O Δημήτρης Ρούλιας «θα πάλευε με όλες του τις δυνάμεις να διατηρήσει μια κανονικότητα στην προϊοντική επικοινωνία, ρίχνοντας βεβαίως τη μύτη του σε σχέση με το ύφος του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά προσπαθώντας να συντηρήσει την εικόνα της τεχνολογικής πρωτοπορίας και της ποιότητας». (photo credit: Δ. Ρούλιας).
Δημήτρης Ρούλιας
Ο Δημήτρης Ρούλιας ήταν Διευθυντής Επικοινωνίας στην IBM προτού γίνει Διευθύνων Σύμβουλος των OgilvyInteractive και OgilvyOne και Αντιπρόεδρος της CommunicationEFFECT. Από το 2008, είναι εταίρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας επικοινωνίας OUT OF THE BOX.
«Πριν από λίγο καιρό, σε διεθνή συνάντηση στελεχών του κλάδου μας, βρέθηκα να συνομιλώ με δυο ιδιαίτερα έμπειρους συναδέλφους – και οι δύο, κατά σύμπτωση, από γερμανόφωνες χώρες. Φυσιολογικά, η κουβέντα ήρθε στην κρίση της VW – και στους επαγγελματίες του χώρου μας που κλήθηκαν να τη διαχειριστούν.
“Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους!” είπε ο ένας. “Αντιθέτως!” απάντησε ο δεύτερος. “Είναι η πιο εύκολη και καλοπληρωμένη δουλειά στον κόσμο”, συνέχισε. “Είναι τόσο χάλια η κατάσταση που όποια στρατηγική και να προτείνεις αποκλείεται τα πράγματα να γίνουν χειρότερα”.
Η αλήθεια είναι ότι η διαχείριση της κρίσης βρίσκεται σε εξέλιξη, οπότε έχουμε εικόνα των βασικών επιλογών που έχουν γίνει στο επικοινωνιακό πεδίο. Έτσι, η απάντηση στην ερώτηση “Εσύ τι θα έκανες;” επηρεάζεται σαφώς από τα όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα.
Σε γενικές γραμμές πάντως, όταν έσκασε η βόμβα, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν η ατάκα ενός “γκουρού” της Εταιρικής Επικοινωνίας, ο οποίος, όταν είχε ερωτηθεί για το ποια είναι η πρώτη συμβουλή που δίνει σε περίπτωση μιας μείζονος κρίσης, απάντησε: “Προσπαθώ να πείσω τον CEO να μην ακούσει τους δικηγόρους, oι οποίοι πάντα επιμένουν να μην ειπωθεί τίποτα, και τον συμβουλεύω να παραδεχθεί δημοσίως την αλήθεια, ζητώντας συγγνώμη”.
Λίγο-πολύ, στην περίπτωση της VW αυτό έγινε. Ο μέγας και τρανός CEO Martin Winterkorn ανέλαβε την ευθύνη και παραιτήθηκε, διευκολύνοντας τις εξελίξεις, γεγονός καταλυτικής σημασίας για την υλοποίηση μιας αποτελεσματικής στρατηγικής.
Ο Matthias Müller, ο οποίος διαδέχτηκε τον Martin Winterkorn ως πρόεδρος του ομίλου, πρέπει τώρα, μεταξύ πολλών άλλων, να πείσει καταναλωτές, εμπόρους και Αρχές πως ό,τι έγινε δεν θα ξαναγίνει. (photo credit: autoblog.it).
Σε γενικές γραμμές, βρίσκω λογική την πολιτική που ακολούθησε η εταιρεία. Κράτησε χαμηλούς τόνους χωρίς να κρυφτεί, αποδέχθηκε την ευθύνη και έδωσε την εντύπωση ότι θα αποκαταστήσει τις ζημιές, θα πληρώσει αποζημιώσεις και “δεν θα το ξανακάνει”.
Δεν προκάλεσε, δεν αντιπαρατέθηκε, επέδειξε ικανοποιητικό επίπεδο υπευθυνότητας και “μετάνοιας”. Παράλληλα, δεν εξαφανίστηκε επικοινωνιακά. Στο τοπικό επίπεδο, οι προϊοντικές της καμπάνιες συνεχίζουν, πιο “μαζεμένες” βεβαίως, η ομάδα του Wolfsfburg τα πάει μια χαρά στο Champions League, οι χορηγίες εξακολουθούν… Προς το παρόν.
Τι παραπάνω θα έκανα εγώ αν ήμουν η VW; Θα έδειχνα, με μεγαλύτερη έμφαση, αλλά και δημιουργικότητα, ότι κατανοώ την ουσία του προβλήματος: την κρίση του εσωτερικού συστήματος εταιρικής διακυβέρνησης που επέτρεψε σε μια τόσο εξωφρενική πρωτοβουλία, όχι απλώς να διατυπωθεί και να αξιολογηθεί εσωτερικά, αλλά και να εγκριθεί και να φτάσει να υλοποιηθεί μαζικά, “κάτω από τα ραντάρ”.
Θα προσπαθούσα, σεμνά αλλά όχι πολύ ταπεινά, να πείσω ότι θα φέρω τα πάνω-κάτω, ώστε κάτι τέτοιο να μην καταστεί ποτέ ξανά εφικτό. Θα γινόμουν ευαγγελιστής μιας νέας εταιρικής κουλτούρας στην corporate Ευρώπη. Θα έχτιζα τη νέα εικόνα μου εκεί ακριβώς που πληγώθηκα: στη λογοδοσία και στη διαφάνεια. Και θα αξιοποιούσα τα social media πιο θαρραλέα, με πιο πολλές αφορμές για διάλογο και περισσότερο συναίσθημα.
Την ίδια στιγμή, θα πάλευα με όλες μου τις δυνάμεις (και με την παραδοχή ότι θα έχω σαφώς λιγότερους πόρους, δεδομένου ότι θα “ματώσω” από πρόστιμα, αποζημιώσεις κ.λπ.), να διατηρήσω μια κανονικότητα στην προϊοντική επικοινωνία, ρίχνοντας βεβαίως τη μύτη μου σε σχέση με το ύφος του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά προσπαθώντας να συντηρήσω την εικόνα της τεχνολογικής πρωτοπορίας και της ποιότητας. Πολύ δύσκολες πίστες, σε κάθε περίπτωση».
Η VW, πάντως, δεν είναι η πρώτη μεγάλη εταιρεία που αντιμετωπίζει τέτοιες κρίσεις. Και μάλλον δεν θα είναι και η τελευταία, παρά το ότι, όπως υποστηρίζουν ενώσεις καταναλωτών και περιβαλλοντικοί οργανισμοί, η αυτοκινητοβιομηχανία, στην Ευρώπη τουλάχιστον, είναι και πολύ ισχυρή και πολύ… κοντά στις ρυθμιστικές Αρχές.
Αυτή είναι μια ιστορία που αφενός θα αργήσει να ξεχαστεί, αν ποτέ ξεχαστεί, και αφετέρου θα επηρεάσει την αγορά του diesel συνολικά. (photo credit: carmagazine.co.uk).
Σε κάθε περίπτωση, αυτή είναι μια ιστορία που θα αργήσει να ξεχαστεί, αν ποτέ ξεχαστεί…
Διαβάστε ακόμα: O Τάσος Παγκάκης, Director of External Communications της Ericsson στη Μεσόγειο, στο “10λογο του μάνατζερ”.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
