Τι θα έλεγα στον Αλέξη Τσίπρα, αν ήταν φίλος μου

Μια μικρή αστεία σκηνή χθες μου θύμισε τι είναι αυτό που συμπαθώ στον Τσίπρα. Ερωτηθείς για την επικοινωνία του με την Άνγκελα Μέρκελ, μας θύμισε ο ίδιος, γελώντας, ότι τότε την είχε αποκαλέσει “Madame Merkel”.

Δεν μπορώ να μην εκνευριστώ με τον κύριο Τσίπρα, ο οποίος σε μια περίοδο πραγματικής ανασφάλειας έκανε συνθήματα την ελπίδα και την αξιοπρέπεια, επέτρεψε και ενίσχυσε κι ο ίδιος έναν πολιτικό λόγο που στοχοποιούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους και τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με το μαξιμαλιστικό πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης έταξε περισσότερα από όσα μπορούσε να υλοποιήσει. Αυτό, βεβαίως, μένει να αποδειχθεί, αλλά η παραδοχή ότι ο ΕΝΦΙΑ μπορεί να πάει πίσω είναι από μόνη της σημαντική και μπορεί να δούμε ακόμα και ψηφισμένα νομοσχέδια να μην εκτελεστούν άμεσα στην ολότητά τους.

– Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλές λέξεις για αυτά που είπε χθες το βράδυ για τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου: ότι οι εταίροι αθέτησαν τις προφορικές υπόσχεσεις τους, ενώ εμείς δεν τηρήσαμε ως τώρα ούτε τις γραπτές.
– Θα μπορούσα να θυμώσω για τη συνεχή ενοχοποίηση των ΜΜΕ, αλλά αφού δεν εθίγη ο εκδότης κι ιδιοκτήτης ραδιοφώνου που έκανε τη συνέντευξη, εμένα που είμαι μια ταπεινή χαμηλόμισθη ίσως να μου περισσεύει.
– Θα μπορούσα να κάνω μπόλικη πλάκα για την εκτίμησή του στον Καραμανλή και για το γεγονός ότι χαρακτήρισε τον Γιάνη Βαρουφάκη ως “asset” για τη χώρα, αλλά ΟΚ, αν είναι asset μπορούμε να τον βάλουμε στο ΤΑΙΠΕΔ και σε διαγωνισμό αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας.
– Θα μπορούσα να πω επίσης πολλά για την τραγική ιδέα του δημοψηφίσματος, η οποία θα ήταν – στην καλύτερη περίπτωση – το μπαλάκι για να φύγει η ευθύνη από γκρινιάρηδες βουλευτές και να πάει πανηγυρικά στον λαό, ο οποίος δηλώνει κατ’ επανάληψη ότι τη βρίσκει μεν με διαπραγματευτικούς τσαμπουκάδες και εσωτερικές μαχαλομαγκιές, αλλά δεν το κουνάει ρούπι από την Ένωση και την Ευρωζώνη.

Θα προσπαθήσω, όμως, να υπερβώ την απαισιοδοξία μου και να δω δυο θετικά στοιχεία. Ένα σημαντικό κι ένα λιγότερο σημαντικό, το οποίο θα επιλέξω να δω ως μια καλή ένδειξη.

Η πιο σημαντική φράση – για μένα και για τον ίδιο νομίζω – που είπε χθες ο Αλέξης είναι ότι γνωρίζει πως η λαϊκή εντολή που πήρε έχει συγκεκριμένα όρια. Μπορεί προσωπικά να θεωρώ πως ένα από τα hidden catches (μια “αδυναμία”, αν θέλετε) του πολιτεύματος είναι ότι δεν έχει ακριβώς στενά όρια, αλλά είναι καλό που ο ίδιος οριοθετεί το πεδίο στο οποίο μπορεί να κινηθεί σε ό,τι αφορά τη διαπραγμάτευση.

Ξέρει λοιπόν, είπε, ότι δεν μπορεί να πάει σε πολύ σκληρά μέτρα (συμφωνούμε, αλλά έχασε πολύ χρόνο δυστυχώς, με κόστος για την Οικονομία) και ξέρει ότι δεν μπορεί να κάνει και ρήξη με την Ευρώπη. Αν χρησιμοποιούσε αυτήν τη λογική στον υπόλοιπο λόγο του και έδινε παραδειγματικά τον τόνο στον κόσμο του να σταματήσει να καλλιεργεί ένα αντιευρωπαϊκό αίσθημα, θα έχτιζε σιγά-σιγά ένα κλίμα κι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορούσε ο ίδιος να εξελιχθεί ως πολιτικός ηγέτης.

Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να κυβερνήσει, κι αυτό το απέδειξε και με τον τρόπο που απέκλεισε το ενδεχόμενο εκλογών χθες το βράδυ. Όμως, για να το κάνει αυτό πρέπει να πάρει ορισμένες ώριμες αποφάσεις και να τις πάρει κατ’ αρχάς αυτός, μόνος, με το μαξιλάρι του που λένε.

Διαβάστε ακόμα: Δεν θα πάμε σε εκλογές, εξαιτίας της χυλόπιτας του Γιάνη.

Αν ήμουν φίλη του Αλέξη Τσίπρα, θα του έλεγα να πάρει απόφαση ότι η χώρα άλλαξε κυβέρνηση, όχι καθεστώς. Ό,τι κι αν λέει η γερουσία μιας κατά φαντασίαν αγγελικής αριστεράς, η οποία έστησε το μύθο της στα καφενεία της Καλλιδρομίου, ή μια κομματική νομενκλατούρα που, αντί να θέλει συναινέσεις, δημιουργεί εχθρούς, λες και αναπολεί τη μνήμη του Λαβρέντι Μπέρια – ο οποίος είχε και κακό τέλος.

Ότι η Ευρώπη, στην ελληνική κρίση, έδειξε και δογματισμό και δομικά προβλήματα, αλλά επίσης έδωσε στην Ελλάδα πολλά χρήματα και πολύ χρόνο που ξοδεύτηκε λάθος. Ότι στην Ευρώπη, οι πολιτικές αλλαγές συντελούνται αργά, με πραγματική συζήτηση και διαπραγμάτευση που χτίζει γέφυρες με σοβαρά επιχειρήματα, τα οποία αφορούν όλους, όχι με κενές κραυγές περι μονομερούς αλληλέγγυης και διπλή γλώσσα.

Και, βέβαια, να καταλάβει πως, αν αναγκαστεί να αλλάξει πολιτική, δεν θα σωθεί από την κρίση του κόσμου με το να βρίσκει συνεχώς αόρατους εχθρούς και να προβάλει ηθικά επιχειρήματα και προσωπική γοητεία. Αυτά αφορούν στον έρωτα, όχι στην πολιτική.

Αν θέλει να ξεχωρίσει, ας κάνει αυτό για το οποίο κατηγορεί τους αντιπάλους του: ας πάρει μια γενναία απόφαση εθνικής στρατηγικής κι ας την εξηγήσει εξίσου γενναία στο κόμμα του και στον κόσμο του. Αλλιώς, πολύ φοβάμαι πως η κατάρρευση δεν θα έρθει από τις διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαίους εταίρους μας, αλλά από ένα τοξικό κι αντιπαραγωγικό κλίμα, το οποίο θα αλώσει τη χώρα – και, όχι, οι αγάπες με έναν πρώην Πρωθυπουργό που κόστισε στη χώρα δεν θα τον σώσουν.

Ένας Πρωθυπουργός δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τα στελέχη. Ένας Πρωθυπουργός είναι απολύτως υπεύθυνος για όλους και για όλα.

Μια μικρή αστεία σκηνή χθες μου θύμισε τι είναι αυτό που συμπαθώ στον Τσίπρα. Ερωτηθείς για την επικοινωνία του με την Άνγκελα Μέρκελ, μας θύμισε ο ίδιος, γελώντας, ότι τότε την είχε αποκαλέσει “Madame Merkel”. Τα αγγλικά του από τότε έχουν βελτιωθεί δραματικά, κάτι όχι και πολύ συνηθισμένο για έναν σαραντάρη. Το να επιδιώκεις την αυτοβελτίωση, πόσω μάλλον μέσα στην περίοδο που συνεχώς ανεβαίνεις, είναι ένα δείγμα χαρακτήρα πραγματικά αξιοθαύμαστο – στο δικό μου σύστημα αξιών τουλάχιστον.

Η τελευταία μου ελπίδα λοιπόν – και θέλω να κάνω κάθε προσπάθεια να βάλω στην άκρη τη βαθιά απογοήτευση μου απ’ όλα τα υπόλοιπα – είναι ότι ο άνθρωπος που κατάλαβε ότι θα πρέπει να γίνει πολίτης του κόσμου, ότι θα πρέπει να μπορεί να συνομιλεί άνετα με ξένους ηγέτες, ότι θα πρέπει να καταλαβαίνει και να παραδέχεται τι είναι η Μέρκελ και να απαιτεί να μην υπολείπεται μπροστά της, θα μεταβολίσει αυτήν την προσωπική φιλοδοξία σε πολιτική στάση για τη χώρα και θα πάρει κάποια στιγμή την ώριμη απόφαση να διεκδικεί χωρίς “εξαιρετισμό” και δικαιολογίες.

Αυτά ακριβώς θα του έλεγα, αν ήταν φίλος μου.

Διαβάστε ακόμα: Ζώντας στη Σουηδία ο Τάσος Παγκάκης κατάλαβε τι σημαίνει «Είμαι Πολίτης».

TAGS :
Μοσχολιού Πολιτική Τσίπρας

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook