Headquarters

Εκτός από τα νέα media που έρχονται (HBO, Netflix), εκσυγχρονίζονται και τα «παραδοσιακά» μέσα ενημέρωσης, και δημιουργούνται νέες αγορές με κίνητρα (βλ. web channels). Έτσι, ενισχύεται ο ανταγωνισμός, ο οποίος φέρνει ποιοτικότερα κριτήρια αξιολόγησης από το κοινό.

Πρόσφατα, ένα ακόμη χρήσιμο (;) θέμα μετατράπηκε σε δημόσιο debate μεταξύ καναλιών και κυβέρνησης, για το ποιος χρωστάει σε ποιον και πόσα. Ο καταιγισμός ανακοινώσεων θα συνεχιστεί, το θέμα των τηλεοπτικών αδειών θα γίνει πεδίο μάχης και όλα θα συγκλίνουν στον αποπροσανατολισμό από την κοινωνική, οικονομική και πολιτική πραγματικότητα. Ρίξτε φωτιά στην αρένα, να γουστάρει το πλήθος.

Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε τι πρέπει να γίνει. Η κυβέρνηση πρέπει να θεσπίσει πλαίσιο νομιμότητας στα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης, να ζητήσει αντίτιμο αδειών και χρήσης συχνοτήτων, σύμφωνο με τον επίσημο ευρωπαϊκό μέσο όρο (και όχι με τη λογική πόσα μας λείπουν). Μπορεί να προβλέψει θεσμικά θέματα, όπως ηθική, αποφυγή βίας (και αίματος που είναι τόσο προσφιλή στα κανάλια) και δημοσιογραφική δεοντολογία (η οποία, αν δεν τηρείται, μπορεί το ΕΣΡ να βάζει πρόστιμα) κ.λπ., κ.λπ.

Αλλά μαζί πρέπει να καταλάβουμε ποια είναι η νέα πραγματικότητα στα media, σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο. Πάρα πολλές κυβερνήσεις παίρνουν φόρους, όπως και σήμερα στην Ελλάδα, αλλά ανοίγουν το «παιχνίδι των συχνοτήτων» (τις εκμεταλλεύονται ως μια πλατφόρμα προσέλκυσης επενδυτών). Αντί να λειτουργούν με στενά εισπρακτικά μέτρα για το τώρα/σήμερα, δημιουργούν αγορές, θέσεις εργασίας, πραγματική πολυφωνία.

Γιατί, εκτός από τα νέα media που έρχονται (HBO, Netflix), εκσυγχρονίζονται και τα «παραδοσιακά» μέσα ενημέρωσης, και δημιουργούνται νέες αγορές με κίνητρα (βλ. web channels). Έτσι, ενισχύεται ο ανταγωνισμός, ο οποίος φέρνει ποιοτικότερα κριτήρια αξιολόγησης από το κοινό. Ας γνωρίζουμε ότι, σε κάθε χώρα της ΕΕ που λανσαρίστηκε το Netflix, έχει ήδη 40-45% μερίδιο τηλεθέασης… Κι όποιος καταλάβει, κατάλαβε.

Τα €300 εκατ. των συχνοτήτων (αν βρεθούν), το πιθανότερο είναι να οδηγήσουν σε νέο κύμα ανεργίας στον ιδιωτικό τομέα και συρρίκνωση πιθανών μελλοντικών επενδύσεων (βλ. Nova, πιθανές συγχωνεύσεις κ.λπ).

Δεύτερον, όσο η κυβέρνηση αναζητά εσωτερικά πόρους, δεν θα πρέπει άραγε να κάνει εξίσου περικοπές στο Κράτος και τα κόστη του, ιδαίτερα όσα δεν ωφελούν το κοινωνικό σύνολο; Ένα παράδειγμα μόνο είναι το κανάλι της Βουλής, το οποίο κοστίζει στον φορολογούμενο κάθε χρόνο €4 εκατ. Δείτε τώρα: τα €4 εκατ. μπορούν να γίνουν μόλις €1 εκατ. με ένα 24ωρο livestream και μία καλή υποδομή server hub, ώστε να παρακολουθεί όποιος θέλει. Μάλιστα, τι ωραίο, θα είχε –λέει- το interface μια σειρά δυνατοτήτων: live comments πολιτών, like και dislike σε κάθε ανακοίνωση-ομιλία-ψηφοφορία (για να βλέπουν οι εθνικοί αντιπρόσωποι το λαϊκό συναίσθημα).

netflixtablet

Ας γνωρίζουμε ότι, σε κάθε χώρα της ΕΕ που λανσαρίστηκε το Netflix, έχει ήδη 40-45% μερίδιο τηλεθέασης…

Θα μας σώσουν δηλαδή τα €4 εκατ. του καναλιού της Βουλής; Όχι μόνον αυτά, αλλά οικονομίες παντού! Σκεφτείτε ότι σε κάποιο επαρχιακό αεροδρόμιο παραμεθορίου περιοχής δύο πουλμανάκια (για να μεταφέρουν τους επιβάτες από την αίθουσα στο αεροπλάνο) θέλουν στο μισθολόγιο 67 οδηγούς! Ο κάθε οδηγός έφτανε -με τα διάφορα επιδόματα παραμεθορίου περιοχής, ανθυγιεινής εργασίας- περίπου στα €2.700 καθαρά το μήνα. Είχαν καταρτίσει μεταξύ τους μάλιστα ένα εσωτερικό πρόγραμμα εργασίας, ώστε ο καθένας να εργάζεται ανά 26 ημέρες. Με τις υγείες μας… Σε άλλο επαρχιακό αεροδρόμιο, αναφέρει ρεπορτάζ εφημερίδων, σε κτίριο terminal των 408 τ.μ. υπήρχαν 71 καθαρίστριες! Μισθός και επιδόματα, για την καθεμία, έφτασαν πάνω από €2.000 καθαρά.

Θα έχει νόημα η προσπάθεια της κυβέρνησης να βρεί έσοδα, αλλά να σεβαστεί και το δημόσιο, κοινό συμφέρον. Καθορίζοντας κανόνες στον τομέα της ενημέρωσης, πρέπει παράλληλα να περικοπεί το ψέμα περί «δημόσιου χαρακτήρα», τον οποίο υποστηρίζουν όλοι αυτοί οι καλομαθημένοι εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ στις διαδηλώσεις. Τα €300 εκατ. των συχνοτήτων (αν βρεθούν), το πιθανότερο είναι να οδηγήσουν σε νέο κύμα ανεργίας στον ιδιωτικό τομέα και συρρίκνωση πιθανών μελλοντικών επενδύσεων (βλ. Nova, πιθανές συγχωνεύσεις κ.λπ).

Η σουηδική κυβέρνηση έχει κόψει κάθε δεσμό με την εθνική τηλεόραση και επιτρέπει, αντίθετα, ευνοϊκό περιβάλλον επενδύσεων από ιδιωτικά μέσα, ψηφιακά και μη. Τέτοια πλαίσια νομοθεσίας πρέπει να «κλείνουν το μάτι» σε επενδύσεις εξοπλισμού και υπηρεσιών (βλ. εταιρείες κινητής, OTE TV κ.λπ.). Πόσο περισσότερο όταν η έκρηξη των data δείχνει νέους δρόμους ψηφιακής παροχής (δήμοι, ιδιωτικοί φορείς, πανεπιστήμια ακόμη και σε ταξί, όπως στη Ν. Υόρκη). Πρέπει να φαντάζεσαι και να σχεδιάζεις για το μέλλον, και να μην «ξεραίνεις» την ιδιωτική αγορά, η οποία θέλει συνέχεια και προοπτικές…

Στην προσπάθεια της κυβέρνησης να μαζέψει δημόσιο χρήμα και να σώσει το cashflow της χώρας χωράει άραγε (οικονομοτεχνικά) η νέα ΕΡΤ; Οι προσλήψεις που θα γίνουν; Οι πιθανές αγορές εξοπλισμού; Ο σχεδιασμός ενός δημόσιου μέσου στα πρότυπα της προηγούμενης (μη-ψηφιακής) δεκαετίας; Ανάπτυξη σημαίνει δραστηριότητα. Η δραστηριότητα φέρνει φόρους και όλα μαζί συντηρούν θέσεις εργασίας, όνειρα και θετική ψυχολογία.

 

 Διαβάστε ακόμα: Ξέχνα καινοτομίες με ακατάλληλους ανθρώπους.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top