lymperopoulos

«Στο πατρικό σπίτι του πατέρα μου, στις Ράχες Μεσσηνίας, το οποίιο έμελλε να γίνει η μόνιμη κατοικία μου, μού έσκασε η ιδέα να μαζεύω χόρτα και να ζω από αυτό. Ήθελα να είμαι ελεύθερος και να ζω κοντά στη φύση. Κατέληξα να έχω μια μικρή επιχείρηση, η οποία από το μικρό αυτό χωριό προσπαθεί να αλλάξει το γεωργικό μοντέλο της χώρας».

Πέντε χρόνια πριν, στην ίδια βεράντα που κάθομαι τώρα, αγνάντευα τη θάλασσα, χωρίς να έχω ιδέα τι πραγματικά θέλω να κάνω στη ζωή μου. Περνούσα τους πρώτους μήνες στο πατρικό σπίτι του πατέρα μου στις Ράχες Μεσσηνίας, όπου έμελλε να γίνει η μόνιμη κατοικία μου. Εκεί ήταν που μου έσκασε η ιδέα να μαζεύω χόρτα και να ζω από αυτό. Ήθελα να είμαι ελεύθερος και να ζω κοντά στη φύση. Αντί να κάτσω να ποτίζω τον κήπο μου και να ταΐζω τις κοτούλες μου, κατέληξα να έχω μια μικρή επιχείρηση που από το μικρό αυτό χωριό προσπαθεί να αλλάξει το γεωργικό μοντέλο της χώρας.

Σήμερα, όπως συνήθως συμβαίνει, η ζωή μου δεν έχει καμία σχέση με ό,τι είχα φανταστεί. Έχω μια τετραμελή οικογένεια με πολλές ευθύνες και υποχρεώσεις, είμαι μέρος μιας εταιρείας που μεγαλώνει κάθε μέρα μέσα σε ένα νοσηρό οικονομικό περιβάλλον και, όπως όλοι οι επαγγελματίες, δεν προλαβαίνω να πληρώνω φόρους και εισφορές για να γεμίζει το τρύπιο πηγάδι του κρατικού προϋπολογισμού.


Διαβάστε ακόμα: Τι σημαίνει «επάγγελμα αγρότης» σήμερα;


Αυτά τα πέντε χρόνια γνώρισα τόσους πολλούς ανθρώπους που δεν τους θυμάμαι όλους. Πλούσιοι, φτωχοί, αγενείς, ευγενικοί, εκνευριστικοί, λαμπεροί ή μίζεροι, όλοι μου έδωσαν κάτι σημαντικό και με πήγαν ένα βήμα μπροστά ή ένα βήμα πίσω. Και με ρωτάει τώρα ο φίλος μου ο Γιάννης Τζανετάκης: «Τι έμαθες μέσα από όλη αυτήν τη διαδρομή;»

Δεν ξέρω αν έμαθα κάτι σημαντικό, θα προσπαθήσω όμως να συνοψίσω τις σκέψεις μου σε μερικές προτάσεις, για να τις διαβάσετε γρήγορα και να γυρίσετε πίσω στη ζωή σας.

Στην επόμενη σελίδα: «Αν τα παρακάτω σου φαίνονται φιλοσοφικές μπαρούφες, δεν πειράζει. Πέταξέ τα στα σκουπίδια».

1 2

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top