκια, για μπάνιο, ή στο νησί των Βίκινγκς (να δεις αναπαραστάσεις μαχών και χωριά) κ.λπ. Σε αυτά, το εισιτήριο είναι χαμηλό, έως €25 max για μακρινούς προορισμούς. Προσφέρουν βόλτες σε αξιοθέατα και διαμετακόμιση πολιτών. Τα παιδιά έως 6 ετών δεν πληρώνουν τίποτε, όπως και στα επίγεια μέσα μεταφοράς, και τα λίγο μεγαλύτερα -50%.

Ο φόρος ιδιοκτησίας αυτοκινήτου είναι πολύ σοβαρό κόστος. Γιατί πάλι, είναι σαν να λέει το Κράτος, εμείς επενδύουμε τόσα λεφτά στην κοινωνία, για τις υπηρεσίες, για την προστασία του περιβάλλοντος και εσύ θέλεις αυτοκίνητο; Πλήρωσε!

Σας έχω το καλύτερο για το τέλος. Η ασφάλεια ενός αυτοκινήτου των 1.600 κ.ε. κοστίζει €2.000 ετησίως. Όχι €133 το τρίμηνο και άλλα marketing ψεματάκια από τηλεοράσεως. Το Κράτος είναι σαν να λέει, εγώ δεν μπορώ να παίξω με την κάλυψη ζημιών των ασφαλιστικών, γιατί επενδύω στην κοινωνία. Όποιος θέλει, θα πληρώσει τα 2 χιλιάρικα το χρόνο, ώστε να καλυφθεί πλήρως για όλα τα πιθανά συμβάντα.

Επίσης, ο φόρος ιδιοκτησίας αυτοκινήτου είναι πολύ σοβαρό κόστος. Γιατί πάλι, είναι σαν να λέει το Κράτος, εμείς επενδύουμε τόσα λεφτά στην κοινωνία, για τις υπηρεσίες, για την προστασία του περιβάλλοντος και εσύ θέλεις αυτοκίνητο; Πλήρωσε για να στήνω δίκτυο ποδηλατόδρομων, να αντιμετωπίσω τις εκπομπές ρύπων που κάνεις και επειδή, βρε αδελφέ, πώς να γίνει, είναι είδος πολυτελείας. Πιστέψτε με, αν ακολουθήσεις το σύστημα δημοσίων μεταφορών στη Στοκχόλμη, δεν χρειάζεσαι αυτοκίνητο καθόλου, εκτός αν πας καμιά εκδρομή.

Βλέπετε, η χώρα δεν επιδοτεί το αυτοκίνητο έναντι πεζών, φαναριών, μεταφορών, ενέργειας, βιώσιμης ανάπτυξης, πάρκων. Ακόμη και τα πάρκινγκ των ενοικιαστών ή πληρώνουν θέση στάθμευσης ή είναι χωμένα σε διπλές συστάδες δέντρων στους μεγάλους δρόμους (γιατί είπαμε, τα πεζοδρόμια είναι για πεζούς, τζόκινγκ, περπάτημα).

Γράφει ο δημοσιογράφος Αχιλλέας Χεκίμογλου στο Βήμα για μια απεργία που έκανε ο ΟΑΣΘ: «Ο ΟΑΣΘ κρατά ομήρους 1 εκατ. Θεσσαλονικείς, μέσα από μία λεόντειο σύμβαση, που κρατά από τη δεκαετία του 1950. Τις υπηρεσίες του Οργανισμού τις ξέρουμε όλοι όσοι μεγαλώσαμε στη Θεσσαλονίκη.[…]Είναι φοβερό μία εταιρεία να δουλεύει με σταθερή απόδοση κέρδους 16% είτε βρέξει είτε χιονίσει, δεν πάει όλη η Ελλάδα να έχει κόψει κόστος, μισθούς, δουλειές, συντάξεις. Ο ΟΑΣΘ εκεί, στην κοσμάρα του».

Αυτή είναι η Ελλάδα που φτιάξαμε παιδιά, αυτήν την κακή χώρα κληρονομούμε στα παιδιά μας ανερυθρίαστα. Και ναι, «όλοι μαζί τα κάναμε» (αυτό είναι δικό μου, Θρασύβουλα). Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν μαθαίνουμε ως κοινωνία, δεν ρωτάμε, δεν απαιτούμε απλά πράγματα. Αφήσαμε και αυτό το θέμα στους κρατιστές ειδικούς, τους απανταχού συμβούλους και στις (ηρωικές δήθεν) κοινωνίες που ζητούν το δίκιο τους. Μην περιμένετε κόμμα να μιλήσει για αυτά, αφού είναι σαν εμάς! Μόνο που, φίλτατοι, εδώ κάθε φορά που κάποιος κερδίζει το «δίκαιο αίτημά του» χάνει όλη η κοινωνία!

Κλείνω με μία απόλυτα οραματική φράση, την κορυφαία της παγκόσμιας πολιτικάντικης μπουρδολογίας, η οποία, όπως πολλές άλλες ανούσιες φράσεις που ακούγονται στη χώρα μας, ξέρουμε ότι δεν θα αλλάξει προς το καλύτερο τη ζωή μας, την εξυπηρέτησή μας, την ποιότητα των πόλεών: «Οι Έλληνες Συγκοινωνιολόγοι θεωρούν ότι η ενίσχυση και βελτίωση των μέσων μαζικής μεταφοράς αποτελεί τη μοναδική βιώσιμη λύση για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος της Αθήνας. Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι πάντοτε πρόθυμοι να συνδράμουν την Πολιτεία σε κάθε φάση σχεδιασμού, μελέτης, υλοποίησης και λειτουργίας ενός ολοκληρωμένου μέτρου αναβάθμισης των αστικών συγκοινωνιών».

Βρε σεις κύριοι αρμόδιοι, βγάλτε μελέτες ντε! Άντε, αργούμε για το ωραίο μέλλον…

 

Διαβάστε ακόμα: Τα 10 πιο απίθανα μουσεία του πλανήτη που δεν ξέρατε 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top