Type 23 frigate HMS Montrose (foreground) escorts MV Taikoduring Operation Recsyr (REmoval of Chemical weapons from SYRia) near Cyprus in February 2014. Photo: flickr.com/defenceimages

Η φρεγάτα HMS Montrose (σε πρώτο πλάνο) συνοδεύει το φορτηγό MV Taiko στα πλαίσια της επιχείρησης RECSYR (Removal of Chemical weapons from Syria) στα ανοικτά της Κύπρου, τον Φεβρουάριο του 2014. Photo: flickr.com/defenceimages

Ο υπογράφων βρέθηκε προχθές στο μέσο μιας συζήτησης, με αντικείμενο την απουσία ουσιαστικού δημόσιου προβληματισμού στην Ελλάδα γύρω από την “διάθεση” στην Ανατολική Μεσόγειο/στα ανοιχτά της Κρήτης, με μεθόδους υδρόλυσης, των χημικών όπλων της Συρίας. (Τις τελευταίες εβδομάδες, με τα τέλη Απριλίου να έχουν τεθεί ως προθεσμία παράδοσης του χημικού οπλοστασίου απο την Δαμασκό, επιταχυνόταν η παράδοση φορτωμάτων στην Λαττάκεια. Κατά τον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων, πλησίαζαν το 90% του καταγεγραμμένου οπλοστασίου οι ποσότητες που παραδόθηκαν – με συμφωνημένο όριο καταστροφής το τέλος του πρώτου 6μήνου του 2014).

Η αλήθεια είναι ότι διαμαρτυρίες υπήρξαν – από τοπικούς φορείς στην Κρήτη (στην Σούδα, στο Αρκάδι, στα Σφακιά), απο αριστερά κόμματα, απο την WWF – όμως τίποτε που να συγκρίνεται με παλιότερους καιρούς. Και με εντελώς sotto voce κάλυψη απο τα Ελληνικά μήντια. Και όμως, οι αναχωρήσεις απο Λαττάκεια, ο πλους προς Gioia Tauro της Ιταλίας, η μεταφόρτωση στο (35χρονο) Αμερικανικό φορτηγό Cape Ray, η ίδια η ευαίσθητη διαδικασία της “εν πλω υδρόλυσης” (που δεν είναι απόρριψη στην θάλασσα, αλλά… τι είναι;) έδινε κανονικά έδαφος για πολλή κουβέντα.

Η διαδικασία της “εν πλω υδρόλυσης” δεν είναι απόρριψη στην θάλασσα, αλλά… τι είναι;

Καθώς στην συζήτησή μας απο την οποία ξεκινά αυτό το σημείωμα μετείχαν και ξένοι ανταποκριτές, μας φόρτωσαν να αναζητήσουμε το πώς και γιατί το θέμα δεν πολυ-κινήθηκε στους “επίσημους κύκλους” της Ελλάδας. Άλλωστε εμπλέκονται, όλοι: και ΥΠΕΞ και ΥΠΕΘΑ και Περιβάλλοντος αν μη και Υγείας και Ναυτιλίας (που κάποτε υπήρξε και Θαλασσίων Υποθέσεων, πάντως διαθέτει Υπηρεσία Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος).

Το ψάξαμε λιγάκι. Και προκύπτει ότι ενώ, αρχικά, η γνώριμη διελκυστίνδα ΥΠΕΞ/ΥΠΕΘΑ πήγε να φέρει αναβάθμιση του ζητήματος και “άνοιγμα” στην επικαιρότητα, εν συνεχεία η ρήτρα απορρήτου λόγω ΝΑΤΟϊκής ομπρέλας αφενός και διεθνούς συμφωνίας/arrangement για τους πλόες υδρόλυσης αφετέρου, έκανε τις δυο ηγεσίες (Βαγγέλης Βενιζέλος και Δημήτρης Αβραμόπουλος: μην ξεχνούμε για ποιους μιλούμε…) να συμφωνήσουν αμοιβαίο σιωπητήριο, καθώς συνειδητοποιήθηκε ότι αυτού του είδους η δημοσιότητα μόνον κόστος (πολιτικό/προσωπικό) θα είχε.

Η μη-ανακίνηση των πλευρών περιβάλλοντος και υγείας – ή: η μη-διάχυση καθησυχαστικών έστω πληροφοριών και εκτιμήσεων για τις εξασφαλίσεις ότι η διαδικασία υδρόλυσης δεν αφήνει χημικά ή/και βιολογικά ίχνη με παρενέργειες στις θαλάσσιες περιοχές – από τα “δεύτερης σειράς” αρμόδια υπουργεία εξασφαλίσθηκε μέσω Μαξίμου. Όπου και, συνολικά, μαζεύτηκε ως φαίνεται αυτό το θέμα.

Κάποιες στιγμές που το Περιβάλλοντος πήγε να δείξει ενδιαφέρον, καταχώθηκαν κάτω από την ρήτρα απορρήτου. Και έτσι, “ένα περιβαλλοντικό πείραμα βρίσκεται σε εξέλιξη στην Μεσόγειο”. Μ’ εμάς (πάλι!) ως ευπρεπές πειραματόζωο.

Ποιος είπε ότι δεν λειτουργεί… αποτελεσματικά η διακυβέρνηση;

Δείτε εδώ τον πρώτο Έλληνα που διέσχισε το Αιγαίο κολυμπώντας!

 

Ο Αντώνης Παπαγιαννίδης είναι δημοσιογράφος

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top