tratosir

H κυρία ανήκει στις Femen και το μπλουζάκι της έγραφε “Dick-tatorship”. Το λέω γιατί οι περισσότεροι πρόσεξαν το βρακί της. Τραγική ειρωνεία να είσαι ακτιβίστρια και να σχολιάζουν το βρακί σου.

Μια ευτυχής σύμπτωση στην ενημέρωση που μας έρχεται από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ή Δημοσίας Τάξεως ή όπως τώρα λέγεται τελοσπάντων. Κατ’ αρχήν, αυτήν την ώρα που γράφω αντιμετωπίζει (το Υπουργείο) την πορεία των μεταλλωρύχων και την κατάληψη στο ΕΚΠΑ, για την οποία ο Υπουργός-καθηγητής-αρθρογράφος μάς είπε ότι θα λήξει μέσα στη μέρα και με χωρίς τα ΜΑΤ – μέχρι αύριο θα δούμε πώς θα πάει αυτό.

Αυτά, όμως, κάποια στιγμή θα τελειώσουν, η σπουδαία η ανακοίνωση είναι άλλη κι είναι μια καλή ιδέα, από τις καλύτερες θα έλεγα, η οποία αναμένεται να καθιερωθεί κι ελπίζουμε να παραδειγματίσει όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο.

Αντιγράφω: “Αρχίζει από την ερχόμενη Δευτέρα το πρόγραμμα της “Ώρας του Πολίτη”, η οποία θα πραγματοποιείται δύο φορές το μήνα και θα εφαρμοστεί πιλοτικά σε 14 Αστυνομικά Τμήματα σε Αττική, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Χαλκίδα, Ρόδο, Ηράκλειο, Γιάννενα και Λάρισα. Δύο φορές το μήνα, οι Διοικητές των Αστυνομικών Τμημάτων, μετά από συνεννόηση, θα δέχονται πολίτες, φορείς και κοινωνικούς εταίρους, για να διατυπώνονται και να συζητούνται διάφορα θέματα, προτάσεις, επισημάνσεις και απόψεις”.

Τι υπέροχη ιδέα! Τι καταπληκτική! Σε μια χώρα που μια μεγάλη μερίδα των πολιτών της δεν εμπιστεύεται την Αστυνομία, αυτή η τρυφερή πρωτοβουλία σε φέρνει πιο κοντά με τον αστυνομικό σου, βλέπεις την ανθρώπινη πλευρά του. Μπορείς να κάτσεις, να πιείτε ένα καφεδάκι, να του πεις το πρόβλημά σου κι αυτός το δικό του, να ανταλλάξετε απόψεις κ.λπ.

Έτσι μπορείς να του πεις και τα παράπονά σου από τη δουλειά του κι αυτός να σου πει τι τραβάει κάθε μέρα. Έτσι, χωρίς περιττή διαμεσολάβηση, χωρίς να μπλέκεις, ρε αδελφέ! Και γιατί να νομοθετούμε και να φτιάχνουμε κανονιστικά πλαίσια και να εξετάζουμε καταγγελίες και προβλήματα και ελλείψεις; Ε; Αυτά όλα είναι διαδικασίες που δεν έχουνε ψυχούλα. Ενώ ο διάλογος – ναι, ναι, ο διάλογος και μάλιστα ο αδιαμεσολάβητος του πολίτη με το όργανο της Τάξεως – προσφέρει την εκτόνωση και τέλος καλά, όλα καλά. Πώς πάνε κάποιοι σε εκπομπές να πουν το πρόβλημά τους; Έτσι.

Γενικότερα, ότι παράγει θέαμα και σχόλιο είναι καλόν πράγμα στον κόσμο μας. Να, ας πούμε, εγώ ως καλό θύμα, έχω ήδη γράψει τόσες λέξεις για την “Ώρα του Πολίτη”. Κάτσε να γράψω και για μια άλλη άκρως αποτελεσματική, από άποψη παραγωγής θεάματος, ακτιβιστική ενέργεια: η κυρία που την έπεσε στον Ντράγκι με τα κονφετί στη Φρανκφούρτη.

Στην εικονολατρική εποχή μας, μείναμε εκεί, στην εικόνα μιας όμορφης κοπέλας και ενός τρομαγμένου τραπεζίτη. Αυτή είναι η δύναμη της εικόνας της νιότης και της ομορφιάς και τη χρησιμοποιούν ακριβώς όπως τα περιοδικά που τους ενοχλούν.

Δεν κατάλαβα ποιο ήταν το αίτημα, αλλά η κυρία ανήκει στις Femen και το μπλουζάκι της έγραφε “Dick-tatorship”. Το λέω γιατί οι περισσότεροι πρόσεξαν το βρακί της. Τραγική ειρωνεία να είσαι ακτιβίστρια Femen και να σχολιάζουν το βρακί σου, να πούμε. Τη συμπονώ γι’ αυτό, απολύτως ειλικρινά.

Αλλά εδώ που τα λέμε, πέρα από το θέαμα και τις φωτογραφίες και την εκτόνωση, δεν μάθαμε κάτι από όλο αυτό, ενώ η ουσία του ακτιβισμού ήταν και παραμένει η ενημέρωση του κόσμου, για τους σκοπούς τους. Δεν ξέρουμε καν ποιο ήταν το αίτημά της, ο καθένας μας απλώς το μάντεψε, ανάλογα με τις προτεραιότητες και τις ανησυχίες του.

Απλώς, στην εικονολατρευτική εποχή μας, μείναμε εκεί, στην εικόνα μιας όμορφης κοπέλας και ενός τρομαγμένου τραπεζίτη. Αυτή είναι η δύναμη της εικόνας της νιότης και της ομορφιάς και τη χρησιμοποιούν ακριβώς όπως τα περιοδικά που τους ενοχλούν.

Παρεπιμπτόντως, ο Ντράγκι χθες ανακοίνωσε ότι δεν σταματάει τη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών από τον ELA. Και στον απόηχο των δηλώσεων του Σόιμπλε για Grexit, είπε ότι δεν θέλει ούτε να σκέφτεται τέτοια πράγματα. Παραμένει ένας από τους λίγους Ευρωπαίους αξιωματούχους που πρακτικά μας στηρίζουν.

Γιατί χαρήκαμε τόσο πολύ που τρόμαξε, δεν το κατάλαβα. Βέβαια, ο Έλληνας, ο σκληρός ο άντρας, ως γνωστόν αν δει ξανθιά ψηλή να τρέχει και να κάνει σάλτο κατά πάνω του δεν τρομάζει ποτέ. Απλώς, στην καλύτερη περίπτωση, σκέφτεται αν φοράει καθαρό εσώρουχο και αξιοπρεπείς κάλτσες. Πάντα ατρόμητοι, ετοιμοπόλεμοι και ισχυροί, ως Έλληνες.

 

Διαβάστε ακόμα: Γιατί δεν με ενδιαφέρει της Ζωής το λάστιχο.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top