World Economic Forum/flickr

Ο Νομπελίστας Ινδός Muhammad Yunus, που μίλησε και έγραψε πρώτος για τη «δημιουργία ενός κόσμου χωρίς φτώχεια», είναι ο ιδρυτής της Grameen, της συνεργατικής τράπεζας των φτωχών. Photo Credit: World Economic Forum/flickr

Το Lending Club είναι η νέα τραπεζική πλατφόρμα μεταξύ ιδιωτών, χωρίς τη μορφή μιας παραδοσιακής τράπεζας. Αφορά τον απευθείας δανεισμό μεταξύ «peer to peer» (ένας προς έναν), είναι μια online πλατφόρμα δανεισμού μεταξύ ιδιωτών. Ιδρύθηκε στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ και το Νοέμβριο 2013 ανακοίνωσε ότι έχει διαθέσει 3 δις. δολάρια σε δάνεια και κατά μέσο όρο ημερήσιες συναλλαγές 7,8 εκατ. Οι ιδιώτες αιτούνται δάνειο. Οι επενδυτές αξιολογούν και ανοίγουν το δανειακό λογαριασμό. Οι δανειολήπτες παίρνουν τα χρήματα. Οι επενδυτές χτίζουν ένα portfolio από όλα τα δάνεια που έδωσαν και οι δανειολήπτες αποπληρώνουν με αυτόματες και πολύ ασφαλείς διαδικασίες. Οι επενδυτές κερδίζουν και επανεπενδύουν.

Όλα αυτά χωρίς τα κόστη και τις γραφειοκρατικές διαδικασίες του τραπεζικού συστήματος, ενώ και οι δύο πλευρές κερδίζουν: χαμηλότερα επιτόκια για τους δανειολήπτες και ασφαλείς αποδόσεις στους επενδυτές. Στη συμβουλευτική επιτροπή του ιδιαίτερου αυτού startup υπάρχουν πρώην Treasury officials και ακόμη ένας executive της Google με προϋπηρεσία στο eBay. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Δυνάμεις της αγοράς, της λιανικής, της τεχνολογίας ενώνονται, ενώ παρακάμπτουν το παραδοσιακό τραπεζικό σύστημα.

Διαβάστε ακόμα: Γιατί σήμερα χρειαζόμαστε τους μέντορες περισσότερο από ποτέ;

Στα προηγούμενα 20 χρόνια το άνοιγμα τραπεζικών υποκαταστημάτων ήταν επίδειξη corporate δύναμης και διείσδυσης. Σήμερα δεν είναι πια θέμα για τις κοινωνίες, αφού η μεγάλη πλειοψηφία των συναλλαγών γίνονται εκτός τραπεζικών καταστημάτων. Το σημερινό θέμα είναι πόσες και ποιές συναλλαγές θα γίνονται έξω από την τράπεζα (κρατικές υπηρεσίες, κοινοπραξίες κοινοτήτων, δίκτυα μεταφορών χρημάτων, ηλεκτρονικές πληρωμές, mobile wallets με λιανέμπορους).

Το στοίχημα για τις τράπεζες είναι, κατά τη γνώμη μου, αν θα φοβηθούν, ή αν θα εξαγοράσουν ή θα συνεταιριστούν με startups, εταιρείες τεχνολογίας και αλυσίδες λιανικής για να μετασχηματίσουν το ρόλο τους. Προσωπικά, βλέπω τα μεγάλα δίκτυα προϊόντων και υπηρεσιών να μετατρέπονται σε τράπεζες με απευθείας σχέση, δια ζώσης ή ψηφιακά, με τον πολίτη-καταναλωτή. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι το οικοσύστημα των 4,5 δις. smartphones θα μείνουν αναξιοποίητα, ούτε ότι οι μεγάλοι παίκτες δεν θα διαμορφώσουν μια πιο προσωπική οικονομική σχέση με τον πελάτη τους. Παραδείγματα πολλά: από το 2012 η αλυσίδα Starbucks επένδυσε στο startup Square για mobile πληρωμές, στην Ιαπωνία τα mobile payments χρησιμοποιούνται από το 2005 και στις ΗΠΑ το 2013 το 23.2% των online πωλήσεων έγιναν με κινητό συμφωνα με την IBM Digital Analytics.

Οι «εναλλακτικές» τραπεζικές συναλλαγές είναι ήδη έτοιμες. Η Wal-Mart, και όχι κάποια τράπεζα, προσφέρει ήδη φθηνότερα δάνεια στους ασθενέστερους οικονομικά πελάτες της, τους οποίους οι τράπεζες δεν θέλουν! Η λύση θα είναι να προσφέρονται τραπεζικού τύπου συναλλαγές από μεγάλα δίκτυα εταιρειών, που γνωρίζουν τον πελάτη τους, το εισόδημά του, και έχουν μια υγιή επενδυτική πολιτική για να συντηρήσουν την πελατεία τους.

«Κύριε τραπεζίτη, αν δεν επενδύεις σταθερά στη δημιουργία, την επιχειρηματικότητα, την πραγματική ανάπτυξη, δεν έχεις κανένα χρήσιμο ρόλο στην κοινωνία».

Η AmEx, βλέποντας αυτές τις τάσεις επιτυχώς (και έξυπνα) αύξησε το πελατολόγιό της με μια συνεργασία με τη Wal-Mart στην προπληρωμένη Bluebird (525.000 νέους πελάτες) και οι αρχές ήδη συζητούν στις ΗΠΑ αν πρέπει τραπεζικές άδειες να δίνονται σε εταιρείες. Ο Νομπελίστας Ινδός Muhammad Yunus, που μίλησε και έγραψε πρώτος για τη «δημιουργία ενός κόσμου χωρίς φτώχεια», είναι ο ιδρυτής της Grameen της συνεργατικής τράπεζας των φτωχών, για να αντιμετωπίσει ευαίσθητα κοινωνικά προβλήματα. Η Barclays, τον Ιούνιο 2013, ενημέρωσε τους πελάτες της ότι μπορεί να πουλήσει τα προσωπικά τους στοιχεία σε διαφημιζόμενους και εταιρείες υπηρεσιών (και το έκανε ανήθικα, κατά τη γνώμη μου, αλλάζοντας τους όρους συναλλαγών). Οι τράπεζες είναι σε σταυροδρόμι και μάλλον δεν θα μείνουν όπως τις ξέραμε, δηλαδή όπως λέω να πουλάνε «καθρεφτάκια στους ιθαγενείς» (πόλεμος τιμών επιτοκίων, υψηλά bonus στελεχών από τη συγκέντρωση χαρτοφυλακίου και «παιχνίδια’ υπεραξιών(;) με κρατικά ομόλογα).

Το μελλοντικό τραπεζικό μοντέλο πρέπει να είναι οι άνθρωποι και οι μετρήσιμες αξίες που δημιουργούν. Με άλλα λόγια, κύριε τραπεζίτη, αν δεν επενδύεις σταθερά στη δημιουργία, την επιχειρηματικότητα, την πραγματική ανάπτυξη (με ορίζοντα χρόνου δηλαδή), δεν έχεις κανένα χρήσιμο ρόλο στην κοινωνία. Αν συνεταιριστείς με εταιρείες, αν δίνεις ποικιλόμορφα προϊόντα και ειδικές υπηρεσίες ανά κοινό, ίσως να μην χάσεις έδαφος. Αλλιώς πολυεθνικές, λιανέμποροι, τεχνολογικά συστήματα, κοινότητες καταναλωτών τα καταφέρνουν και χωρίς τις προμήθειες που ήθελες…. Οι συναλλαγές γίνονται virtual, mobile, crowd-oriented και social (για ειδικούς σκοπούς) και όχι για να υπηρετούν την αύξηση του κύκλου εργασιών της τράπεζας.

Η αλλαγή είναι παντού και θα σαρώσει την παραδοσιακή τραπεζική, χαμηλώνοντας την υπεροψία των στελεχών της και αυξάνοντας τα οφέλη των πελατών και των κοινωνιών. Θα γίνει με μαθηματική ακρίβεια, γιατί το χρήμα, ήδη, ταξιδεύει ηλεκτρονικά σε νέες μορφές. Ποτέ στο παρελθόν οι πολίτες δεν είχαν τόσες επιλογές για να δανείζουν, να δανείζονται, να αποθηκεύουν και να στέλνουν χρήματα. Το «ψηφιακό» χρήμα δίνει χώρο σε ένα γιγαντιαίο κύμα καινοτομιών, αυξάνεται από τη διείσδυση των συσκευών και αυξάνει τη χρήση νέων μορφών συναλλαγών (οι mobile συναλλαγές στις ΗΠΑ αυξήθηκαν +50% το 2013). Η τραπεζική στο μέλλον θα είναι κάτι που κάνεις εσύ, όχι κάποιο φυσικό μέρος που πας.

 

O Τάσος Παγκάκης είναι στέλεχος επιχειρήσεων από το 1988.

Διαβάστε ακόμα: Λευτεριά στην Ερμούπολη!

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top