Credit:Greennog/Flickr

Η Τεχνολογία θα δημιουργήσει ένα οικοσύστημα από τεχνολογικές εταιρείες, λύσεις, έτοιμα πακέτα γνωστικού αντικειμένου για όλους: δασκάλους, γονείς, μαθητές και διοικητικούς υπαλλήλους. Όλοι έχουν να μάθουν κάτι νέο. Credit:Greennog/Flickr

Η εποχή έχει παντού και για όλους πολλή Τεχνολογία. Στην «Τέχνη της Σιωπής» ο Αββάς Ντινουάρ έγραφε κάτι που αφορά στη σχολική τάξη και το τι συμβαίνει μέσα σε αυτήν: «… δεν έχουν συνείδηση τι μπορούν να καταφέρουν. Η ατολμία στον πειραματισμό τυλίγει με ένα πέπλο το μυαλό τους και τους κάνει να σαστίζουν, τους κλέβει ένα μέρος από το φως των γνώσεων και κρύβει όλα εκείνα που ωθούν τους άλλους να δουλεύουν, ενώ αυτοί γίνονται αβέβαιοι, ανασφαλείς, έτοιμοι πάντοτε να αφήσουν στη μέση αυτό που ξεκίνησαν…». Η Τεχνολογία, λοιπόν, μπορεί να σώσει δημιουργικά τις τάξεις και να βγάλει τα παιδιά από τη βαρετή ρουτίνα. Να δώσει οπτικο-ακουστικό περιεχόμενο, να διδάξει ανέξοδα τον δάσκαλο, να βάλει τα παιδιά σε ψηφιακά ερευνητικά έργα και να δημιουργήσει γέφυρες με ειδικούς και σχολεία της υφηλίου, διευρύνοντας την αντίληψή μας για τον κόσμο.

Η Τεχνολογία θα βοηθήσει μέσα και έξω από την τάξη, τον δάσκαλο και τον μαθητή. Όχι βέβαια με τις πολιτικάντικες υποσχέσεις (θυμάστε τα 100.000 κομπιούτερ στα σχολεία;), αλλά δημιουργώντας ένα οικοσύστημα από τεχνολογικές εταιρείες, λύσεις, έτοιμα πακέτα γνωστικού αντικειμένου για όλους: δασκάλους, γονείς, μαθητές και διοικητικούς υπαλλήλους. Όλοι έχουν να μάθουν κάτι νέο. Στις ΗΠΑ ξεκίνησαν δεκάδες νέες επιχειρήσεις που παρέχουν τεχνολογικές λύσεις εκπαίδευσης όπως οι Edmodo, Chegg,Treehouse, PluralSight, Amplify, ShowMe, Subtext, και το The Minerva Project, και εκατοντάδες άλλες που μπορούν να κάνουν καλύτερη εμπειρία την εκπαίδευση (επισκεφτείτε τα links και δείτε πόσο πρακτικές ιδέες είναι). Οι λύσεις αυτές είναι υπηρεσίες που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο καθένας, μιας και το internet είναι παγκόσμια προσβάσιμο. Η διεθνής συζήτηση περί δημιουργικής αλλαγής εντάθηκε περαιτέρω με τις πετυχημένες περιπτώσεις των νέων πανεπιστημίων Coursera, Khan Academy (έρχεται και στην Ελλάδα), Codecademy και Udemy.

Θα χάσουμε και αυτή την ευκαιρία, έως ότου λύσουμε τα ιδεοληπτικά πολιτικά μας προβλήματα;

Οι μαθητές και οι φοιτητές είναι ήδη «digital natives». Οι «digital natives» ήδη χειρίζονται εύκολα και γρήγορα περίπλοκες συσκευές και μαθαίνουν μέσα σε λίγα λεπτά. Ο μαυροπίνακας είναι παρελθόν, όσο και αν επιμένουμε. Το πείραμα των 2 εκατ. iPad στις ΗΠΑ είναι επιτυχημένο, αν και πιλοτικό, γιατί καταρρίπτει το ψηφιακό χάσμα για όλες τις ηλικίες και όλες τις κοινωνικο-οικονομικές ομάδες. Μη-κερδοσκοπικές οργανώσεις, όπως το CK-12 Foundation, πρωτοβουλία του συνιδρυτή της Sun Microsystem και επενδυτή Vinod Khosla δίνουν μαθήματα στα παιδιά (το software επιτρέπει στους καθηγητές να δημιουργήσουν textbooks ποικίλου περιεχομένου για τις τάξεις) για τις συσκευές που ήδη χρησιμοποιούν. Οι μαθητές κάνουν χρήση του internet book-rental service Chegg, με έσοδα 223 εκατ δολ. το 2012 και το οποίο εισάγεται στο Χρηματιστήριο για ακόμη 150 εκατ δολάρια.

Οι εταιρείες βοηθούν όλο και περισσότερο τη δημιουργική αλλαγή στην εκπαίδευση, ως μέρος της κοινωνικής τους ευθύνης, αλλά και γιατί αναζητούν νέα skills που δεν δίνει το σχολείο. Βέβαια, στην Ελλάδα οι ιδεοληψίες μας δεν αφήνουν ούτε μια εταιρεία να ανακαινίσει ένα σχολείο… Ο κόσμος γέμισε παραδείγματα επιχειρηματικής καινοτομίας, που βελτιώνουν την εκπαίδευση: η Google φέρνει το σχολικό Chromebook και 2.000 σχολεία υπογράφουν να το χρησιμοποιούν, παρουσιάζει το Google Play for Education για να μάθει στα παιδιά να βρίσκουν ευκολότερα εφαρμογές, που θα βοηθήσουν τη ψηφιακή τους μάθηση. Το Youtube διαθέτει πλέον περισσότερα από 1.000 εκπαιδευτικά κανάλια βοηθώντας το δάσκαλο και τη μάθηση εντός και εκτός σχολείου.

Η Τεχνολογία στην Εκπαίδευση είναι ένα εργαλείο που μόνο οφέλη μπορεί να φέρει. Διεύρυνση αντικειμένων, εμπλουτισμός της μιας άποψης με χιλιάδες, ευχαρίστηση, ψυχαγωγία, νέα ενδιαφέροντα, γρηγορότερη μάθηση, πρόσβαση για όλους, κατάργηση ανισοτήτων, μείωση διαφόρων εξόδων για την οικογένεια και το κράτος, και, τέλος, δημιουργία μιας δημιουργικής νέας γενιάς πιο έτοιμης για τον μελλοντικό κόσμο.

Θα είμαστε ψηφιακά αναλφάβητοι; Θα μείνουμε σε ό,τι κάναμε τόσα χρόνια; Θα χάσουμε και αυτή την ευκαιρία, έως ότου λύσουμε τα ιδεοληπτικά πολιτικά μας προβλήματα; Δεν έχουμε υποχρέωση να δίνουμε σε κάθε γενιά κάτι καλύτερο από ό,τι είχαν οι προηγούμενες; Λέτε να μείνουμε με την απορία;

 

O Τάσος Παγκάκης είναι στέλεχος επιχειρήσεων από το 1988

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top