Ποιος είναι ο Αντώνης Σαμαράς;

Αν κάνεις cut στο νέο σποτάκι της Ν.Δ. με τον μικρό Νικόλα και πας πίσω στο συρματόπλεγμα του Έβρου και το εκεί ύφος Σαμαρά, θα δεις ότι θεωρεί τον αυριανό του ψηφοφόρο υποψήφιο διπολικής διαταραχής.

Ο καημένος ο Ιανός είχε τουλάχιστον δύο πρόσωπα. Ο Αντώνης Σαμαράς, τελευταίως τουλάχιστον, φλέρταρε με μια παρουσία τριπρόσωπη. Που αφήνει πίσω το δυσάρεστο ερώτημα “ποιος είναι επιτέλους αυτός ο Αντώνης Σαμαράς;”, όμως παίζει και καίριο ρόλο στο πώς θα τοποθετηθούν οι ψηφοφόροι στην κάλπη της 25ης Ιανουαρίου, όχι;

Τι εννοούμε; Όποιος άντεξε να δει τον Αντώνη Σαμαρά, ας πούμε να μιλάει μπροστά στο φράχτη του Έβρου “για τους λαθρομετανάστες”, να καταλήγει μέχρι και στην κορώνα του στο – γι’ αυτόν αδιανόητο – να τους παρέχεται “ακόμη και νοσοκομειακή και ασφαλιστική κάλυψη” ή πάλι στην Χαλκίδα να παίζει με ανάλογες χορδές (“ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει μαζικά ιθαγένεια και ασφάλιση στους μετανάστες”), δεν γίνεται να μην πάει πίσω να συνδέσει με μνήμες Μπαλτάκων. Ή και, πολύ πιο καθοριστικά, μνήμες Μακεδονικού και Βορειοηπειρωτικού, όταν είχε επιχειρηθεί να παίξει το εθνικό χαρτί στην πιο ωμή πολιτικά μορφή του.

Άμα πάλι έρθει στη διλημματική πρακτική, γύρω από την οποία παραδοσιακά χτίζονται στην ωραία μας χώρα οι προεκλογικές καμπάνιες, θα δει πώς – τώρα, στην τελική ευθεία – η πλευρά Σαμαρά άφησε πίσω της την εμμονή στην απειλή του Grexit, η οποία πάντως στηριζόταν στη σειρά σχετικών δηλώσεων ξένων πολιτικών κέντρων. αλλά και πολλών διεθνών μέσων ενημέρωσης, όπως αυτό το υλικό αλεθόταν από τις εγχώριες μιντιακές δυνάμεις. Και στράφηκε in extremis σε ένα λόγο προγραμματικό, βασισμένο εν πολλοίς στη λογική του “τι έχει επιτευχθεί” (αν και χωρίς την ελαφρότητα του success story) και συνεπώς τι μπορεί, τι το θετικό, να βρίσκεται μπροστά μας – από φορολογικές ελαφρύνσεις μέχρι ανάκαμψη των εισοδημάτων, από εξασφάλιση των συντάξεων (στην εκλογική βάση της Ν.Δ. υπάρχει, βλέπετε, μεγάλη συμμετοχή των 65+) μέχρι αποκατάσταση των Βορειοηπειρωτών και Ποντίων που σφαγιάστηκαν ασφαλιστικά καθ’ υπόδειξιν της Τρόικας, γιατί έπαιρναν από τις χώρες τους συντάξεις €80 και €110…

Αυτή η τριπλή προσωπικότητα τι αφήνει πίσω; Το Μάιο του 2012 άφησε θολούρα και οδήγησε τη Ν.Δ. κάτω του 20%, ενώ άλλο τόσο σχεδόν αφηνόταν να πάει κατά 10% στους ΑνΕλληνες και ένα (ας πούμε) 5% στα σκοτάδια της Χρυσαυγής. Τον Ιούνιο του 2012, παλιννόστησε με το εύρημα της απειλής του Grexit κάποιος κόσμος και – με τη σωτήρια κωλοτούμπα της επαναδιαπραγμάτευσης-που-έγινε-αποδοχή-του-Μνημονίου-ΙΙ – έφερε απροσδόκητα ευρύτερη στήριξη επί δύο σχεδόν χρόνια στο κυβερνητικό μόρφωμα Σαμαρά/Βενιζέλου (με ολίγην από ΔΗΜΑΡ, με αρκετόν Στουρνάρα).

Τώρα;…

…Και ενώ χαράζαμε αυτές τις αμήχανες γραμμές, “έπεσε” το σποτάκι της Ν.Δ. με τον Σαμαρά και τα παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο (ακριβέστερα: ταλαιπωρούν μια μπάλα), στο οποίο τα καλεί να εξηγήσουν στον πατέρα τους ότι “Εμείς φτιάχνουμε το γήπεδο”, προκειμένου να προχωρήσει η χώρα. Αν κάνεις, τώρα, cut και πας πίσω στο συρματόπλεγμα του Έβρου και το εκεί ύφος Σαμαρά, με την έκκληση εναντίον της “λαθρομετανάστευσης”, θα δεις ότι τελικά θεωρεί τον αυριανό του ψηφοφόρο υποψήφιο διπολικής διαταραχής/bipolar disorder. Παράξενα πράγματα.

Διαβάστε ακόμα: Δεν είσαι ο Charlie, αλλά μπορείς να γίνεις!

TAGS :
αντώνης σαμαράς γήπεδο εκλογές Πολιτική

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook