Η σκατοψυχιά των δύο άκρων

Ο Κώστας Μπακογιάννης παραβρέθηκε στη συγκέντρωση των κατοίκων των Εξαρχείων και φυσικά ήρθε αντιμέτωπος με αναρχικούς (George Vitsaras / SOOC).

Απόγευμα Πέμπτης στα Εξάρχεια, μια ακόμη ημέρα χωρίς πολιτική πλήξη στην πόλη. Ο υποψήφιος για τη δημαρχία της Αθήνας Κώστας Μπακογιάννης διαπράττει το λάθος (sic) να παραστεί στην ειρηνική συγκέντρωση των κατοίκων της περιοχής που ζητούν καλύτερη -στοιχειώδη- αστυνόμευση. Από την «αντι-συγκέντρωση» των αναρχικών εκτοξεύονται χυδαία συνθήματα εναντίον του. Το μήνυμα είναι προφανές για έναν άνθρωπο του οποίου ο πατέρας δολοφονήθηκε από τη «17 Νοέμβρη». Ο Μπακογιάννης απαντά: «Σας έχω γραμμένους».

Μπορείς να διαφωνήσεις σε πολλά με τον Κώστα Μπακογιάννη. Μπορείς να αντιπαρατεθείς μαζί του σε θέματα πολιτικής ή κοινωνικής τάξης. Δεν γίνεται, όμως, να του χρεώσεις εξτρεμισμό και αντιδημοκρατική αντίληψη. Δεν είναι η νοοτροπία του ανδρός τέτοια. Για να φτάσει να εκστομίσει αυτή την κουβέντα σημαίνει πως ακόμη και ο πλέον μετριοπαθής των πολιτικών μας καταλαβαίνει πως οφείλει να αντιδράσει στη χυδαιότητα. Θα έλεγα, δε, πως λίγα είπε. Κάποιος άλλος, αν βρισκόταν στη θέση του, θα μπορούσε να εκστομίσει πολύ χειρότερα κατά των θρασύδειλων μπαχαλάκηδων.

Μια ημέρα πιο πριν, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, κεντρικό στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος και πρώην υπουργός των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, συναντάται με τον Αμβρόσιο, ανταλλάσσουν χειραψίες και… πλακέτες και στη συνέχεια, περιχαρής, σπεύδει να ανακοινώσει μέσω του λογαριασμού του στο Twitter το χαρμόσυνο γεγονός. Τι κρίμα, όμως, έχασε μια σπάνια ευκαιρία να πει κι εκείνος το δικό του «σε έχω γραμμένο» στον κήρυκα του μίσους Αμβρόσιο, όπως πολύ σωστά είπε ο Κώστας Μπακογιάννης.

Αντιθέτως, με περισσή αφέλεια (ή σκοπιμότητα;) κατάπιε την κάμηλο και την καμπούρα της μαζί και, αφού δέχθηκε τη σφοδρή επίθεση συντρόφων του στον ΣΥΡΙΖΑ, προσπάθησε να μπαλώσει τα κουρέλια που δημιούργησε. Για τον Αμβρόσιο έχουμε ξαναγράψει. Δεν θα έπρεπε να περνάει ούτε έξω από εκκλησία. Η Ιερά Σύνοδος έχει υποχρέωση να τον εκπαραθυρώσει αμέσως. Είναι ένα σύμβολο μίσους και έχθρας. Ουδεμία σχέση έχει με την αγάπη από την οποία εμφορείται ο Χριστιανισμός. Είναι ένας δεδηλωμένος φασίστας, όπως άλλωστε κι ο ίδιος έχει προτρέψει το ποίμνιό του να τον αποκαλεί.

Τι δουλειά, λοιπόν, είχε ένας δήθεν Αριστερός πολιτικός να συναγελάζεται μαζί του; Ποιος ο λόγος να του προσφέρει βολικό άλλοθι και να τον δικαιώσει; Δεν θέλει και πολλή σκέψη ότι ένας πολιτικός πρέπει να προσέχει με ποιους βγάζει φωτογραφίες και με ποιους ανταλλάσσει χειραψίες.

Όμως, το ζήτημα είναι γενικότερο: εδώ και χρόνια στην Ελλάδα έχουν εγκαθιδρυθεί και αναπτυχθεί δύο διακριτές «τάξεις», οι οποίες, αν και φαινομενικά είναι αντίθετες, στην ουσία συναντιούνται στον δικό τους «μέσο» χώρο. Είναι τα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος. Από τη μια οι μπαχαλάκηδες που δηλώνουν αναρχικοί και συχνά πυκνά διαλύουν το κέντρο της πρωτεύουσας κι από την άλλη οι ακροδεξιοί της Χρυσής Αυγής που οραματίζονται το Τρίτο Ράιχ να ξεκινάει από την Αθήνα.

Είναι δύο πόλοι άκρως τοξικοί κι όποιος νομίζει πως θέτοντας τους στο περιθώριο γλιτώνει από τα απόβλητά τους, πλανάται οικτρά. Αυτά τα δύο άκρα και τη… σκατοψυχιά τους οφείλουμε όλοι να τα αντιμετωπίζουμε όπως πρέπει κι όχι να τα χαϊδεύουμε ή με μπλαζέ ύφος να καμωνόμαστε πως δεν υπάρχουν. Δυστυχώς, η σκατοψυχιά των δύο άκρων είναι υπαρκτή, κυκλοφορεί τριγύρω. Τρώει από τις σάρκες της κοινωνίας, προσβάλλει πολλά υγιή κύτταρα.

Αν δεν θέλουμε να αποκτήσουμε καινούργιους «Ρινόκερους» (όπως στο θεατρικό έργο του Ιονέσκο) θα πρέπει να δρούμε άμεσα εναντίον αυτών των φορέων της μισαλλοδοξίας και της βίας. Να τους δείχνουμε με κάθε τρόπο ότι είναι αποσυνάγωγοι, ότι δεν αναπνέουμε τον ίδιο αέρα, ότι δεν έχουμε να συζητήσουμε μαζί τους κανένα θέμα. Κι αν αυτό δεν το κάνουν οι πολιτικοί φορείς που είναι η φωνή μας, ως εκ τούτου δίνουν τον τόνο της αντίδρασης, τότε ποιος θα το κάνει;

Το ατόπημα του Παναγιώτη Κουρουμπλή να συναντηθεί για ψηφοθηρικούς λόγους με τον Αμβρόσιο είναι βαρύ.

Το «σας έχω γραμμένους» του Κώστα Μπακογιάννη, προφανώς, και δεν φτάνει, αλλά είναι κάτι. Είναι ένα δείγμα πως το δημοκρατικό τόξο τεντώνεται και ρίχνει βέλη και δεν δρα μόνο αμυντικά. Ναι, η Δημοκρατία δεν επιτίθεται πρώτη στα ακραία μέλη της. Αλλά, διάβολε, ούτε βγάζει φωτογραφίες μαζί τους, ούτε χαίρεται που τα συνάντησε. Σε λίγο με τον κάθε Κουρουμπλή θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέραμε. Λίγη ντροπή δεν βλάπτει.

Διαβάστε ακόμα: Δημήτρης Ψαρράς, «έρχεται καταδίκη. Οι χρυσαυγίτες θα εκλιπαρούν να πέσουν στα μαλακά…».

TAGS :
Αμβρόσιος εξάρχεια Κώστας Μπακογιάννης

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook