Yamaha Tracer 9 GT: Σου φτιάχνει τη μέρα 
Θοδωρής Αναγνωστόπουλος: Τι μου έμαθαν τα ταξίδια σε 100+1 χώρες 
Θέλεις να μην πεθάνεις ποτέ; Το τίμημα είναι βαρύ 
Η Καλαμάτα της Χριστίνας Αμερικάνου 
Το Πήλι Ευβοίας του Κυριάκου Χαρίτου 
Ο Γιώργος Πέτρου και οι Μουσικοί της Καμεράτας θα υποδεχθούν το νέο έτος στις 4/1 στο Μέγαρο Μουσικής με με βαλς, πόλκες και μαζούρκες από τη Βιέννη.
– Πότε άρχισε το μεγάλο της ζωής σας «ταξίδι» στην ενασχόλησή σας; Τι σας ενέπνευσε, ποιος ήταν ο πρώτος «σπινθήρας στα μπουζί» για να ξεκινήσετε;
Από πολύ μικρός είχα μια τάση προς τις καλές τέχνες: μουσική, ζωγραφική, θέατρο ήταν για εμένα συναρπαστικά ερεθίσματα. Μεγαλώνοντας άρχισε να με τραβάει περισσότερο η μουσική, ίσως γιατί η πολύωρη ενασχόληση με το πιάνο λειτούργησε ως ένα είδος «εμμονής» και σύντομα απέκλεισε τις υπόλοιπες καλλιτεχνικές ανησυχίες. Η διεύθυνση ορχήστρας, ωστόσο, ήταν κάτι που με άφηνε παγερά αδιάφορο. Εμφανίστηκε ξαφνικά στη ζωή μου, μέσα από μια πλειάδα συγκυριών, καλών και κακών. Τελικά όμως φαίνεται ότι η ζωή με οδήγησε στο σωστό δρόμο, καθώς από εκεί και πέρα τα πράγματα κινήθηκαν με εντυπωσιακή ταχύτητα. Τελευταία έχει ξαναμπεί στη ζωή μου το θέατρο που τόσο αγαπώ, μέσα από την ενασχόληση μου με τη σκηνοθεσία.
– Έχετε τιμηθεί με το παράσημο του Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών στη Γαλλία και με ECHO KLASSIC, ενώ πριν λίγες ημέρες ανακοινώθηκε και η υποψηφιότητα σας για τα φετινά βραβεία Grammy. Τι θα σήμαινε η επικράτησή σας την οποία και ευχόμαστε, για τη διεθνή σας καριέρα;
Στην παρούσα φάση, η υποψηφιότητα έχει μεγαλύτερη σημασία από την τελική επικράτηση. Είναι συγκινητικό να βλέπω ότι η δουλειά μου αγγίζει κάποιους ανθρώπους που ούτε καν τους γνωρίζω, και ιδιαίτερα τιμητικό να βρίσκομαι στην ίδια λίστα υποψηφίων με την ελίτ των καλλιτεχνών του κόσμου. Η τελική νίκη, όση χαρά κι αν μου δώσει, δεν θα αλλάξει τίποτα όσον αφορά την σταδιοδρομία μου, ούτε όσον αφορά το ποιος πραγματικά είμαι. Και σε αυτήν την περίπτωση, μετράει το «ταξίδι» και όχι ο προορισμός.
Volvo XC90: Απέριττο, κομψό, λειτουργικό εσωτερικό που όμοιό του δύσκολα βρίσκεις σήμερα στον θαυμαστό κόσμο των SUV.
– Ποιες «αποσκευές» έχετε πάντα μαζί σας στη δύσκολη διαδρομή της καταξίωσης;
Το κλειδί της επιτυχίας είναι η επιμονή. Επίσης, η ειλικρινής αγάπη για την Τέχνη, αγάπη για τους συνεργάτες και σεβασμός για το κοινό. Μεγάλη σημασία έχει η δια βίου μάθηση.
– Πότε «πατάτε γκάζι» σε μια πρόκληση και πότε επιλέγετε την ασφάλεια και «πατάτε φρένο»;
Οι προκλήσεις κερδίζονται μόνο με το γκάζι. Είναι ένα είδος «leap of faith» που συχνά φαίνεται αδύνατον αλλά αν τολμήσει κανείς πετυχαίνει. Αν πιστεύεις στους στόχους σου, πιστεύεις στις επιλογές σου και είσαι τολμηρός, πατάς το γκάζι με βεβαιότητα και κερδίζεις. Το φρένο έρχεται αμέσως μετά από το μεγάλο «άλμα». Κόβεις ταχύτητα, κοιτάς πίσω, οργανώνεις την επόμενη κίνηση και ξανά στο γκάζι με σιγουριά.
– Από πού αντλείτε τη δύναμη για να συνεχίσετε, όταν νιώσετε ότι φτάνετε σε «αδιέξοδο»;
Από τους αγαπημένους μου ανθρώπους, τους συνεργάτες μου, την Τέχνη και την ομορφιά της ζωής.
– Τι είδους «σέρβις» προσφέρετε στον εαυτό σας για να ανανεώνεστε και να είστε αποδοτικός;
Αποφεύγω τα πρωινά ξύπνηματα (όσο είναι εφικτό), βλέπω τους φίλους μου, παρακολουθώ παραστάσεις που με ενδιαφέρουν ή με ιντριγκάρουν, ονειρεύομαι τα επόμενα βήματα, αναζητώ την ομορφιά όπου κι αν βρίσκομαι.
Tο Volvo XC90 είναι αρμονικά όμορφο, ελαφρώς εκκεντρικό και διακριτικά γοητευτικό.
– Πότε δίνετε το «τιμόνι» της ζωής και της καριέρας σας σε συνεργάτες, σε πρόσωπα εμπιστοσύνης, σε άτομα που αγαπάτε;
Συχνά, αν και τείνω να έχω μια μάλλον ολοκληρωτική στάση απέναντι στα πράγματα. Δεν είναι ότι δεν εμπιστεύομαι συνεργάτες και αγαπημένους ανθρώπους, αλλά φαίνεται ότι θέλω κι εγώ να συμμετάσχω έστω και ως παρατηρητής στις προσπάθειές τους. Καμία φορά είναι όμως καλύτερο να τους αφήνω μόνους. Λέω πάντα ότι κι εγώ θα ήθελα οι άλλοι να με αφήνουν να κάνω τα δικά μου λάθη. Από αυτά μαθαίνει κανείς.
– Ποια ήταν η πιο σημαδιακή / καθοριστική / δύσκολη στιγμή στο δικό σας «σιρκουί» της καταξίωσης;
Η κάθε στιγμή συνομιλίας με το κοινό. Όσες φορές κι αν έχω ερμηνεύσει ένα έργο, όσες φορές κι αν έχω βρεθεί μπροστά σε κόσμο, η στιγμή που ξεκινάει μια νέα ερμηνεία φαίνεται σαν η σημαντικοτερη στιγμή της ζωής μου. Ίσως είναι ο ψυχαναγκασμός που έχουμε μέσα μας όλοι οι καλλιτέχνες και εξαιτίας του τα βιώνουμε όλα υπερβολικά έντονα. Ωστόσο έχω παρατηρήσει ότι περνώντας τα χρόνια η παραπάνω αίσθηση δυναμώνει. Τελευταία έχω αρχίσει να έχω τρακ ιδιαίτερα έντονα, ακόμα και σε εμφανίσεις «ήσσονος» σημασίας.
– Όταν συναντάτε μια σημαντική δυσκολία, συνεχίζετε απαρέγκλιτα ευθεία (στο όραμα/στο στόχο σας), ή καμιά φορά στρίβετε το «τιμόνι»;
Δεν έχει νόημα να πέσει κάνεις πάνω σε τοίχο αν μπορεί με έναν έξυπνο ελιγμό να τον αποφύγει. Στη ζωή πρέπει να είμαστε προσαρμοστικοί, να αντιδρούμε με ταχύτητα σε ο τι παρουσιάζεται και να μην υποτιμάμε τα δεδομένα. Η ευελιξία είναι εκ των ων ουκ άνευ στον δρόμο προς την επιτυχία.
– Σε μια φαινομενικά αξεπέραστη διαφωνία με κάποιον σημαντικό συνεργάτη σας πότε επιλέγετε τη «σύγκρουση»;
Μόνον όταν αποφασίσω ότι δεν έχει πια νόημα καμία προσπάθεια συνεννόησης. Η σύγκρουση τότε λειτουργεί ως αφορμή για να διακοπεί η όποια σχέση συνεργασίας. Ειδάλλως, δεν πιστεύω στις συγκρούσεις και δεν μου αρέσει να διαπληκτιζομαι και να φθείρομαι σε επιθετικές σχέσεις. Γνωρίζω ότι πολλοί άνθρωποι εκτονώνονται μέσα από τις συγκρούσεις, εγώ όμως δεν μπορώ. Η σύγκρουση σημαίνει τέλος.
«Η ζωή είναι ένα μυστηριώδες και γοητευτικό ταξίδι. Ο προορισμός δεν είναι σαφής από την αρχή αλλά τον βρίσκουμε στη πορεία».
– Στο μακρύ ταξίδι της επιτυχίας/καταξίωσης, σας πέρασε κάποια στιγμή από το μυαλό να σβήσετε τη «μηχανή»;
Μόνο για να βάλω βενζίνη.
– «Όλα είναι δρόμος»: Πώς το σχολιάζετε, πώς το έχετε κάνει πράξη (στην ενασχόλησή σας);
Η ζωή είναι ένα μυστηριώδες και γοητευτικό ταξίδι. Ο προορισμός δεν είναι σαφής από την αρχή αλλά τον βρίσκουμε στη πορεία. Συχνά δεν τον βρίσκουμε ποτέ. Άλλες φορές φτάνουμε σε μέρη τα οποία μας είναι γνώριμα σαν να τα έχουμε ξαναεπισκεφτεί. Κάπως έτσι ένιωσα όταν γνώρισα την διεύθυνση ορχήστρας.
Σωστή all-round ανάρτηση, ήπιες, προβλέψιμες αντιδράσεις, καλές επιδόσεις, πολιτισμένη συμπεριφορά, σκανδιναβική διαφορετικότητα και, κυρίως, ένα κομψό, λειτουργικό και σουηδικά εγκρατές εσωτερικό.
– Πώς θα επιθυμούσατε να σας θυμούνται όταν έρθει η ώρα να τραβήξετε «χειρόφρενο»;
Ως κάποιον, η παρουσία του οποίου αποτέλεσε ένα σκαλί που πάνω του θα πατήσουν οι επόμενοι για να αρχίσουν το δικό τους ταξίδι. Αν μπορώ σε αυτή τη ζωή να χτίσω ένα σκαλί για τους άλλους τότε είμαι ευτυχισμένος.
[Ο Γιώργος Πέτρου και οι Μουσικοί της Καμεράτας θα υποδεχθούν το νέο έτος στις 4/1 στο Μέγαρο Μουσικής με με βαλς, πόλκες και μαζούρκες από τη Βιέννη. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ]
Διαβάστε ακόμα: Χρύσανθος Πανάς – «Πηγαίνω ευθεία στη ζωή, δεν μου αρέσουν οι στροφές»
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
