Tο Volvo XC90 είναι αρμονικά όμορφο, ελαφρώς εκκεντρικό και διακριτικά γοητευτικό. (Όλες οι φωτογραφίες είναι του Γιάννη Ιωακειμίδη)

– Πότε άρχισε το μεγάλο της ζωής σας «ταξίδι» στην ενασχόλησή σας; Τι σας ενέπνευσε, ποιος ήταν ο πρώτος «σπινθήρας στα μπουζί» για να ξεκινήσετε;
Ένα ταξίδι στο Παρίσι στην ηλικία των 16 ετών για την τελειοποίηση της Γαλλικής γλώσσας μου έδωσε την ιδέα να πραγματοποιήσω τις σπουδές μου της Ιατρικής στη Γαλλία όπως και έγινε. Όλα αυτά τα χρόνια των σπουδών και της ειδικότητας με έφεραν σε επαφή με ξεχωριστούς ανθρώπους. Αυτός όμως που με ενέπνευσε περισσότερο ήταν ο Richard Gaston, διακεκριμένος Γάλλος ουρολόγος με ενασχόληση στις ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές της λαπαροσκόπησης και της ρομποτικής χειρουργικής.

– Ποιες «αποσκευές» έχετε πάντα μαζί σας στη δύσκολη διαδρομή της καταξίωσης;
Ηρεμία, αποφασιστικότητα, βαθιά γνώση της ειδικότητάς μου που μου επιτρέπει να έχω αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου με απώτερο στόχο την ταχύτερη αποκατάσταση της υγείας των ασθενών μου.

– Πότε «πατάτε γκάζι» σε μια πρόκληση και πότε επιλέγετε την ασφάλεια και «πατάτε φρένο»;
Δεν αντιστέκομαι στις προκλήσεις όταν πρόκειται να με κάνουν καλύτερο άνθρωπο και επιστήμονα. Οπότε πατάω μόνο γκάζι. Χρειάζεται βέβαια και διορατικότητα ή ακόμα και τύχη για να αποφύγουμε τις κακοτοπιές αλλά το φρένο σπάνια είναι στις επιλογές μου.

«Η απόφασή μου να επιστρέψω στην Ελλάδα μετά από 16 χρόνια στο Παρίσι ήταν μια από τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας μου. Η αρχή ήταν δύσκολη, η θέληση όμως τεράστια και ευτυχώς δεν το μετάνιωσα ποτέ».

– Από πού αντλείτε τη δύναμη για να συνεχίσετε, όταν νιώσετε ότι φτάνετε σε «αδιέξοδο»;
Οικογένεια. Αυτή είναι η μαγική λέξη που δεν σου επιτρέπει ποτέ να φτάσεις σε αδιέξοδο.

– Τι είδους «σέρβις» προσφέρετε στον εαυτό σας για να ανανεώνεστε και να είστε αποδοτικός;
Η δουλειά μας είναι πολύ απαιτητική ειδικά όταν ασχολούμαστε με σύνθετα ογκολογικά προβλήματα που καθορίζουν τις ζωές των ασθενών μας. Η καλή απόδοση σημαίνει χρόνια ζωής για το συνάνθρωπό μας. Προσωπικά ο μοναδικός τρόπος για να «μηδενίσω το κοντέρ» είναι ένα ταξίδι. Δεν έχει σημασία ο προορισμός. Σίγουρα όμως θα είναι αρκετά μακριά συναισθηματικά ή χιλιομετρικά για να μπορέσω να «γεμίσω τις μπαταρίες» μου.

«Κανένα επίτευγμα δεν έρχεται εύκολα και καμία μάχη δεν κερδίζεται χωρίς αγώνα».

– Πότε δίνετε το «τιμόνι» της ζωής και της καριέρας σας σε συνεργάτες, σε πρόσωπα εμπιστοσύνης, σε άτομα που αγαπάτε;
Σαν χαρακτήρας μου αρέσει να κρατάω εγώ το τιμόνι. Ωστόσο οι απαιτήσεις της σύγχρονης ιατρικής με την υπερεξειδίκευση της ειδικότητάς μου της ουρολογίας, επιβάλλει την εναλλαγή στο βολάν. Η χειρουργική ομάδα στην οποία συμμετέχω αποτελείται από συνεργάτες ικανούς να αναλάβουν τα ηνία ανά πάσα στιγμή. Σε οικογενειακό επίπεδο έχω δώσει το τιμόνι στη σύζυγό μου. Έτσι αισθάνομαι ασφαλής για μένα και τα παιδιά μας. Παραμένω ωστόσο πιστός συνοδηγός γιατί οι οικογενειακές στιγμές δεν χάνονται για κανένα λόγο.

«Οικογένεια, αυτή είναι η μαγική λέξη που δεν σου επιτρέπει ποτέ να φτάσεις σε αδιέξοδο».

– Ποια ήταν η πιο σημαδιακή / καθοριστική / δύσκολη στιγμή στο δικό σας «σιρκουί» της καταξίωσης;
Η απόφασή μου να επιστρέψω στην Ελλάδα για να σταδιοδρομίσω μετά από 16 χρόνια στο Παρίσι. Ήταν τέλος του 2009 στην αρχή της οικονομικής κρίσης. Η αρχή ήταν δύσκολη, όπως κάθε φορά που πρέπει να ξεκινήσεις από το μηδέν. Η θέληση όμως τεράστια και ευτυχώς δεν το μετάνιωσα ποτέ.


Διαβάστε ακόμα: Δημήτρης Καλαβρός – Γουσίου, «Δεν βλέπω αδιέξοδα, αλλά προκλήσεις που κρύβουν ευκαιρίες»


– Όταν συναντάτε μια σημαντική δυσκολία, συνεχίζετε απαρέγκλιτα ευθεία (στο όραμα/στο στόχο σας), ή καμιά φορά στρίβετε το «τιμόνι»;
Κανένα επίτευγμα δεν έρχεται εύκολα και καμία μάχη δεν κερδίζεται χωρίς αγώνα. Οι δυσκολίες είναι μέσα στη ζωή και κάποιες φορές σε βγάζουν από το δρόμο σου και την αρχική πορεία. Χρειάζεται λοιπόν ένα καλό και γρήγορο υδραυλικό τιμόνι για να κρατιέσαι στο δρόμο ασχέτως με τις στροφές που θα χρειαστεί να κάνεις αλλά και μια αερανάρτηση για να ισοπεδώνει τις ανωμαλίες της διαδρομής και να φτάσεις στο στόχο σου αλώβητος.

Απέριττο, κομψό, λειτουργικό εσωτερικό που όμοιό του δύσκολα βρίσκεις σήμερα στον θαυμαστό κόσμο των SUV. Η εμφάνιση και η λειτουργία της κεντρικής οθόνης παραπέμπει σε iPad.

– Σε μια φαινομενικά αξεπέραστη διαφωνία με κάποιον σημαντικό συνεργάτη σας πότε επιλέγετε τη «σύγκρουση»;
Η χημεία μεταξύ των συνεργατών μου είναι είναι τόσο ισχυρή που δεν επιτρέπει αξεπέραστες διαφωνίες. Όλα τα θέματα που μας απασχολούν λύνονται με ειλικρινή διάλογο χωρίς συγκρούσεις

– Στο μακρύ ταξίδι της επιτυχίας/καταξίωσης, σας πέρασε κάποια στιγμή από το μυαλό να σβήσετε τη «μηχανή»;
Όχι. Το μυαλό μου είναι όπως και το αυτοκίνητό μου – συνέχεια «στην πρίζα».

«Δεν αντιστέκομαι στις προκλήσεις όταν πρόκειται να με κάνουν καλύτερο άνθρωπο και επιστήμονα».

– «Όλα είναι δρόμος»: Πώς το σχολιάζετε, πώς το έχετε κάνει πράξη;
Ο οδομετρητής μου έχει «γυρίσει» αρκετές φορές. Αρχικά με τις σπουδές μου όπου πέρα από το Παρίσι βρέθηκα για λόγους απόκτησης εμπειρίας μεταξύ άλλων στη Ρουέν, τη Χάβρη, το Μπορντό, τη Γουαδελούπη και τη Νέα Υόρκη. Ακόμα όμως και σήμερα όπου οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις και η διενέργεια εξειδικευμένων επεμβάσεων με φέρνουν στο Παρίσι, την Κύπρο και τη Μέση Ανατολή.

Σωστή all-round ανάρτηση, ήπιες, προβλέψιμες αντιδράσεις, καλές επιδόσεις, πολιτισμένη συμπεριφορά, σκανδιναβική διαφορετικότητα και, κυρίως, ένα κομψό, λειτουργικό και σουηδικά εγκρατές εσωτερικό.

– Πώς θα επιθυμούσατε να σας θυμούνται όταν έρθει η ώρα να τραβήξετε «χειρόφρενο»;
Σίγουρα ως ένα ηθικό άνθρωπο και αξιόλογο επιστήμονα αλλά η στιγμή αυτή είναι πολύ μακριά. Ακόμα είμαστε στο full γκάζι.

 

Διαβάστε ακόμα: Δημήτρης Ποτηρόπουλος – «Ευφυΐα είναι η ικανότητα προσαρμογής στην αλλαγή»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top